- 26 Mayıs 2018
- 8.213
- 38.823
- 548
- 51
Bizzat yaşadığım bir durumu aktarayım.
Özel bir anaokulunda müdürüm.
Biliyorsunuz Nisan ortasında ilkokul ve okul öncesi öğretmenlerine aşı yaptırma hakkı/önceliği tanındı.
O tarihlerde anaokulumuzda covid geçirmeyen
üç okul öncesi öğretmeni kalmıştı.
Onlar dışında ben dahil herkes hastalığı geçirdi.
Kalan üç öğretmenden ikisi aşı yaptırdı,
biri bugün, yarın vs geçiştirdi.
Yeni evli bir arkadaş bu öğretmen,
sonradan öğrendik ki aşı kısırlık yapıyor diye duymuş,
aşı olmak istemiyormuş.
Bundan iki hafta önce, aşı yaptırmayan bu öğretmenimiz okulda rahatsızlandı, hastaneye gönderdik ve ne yazık ki covid pozitif teşhisi kondu ve tüm sınıf karantinaya alındı.
Sınıftaki 10 öğrenciden ne yazık ki birine virüs bulaştı.
Öğrenciden annesine geçti.
Anneden anneanneye.
Anneanne evdeki diğer küçük çocuğa bakmaya gelmişti memleketten.
Öğrencimizin anne ve babası sınıf öğretmeni.
Baba iki doz Biontech aşısı olmuştu, o korundu.
Anne emzirdiği için aşı yaptırmamış hastalandı.
Anneanne epey ağır geçirmiş hastalığı.
Bu arada öğrencilerden birinin pozitif olduğunu duyurduğumuz veliler tedirgin olup çocuklarına ve kendilerine test yaptırdılar.
İki veli kaydını sildirdi.
Sınıfın karantası dün bitti kalan 7 çocuk okula döndü ama veliler ay ortası oldu diye yarım aidat ödemek istiyor.
Mecburen uzlaştık.
Maddi - manevi kurum zarar gördü.
Bu öğretmenimiz önümüzdeki yıla aşı yaptırmamakta direnirse biz de sözleşmesini yenilesek mi? Diye düşünmek zorundayız.
Her hastalandığında veya çocuklardan virüs kaptığında, sınıfını 14 gün karantinaya alma lüksümüz yok çünkü.
Aşı olmamak kişinin insan hakları gereği hakkıysa bizim de onunla çalışmayı tercih etmemeye hakkımız olduğunu düşünüyorum.
Burda aşı olmayanlar dışlanıyor diye serzenişte bulunanlar insanların işyerlerini, okullarını nasıl ayakta tutmaya çalıştıklarını da düşünsünler biraz.
Yaşadığımız yoğun stres de cabası.
Kaşıntılı bir hassasiyet başladı ellerimde o hafta.
O nedenle aşı karşıtlarının propogandalarını duymak, dinlemek istemiyorum.
Özel bir anaokulunda müdürüm.
Biliyorsunuz Nisan ortasında ilkokul ve okul öncesi öğretmenlerine aşı yaptırma hakkı/önceliği tanındı.
O tarihlerde anaokulumuzda covid geçirmeyen
üç okul öncesi öğretmeni kalmıştı.
Onlar dışında ben dahil herkes hastalığı geçirdi.
Kalan üç öğretmenden ikisi aşı yaptırdı,
biri bugün, yarın vs geçiştirdi.
Yeni evli bir arkadaş bu öğretmen,
sonradan öğrendik ki aşı kısırlık yapıyor diye duymuş,
aşı olmak istemiyormuş.
Bundan iki hafta önce, aşı yaptırmayan bu öğretmenimiz okulda rahatsızlandı, hastaneye gönderdik ve ne yazık ki covid pozitif teşhisi kondu ve tüm sınıf karantinaya alındı.
Sınıftaki 10 öğrenciden ne yazık ki birine virüs bulaştı.
Öğrenciden annesine geçti.
Anneden anneanneye.
Anneanne evdeki diğer küçük çocuğa bakmaya gelmişti memleketten.
Öğrencimizin anne ve babası sınıf öğretmeni.
Baba iki doz Biontech aşısı olmuştu, o korundu.
Anne emzirdiği için aşı yaptırmamış hastalandı.
Anneanne epey ağır geçirmiş hastalığı.
Bu arada öğrencilerden birinin pozitif olduğunu duyurduğumuz veliler tedirgin olup çocuklarına ve kendilerine test yaptırdılar.
İki veli kaydını sildirdi.
Sınıfın karantası dün bitti kalan 7 çocuk okula döndü ama veliler ay ortası oldu diye yarım aidat ödemek istiyor.
Mecburen uzlaştık.
Maddi - manevi kurum zarar gördü.
Bu öğretmenimiz önümüzdeki yıla aşı yaptırmamakta direnirse biz de sözleşmesini yenilesek mi? Diye düşünmek zorundayız.
Her hastalandığında veya çocuklardan virüs kaptığında, sınıfını 14 gün karantinaya alma lüksümüz yok çünkü.
Aşı olmamak kişinin insan hakları gereği hakkıysa bizim de onunla çalışmayı tercih etmemeye hakkımız olduğunu düşünüyorum.
Burda aşı olmayanlar dışlanıyor diye serzenişte bulunanlar insanların işyerlerini, okullarını nasıl ayakta tutmaya çalıştıklarını da düşünsünler biraz.
Yaşadığımız yoğun stres de cabası.
Kaşıntılı bir hassasiyet başladı ellerimde o hafta.
O nedenle aşı karşıtlarının propogandalarını duymak, dinlemek istemiyorum.
Son düzenleme: