- 31 Ekim 2014
- 3.782
- 9.370
- 208
Merhabalar KK sakinleri.
Aylar sonra ilk defa konu açıyorum, onda da böyle tatsız bi konuyla dönmek istemezdim aslında. Ama pek çoğumuzun hatta belki de hepimizin hayatında bir kereliğine de olsa yaşadığı korkular bunlar.
O yüzden belki paylaşıp, birlikte sayıp sövüp rahatlamak istedim, belki birlikten kuvvet doğar derler ya güçlü hissetmek istedim, belki de "Olaylar üst üste gelmiş ondan, münferit şeyler bunlar. Ülkemiz, insanımız o kadar kötü değil abartma, sıkma canını." dersiniz dedim ne bileyim.
Konuya gelince, başlıktan da anlamışsınızdır az çok. Detaylarda boğulup ne kendi canımı ne de sizin canınızı sıkmak istemiyorum. Özet geçmek gerekirse çirkin bi olay yaşadım bugün toplu taşımada. Dönüp tepki veremedim ilk etapta, afalladım, kısacık bi anda oldu zaten nolduysa, uzaklaşmaya çalıştım sadece. Tabi bu o şeref yoksununu cesaretlendirmiş oldu. Sonra yapacağımı yaptım gerçi, ayakkabı gibi ayağı da delinmiştir inşallah.
Neyse dedim ya derdim detaylarda değil. Böyle bi duruma maruz kalan ilk insan ben değilim, son da olmayacağım. Ama anlatmak istediğim şey, bugün gerçekten korktum. O otobüsü onun başına yıkmaya korktum. Utandım demiyorum bakın korktum. Ben ağzımı açsam, o hayvan herif suç bastırmak için üstüme yürüse, bana zarar vermeye kalksa insanların orada put gibi durmasından, "aman bana dokunmasın da" tepkisizliğinden korktum. Otobüste giyimi yüzünden dayak yiyen kadınlar geldi aklıma korktum.
Sonra eve geldim haberleri kurcalıyorum, karşıma çıkan ilk şey bu oldu. http://www.hurriyet.com.tr/amp/son-dakika-universiteli-kizi-minibuste-kacirdilar-40667263
Güpegündüz, şehrin orta yerinde, ortalıkta bi ton insan varken, minibüs kamerası kaydederken kızcağızın birini kaçırmışlar. Kız feryat figan ederken. Kızın yanında teyzesi de var üstelik.
Niye; kız evlenme teklifini reddetti, babası da kızını ite uğursuza vermedi diye. 2 gündür haber alınamıyormuş. Adı çıksın benle evlenmeye mecbur kalsın diye düsünmediyse ben de bi sey bilmiyorum su hayatta. Böyle bi haysiyetsizliği, zorbalığı aklımızın almaması lazım ama o kadar olağan ki.
Konuyu dağıtmayayım daha fazla. Sabahki olayın üstüne bu haber denk gelince... çantamdaki biber gazından başka kimse yokken sustuğum iyi olmuş bile dedim bi an. Sonra kendime kızdım vs. vs.
Ne yapmak lazım hanımlar siz söyleyin. Nasıl güvende hissediyorsunuz kendinizi? Zorbalığa ses çıkaracak cesareti buluyor musunuz mesela, buluyorsanız nasıl yapıyorsunuz?
Bugunku nispeten basit bi seydi ama insanın hic beklemedigi bi anda manyagın biri yüzünden can güvenligi bile tehlikeye girebiliyo. Biber gazını bırakıp şok cihazı mı almak lazım? Ne yapmak lazım? Kendimizden başkasına güvenemeyecekmişiz gibi hissediyorum ben artık.
Aylar sonra ilk defa konu açıyorum, onda da böyle tatsız bi konuyla dönmek istemezdim aslında. Ama pek çoğumuzun hatta belki de hepimizin hayatında bir kereliğine de olsa yaşadığı korkular bunlar.
O yüzden belki paylaşıp, birlikte sayıp sövüp rahatlamak istedim, belki birlikten kuvvet doğar derler ya güçlü hissetmek istedim, belki de "Olaylar üst üste gelmiş ondan, münferit şeyler bunlar. Ülkemiz, insanımız o kadar kötü değil abartma, sıkma canını." dersiniz dedim ne bileyim.
Konuya gelince, başlıktan da anlamışsınızdır az çok. Detaylarda boğulup ne kendi canımı ne de sizin canınızı sıkmak istemiyorum. Özet geçmek gerekirse çirkin bi olay yaşadım bugün toplu taşımada. Dönüp tepki veremedim ilk etapta, afalladım, kısacık bi anda oldu zaten nolduysa, uzaklaşmaya çalıştım sadece. Tabi bu o şeref yoksununu cesaretlendirmiş oldu. Sonra yapacağımı yaptım gerçi, ayakkabı gibi ayağı da delinmiştir inşallah.
Neyse dedim ya derdim detaylarda değil. Böyle bi duruma maruz kalan ilk insan ben değilim, son da olmayacağım. Ama anlatmak istediğim şey, bugün gerçekten korktum. O otobüsü onun başına yıkmaya korktum. Utandım demiyorum bakın korktum. Ben ağzımı açsam, o hayvan herif suç bastırmak için üstüme yürüse, bana zarar vermeye kalksa insanların orada put gibi durmasından, "aman bana dokunmasın da" tepkisizliğinden korktum. Otobüste giyimi yüzünden dayak yiyen kadınlar geldi aklıma korktum.
Sonra eve geldim haberleri kurcalıyorum, karşıma çıkan ilk şey bu oldu. http://www.hurriyet.com.tr/amp/son-dakika-universiteli-kizi-minibuste-kacirdilar-40667263
Güpegündüz, şehrin orta yerinde, ortalıkta bi ton insan varken, minibüs kamerası kaydederken kızcağızın birini kaçırmışlar. Kız feryat figan ederken. Kızın yanında teyzesi de var üstelik.
Niye; kız evlenme teklifini reddetti, babası da kızını ite uğursuza vermedi diye. 2 gündür haber alınamıyormuş. Adı çıksın benle evlenmeye mecbur kalsın diye düsünmediyse ben de bi sey bilmiyorum su hayatta. Böyle bi haysiyetsizliği, zorbalığı aklımızın almaması lazım ama o kadar olağan ki.
Konuyu dağıtmayayım daha fazla. Sabahki olayın üstüne bu haber denk gelince... çantamdaki biber gazından başka kimse yokken sustuğum iyi olmuş bile dedim bi an. Sonra kendime kızdım vs. vs.
Ne yapmak lazım hanımlar siz söyleyin. Nasıl güvende hissediyorsunuz kendinizi? Zorbalığa ses çıkaracak cesareti buluyor musunuz mesela, buluyorsanız nasıl yapıyorsunuz?
Bugunku nispeten basit bi seydi ama insanın hic beklemedigi bi anda manyagın biri yüzünden can güvenligi bile tehlikeye girebiliyo. Biber gazını bırakıp şok cihazı mı almak lazım? Ne yapmak lazım? Kendimizden başkasına güvenemeyecekmişiz gibi hissediyorum ben artık.