Ben cevap vereyim. Ailem, arkadaşlarım ve çevrem Avrupa yakasında kaldı. Ben de Anadolu yakasına evlenip geldim. İstanbul öyle boktan bir şehir ki evet şehir dışına gitmek daha kolay.
Benim ailem İstanbul'un diğer ucunda. Hanı su geyikleri yapılan neredeyse İstanbul dışında kalan semtte. Su an oturduğum yer Anadolu yakasının bir diğer ucunda. Toplu taşıma araçlarıyla ailemin yanına gitmem tam olarak 2.5 saat. Aynı sürede İstanbul'dan yakın bir şehre gidebilirim. Oglum hareket etmeden duramayan bir çocuk ve takdir edersiniz ki metrobüs kapısına yapışık vaziyette yapılan o uzun yolculuk bebekle mümkün olmuyor. Cinnet geçiriyorum.
Konu sahibinin durumu benimki gibi mı bilemem belki İstanbul'un daha merkezi yerindedir ailesi de kendisi de.
Konu sahibi ben sizi anlıyorum. Ve kabul ediyorum depresif ve dramatik haller sayesinde mevcut durumu değiştirmek için yeterince çaba sarf etmiyor olabiliriz. Benim de komşular ruh hastası. Biri alkolik karisiyla her daim kavga halinde. Kadın tedavi görüyor. Ötekiler de aynı zaten aile apartmanı. Çevrem orada kaldı benim de.
Lakin ben kendi elestirimi yaparken evet bile isteye çevre edinmedim. Bıraktıklarımda kaldı aklım. Bir çaba sarf etmedim diyebilirim. Belki siz de hep geçmişe takılıp kaldığınız için çok çaba sarf etmemiş olabilirsiniz. Ben kendi adıma normal olmadığımı kabul edip değişmeye cabaliyorum. Siz de deneyin. Kendim için olmasa bile oğlumun asosyal büyümesini istemediğim için tedaviye yeltendim.
Mühim not: evlenmeden önce luzumundan fazla sosyal olan biriydim. Simdiki halim acınası.
Canım aynen de anlattığın gibi yaşayamayan anlamaz.bende sırf bu yüzden her konuşana cevap vermiyorum bu konuşanlar yeni Doğan bir çocukla otobüs ,metrobüse bir binsinler sonra tekrar konuşsunlar şuan oğlum 3 yaşında biraz daha kolay seyahat etmek, ve artık arabamızda var çok sorun olmuyor bekarken benim de cevrem çok genisdi şimdi burda onun sıkıntısını çekiyorum.bende kadın sağlığı merkezinde psikoloğa gitmeye başladım çünkü boşluğa düştüm nerden ne şekilde baslamaliydim bilmiyordum.ama şuan bende çabalıyorum özellikle oğlum için hemen hemen aynı durumdayız ne diyelim bi yerden başlayabilmekte bir başarıdır