o gelen kahverengi pıhtıları hiç saymıyorum canım ben..onlar hafta bi kaç kes kocaman toplar halince geliyo şok oluyorum görünce nasıl geldi bu diye valla.ağrım benimde bu hafta çok toğun sanki biri kasıklarımı aşağıya doğru çekiyor gibi geliyor.bütün işte çalışıp eve gidince hiç kalkamadan yatıyorum valla.allaha emanet kuzularım ...stres yapmamaya çalışıyorum kötü düşündükçe kötü gider...hep o minik ayakalarını hayal ediyorum...hep içimden biri kız biri erkek olacak gibi geçiyor...çok erken biliyorumama isim hazırlamaya bile başladım:) ama şu yemek yiyememek vicdanımı zorluyor sanki aç bırakıyorum gibi geliyor çocuklarımı ama hiç bişey tadı yakışmıyor ağzıma...kendinize dikat edin.