• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

tek cocuk olmanin sorumlulugu ve zorluklari

Tek çocuğum ve çok mutsuzum.Kendimi bazen o kadar yalnız hissediyorum ki anlatamam.Dertleşebileceğim,beraber bi yerlere gidebileceğim,sıkıntım olduğunda bi alo diyebileceğim bi kardeşim yok.Hala yada teyze olamayacağım ve çocuklarımında teyze ve dayısı olmayacak.Çok isterdim ablam,abim ya da kardeşim olsun ama yok işte.İtiraf edeyim bazen ağlıyorum bile neden yok diye.
offf deme öyle yaaa.....
 
Smr cocuk istemiyomsn yani 2. Yi
biz iki kız kardeşiz ben 31 yaşındayım ablamla aramızda 1,5 yaş var ikimizde evliyiz herşey yolunda... senelerce herşeyi onunla yaptık beraber çıktık geç saatlerde beraber döndük... erkek arkadaş vs. hep bildik... birimize bişey olacak olsa diğerimiz hep yanımızdaydı öyle bişey olmadıda ben güvenlik açısından faydasını söylüyorum... şu anda bile o ne alsa bana ben ne alsam onada alırım... ama benim kızım tek olacak 7 yaşında ve 2. yi düşünemiyoruz.. hayat şartları diyelim evet kendi işimizi yapıyoruz eşimle ama... ikinciyi yaparsam ben çalışmayıp ona bakmak zorunda kalıcam ve kızımın bütün masraflarını kısmak zorunda kalıcam.... benim işimi üstlenmesi için ekstra bir çalışan almak zorunda kalıcam en 2000. 2500 gibi masrafı olacak... o yüzden ben çalışıyorum ama kızımıda imkanlardan mahrum etmek istemiyorum... imkanlar derken öyle çook özel imkanlarda da okumuyor... okul sonrası etüt, servis, okulda yemek... diğer ihtiyaçları saymıyorum bile...:KK43:
 
Öyle değil işte ya basina bisey gelirse ben yetisemezsem bunun yasliligi hastaligi var. Annem asla evimde kalmaz 1 2 gunden fazla rahat edemez. Bilmiyorum ya kafam cok karisik.
öyle düşünüpte kendini çok fazla yıpratma... kimin nerde başına ne geleceğini bilemeyiz... fazla çocuk olsaydınız kardeşlerinizin nerde ne şekilde evlilik yapacağını nerden bilebiliriz ki... hem belki siz evlendikten sonrada annenize sizin yakınınızda bir ev tutabilirsiniz....
 
Tanidigim tek cocuklu aileler var ve cocuklarin cok üstüne düsüyorlar..yani sagliksiz bir sekilde..
dogru yaptiklarini düsünürler ama yanlis yapip cocugun psikolojik sorunlari olusmasini tetikliyorlar.

Cocuklara gelince onlarda yalniz büyüyorlar.. kardes sevgisinden mahrum kaliyorlar paylasimci olmaya ögrenmiyorlar vs..

Tabi herkesin öyle olacak degil..gördüklerim kadar konusuyorum. Dünyada butun tek cocuklu aileleri tanimiyorum sonucta.

Kendime gelince tek cocuk degilim. Ilerdede iki üc cocugum olmasini isterdim. Büyük aile olmak isterim.
Cocuklarim ben bu dünyadan göcüp gidince birbirlerine destek ciksinlar kendilerini yalniz hissetmesinler isterim.
 
Sağol 7 sene oldu. Kismetse başka bir ile gelin gideceğim arabayla 1 saat mesafe. Daha bir kaç yıl daha var ama üzüntüsü stresi hep içimde.
Ben olsam annemi de gideceğim yere taşırım küçük bir eve.
Yaşlandıkça hastalıkları başlıyor. Kim ilgilenecek annenle?? Yalnız bırakma pişman olursun. Torunu olur onla oyalanır. Zor günde birbirinize destek olursunuz. Yoksa kendi annen yapayalnız kalır, eğer kv ile aynı ilde olacaksan onu daha sık görüp ilgilenirsin haberin olsun :)
 
Biz 4 kardeşiz ve ne zaman darda kalsak birbirimizden başka kimseye danışmayız, hicbir zaman kendimizi yalniz hissetmeyiz bu yuzden tek çocuk olsam büyük sıkıntı çekerdim ben diye düşünüyorum, ablam kardeşim şehir dışında okurlarken sıkıntıdan evde kendimi odaya kilitlerdim çok kötü olurdum..
 
Benn tekim sorumlulugu ve zorlugunu gormedim aksine iyiki tektim diyorum 21 yasindayim simdi evlendim anneme tesekkur bile edebilirim sadece benimle ilgilenip butun imkanlarini sadece bana kullandigi icin :) vs
 
Bende tek çocuğum. Eskiden maddi sıkıntım yok, oyuncak paylaşmak yok diye sevinirdim, mutlu olurdum. Ama yirmileri geçtikten sonra arkadaş kazıkları da yedin mi insan kardeş arıyor, keşke olsaydı diyor.
Yenilerde kuzenim ciddi bir ameliyat geçirdiği esnada babası acile kaldırıldı kardeşi olmasa ikisine de kim koştururdu bilmiyorum. O günden sonra düşünür oldum Allah korusun anneme bir şey olsa ben yapayalnızım, her işe nasıl koşarım. Ciddi bir hastalığı olsa annemin ben güçlü olup tek başıma bakacağım, bana manevi destek veren, birlikte güçlenip ağlayacağım biri yok.
O nedenle ben tek çocukluğu cidden önermiyorum.
 
valla ben 29 yaşındayım. ve tek çocuğum bu zamana kadar hiçbir zorluğunu çekmedim tam tersine prenses gibiydim babaevinde maddi manevi herşey çok güzeldi evlenince tabi daha farklı oldu herşey. ama ona da alıştım artık çok sorun değil kısacası tek çocuk olmak hem maddi hem manevi çok güzel bişey bana göre. şu anda hamileyim Allahın izniyle kendi evladımı da tek çocuk olarak büyütmek istiyorum bu devirde bir tanesine yetişilmiyor kaldı ki iki tane ALLAH doğacak olana sağlık olsun tabi ki bu benim şahsi fikrim nasıl ki ben başkalarına saygı duyuyorsam başkasının da bu konuda bana saygı duymasını tercih ederim. kardeş özlemi hiç çekmedim hep çevremde arkadaşlarım vardı çocukken genç kızken şimdi de iş arkadaşlarım var ayda bir kere mutlaka buluşuruz gezeriz falan böyle daha keyifli ben her daim arkadaşlarımı kardeş gibi sevdim.
 
Evlenmeden önce hep iki çocuk iyidir tek kalmasın derdim ama iş ciddiye binince ilki için bile hala düşünme aşamasındayım olsa mı olmasa mı diye. Şu devirde çocuk büyütmek artık çok zor. Tek çocuklu aileler arttıkça sonraki nesiller bu fikre daha kolay adapte olacaktır diye düşünüyorum.

Ayrıca tek çocuklu ailelerde çocuğun bu konuda sıkıntı duyması tek çocuk oluşundan değil genelde ailenin ona karşı tavrından onu yetiştirme şeklinden kaynaklanıyordur diye düşünüyorum.
 
ben tek cocuk degilim ama kiz kardesim yok. bu yuzden kendimi hep eksik hissettim.
erkek kardeslerimle de bir yere kadar, ne sirdas olabilirsin, ne yoldas onlarla :(
 
tek çocugum ve hiç güzel bişeey değil keşke odam oyuncaklarım bilgisayarım herşeyim olmasaydı da kardeğşim olsaydı bunlar sadece avutmak için insanın kardeş olmayınca o oyuncaklarında değeri yok hayat şartları uan çok daha zor bende çalışıyorum kızım 6 yaşında ama ona bir kardeş gerekkki oda çok şikayet çi bu konudan hayırlısı ile bir kardeşimiz yolda
 
Tek cocuk olmak belki cocukken iyi hos istedigin oyuncagi aldir istedigin kadar nazlan...ama ya sonra?ben annemi kucuk yasta kaybettim bi babam var yani...esim tayinci.biz gittigimizde onun kapisini kim calacak?hastalandiginda kim kolundan tutup zorla hastaneye goturecek?kim bayramlarda kosa kosa gidip elini opecek?ben istemedim kardesimin olmasini.uveylik olacakti.kiskanclik yaptım.simdi hamile kalsam dogum yapsam kimsem yok benle ilgilenecek...hayat zor.çocuğunuzu zorluklarla savasta yalniz birakmayin...
 
Tek çocuk değilim ama tek çocuk asla olmak istemeyeceğimden tek çocuk olan öğrencilerime sorarım hep.memnun olanı da görmedim yaş grubu kaç olursa olsun
 
Back
X