ben okula baslayana kadar babaannemlerle annemler arasında gittim gittim geldim, babaannem annen benim demeye getirmedi ama ben annemden babamdan kardeşimden uzak oldum
ben anneme çok kızdım insan çocuğunu nasıl verir yok diyemedin mi diye huzursuzluk çıkmasın diye bisey diyemedim dedi
başlarım onların huzuruna ben annemle anne kız olamadiktan sonra herkes huzurlu olmuş bana ne ki yaptıklarına değmedi baska sebeplerden babaannemlerle pek gorusmuyolar
sonuçta annemle derdimi paylasamayan o aramasa aklına aramak pek gelmeyen akıl danisamayan bisey rica edemeyen biri oldum
yaşadığım travmalar da cabası
babaannem üstüme yazdirin demis de onlar izin vermemiş bravo dedim bide babamla kardeş gosterseydiniz tabi beni, ne büyük başarı değil mi kendi doğurduğu çocuk nüfusta kendi üzerinde
ben annemi affetmedim affetmem de
sen de madem sıkıntılı bi hamilesin git doktoruna rica et eşine desin çok riskli durumu uzulmemesi lazım böyle ortam ve kişilerden uzak tutun diye, sen de azcik hamile psikolojisine gir agla zirla say sayistir deli ol biraz
benim kaynanam da baska ilde hamileyken sürekli senin izin bitince ben götürürüm iki yaşına kadar bakarim dedi benim para kazanmam lazımmış, onun derdi de torun değil paraydi, bakamayacagim çocuğu yapmam evin gecimini de oğlun düşünsün ne kadar tuhaf bi insansın söylediğini kulağın duyuyo mu dedim
beni ciddiye almadım ogluna ayri demis sonra ikimize birden tekrar israr kiyamet
bu arada bize gelip bebek bakmayi teklif etmiyo çünkü 20 yaşındaki oğlu yalniz kaliyomus yazikmis ona
hiç bir insan evladı için kendi çocuğundan taviz verme asla eşin de adam olsun sen böyle yaptığın için ismi de koymicaz senin ruh sağlığını etkiliyo anne bebeği de doğumdan sonra gelip görürsün benim huzurumu kaçırma desin
bu ne ya kaynanalardan çektiğimiz en dolu olduğum konudur
Eşiniz ne diyo bu duruma.Bide doğumu kesinlikle onun olduğu şehirde yapmayın piskolojinizi bozar.
