Tek başına

lafiguzaff .!.:

Yani haklı olabilirsiniz benim yeğenim de 8 yaşında ona göre hareket ediyorlar şu an okula gidecek erken kalkılacak falan diye oradaki çabayı göremeyince kızıyorum belki de . Ki annem bize gelse iş yaptırmam doğumdan sonra 10 gün boyunca sadece yemek yapmıştır başka hiç bişeye el sürdürtmedim . Gelse ses olsa bana da iyi gelir düşüncesi ya da yarım saat 1 saat soluklansam bana da iyi gelir diye düşünüyorum ki eşimi de çok sever.

Genişletmek için tıkla...

biraz da arkadaşsızda kaldınız galiba. Ama sabredin şu an ki zamanları en zor zamanları (eskiler kolay zamanı dese de) hepsi geçecek sizde kendinize zaman ayıracağınız zamanlar gelecek. İnanın ki çok uzun zaman kızımla birlikte girdim banyoya tuvalete,kızım 9 aylıktı bakıcıya verdiğimde ama eve gelince işin yorgunluğu üzerimden kalkmadan yemek, temizlik, zulüm gibi gelirdi çocukla yeterince ilgilene biliyor muyum hissi yiyip bitirirdi ama dönüp bakınca hepsi geçti. En zor zamanları bana göre 0-3 yaş arası tamamen anneye bağlı/bağımlı, çocuk bağımsızlığını kazandıkça özürleşeceksiniz inanın annenize bile ihtiyacınız kalmayacak.

Keşke gönlünüzden geçen gibi bir aileye anneye sahip olsaydınız ama elinizde ki anne bu, hiç kendinizi tüketmeyin bebeğinizin size, sizin annenize olan ihtiyacınızdan daha çok ihtiyacı var.

1dogasever .!.:

biraz da arkadaşsızda kaldınız galiba. Ama sabredin şu an ki zamanları en zor zamanları (eskiler kolay zamanı dese de) hepsi geçecek sizde kendinize zaman ayıracağınız zamanlar gelecek. İnanın ki çok uzun zaman kızımla birlikte girdim banyoya tuvalete,kızım 9 aylıktı bakıcıya verdiğimde ama eve gelince işin yorgunluğu üzerimden kalkmadan yemek, temizlik, zulüm gibi gelirdi çocukla yeterince ilgilene biliyor muyum hissi yiyip bitirirdi ama dönüp bakınca hepsi geçti. En zor zamanları bana göre 0-3 yaş arası tamamen anneye bağlı/bağımlı, çocuk bağımsızlığını kazandıkça özürleşeceksiniz inanın annenize bile ihtiyacınız kalmayacak.

Keşke gönlünüzden geçen gibi bir aileye anneye sahip olsaydınız ama elinizde ki anne bu, hiç kendinizi tüketmeyin bebeğinizin size, sizin annenize olan ihtiyacınızdan daha çok ihtiyacı var.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkürler zor ya insan kendini unutuyor neydim nasıl biriydim ben çocuktan önce diye soruyorum bazen kendime. İnsanın tahammülü bitince hırçınlaşıyor ya onu yansıtmak istemiyorum bebeğime aslında biraz da çabam o bu zamana kadar yansıtmadım nefes almak istemem de belki bu yüzden. İşin bir diğer kısmı da işte alıştırmışsın çocuğu kendine yok kucağa alışmış diye diye bahane bulmaları . Ne yapabilirdim ki başka . Bebeğim için o an ne uygunsa onu yaptım

1dogasever .!.:

biraz da arkadaşsızda kaldınız galiba. Ama sabredin şu an ki zamanları en zor zamanları (eskiler kolay zamanı dese de) hepsi geçecek sizde kendinize zaman ayıracağınız zamanlar gelecek. İnanın ki çok uzun zaman kızımla birlikte girdim banyoya tuvalete,kızım 9 aylıktı bakıcıya verdiğimde ama eve gelince işin yorgunluğu üzerimden kalkmadan yemek, temizlik, zulüm gibi gelirdi çocukla yeterince ilgilene biliyor muyum hissi yiyip bitirirdi ama dönüp bakınca hepsi geçti. En zor zamanları bana göre 0-3 yaş arası tamamen anneye bağlı/bağımlı, çocuk bağımsızlığını kazandıkça özürleşeceksiniz inanın annenize bile ihtiyacınız kalmayacak.

Keşke gönlünüzden geçen gibi bir aileye anneye sahip olsaydınız ama elinizde ki anne bu, hiç kendinizi tüketmeyin bebeğinizin size, sizin annenize olan ihtiyacınızdan daha çok ihtiyacı var.

Genişletmek için tıkla...

Arkadaşsız kısmı da biraz doğru. Ben öğretmenim çalıştığım okulda 3 yakın öğretmen arkadaşım vardı . Üçünün de çocuğu var okula başladılar rahatlıka buluşuyorlar. Bana da sen bizi özlemiyorsun özlesen gelirdin biz çocuksuz buluşuyoruz diyip duruyorlardı. Ben başka ilçedeyim yarım saatlik mesafe var onlar küçük çocuğun var biz gelelim demek yerine ayaklarına çağırdılar. Akıl verdiler bir de metroya binip gelebilirmişim . Fotoğraf attıklarında bile içimin gitmesi lazımmış görüşmek içn.Ben de komple kestim görüşmeyi. Çocuktan sonra o kadar çok hayatımın dinamikleri değişti ki. Ban insanların gerçek yüzünü gösterdi bebeğim

bebeklinick .!.:

Evet diğer kadınların cocugunu başkası büyütüyor
Aksam altıya kadar çalışıyor geliyor kadının annesi bakiyorsa yemekte hazırlamış oluyor yemeğini annesinde yiyor. Yok cocuk bakicidaysa/kresteyse cocuk altıda cocugu kreşten aliyor eve geliyor yemek hazırlıyor yemek yiyorlar burdan bı saat gidiyor. Saat yedi/yedi buçuk oluyor
Bi saatte cocuk bakıyor isteSekız bucukta bebesini yatırıyor. Cocugunun büyümesine nerede eşlik ediyor, haftasonu mu?
Yani Sımdı evet 'destek alan kadınların çocuklarını başkaları buyutuyor'
Kendım bakıyorum diyenler kendi bakıyor kendi büyütüyor acı gerçekler mı diyeyim yoksa zaten işinize gelen gerçekler mı bilemem, siz beğenin secin

Bizimkileri biz büyütüyoruz sizinkileri her akşam toplam iki saatliğine siz, yani daha çok siz bakıcı gibisinizbıraktığınız yerlerde cocugun ailesi.

Genişletmek için tıkla...

Sürekli çalışan annelere saldırma laf sokma çabası mesleğin yok çalışma yok anlıyoruz ama herkes keyfinden çalışmıyor senelerce emek veriyor mesleğine en önemlisi paraya ihtiyacı var. Çok şükür kendi ayakları üstünde duran çalışan bi annenin evladıyım. Koca baba parasıyla nereye kadar ki bende ikisi de var ama yine de bebeğim biraz büyüyünce işe döneceğim hayatımı kimseye emanet edemem

Yani destek almak destek istemek bence çok normal birsey.bende şunu anlamıyorum kendim bakıyorum çocuğuma. Yani herkesin mentali aynı değil ki.ayrica aile büyükleri ile arada vakit geçirmeleri bence çok güzel.benjm kayınvalidem torununa bakar yediri icirir ilgilenir gözüm arkada kalmaz.o nedenle oğlum da babaannesini çok sever hiç kıyamaz ona.
Ama annemin oğlumla alakası yok aynı evde kalsak bile eline hemen telefon verir ,aman otursun diye televizyon açar. ben oğlumu anneme bırakıp gidemem asla .zaten oğlum da arada ki farkı çok güzel anlıyor ama ananneyi sevmez kalmak istemez.
Sonra da annem şikayet eder bu çocuk niye yanıma gelmiyor bla blaa...
Bizler sosyal varlıklarız bakmak zorunda değiller ama bağ kurmamak bence daha büyük problem.bunlar yeni zamanın problemleri bence bireysellescez diye diye herkes tek başına kaldı.
Konu sahibi ben sizi anlıyorum insan bazen yanında birileri olsun istiyor.ama en azından ayda bir olsa da anneniz geliyormuş. Benim annem onu bile yapmaz.
Malesef elden bir şey gelmiyor evlatlarımız bize emanet o nedenle hep diyorum Allah sağlık sıhhat versin bugünlerde geçecek bir gün