5 yaş fark olunca bayağı oynuyor yine. Bizimkide oynamazsa bile sever yine inşallah :)) Halim selim bir çocuk, abi olmayı, elinden tutup gezdirmeyi filan sever gibime geliyor. Çünkü sorumluluk almayk seviyor. Ama cinsiyet seçemiyoruz türkiye de :)) kanunlara aykırı.Allah gonlune gore versin
mazlum bi çocuksa kardesine senden iyi baakar ama biraz haylazsa baya hirpalaniyor kuçuk olan , erkek çocuklari biraz fazla hareketli ve acimasiz sanki
ama abisi ne kdr altindan girip ustunden geçerse geçsin 20 aylik oglum pesinden ayrilmiyor , ben çekiuyorum o yine gidiyor :)))
aralari 5 yas ben çok oynamaz saniyordum ama oynuyolar valla
insallah olur oglunun kardesi ..
8 yasindaki kizimda kesinlikle baska akrdes istemiyormus tek kiz oalrak kalcakmis :))) ah bi bilse tek kiz olmanin ne zor oldugunu !(
benim tek erkek kardesim var ; az o,ce face de gordum kendine is yeri açmis haberim bile yokdu
yani iletisim sifir yerlerde ..
tup bebek yapiyorsunuz imkaniniz varsa buda erkek olsun :))) farkli cinsuiyet olunca paylasim falan hakgetire ozelliklede buyyunce(( ..
Allah verirse ben daha 3 çocuk istiyorum, gerekirse hepsi tedaviyle olur inşallah. Benimkisi vir nal tamam, kaldı geriye 3 nal bir at hesabı..Kardes bence anne baba kadar onemli.
Kardes olunca teyze ve hala da oldum.
Cocugumun kuzenleri benim yegenlerim oldu.
Bence ne kadar cok kardes o kadar iyi ama bu devirde en azindan iki cocuk olmali diye dusunuyorum. Kardeslerim olmasa cok daha yalniz bir hayatim olurdu.
o zman bol bol dua et hayirliisyla buda erkek olsun :)5 yaş fark olunca bayağı oynuyor yine. Bizimkide oynamazsa bile sever yine inşallah :)) Halim selim bir çocuk, abi olmayı, elinden tutup gezdirmeyi filan sever gibime geliyor. Çünkü sorumluluk almayk seviyor. Ama cinsiyet seçemiyoruz türkiye de :)) kanunlara aykırı.
benimkielr 2 yil ayni ana okulunda biulundular ( arasi 19 ay )Insallah en kısa zamanda oglunuzun bi kardesi olur
Ben 5 kardesim (bizimki biraz fazla kabul ediyorum) evimiz çok senlikliydi bi kavga ederdik bi gulerdik
Şimdi benim 2 yavrum var aralarinda 2.5 yaş var birbirlerine hem kardes hem arkadas oldular hâlâ da öyleler
Bi gun acayip kavga ediyolardı sacma bi durum yüzünden bende ikisinede bagırdım sonra onlar birbirine sarildi annem bize kiziyo diye bana küstü ikiside
Agbisi kizim okula basladiginda her tenefüs yanina gitmis alışsın korkmasın diye
Yani diycem o ki kardes guzel sey...
Burası bdv :)) hep dert tasa. Ben de üzülüyorum, derken başka hikayelere bakıyorum. Halime şükrediyorum. Üzüldüğün şeyler kadar, eminim çok şanslı olduğun şeyler de vardır.Ah bu konu yaramı deşti yine.. Hala o kadar özeniyorum ki kardeşleri olanları görünce.
Bense yapayalnız..
o zman bol bol dua et hayirliisyla buda erkek olsun :)
benim 6.5 yaisndaki haydut gibi valla dakika yerinde durmuyor hep hoplama ziplama pesinde ona bakiyor kuçukde aynisini yaoiyor
benim kiz akrdesim yok çok istedim kizimin kiz kardesi olsun ama olmadi nasip
bilsem kiz oalcak yaapridm aralari 10 yas da olsa ama iste olmuyor ki istemeyle :)))
ahahah napamki kibrisami gitsem oda dunya para beeemaşallah onlara. Ben de ablaydım, kardeşlerim kendi işlerine bakardı, ben onları kollardım. Hala daha da öyledir :)) muhtemelen sizin de öyle olacak. Abla olacak hep Ama evet, kız kardeşi olsa süper olur. Küçükken çekişme olsa da, büyüyünçe çok güzel oluyor.
Burası bdv :)) hep dert tasa. Ben de üzülüyorum, derken başka hikayelere bakıyorum. Halime şükrediyorum. Üzüldüğün şeyler kadar, eminim çok şanslı olduğun şeyler de vardır.
Bu meseleyi büyütmeyenleri gördükçe seviniyorum. Ama çocuğunuz kaç yaşında bilmiyorum. Küçüklüklüğünde tek çocuğa odaklanmak daha kolay olsa da, büyüdükçe sizin verebileçeğinizden daha fazlasını istiyor çocuk. Biz üç kardeş, benim oğlumun benim etrafımda dolaştığı kadar anneme ihtiyaç duymazdık mesela. Tabi ki sizin kararınıZ ama ben iki çocuğun çok önemli olduğunu dülünüyorum artık.Ben değilim ama eşim tek çocuk. Ne söylendiği gibi mutsuz, ne de şımarık... Hiç istemezmiş kardeşi olmasını, küçükken en büyük korkusu buymuş hatta.
Benim de tek çocuğum var, yeterli diye düşünüyorum. Zaten büyükşehirin hengamesi, trafik, çalışma hayatı derken çocuklara ayırdığımız vakit çok kısıtlı. Onu da iki çocuğa bölsem iyice vahim olacak durum. Maddi açıdan da sıkıntı çekmesin oğlum diye ikinci çocuk düşünmüyorum.
ahahah napamki kibrisami gitsem oda dunya para beee
bu benim çok düşündüğüm bir konu bir tek çocuk annesi olarak. Oğlum 7,5 yaşında. Tek çocuk.
Onunla devamlı ilgilenmeye çalışsam da, okuma saatlerimiz, sohbetlerimiz, küçük oyunlarımız, gezilerimiz olsa da, büyüdükçe ona yetmediğimi hissediyorum.
Belki ben tüp bebek, iş, güç gibi hayatın ciddileşmesinden, yaşın 30 ları bulmasından dolayı daha ağırlaştım.
Biraz da eski küçükken ki basit oyunlar, basit mutluluklar yetmiyor tabi ki oğluma. Kendi yaşıtlarıyla ğaylaşabildiği bambaşka bir dünya var.
Bayılıyor kuzenlerine gitmeye mesela.onların evleri bize o kadar şenlikli ve güzel geliyor ki gerçekten. Benim için ilginç, çünkü bakıyorum; çocuklar, kendi dünyasındayken; büyükler gayet rahat kendi işinde, sohbetinde. Oğlum için de eğlenceli, çünkü kudurabileceği yaşıtları var. Bariz bir ayrım var büyükler ve çocuklar arasında yani.
Biz de böyle değil tabi ki, ikimizin hayatı da birbirine girişik durumda. Bakım, oyun, anne, arkadaş... Hepsi aynı kişi. Birbirini seven, uyumlu ve ilgili bir anne baba. Ama oynanmayan oyuncaklar mesela. Ya da arabada arkada yalnız başına oturulan kocaman bir alan. Ben kendi çocukluğumdan, arabanın arkasını devamlı itiş kakış olan, bazen oyun oynanan, bazen kavga edilen, tek başıma oturabilsem çok mutlu olacağım bir yer olarak hatırlıyorum. Ama oğlum çoğu zaman beni yanına oturtuyor yalnız kalmamak için.
Ya da geçen herkesin kardeşinin olduğundan bahsediyor. Ben de bir arkadaşının daha tek çocuk olduğunu söylediğimde, o da sıkılıyor mudur benim gibi diyor?
Bu konuda ne düşünürsünüz? Oğlum ileride yalnız ve mutsuz bir çocukluk mu hatırlar? Çevrenizde nasıl bu durumlar? Tabi onunlayken hep eğleniyoruz modundayım, ona yansıtmıyorum ama bunlar benim aklımdan geçenler.
Allah korusun, başına bir sıkıntı gelirse kardeşi olduğunda daha güçlü olur emin ol. Ve özel okulda verilen eğitimden çok daha önemli hayatını ve anılarını paylaştığı birinin olması. Benim oğlumun çocukken şunu yapardık diyebileceği biri yok şu anda mesela. Ya da arkadaşlarıyla bir araya geldiğinde attığı kahkahaları bizim yanımızdayken duymayız genelde. Bizimde kendi yaşıtlarımızla büyüklerimiz arasındaki konumumuz gibi. Bir çocuğa uzun süreçek bir yalnızlık veriyoruz gibi geliyor bana tek çocukta kalarak. İleride isterlerse küssünler ama çocukluklarını paylaşmak çok önemliKardeş candır hatta kesinlikle şarttır.. Biz eşimle çocuk yapalim yoluna girdiğimizde en az 2 demiştik. Benim de şimdi 20 aylık bi çocuğum var 5 yaşında bi kardeş yaparız alay nasip ederse demiştik ama bu yaz ülkenin içine düştüğü durumlar, ülkenin eğitim politikası, savaş olan ülkelerdeki çocukların hali derken ben koptum resmen.. Tüm bunlar benim elimden çocuk isteğimi, evladima kardeş fikrini aldı.. bir şey olsa ne var ne yok satar kacarim diorm, evladımi kurtarırım diyorum. ikinci olsa nasıl yaparız diorm.. eğitim belli devlette zor artık bi taneyi anca eni konu okuturum 2. olsa aynı şeyleri ona da verebilir miyim haksızlık olmaz mi diyorum. diyorum da diyorum. kısacası bu gidişata bir çocuk daha düşünebilecek kadar polyanna olamıyorum maalesef..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?