• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Tükendimm Artıkkk

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Ben cevap vereyim. Ailem, arkadaşlarım ve çevrem Avrupa yakasında kaldı. Ben de Anadolu yakasına evlenip geldim. İstanbul öyle boktan bir şehir ki evet şehir dışına gitmek daha kolay.

Benim ailem İstanbul'un diğer ucunda. Hanı su geyikleri yapılan neredeyse İstanbul dışında kalan semtte. Su an oturduğum yer Anadolu yakasının bir diğer ucunda. Toplu taşıma araçlarıyla ailemin yanına gitmem tam olarak 2.5 saat. Aynı sürede İstanbul'dan yakın bir şehre gidebilirim. Oglum hareket etmeden duramayan bir çocuk ve takdir edersiniz ki metrobüs kapısına yapışık vaziyette yapılan o uzun yolculuk bebekle mümkün olmuyor. Cinnet geçiriyorum.

Konu sahibinin durumu benimki gibi mı bilemem belki İstanbul'un daha merkezi yerindedir ailesi de kendisi de.

Konu sahibi ben sizi anlıyorum. Ve kabul ediyorum depresif ve dramatik haller sayesinde mevcut durumu değiştirmek için yeterince çaba sarf etmiyor olabiliriz. Benim de komşular ruh hastası. Biri alkolik karisiyla her daim kavga halinde. Kadın tedavi görüyor. Ötekiler de aynı zaten aile apartmanı. Çevrem orada kaldı benim de.

Lakin ben kendi elestirimi yaparken evet bile isteye çevre edinmedim. Bıraktıklarımda kaldı aklım. Bir çaba sarf etmedim diyebilirim. Belki siz de hep geçmişe takılıp kaldığınız için çok çaba sarf etmemiş olabilirsiniz. Ben kendi adıma normal olmadığımı kabul edip değişmeye cabaliyorum. Siz de deneyin. Kendim için olmasa bile oğlumun asosyal büyümesini istemediğim için tedaviye yeltendim.

Mühim not: evlenmeden önce luzumundan fazla sosyal olan biriydim. Simdiki halim acınası.


Canım aynen de anlattığın gibi yaşayamayan anlamaz.bende sırf bu yüzden her konuşana cevap vermiyorum bu konuşanlar yeni Doğan bir çocukla otobüs ,metrobüse bir binsinler sonra tekrar konuşsunlar şuan oğlum 3 yaşında biraz daha kolay seyahat etmek, ve artık arabamızda var çok sorun olmuyor bekarken benim de cevrem çok genisdi şimdi burda onun sıkıntısını çekiyorum.bende kadın sağlığı merkezinde psikoloğa gitmeye başladım çünkü boşluğa düştüm nerden ne şekilde baslamaliydim bilmiyordum.ama şuan bende çabalıyorum özellikle oğlum için hemen hemen aynı durumdayız ne diyelim bi yerden başlayabilmekte bir başarıdır
 
Hergün ya da sık sık goruseceginiz akraba komşu istiyorsunuz etrafınızda yakinlariniz olsun..
cocugunuzun surekli gorusecegi bir cevre.. aynı şehirde olsa da uzak semtlerde iseniz istanbulda evet bu rahatlıkla görüşme sansiniz yok..
orada yeni bir çevre edinmeniz lazım..
parklarda sosyallesirdik kızımla.. küçük çocuğu olan anneler birbirimizi bulurduk.. ev hanımı olunca ve arkadaş çevreniz çalışan bayanlar ise bir iki komşu bazen akrabalar ile yetiniyorsunuz..
 
İyi ki insan ilişkilerim çok iyi değil yani. Fizana gitsem umurumda olmaz. Bu ne yahu 2 adım öteye tasınıp arkadas bulamayınca depresyona baglayan insanlar? Ne var bu kadar psikoloji bozacak. Cocugunla bile dogru durust ılgılenmıyorsun resmen gezcek insan yok dıye...
 
Çok yalnızım ve çok mutsuz 4 yıl önce evlendim ve Anadolu yakasından avrupa yakasına gelin geldim aslında evlenmeden evvel tek şartım anadolu yakasında oturmakdi çünkü sorunları olan bir evimiz vardı annem ölmüş kötü bir üvey anne bizim yanımızda sadece maddi anlamda yanimizda duran bir baba ve 3 kardeşdik anneminde vasiyeti asla birbirimizden kopmamamizdı.başta eşim kabul etti nisanlandik ailesi karşı çıktı bu duruma ve birsürü laflar söylediler bu nasıl saçmalıkdır, nerde görülmüştür damadın onun tarafina geçip ewlenmesi v.s tek erkek çocuğumuz olmaz v.s eşimle ayrılma noktasına kadar geldik ama çok Sevdiğiminden kabul ettim ve geldim 4 yıl oldu en başta iş bakmaya başladım eşim haftasonu tatil yapıyor cmtesi ve pazar ben bir türlü hafta sonu tatil olan iş bulamadım sonra kendime arkadaş edinmek istedim ama eşimin ailesinin burda gittiği 2 tane akrabası var ve hepsi büyük yaşıtıM degil komşuluk yapiyim dedim oturduğum apartmanda 1 kapıda 10 kişi kalıyorlar ben tek başıma onlara gitsem bana 10 kişi gelicekler inanılmaz kalabalıklar ve pisler çıldırıcam sırf bu yüzden çocuk yaptım oğlum suan 3 yaşında bu arada bu 4 yılda hergün eşime eziyet ettim buraya taşıdığımız için burda yapayalnız olduğum için neler yaptım anadolu yakasına taşınmak için Hayır kabul etmiyor çünkü burda işinden çok memnun ve ailesini yalnız bırakmak istemiyor benim karşıda bir sürü arkadaşım ve akrabam var ama hepsinin işi gücü olduğundan bana çok sık gelemiyorlar ayda 1 kere en fazla ama şimdi çocuğumla kafayı yemek üzereyiz ne gelen var ne giden tek bir arkadaşım dahi yok çocuğumda bunalımda oynayacak bir arkadaşi olmadığı için aksama kadar hatta sabahtan gece yatana kadar tv ve tabletler duruyoruz uzun oldu ksr bkmayin psikolojim bozuldu
bir ALLAH var yetmezmı arkadaslarınız cok deger verseydi fızandada olsa gelirlerdi zaten varmıs cocugun en ıyı arkadasın
 
Eger imkaniniz varsa cocugunuzu haftanin 1 veya 2 gunu oyun guruplarina goturebilirsiniz. Cocugunuza da sizede degisiklik olur.Diger cocuklarin anneleriyle arkadas olursunuz belki.
Kitap okuyabilirsiniz.Gunduz belki olmaz ama cocugunuz uyuduktan sonra yapabilirsiniz sizede terapi olur
Aklima gelenler bunlar umarim bundan sonra hersey gonlunuze gore olur
 
Çok yalnızım ve çok mutsuz 4 yıl önce evlendim ve Anadolu yakasından avrupa yakasına gelin geldim aslında evlenmeden evvel tek şartım anadolu yakasında oturmakdi çünkü sorunları olan bir evimiz vardı annem ölmüş kötü bir üvey anne bizim yanımızda sadece maddi anlamda yanimizda duran bir baba ve 3 kardeşdik anneminde vasiyeti asla birbirimizden kopmamamizdı.başta eşim kabul etti nisanlandik ailesi karşı çıktı bu duruma ve birsürü laflar söylediler bu nasıl saçmalıkdır, nerde görülmüştür damadın onun tarafina geçip ewlenmesi v.s tek erkek çocuğumuz olmaz v.s eşimle ayrılma noktasına kadar geldik ama çok Sevdiğiminden kabul ettim ve geldim 4 yıl oldu en başta iş bakmaya başladım eşim haftasonu tatil yapıyor cmtesi ve pazar ben bir türlü hafta sonu tatil olan iş bulamadım sonra kendime arkadaş edinmek istedim ama eşimin ailesinin burda gittiği 2 tane akrabası var ve hepsi büyük yaşıtıM degil komşuluk yapiyim dedim oturduğum apartmanda 1 kapıda 10 kişi kalıyorlar ben tek başıma onlara gitsem bana 10 kişi gelicekler inanılmaz kalabalıklar ve pisler çıldırıcam sırf bu yüzden çocuk yaptım oğlum suan 3 yaşında bu arada bu 4 yılda hergün eşime eziyet ettim buraya taşıdığımız için burda yapayalnız olduğum için neler yaptım anadolu yakasına taşınmak için Hayır kabul etmiyor çünkü burda işinden çok memnun ve ailesini yalnız bırakmak istemiyor benim karşıda bir sürü arkadaşım ve akrabam var ama hepsinin işi gücü olduğundan bana çok sık gelemiyorlar ayda 1 kere en fazla ama şimdi çocuğumla kafayı yemek üzereyiz ne gelen var ne giden tek bir arkadaşım dahi yok çocuğumda bunalımda oynayacak bir arkadaşi olmadığı için aksama kadar hatta sabahtan gece yatana kadar tv ve tabletler duruyoruz uzun oldu ksr bkmayin psikolojim bozuldu

yani duyanda guney kutbuna tasinmissinoz sanir hayret bisey.
haftada 1 atlayin toplu tasimaya gecin karsiya,1 gece kalin madem hasret giderip geri donun.
o yavruya yaziktir krese,oyun grubuna vs gonderin,ilerde bu tablet tlf yuzunden cok kafaniza vurursunuz
 
Çok yalnızım ve çok mutsuz 4 yıl önce evlendim ve Anadolu yakasından avrupa yakasına gelin geldim aslında evlenmeden evvel tek şartım anadolu yakasında oturmakdi çünkü sorunları olan bir evimiz vardı annem ölmüş kötü bir üvey anne bizim yanımızda sadece maddi anlamda yanimizda duran bir baba ve 3 kardeşdik anneminde vasiyeti asla birbirimizden kopmamamizdı.başta eşim kabul etti nisanlandik ailesi karşı çıktı bu duruma ve birsürü laflar söylediler bu nasıl saçmalıkdır, nerde görülmüştür damadın onun tarafina geçip ewlenmesi v.s tek erkek çocuğumuz olmaz v.s eşimle ayrılma noktasına kadar geldik ama çok Sevdiğiminden kabul ettim ve geldim 4 yıl oldu en başta iş bakmaya başladım eşim haftasonu tatil yapıyor cmtesi ve pazar ben bir türlü hafta sonu tatil olan iş bulamadım sonra kendime arkadaş edinmek istedim ama eşimin ailesinin burda gittiği 2 tane akrabası var ve hepsi büyük yaşıtıM degil komşuluk yapiyim dedim oturduğum apartmanda 1 kapıda 10 kişi kalıyorlar ben tek başıma onlara gitsem bana 10 kişi gelicekler inanılmaz kalabalıklar ve pisler çıldırıcam sırf bu yüzden çocuk yaptım oğlum suan 3 yaşında bu arada bu 4 yılda hergün eşime eziyet ettim buraya taşıdığımız için burda yapayalnız olduğum için neler yaptım anadolu yakasına taşınmak için Hayır kabul etmiyor çünkü burda işinden çok memnun ve ailesini yalnız bırakmak istemiyor benim karşıda bir sürü arkadaşım ve akrabam var ama hepsinin işi gücü olduğundan bana çok sık gelemiyorlar ayda 1 kere en fazla ama şimdi çocuğumla kafayı yemek üzereyiz ne gelen var ne giden tek bir arkadaşım dahi yok çocuğumda bunalımda oynayacak bir arkadaşi olmadığı için aksama kadar hatta sabahtan gece yatana kadar tv ve tabletler duruyoruz uzun oldu ksr bkmayin psikolojim bozuldu

Ahhh canım ahhhh...Beterin de beteri var. 18 yıldır yurt dışında yaşıyorum ne bir Türk komşum ne arkadaşım var. Ailem uzakta. Eşim,ben ve çocuklarımız sadece biziz. Kimse yok yanımızda. Koskoca ilde 1 Türk marketi var o kadar. Ne sinema ne kütüphane ne gazete alacağım bir bayi. Ne pastane ne çay bahçeleri..Yani kendi memleketimiz ile ilgili hiçbir şey yok. (Sinema kütüphaneden bahsetmem bundan)
Bütün gün evdeyiz çocuklarımla. Gittiğimiz yerler sınırlı. Şimdi sorarım sana ya ben ve benim gibiler napsın canım?
Yine bak ne mutlu Türkiyedesin kendi memleketimiz. Herşey kendi anadilinde. Sinema,gazete,kitapçılar..vs. o kadar zor olmamalı avrupa yakasından anadolu yakasına geçmek.

Beni düşün yazdıklarımı bir nebze olsun ferahla. :))
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X