Hahahahhaha aynen gözleri dolunca şoka girmiştim. :))Özür dilerim aşırı güldüm
Anneniz oyuncu falan değil dimi
Benim annemde bazen ajitasyon yapar ve ben alay ederimküser , sonra barışır.
Bir de sıkı bi cinnet geçir djdjjd
Onlar hayırlı anne baba mı?
bence o geldigin yere gidebiliyorbazen buna mecbur birakiyolar
Aynı durumdayım :)) of offffEvlendim ben ama nişanlılık dahil burnumdan gelerek. Şirket ihracat rekoru kırmış, Ceo’lar gelmiş yemekteyiz mesaj yağmuru : bırak yemeği gel saat 10 olduYaşım 32’ydi bunları yaşadığımda. Neden kendime reva görmüşüm diyorum şimdi.
Bence artık çalışan insanların ailesiyle yaşamaması gerekiyor, ne kadar anlayışlı aile olsa bile ki sizinkiler hiç değil..
Öncelikle herkese iyi pazarlar. Benimki de dert mi diyeceksiniz. Ama artık tükendim.
Ben bir kurumda yöneticiyim. İlk olarak doğuda çalıştım. Daha sonra sürem bitti “ne yazikki babamın ısrarı üzerine” batıya döndüm.
Çalıştığım yerde çok mutluydum, özgürdüm. Aile ile bir saatten sonra yaşamanın zorluklarını çekiyorum.
Gel gelelim tekrar yanlarına dönme sebebim. Babam çok zorladı. Gel buraya annen eskisi gibi değil, rahat olacaksın. Çamaşır yemek sorun olmayacak. (Benim için hiçbir zaman sorun olmadı)
Altına araba çekeceğim. Daha prestijli yerde olacaksın burası büyük şehir. Tanıdıkları araya koydum. Artık yaşlandık bizde sende yanımızda ol vs. Neyse yazdım İzmir’i döndüm ailemin yanına.
4 kardeşiz ve tek kızım. Sevdiğim adamı da arkamda bıraktım geldim.
Nitekim verilen sözlerin hiçbirisi tutulmadı. Alışveriş yapsam sorun, dışarı çıksam sorun. Çalıştığım yer (şükürler olsun bir işim var) ama bok gibi.
Ne işler yaptım geldiğim yerde uçurdum orayı bir numara yaptım. Ama burda bir yerde daha “prestijli” Karşıyım ama torpil gerekiyor. Torpilli isen bu şehir de varsın.
Otobüs ve dolmuşlarda sürünüyorum. Evimiz merkeze çok uzak.
Babam araba aldı kendine. Zaten hanede 2 araba var. Annem dün diyor anahtarı babanla karar verdik vermeyeceğiz kışın sana.Kaza filan olur diyeymiş. En son çıldırdım dedim araba da batsın bu şehirde batsın ben gideceğim dedim.
Benim aracım vardı zaten babam sat dedi sattım bankaya koydum iyi kar ettim ama kontrol babamda.
Annem engellemiş beni whatsaptan babamda sen bilirsin diyor ve ajitasyon yapıyor. (Sanıyor yapmayacağım) (Ekonomik durumları iyi) hatta diğer kardeşlerime oranla ben maddi destek her şey yapıyorum. Helali hoş olsun. Ben oradaki düzenimi bunun için bozmadım. Her şeyim kısıtlandı.
Neden bir aile bunu yapar. Küçüklüğümden beri dişimle tırnağımla bugünlere geldim. Bankada param var ayrıca biriktirdiğim o da babamın kontrolünde. Hep bir ajitasyon. Kıyafet alırım kendime annem kıyametleri koparıyor dolap dolu diye. (Kendisininde bir ton var ama hala alıyor ben alınca problem ona da alıyorum) insan beğenir alır demi bir şeyi. Kendi paramla köle gibiyim. Taksiye binsem işe geç kalacağım diye mesela gizli gizli biniyorum. Çünkü biliyorum hep para muhabbeti ve bıktım.
Bir yere çıksam nereye kime gidiyosun. Annemin baskıları babamın sürekli para muhabbeti..
Neyse ben bi karar aldım dilekçe yazıp umarım kabul edilir. Başka bir şehre tayin isteyeceğim. Ve bunu onlara söylemeyeceğim. Psikolojimi yerle bir ettiler. Oğullarına böyle değiller. Ne yapayım ?
Annem arkadaş çevremi beğenmez kendisinin tonla “bitches”saçma sapan arkadaşları var. Ama bana gelince seninkiler sürtük onlar seni yoldan çıkarır. 30 yaşındayım bugüne kadar bir şey olmadıysa bugünden sonra beni yoldan çıkarırlar mı acaba ?
Hiç bir elle tutar yanı kalmadı artık. Çok mutsuzum
Sürekli dini muhabbetler bıktım. Ne yapayım arkadaşlar ? Kızceler, ablalar lütfen bana bir akıl verin.
Annemin saçma sapan koca bulmaları. Benim beğendiklerimi küçümsemesi. Bir şeye beni benzetememesi. Küçükkende hep şiddet baskı gördüm. Allahım kurtar beniçok pişmanım diyor bazen annem bana sana ettiklerim için canım kızım seni çok seviyorum diyor sonra yine çok kötü aramız bana kötü davranıyor. İnadıma işler yapıyor. Bazen diyorum bende sorun mu var acaba ?
Kuşak çatışması yaşıyorum resmen. Açık giymeme karışır. Kendisi son model giyinir. Kapan der açık giyme der. Çok doluyum Kızlar. Babamda hiç ses çıkarmıyor. Hep gururlandırdım onları bugüne kadar ama yetmiyor. Kendimi onlara kanıtlamakla geçti ömrüm.Babamda Annemin kölesi olmuş.
Geçen akşam işten geldim dedim köpek çok var korktum biraz dedim. Annem diyor allahtan korkmak önemli köpekte neymiş. Bu ne Allah aşkına ya her şeyleri batıyor bana artık.
Bı gidişle öyle olacak. Bir nikah davetiyesi gelmenizden mutluluk duyarız şeklinde açık ve net. Artık ona bağladım bende.Okurken icim daraldi
Musun geri? Oraya geri git haberleri olmadan is ayarla.. hem sevdiginde varmis.. nikah tarihi ayarlayip davet et
Valla bazen böyle olması gerekiyor. Türkiye’de aile kavramına gereksiz anlam yükleniyor, ebeveynler sanki kendileri çok sağlıklıymış gibi çocuklarından çok fazla şey bekliyorlar sonra da gereksiz drama
Gecen bi konu vardi orda illa anne baba rizasi filan diye tutturmuslardi
Keşke bozmasaydım düzenimi ne güzel evim vardı ama ne vaatler ne vaatler. Bende sevgilimle evlenip İzmir’de ailemde var burda yaşarız bebek vs. Olursa torun hasretinden yanmasınlar iyi olur diye ilerisini düşünmüştüm. Sütten ağzım yandı hesabı oldu artık..Aile evinden ayrılamanız gerekiyor, kaç yaşındasınız paranızın kontrolü bile sizde değil .Gidersem hayırsız evlat mı olurum falan bu düşünceleri de bırakın bence..Aslında hatayı sözlerin dinleyip aile evine gelmekle yapmışsınız..Mezun oldum başka şehire atandım, yıllarca aileden ayrı yaşadım. Nişanlanınca dedim bir yıl memlekete mi gitsem evlenmeden ailem le zaman geçiririm.Annem dedi şimdi hiç düzenini bozup gelme
Ben artık rıza filan aramıyorum çünkü tükettiler.
valla bnmkiler de böyle ayri eve çıkma şansın varsa ayni şehirde ayrı eve çik rahat edersinÖncelikle herkese iyi pazarlar. Benimki de dert mi diyeceksiniz. Ama artık tükendim.
Ben bir kurumda yöneticiyim. İlk olarak doğuda çalıştım. Daha sonra sürem bitti “ne yazikki babamın ısrarı üzerine” batıya döndüm.
Çalıştığım yerde çok mutluydum, özgürdüm. Aile ile bir saatten sonra yaşamanın zorluklarını çekiyorum.
Gel gelelim tekrar yanlarına dönme sebebim. Babam çok zorladı. Gel buraya annen eskisi gibi değil, rahat olacaksın. Çamaşır yemek sorun olmayacak. (Benim için hiçbir zaman sorun olmadı)
Altına araba çekeceğim. Daha prestijli yerde olacaksın burası büyük şehir. Tanıdıkları araya koydum. Artık yaşlandık bizde sende yanımızda ol vs. Neyse yazdım İzmir’i döndüm ailemin yanına.
4 kardeşiz ve tek kızım. Sevdiğim adamı da arkamda bıraktım geldim.
Nitekim verilen sözlerin hiçbirisi tutulmadı. Alışveriş yapsam sorun, dışarı çıksam sorun. Çalıştığım yer (şükürler olsun bir işim var) ama bok gibi.
Ne işler yaptım geldiğim yerde uçurdum orayı bir numara yaptım. Ama burda bir yerde daha “prestijli” Karşıyım ama torpil gerekiyor. Torpilli isen bu şehir de varsın.
Otobüs ve dolmuşlarda sürünüyorum. Evimiz merkeze çok uzak.
Babam araba aldı kendine. Zaten hanede 2 araba var. Annem dün diyor anahtarı babanla karar verdik vermeyeceğiz kışın sana.
Benim aracım vardı zaten babam sat dedi sattım bankaya koydum iyi kar ettim ama kontrol babamda.
Annem engellemiş beni whatsaptan babamda sen bilirsin diyor ve ajitasyon yapıyor. (Sanıyor yapmayacağım) (Ekonomik durumları iyi) hatta diğer kardeşlerime oranla ben maddi destek her şey yapıyorum. Helali hoş olsun. Ben oradaki düzenimi bunun için bozmadım. Her şeyim kısıtlandı.
Neden bir aile bunu yapar. Küçüklüğümden beri dişimle tırnağımla bugünlere geldim. Bankada param var ayrıca biriktirdiğim o da babamın kontrolünde. Hep bir ajitasyon. Kıyafet alırım kendime annem kıyametleri koparıyor dolap dolu diye. (Kendisininde bir ton var ama hala alıyor ben alınca problem ona da alıyorum) insan beğenir alır demi bir şeyi. Kendi paramla köle gibiyim. Taksiye binsem işe geç kalacağım diye mesela gizli gizli biniyorum. Çünkü biliyorum hep para muhabbeti ve bıktım.
Bir yere çıksam nereye kime gidiyosun. Annemin baskıları babamın sürekli para muhabbeti..
Neyse ben bi karar aldım dilekçe yazıp umarım kabul edilir. Başka bir şehre tayin isteyeceğim. Ve bunu onlara söylemeyeceğim. Psikolojimi yerle bir ettiler. Oğullarına böyle değiller. Ne yapayım ?
Annem arkadaş çevremi beğenmez kendisinin tonla “bitches”
Hiç bir elle tutar yanı kalmadı artık. Çok mutsuzum
Sürekli dini muhabbetler bıktım. Ne yapayım arkadaşlar ? Kızceler, ablalar lütfen bana bir akıl verin.
Annemin saçma sapan koca bulmaları. Benim beğendiklerimi küçümsemesi. Bir şeye beni benzetememesi. Küçükkende hep şiddet baskı gördüm. Allahım kurtar beni
Kuşak çatışması yaşıyorum resmen. Açık giymeme karışır. Kendisi son model giyinir. Kapan der açık giyme der. Çok doluyum Kızlar. Babamda hiç ses çıkarmıyor. Hep gururlandırdım onları bugüne kadar ama yetmiyor. Kendimi onlara kanıtlamakla geçti ömrüm.
Geçen akşam işten geldim dedim köpek çok var korktum biraz dedim. Annem diyor allahtan korkmak önemli köpekte neymiş. Bu ne Allah aşkına ya her şeyleri batıyor bana artık.
Kesinlikle çok iyi cevap.
Hahahahahahah
Ben aynı şehir değil ona dahi tahammül edemem. Direkt ayrı şehir en mantıklısı. Herkes şok olacak ama yapacak bir şey bırakmadılar bana. Daha 6 ayda böyleysek ben kanser olurum çünkü.
Peki şimdi ne yapacaksiniz? Sizin bu durumda kararlariniz nedir?
Evlenince İzmir'e yerleşmeyi düşünüyorsanız,ben olsam bu durumda İzmir de başka bir eve çıkardım. Maddi olarak karşılayabilecekseniz en mantıklısı bu gibi. Sonra da evlenince hiç bir şeye karışamazlar zaten.
Ebeveynler saniyorki bazen, dogurup buyuttugumuz cocugumuz mecburen istedigimizi yapacak..
