Evliliğimizin 3. ayındaydık..o zaman yurt dışındaydık.. ve ben o kadar çok istiyordumki anne olmayı, ama olmuyordu..yurtdışından döndüğümüzde hemen doktora gidelim dedim eşime...Gittik..benim kontrolümde herşey normaldi..eşimden spermiyogram istedi..testin altında oligoasteospermi yazıyordu..sperm sayısı 50 bin çıkmıştı..O kadar üzüldümki..ama hiç belli etmedim ne eşime ne kimseye.ben anne olamayacakmıyım soruları kafamda çınladı durdu...sonra yine yurtdışı..benim yüzümde hep sahte gülümseme vardı.ne zaman yanlız kalsam hep ağlıyordum ama kimseye belli etmiyordum.sessiz ağlıyordum hep.sonra dayanamadım bir gün.eşime türkiyeye dönmek istediğimi, anne olmak istediğimi söyledim..dayanamıyordum artık sanki.gücüm, dermanım kalmamıştı..
Evliliğimizde 1 sene dolmuştu türkiyeye dönmüştük..Hemen tedaviye başladık..eşime yapılan spermiyogram sonucunda sperm sayısıda 1 milyona yükselmişti vede en önemlisi ileri hareket sıfırken artık yüzde on olmuştu..Her kontrolde herşey yolundaydı.Doktorumuz
herşeyin çok iyi gittiğini söylüyordu..ve ben inanıyordum..umudum gelecekti..'umut ' olacaktı adı annesinin umudu,benim yaşama umudum olacaktı..yumurtalarım toplanacağı gün ağlaya ağlaya girdim ameliyathaneye..annem yanımdaydı.anne çok korkuyorum dedim..Çok korkuyordum..hayatımda ilk defa anestezi alacaktım..işlem sonrası 8 yumurtam toplandı ve 4ü döllendi..
Transfer günü gelip çatmıştı..Tekrar o çok korktuğum ameliyathaneye girdim..Doktor transferi yaparken aynı zamandada izliyordum ekrandan..evet şimdi geliyor bebiş dedi doktorum..ekranda o anı gördüm..ve kendimden geçtim transfer biter bitmez ağlayarak çıktım ameliyathaneden..herkes başıma toplandı..ne oldu diyorlardı..annemin çığlığıyla kendime geldim..Anne bebeğimi gördüm artık içimde diyordum, onu içime girerken görmüştüm..bebeğim benimleydi artık..Hepimiz ağlıyorduk.annem, ben, hasta yakınları.hatta hemşireler bile..ve eşimi gördüm o an..hiç ağlamaz dediğim eşimde ağlıyordu..ve yüzünü saklıyordu benden...
hergün anneciğim sıkı sıkı tutun bana..umudum beni bırakma diye dua ettim..ve test günü çattı geldi..kan verdik..eşime sonucu sen al ben alamam dedim..sonucu aldı yanıma geldi..yüzüme bakamadı..sesi titriyordu..anladım o an ..umudum beni bıraktı..Gitti içimden..gitti..inanamıyordum bebeğim beni bıraktı..
cüzdanımda hastanedki biyologun verdiği hücre resmi en gizli yerinde duruyor..çocuğum o benim ..o bana tutunmasa benim umudumdu..resmine bankıp bakıp umudum ne olurdu bana tutunsaydım diyorum, ağlıyorum, kimse duymuyor..
hiç kimseyle paylaşmadığım bu anımı size yazmak istedim...inşallah gözyaşım diner, umudum benimle olur..istediğim sadece dua..ekim ayında yine başlayacağım tedaviye...umudum beni bırakmaz inşallah bu sefer..dilerim sizin umutlarınızda sizi bırakmasın...bu mübarek günde ne olur benim için dua edin...
canım bizlerde aynı şeyleri yaşadık az çok...tahminen ilk tedavinde negatif sonuç almışsın..daha yolun çok başındasın..bende ilk tedaviden olumsuz sonuç almıştım..ama 2.tedavime büyük umutlarla başladım ve rabbime şükürler olsun kızım bana tutundu...
sende başlıyacağın diğer tedaviye umutla başla..pozitif ol ve sonucunda pozitif olsun inşş....diğer denemnde evladına kavuşursun inşşşşşşşşş..rabbim tüm isteyen herkese anneliği tattırsın inş....
Evliliğimizin 3. ayındaydık..o zaman yurt dışındaydık.. ve ben o kadar çok istiyordumki anne olmayı, ama olmuyordu..yurtdışından döndüğümüzde hemen doktora gidelim dedim eşime...Gittik..benim kontrolümde herşey normaldi..eşimden spermiyogram istedi..testin altında oligoasteospermi yazıyordu..sperm sayısı 50 bin çıkmıştı..O kadar üzüldümki..ama hiç belli etmedim ne eşime ne kimseye.ben anne olamayacakmıyım soruları kafamda çınladı durdu...sonra yine yurtdışı..benim yüzümde hep sahte gülümseme vardı.ne zaman yanlız kalsam hep ağlıyordum ama kimseye belli etmiyordum.sessiz ağlıyordum hep.sonra dayanamadım bir gün.eşime türkiyeye dönmek istediğimi, anne olmak istediğimi söyledim..dayanamıyordum artık sanki.gücüm, dermanım kalmamıştı..
Evliliğimizde 1 sene dolmuştu türkiyeye dönmüştük..Hemen tedaviye başladık..eşime yapılan spermiyogram sonucunda sperm sayısıda 1 milyona yükselmişti vede en önemlisi ileri hareket sıfırken artık yüzde on olmuştu..Her kontrolde herşey yolundaydı.Doktorumuz
herşeyin çok iyi gittiğini söylüyordu..ve ben inanıyordum..umudum gelecekti..'umut ' olacaktı adı annesinin umudu,benim yaşama umudum olacaktı..yumurtalarım toplanacağı gün ağlaya ağlaya girdim ameliyathaneye..annem yanımdaydı.anne çok korkuyorum dedim..Çok korkuyordum..hayatımda ilk defa anestezi alacaktım..işlem sonrası 8 yumurtam toplandı ve 4ü döllendi..
Transfer günü gelip çatmıştı..Tekrar o çok korktuğum ameliyathaneye girdim..Doktor transferi yaparken aynı zamandada izliyordum ekrandan..evet şimdi geliyor bebiş dedi doktorum..ekranda o anı gördüm..ve kendimden geçtim transfer biter bitmez ağlayarak çıktım ameliyathaneden..herkes başıma toplandı..ne oldu diyorlardı..annemin çığlığıyla kendime geldim..Anne bebeğimi gördüm artık içimde diyordum, onu içime girerken görmüştüm..bebeğim benimleydi artık..Hepimiz ağlıyorduk.annem, ben, hasta yakınları.hatta hemşireler bile..ve eşimi gördüm o an..hiç ağlamaz dediğim eşimde ağlıyordu..ve yüzünü saklıyordu benden...
hergün anneciğim sıkı sıkı tutun bana..umudum beni bırakma diye dua ettim..ve test günü çattı geldi..kan verdik..eşime sonucu sen al ben alamam dedim..sonucu aldı yanıma geldi..yüzüme bakamadı..sesi titriyordu..anladım o an ..umudum beni bıraktı..Gitti içimden..gitti..inanamıyordum bebeğim beni bıraktı..
cüzdanımda hastanedki biyologun verdiği hücre resmi en gizli yerinde duruyor..çocuğum o benim ..o bana tutunmasa benim umudumdu..resmine bankıp bakıp umudum ne olurdu bana tutunsaydım diyorum, ağlıyorum, kimse duymuyor..
hiç kimseyle paylaşmadığım bu anımı size yazmak istedim...inşallah gözyaşım diner, umudum benimle olur..istediğim sadece dua..ekim ayında yine başlayacağım tedaviye...umudum beni bırakmaz inşallah bu sefer..dilerim sizin umutlarınızda sizi bırakmasın...bu mübarek günde ne olur benim için dua edin...
canım benim ya..aynı şeyleri yaşadığımız için birbirmizi en iyi biz anlıyoruz..ve malesef hiç kimseyle paylaşamıyoruz bunları ..eşimizle bile..bende ekimde tekrar yaptıracam Allah nasip ederse..Allaha dua ediyorum 2011 e hamile olarak gireyim..bebeğim benimle olsun diye..İnşallah kucağımız boş kalmaz..inşallah bebeklerimiz annelerini bırakmazlar..canım ağlattın beni allahım hepimizin umudunu yollasın allahım hiçbirimizin kucağını boş bırakmasın bizde ekimde başlıyacagız inşallah buyılın bitimin acılarda biter ve yeni yıla bebeklerimizle beraber gireriz allahım hepimizin yardımcısı olsun..
ahhh canım Rabbim sabır versin........sizede bizimle aynı teşhis konulmuş canım.........ama ben sana başımdan geçenleri yazmak istemiyorum..........çünki herkes aynu şeyleri yaşayacak diye bir kural yok..........Rabbim hayırlısından kucaklarımızı doldursun.........
umudumsun ağlamamak için zor tuttum kendimi. seni çok iyi anlayanlardan biriyim bende1 ay önce negatif sonucumu aldım ilk denememden. gece gündüz ağladım. bağıra bağıra hemde. ama geçti. seninki de geçecek. üzme kendini. yeni yaptıracağın denemene konsantre ol ve hiç düşünmemeye çalış. herşey güzel olacak de ve dua et rabbim hayırlısıyla hayırlısını versin inşallah. inşallah hamile kalıp bizde bebeklerimizi alacağız kucağımıza...
inşallah canım inşallahhh
Dilerim Ekim Ayında 1,5 Aylık Hamile Olursunuz
İnşallah Tedaviye İhtiyaç Bırakmadan Gelir Bebeğiniz :Saruboceq:
Dilerim Ekim Ayında 1,5 Aylık Hamile Olursunuz
İnşallah Tedaviye İhtiyaç Bırakmadan Gelir Bebeğiniz :Saruboceq:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?