4 yıllık evliyim.3 yıl çocuk istemedik.istediğimiz anda da hamile kaldım ve doğumu bekliyorum.normalinde çocuk gördüm mü kendimi tutamam severim. eşim çocuk sevmeyen biri. neymiş ben istiyorum diye o da istemiş.bunu demesi bile kendimi kötü hissettiriyor.karnımın büyümesi hoşuna gitmiyor. karnıma hiç dokunmuyor. benim canımın sıkıldığını anlayınca bazen bebeğimi sevmiş gibi yapıyor. erkek istiyordu kız olacağını duyunca çok canı sıkıldı..oofff bi keresinde hamile kaldığıma pişmanım dedim.daha çok pişman olursun dedi. beşiği yatak odasına koyarız diyorum, gece ağlarsa uykum kaçar bi daha uyuyamam diyo..içimdeki bebek sevgisini öldürdü resmen.içimden gelerek sevinçle bebeğime bişeyler de alamıyorum.beşik almak için çıktık hiç gezmeden hadi çabuk al da gidelim falan diyo...herkes ne güzel alışveriş yapıyo bi neşeyle.hamilelik fotoları oluyo.ben bi kere hadi fotomu çek dedim böyle hoş değil dedi ve ben çok kilo almadım sadece karnım çıktı