Tek çocuklu anneler

Ben her zaman tek çocuk yapacağım diyordum. Şu sıralar baya büyük sıkıntıya girdim psikolojik olarak,ailemdende uzaktayım. Dun kardesim abla hadi facebooktan karşılıklı okey oynayalım dedi,ağlıyordum o sıra zaten ayrı sehirlerdeyiz,tamam dedim oynadık. 13 yaşında o bu arada,nasıl mutlu oldum nasıl harikaydı anlatamam o kadar büyük çöküşte çok çok iyi geldi,dünden sonra eğer cocuk yaparsam ki yapmayı düşünmüyorum kaldiki evlilik düşünmüyorum ama olurda yaparsam kesinlikle 2 çocuğum olacak,destek olsunlar
 
Bence de tek çocuk yeter ama tek büyümesin hayatında her zaman güvenebileceği, yanında olacak bir kardeşi olsun istiyorum. O yüzden Allah nasip ederse 2 çocuk istiyorum ileride..
 
Tek çocukluyum bir daha düşünmüyorum hayat şartları ortam bebeğimi sağlıklı sıhhatli düzgün yetiştirebilirsem ne mutlu bana diye düşünüyorum.. Bi bebek büyütmek yetiştirmek cidden zor hayatın değişiyor resmen bunun yanında da dünyanın en güzel duygusu rabbim olmayanlara nasip etsin inş..
 
kızım 8 yaşında. bende sürekli 2. çocuk olsamı diye düşünüyorum ama eşim çocuk bakımıyla hiç ilgilenmez. Okula götür getir, ödevdi dersdi, bakımı, yemeği, hastalığı, hastanesi vs.aklınıza gelebilecek herşeyiyle sadece ben ilgileniyorum. Geçen gün eşim evdeydi ve ben hastaydım. Okula sen götürürmüsün dedim. Senmisin soran. Surat 5 karış oldu. Yani destek olacak bir eşin yoksa biraz daha düşün. Ama ben kendime güveniyorum diyorsan tabi sen bilirsin. Yani 2. çocukta maddiyat, eş ve huzurlu ortam faktörleri çok önemli..
 
Zaten bende cok istiyorum ikinci çocuğu ama sirf sizin anlattiklatinizi bende yaşıyorum diye istemiyorum
 
İki kardeş arasında ilişki nasıl, büyüğü küçüğünü seviyor mu, oynayabiliyorlar mı ya da kıskançlık oluyor Mu?
Kiskanclik yok oynamada yok malesef dezavantajida bunlar tabi benimkiler boyleydi sadece eve bebek gelince cok sevildi. Soyle diyim iki dogumda ilk cocuk gibi yani tek tek buyudukleri icin benim icin hic zor olmadi.
 
aslında tek çocuk olanlara sormak istiyorum. çocukluğunuzu nasıl hatırlıyorsunuz? benim oğlum hep arkadaş yolu gözlüyor, okul da yarım gün olunca sıkılıyor evde. büyüyünce de bu yalnızlık hissi, hep ihtiyaç hissi devam ediyor mu, ya da çocukluğu kötü hatırlamaya sebep oluyor mu acaba? annemler itti beni tam gerekli zamanında çocuk yapmamaya, şimdi çok kızıyorum onlara.keşke dinlemeseymişim.
 
Oglum hafif grip olmuş belli ki mevsimsel ayyy 2 gündür uyku yok tek çocuk yeter mi dedim ben de bugun,arası açıldıkca insan rahata alışıyo, bebekken 2 saate bi emzirmeye kalkiyodum şimdi gece 2 kere uyansa pfff diyorum nasıl kalkmışım 2 saate bir diyorum

Gel gitli durumlar ben de korunarak hamile kalmayı düşünüyorum
 

Senin soruna tam cevap degil belki ama. Tek cocuk degilim aksine üç kardesiz ama gel gor ki buyuk kardesim benden 9 yas kucuk kardesim ise 15 yas kucuk. Su an 27 yasindayim dusun yani kizkardesimle daha yeni yeni iki yetiskin gibi konusabiliyoruz bu yuzden hep anneme kizdim aramizda bu kadar yas farki oldugu icin. Benimse simdi 2 yasinda bir buyuk oglum 5 gunluk kucuk bir oglum var bazen kucugunu buyugunun siddetinden korumakla ugrasirken siyirma noktasina geldigimde annem bana şunu diyor "iste bana kiziyodunuz yas farkiniz var diye,yas farki olunca boyle seyler olmuyor". Tamam da bu isin zorlugu en fazla iki sene, simdi bi birinin derdine bi birininkine kosuyorum,asla yalniz birakamiyorum ama iki sene sonra beraber oynayacaklar vs ben de isimi rahatca yapabilicem kendime vakit ayirabilicem. Velhasil tek cocuk olmak nasil bir sey bilmiyorum ama aralarinda ciddi yas farki olan kardeslerin cok da kardes gibi olamadigini düşünüyorum.
 
ben tek çocuk olarak bildiriyorum; bir kardeşim olsun çok isterdim özellikle kız kardeş
eğer maddi manevi gücünüz varsa evladınıza verebileceğiniz en güzel hediye bu olur
 
teşekkürler cevabın için. aslında oğlumun hissiyatını anlamak için sen tam aradığım kişisin.oğlum 2 ay sonra 7 yaşını bitirecek. yani bir kardeşi olduğunda en az 8 veya 9 yaş farkı olacak. ondan sonra Allah nasip ederse peşpeşe düşünüyorum ama endişe ediyorum o kardeş bağını yakalayabilecekler mi diye.

en çok çocukluğunu devamlı yalnızlık hissiyle hatırlar diye endişe ediyorum. fakat belki ileride abi olmak buna engel olur, sende olduğu gibi.

kesinlikle haklısın, kardeşler beraber oynayabilecek bir arayla olmalı. 4 yaşına kadar ben yetiyordum oğluma ama şu anda artık anne baba yetmiyor. gittiğimiz yerlerde çocuk varsa ne ala ama annemlere, misafirliklere filan gideriz. oğlum için oturup sıkılacak zamandır o mesela.

dün ve dünden önceki gün benim işlerim vardı dışarıdaydık bütün gün, oğlum arkadaşım gibi hep yanımda. devamlı kendş kendini oyalama modunda, bi<zimle sohbet eder, koşturur filan. sabah bir arkadaşını çağırdı, gelmedi çocuk. ağladı bir ton, hep senin yüzünden hafta sonunda hiç oynayamadım, eğlenemedim. dün çağırsaydım belki gelirlerdi filan diye. yani devamlı bir başkasına ihtiyaç duygusu beni rahatsız eden, bunun ileride nasıl hissedireceğini bilemiyorum. belki ileride kardeşiyle ilgilenmek telafi eder bunları
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…