selam cnm seni en iyi anlayanlardan biriyim nede olsa 2. çocuk konusu açılınca ben ordayım ve çocuklarımızın yaşıda aynı benim oğlumda 3 e gidiyor.2. çocuk kararını vermekte çok zorlandım çünkü bakacak kimse yokla başlıyor maddii yetebilirmiyizle devam ediyordu düşüncelerim ,oğlum sürekli 2 kardeşli arkadaşlarını anlatıyor ve sürekli kalabalık ailelere gitmek istiyor ,babası nekadarda arkadaş gibi olsada olmuyor yetmiyoruz çocuğa arada bu kadar zaman geçirdik evet şartlar bunu gerektirdi ama yinede şuan kardeşinin eşyalarına bakmaları okuldan gelip karnımı öpmeler ne olursa olsun herşeye değer ,her haftayı sayıyor kıskançlııkta var daha doğmadan ama onuda aşacak inşallah bu zor kararı ben verdiysen sende verirsin diye düşünüyorum herhangi bir sıkıntın yoksa sağlık açısından ,inan yaş geçince çok zor oluyor ben hantallaştım oğlumda daha aktif bir hamileydim bunda değilim maalesef sormak istediğin birşey olursa seve seve cevaplarımKöpek almak Bize pek uymayacaktır, hem yerden ötürü, hem de çok gezdiğimiz için. Kaplumbağalarımız var, bakımı en kolay hayvan, onları bile giderken bir yerlere bırakmak sıkıntı oluyor.
Kreş olayları ise bizim için çoktan bitti, 3. Sınıfa gidiyor bizim bücürük :) ki o yaşlarda çok ihtiyaç hissetmiyordu zaten, kreş işe yarıyordu. Ve eğlendirmesi de basitti. Biz kolayca oyalıyorduk. Çalışıyordum, sabah 6 da kalkıp beraber faaliyet yapıyorduk. 7 yaşından sonra birden başlıyor o ihtiyaç ve anne babayı aşıyor çocuk. Kendi denklerini arıyor.
Ben de sizin gibi düşünüyordum. Hatta bir arkadaşımla aynı senede çocuğumuz oldu, oğlum bir yaşındayken, arkadaş hamile kaldı. Üzülmüştüm durumuna, Allah korusun diyordum. Aradan 8 sene geçti. Şimdi o arkadaş oğlumun gitmeye can attığı yerlerden. Başta tabi ki ben rahattım, o yoruluyordu. Şimdi ben yoruluyorum, o rahat. İşini gücünü yapıyor, çocuklar
Onlara gittiğimizde, çocuklar kayboluyor birden. Onlar içerde oynuyor, biz oturuyoruz.işini gücünü yapıyor, çocuklar gerekli olduğunda onun yanına geliyor. Ki bu bana çok garip gelen bir durum. Çünkü oğlum normalde hep anne bak, anne gel, anne oynayalım modunda evde. İşimi gücümü yaparken bile, onun ne yaptığını organize etme durumundayım eğer televizyon ve tabletin karşısında kalmasını istemiyorsam.
Arkadaşsız bırakmıyorum. Ama bunun için ben çok yorucu. Yazları mahalle çocuklarını topluyorum. Kuzenleri devamlı gidip geliyor. Tabi anneleriyle beraber, devamlı bir misafir ağırlama hali. Oynasın diye devamlı kuzenlere götürme. Ben tv izlerken içerde oyalansınlar işte durumu olmuyor.
Çocuklar gelince anneler dağıtma etme modunda, ben bırakınız oynasınlar, yeter ki oynansın o oyuncaklarla, minderlerle modUndayım.
Artı bir çocuğun boşluğunu bir sürü kalabalık doldurmuyor anlayacağınız.
Kendi kendini oyalıyor oğlan. Ben de dediğinize dikkat ettim, ediyorum büyütürken. kendi kendine oyunlar kuruyor, resimler yapıyor. 8 yaşında bir çocuk, istanbul şehir gezmeleri, 4 yaşından beri devamlı yurt dışı seyahatleri. Oldukça keyifli, sosyal bir çocuk. Biraz İngilizcesiyle, otelde görevliyle konuşur, restoranda sipariş verir küçük küçük. Yaşına göre epey renkli tecrübeleri var çok şükür.valla ben tek çocuğum.çocuğunuza kendine ait zamanları nasıl değerlendireceği konusunda yardımcı olun.yani tek çocuk olduğu için sürekli sizlerle olması gerektiğini düşünmeyin ve de düşündürtmeyin.kendi kendine yetmeyi öğrensin yani.kardeş konusuna gelince ben ilkokul 5teyken annemler bana sordu kardeş ister misin diye bana niye soruyosunuz siz bakıp büyüteceksiniz dedimeksikliğini hissettim mi bu yaşıma kadar hayır.belki de o duyguyu tatmadığım için bi eksiklik olmadığını düşünüyorumdur bak onu da bilemem şimdi.hiç kafanıza takmayın tek çocuk diye de çok üzerine düşmeyin.kendi ayakları üzerinde durmayı ne kadar erken öğrenirse o kadar iyi oluyor bizler için.
Kendi kendine oynar, resimler yapar, oldukça eğlenceli sosyal bir çocuk zaten. Dediklerinize ben de dikkat ediyorum büyütürken.valla ben tek çocuğum.çocuğunuza kendine ait zamanları nasıl değerlendireceği konusunda yardımcı olun.yani tek çocuk olduğu için sürekli sizlerle olması gerektiğini düşünmeyin ve de düşündürtmeyin.kendi kendine yetmeyi öğrensin yani.kardeş konusuna gelince ben ilkokul 5teyken annemler bana sordu kardeş ister misin diye bana niye soruyosunuz siz bakıp büyüteceksiniz dedimeksikliğini hissettim mi bu yaşıma kadar hayır.belki de o duyguyu tatmadığım için bi eksiklik olmadığını düşünüyorumdur bak onu da bilemem şimdi.hiç kafanıza takmayın tek çocuk diye de çok üzerine düşmeyin.kendi ayakları üzerinde durmayı ne kadar erken öğrenirse o kadar iyi oluyor bizler için.
Tavsiye ederim. Yaş araları fazla değilken, o itişip kakışmalar, kavgalar, oyunlar çok şey katıyor çocuğa. Biraz büyüyüp beraber oynadıkça annenin üstündeki yük de büyük oranda azalıyor.Ben 2. Bebegi cokkk istiyorum.
Fakat calisan biri oldugum icin bakici kres oyle zor ki
Oglum biraz buyusun 30umu gecmeden istiyorum
Aynen. oğlum bu sene 9 olacak. Tüp bebek filan derken muhtemelen 11 yaşında filan olacak kardeşi olunca, allah nasip ederse. Oyun oynamıyacaklar belki ama çok iyi ve kardeşinin değerini bilen bir abi olacak inşallah.Arada kaç yaş olursa olsun kardeşe geç kalınmaz.
Kardeş candır,kandır.
selam cnm seni en iyi anlayanlardan biriyim nede olsa 2. çocuk konusu açılınca ben ordayım ve çocuklarımızın yaşıda aynı benim oğlumda 3 e gidiyor.2. çocuk kararını vermekte çok zorlandım çünkü bakacak kimse yokla başlıyor maddii yetebilirmiyizle devam ediyordu düşüncelerim ,oğlum sürekli 2 kardeşli arkadaşlarını anlatıyor ve sürekli kalabalık ailelere gitmek istiyor ,babası nekadarda arkadaş gibi olsada olmuyor yetmiyoruz çocuğa arada bu kadar zaman geçirdik evet şartlar bunu gerektirdi ama yinede şuan kardeşinin eşyalarına bakmaları okuldan gelip karnımı öpmeler ne olursa olsun herşeye değer ,her haftayı sayıyor kıskançlııkta var daha doğmadan ama onuda aşacak inşallah bu zor kararı ben verdiysen sende verirsin diye düşünüyorum herhangi bir sıkıntın yoksa sağlık açısından ,inan yaş geçince çok zor oluyor ben hantallaştım oğlumda daha aktif bir hamileydim bunda değilim maalesef sormak istediğin birşey olursa seve seve cevaplarım
Onları bolca yapıyoruz zaten. Devamlı bir misafir hali evde, çocuklar anneleriyle paket halinde geliyor çünkü :)) yorucu gerçekten. Ama katlanıyorum ona.Bu konuda için tasalanmak için biraz geç kalmışsınız sanki. Şimdi hamile kalsanız aralarında 8.5 yaş olacak ve erişkinlige kadar sizin bahsettiğiniz paylaşımları yaşayamayacak zaten. O yüzden dert etmek niye?
Daha aktif bir çocuk olması için ona destek verebilirsiniz belki. Arkadaşları ve akraba çocukları ile daha yoğun programlar yapmaniz ona da iyi gelir. Yaşıtları birlikte vakit gecirecegi hobiler edindirin
Bu konuda sizin gibi içi rahat olanlar da rahatlatıyor beni. Çok da büyütmeye gerek yok diyorsun. Ama ben hep en az 2 çocuk olması taraftarıyım. İyi ywtiştirilmiş ve bağları kuvvetli iki kardeş bir anne babanın en güzel armağanı bence çocuğa.Ben de tek çocuğum ve oğlumda tek olarak kalacak.Hic bir zaman tek çocuk eksikliğini yaşamadım ve oğluma da yasattirmayacagim ülkenin şartlarını görüyorsunuz yarin ne olacağımız belli değil maddi manevi 1 çocuk olsun ama layiki ile yetişsin diye düşünenlerdenim çünkü ben de böyle yetistirildim
Ben 41 yasinda ucuncu cocugumu dogurmus biri olarak soyliyim.Siz istedikten sonra hic bir sey icin gec degil.Kardes gibisi yok bence de , hakkinizda hayirlisi olsun.Benim kizimla abileri arasinda da baya bir yas farki var ama sevmeye doyamiyorlar.Onları bolca yapıyoruz zaten. Devamlı bir misafir hali evde, çocuklar anneleriyle paket halinde geliyor çünkü :)) yorucu gerçekten. Ama katlanıyorum ona.
Endişelenmek için geç kalmadım aslında. Kardeş istediğimde oğlum 5 yaşındaydı, 6 yaşında kardeşi olacaktı. Yine oynayacaklardı hesabımca ama tabi evdeki hesap çarşıya uymuyor. 27 yaşımda artık tüp bebekten başka çarem olmadığını öğrendim. 3 senedir tedavi görüyorum. Bu sırada da durumu en güzel şekilde geçirmek istiyoeum inşallah. Bu başlık çok yardımcı oldu bana.
Süpersiniz :) neden olmasın, gayet de keyifli olur tabi ki. Bir de 40 yaş annelikleri insanı dinç tutuyor bence. Çocuk ilgilendiği için her türlü yeniliği takip halinde oluyor insanBen 41 yasinda ucuncu cocugumu dogurmus biri olarak soyliyim.Siz istedikten sonra hic bir sey icin gec degil.Kardes gibisi yok bence de , hakkinizda hayirlisi olsun.Benim kizimla abileri arasinda da baya bir yas farki var ama sevmeye doyamiyorlar.
Ablamı yakın zamanda 47 yaşında kaybettik.Süpersiniz :) neden olmasın, gayet de keyifli olur tabi ki. Bir de 40 yaş annelikleri insanı dinç tutuyor bence. Çocuk ilgilendiği için her türlü yeniliği takip halinde oluyor insan
Aynen. Ben birinci tüp bebek tutarsa 1 sene sonra yine düşünüyorum hemen. Doktorum şaşırmıştı. Senin zaten var, 3. İçin bu kadar zahmeti neden göze alıyorsun diye sormuştu.Üç kardeşiz iyiki bar onlar hayatımda. Her konuda desteğim benim kardeşlerim. Şu an tedavi olduğumu annem bile bilmezken onlarla dertleşiyorum. Ben tek çocuk fikrini maalesef anlayamıyorum hele ki ekonomik sebeplerle yapılmamasını hiç. Benim hiç çocuğum yok nasip olmadı tedavilerle uğraşıyorum. Böyleyken bile gözüm korkmuyor evladım olursa yalnız kalmasını istemem.
Aynen dediginiz gibi kizimda o kadar cok sey ogrendim ki , diger cocuklarla kiyaslayinca onlari, buyuturken bu kadar bilgi sahibi degildim.Yirmili yaslardaki enerjiniz olmasa da hayatiniz baya bir renkleniyor.Gecen buyuk oglum anne iyikide kardesim olmus , hep bir eksiklik hissediyordum o olunca tamamladık , dedi.Kardesin olmasi o kadar guzel bir duygu bana gore de , sizin icin de hayirlisi olsun.Süpersiniz :) neden olmasın, gayet de keyifli olur tabi ki. Bir de 40 yaş annelikleri insanı dinç tutuyor bence. Çocuk ilgilendiği için her türlü yeniliği takip halinde oluyor insan
Kardeşlerle olan çocukluk anılarının yeri başka en büyüğüm 33 yaşım diğerleriyle aramız çok yok. Şimdi bile bir araya geldik mi eğlencenin dibine vuruyoruz. Dördüncü kardeşi biz istedik ama annem yapmadı :) siz annesisiniz elbet geçirdiğiniz vakit değerli ama daha çok şey paylaşacağı bir kardeşi olsa tadı bambaşka olur.Aynen. Ben birinci tüp bebek tutarsa 1 sene sonra yine düşünüyorum hemen. Doktorum şaşırmıştı. Senin zaten var, 3. İçin bu kadar zahmeti neden göze alıyorsun diye sormuştu.
Ben bir tek çocuk yetiştirdim, 2. Bir tek çocuk daha yetiştirmek istemiyorum demiştim. oynasınlar, itişip kakışsınlar, öylesi çok daha kolay bence.
Oğlumun kuzenleri var, biri bir şeyi anlatıyor, diğeri onun lafını tamamlıyor, 9 yaşında biz küçükken şöyleydi böyleydi diye anlatıyorlar. Ortak anıları var, tek çocukta bunlar olmuyor.
Üç kardeşiz. Benim küçüklüğümde araba yolculuklarımızda, arabanın arkası hep oyundu. Kendi kendimize uydurduğumuz oyunlar, gidene kadar. Köprüden geçerken kim bilet alacak kavgaları. Nereye gittiğimizin önemi yoktu. Heryer eğlenceli olabilir 3 küçük çocuk için.
Oğlumu incelediğimde, arabanın arkası büyük bir boşluk. İkimiz arabada, Hayal kurar ve sıkılınca uyur. Gidilecek yerde çocuk da yoksa, gitmek bile gelmez içinden.
İşte biz sohbet ederiz, şarkı dinleriz, erken gider, önce bir parklarda oynar, paten kaydırırım. Çok şükür halimize, güzel geçiriyoruz tabi ki. Ama bir boşluk hissi hep var. İkinci kardeş önemli bence de.
Mekanı cennet olsun inşallah. Acınız tazeymiş. Allah çocuğuna da sabır ve güç versin. O bir kişilik boşluğu, kaç kişi dolduramıyor gerçekten.Ablamı yakın zamanda 47 yaşında kaybettik.
Yeğenim 19 yaşında üniversite 2.sınıfta.
Bu zamana kadar onun tek çocuk olmasını hiç dert etmemiştik. Ama şimdi keşke onun yaşlarına yakın bir kardeşi olsaydı diyoruz.
2 teyzesi,4 dayısı bolca da kuzenleri var.
Biz ne kadar destek olsak da kardeş candır/canandır. Muhakkak içinde kopan fırtınaları kardeşiyle hafif esintiye çevirirdi..
Allah'ın takdiri ne olacağı hiç belli olmuyormuş.
Düşünceleriniz güzel fakat ben kendime göre yorumlayıp fikir vermek isterim.simdi etrafımdaki kardeşli olanların yarısi birbiriyle iyi geçiriyorsa yarısı kavgalı ha diyeceksin ki ailede yetişmeye bağlı haklılık payı var tabi ki fakat riske atılmamalı ama benim çocuk yapmayı düşünmemem tamamen ben sebepli eşim de destekliyor.19 aylık bir oğlum var maşallah dünya güzeli bütün çocuklar gibi fakat çok yoruldum kendimi yorgun ve bitkin hissediyorum ayrıca biz tüm maddi ve manevi gücümüzü oğlumuza verdik 2.yi kaldırabileceğini düşünmüyorum herkes biraz büyüsün 4 yaşına gelsin sen o zaman farklı düşünürsün diyorlar ama sanmıyorum bir daha aynı yolları sil baştan geçemem heraldeBu konuda sizin gibi içi rahat olanlar da rahatlatıyor beni. Çok da büyütmeye gerek yok diyorsun. Ama ben hep en az 2 çocuk olması taraftarıyım. İyi ywtiştirilmiş ve bağları kuvvetli iki kardeş bir anne babanın en güzel armağanı bence çocuğa.
Oğlum küçükken sizin gibi düşünüyordum, hep 2., 3. İstedim tabi ama arada zaman olsun dedim. Şimdi baktığımda 1 çocuk ve 2 çocuk arasında çok fazla emek farkı yok. O kadar emeğin az fazlasıyla büyüyor 2. Daha fazlası tabi ki daha yorucu olur.Düşünceleriniz güzel fakat ben kendime göre yorumlayıp fikir vermek isterim.simdi etrafımdaki kardeşli olanların yarısi birbiriyle iyi geçiriyorsa yarısı kavgalı ha diyeceksin ki ailede yetişmeye bağlı haklılık payı var tabi ki fakat riske atılmamalı ama benim çocuk yapmayı düşünmemem tamamen ben sebepli eşim de destekliyor.19 aylık bir oğlum var maşallah dünya güzeli bütün çocuklar gibi fakat çok yoruldum kendimi yorgun ve bitkin hissediyorum ayrıca biz tüm maddi ve manevi gücümüzü oğlumuza verdik 2.yi kaldırabileceğini düşünmüyorum herkes biraz büyüsün 4 yaşına gelsin sen o zaman farklı düşünürsün diyorlar ama sanmıyorum bir daha aynı yolları sil baştan geçemem heralde
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?