hahahahah tamam kalın kıyafetle gelirim artık sağol
hahahahah tamam kalın kıyafetle gelirim artık sağolsogudu havalar iyice burada yaa haftasonu kalin giyyy :)
inşallah öyke olur herkes böyle söylediğine göre bir bildikleri vardır heraldeBen kendi sehrimde okuyorum ama uni icin sehirdisina giden arkadaslarimin hepsi ilk donem ayni sorunu yasadi. Kavga cikaran olsun , evine donmek isteyen olsun... üzme kendini 2. Donem o kadar farkli olcak ki inanamiycaksin.
peki çok teşekkür ederim yapıcam dediğinizi bir şey kaybetmem yani :)Gir gruplardan birine. Fazla gelecek değilsin ya onlara. Senin gibi grup bulamayanlar da vardır elbet. Pat diye konuşmalarının ortasına dalma. Mesela ders aralarında arkadaşlar çay içmeye bende gelebilir miyim diye nazikçe sor. Seni aralarına almazlarsa onların ayıbı olur. Sende gider başkalarıyla arkadaş olursun. Rahat ol kasma kendini.
sabrediyorum canım çok tebrik ediyorum kuzenini ben de boşlamıştım ama böyle olmaz o yüzden kendime öeki düzen vericem artık herkes yaşıyor bunları :)Canım hayırlı olsun. Benim kuzenimde memleketten İstanbul'a gelmişti. O da her hafta sonu memlekete gider gelirdi. Hatta ilk sene okulu bırakma eşiğine kadar gelmiş. Ama sabretti geçen sene kendi bölümünden fakülte 1., yandal bölümünden de bölüm 1. olarak mezun oldu. Sabret, sakın bırakma derslerini okulunu. Başarılar dilerim.
sabrediyorum canım çok tebrik ediyorum kuzenini ben de boşlamıştım ama böyle olmaz o yüzden kendime öeki düzen vericem artık herkes yaşıyor bunları :)
Kendimi okudum aklıma geldi o yıllar bende her hafta sonu istisnasız giderdim evime burnumun direği sızlardı hey giDİ hey :)).Her şeyden önce birazcık sabır hepsi geçicek zaten üniversitede gerçek arkadaşlık diye bir şey pek yok varsa da binde bir falan galiba.Sen grup takılsalarda git gir aralarına zaten herkes kendi alemindedir kimse sana noluyo demez amaç ortak bir şeyler yapmak,kulüpler oluyor eğer sosyal biriysen katıl baya eğlenirsin :) ama en önemlisi zaman tabiki alışırsın ,derslerine ver kendini her şey düzelicek merak etme :) Hiç olmadı yapamadın diyelim dersleri sıkı tutman burda devreye girecek yatayla geçiş yapabilirsin :)Merhaba ben yasemin üniversite 1. sınıf öğrencisiyim bu sene kazandım ve yurtta kalıyorum ama şöyle bir sorunum var okula da yurda da okuduğum şehire de bir türlü alışamadım annemi çok özlüyorum her hafta sonu dayanamayıp memleketime gidiyorum çevreme bakıyorum herkes arkadaş edinmiş muylu görünüyor ben kendimi çok yalnız hissediyorum ailemin yanında olmak istiyorum sürekli nerdeyse okul bile umrumda değil artık lütfen eğer siz de benzer şeyler yaşadıysanız bana tavsiyeler verebilir misiniz arkadaşlarım başka şehirlerde ve hepsi gayet halinden memnun sadece ben bu durumdayım neden böyle oldu bilmiyorum ağlamaktan bıktım yardımcı olursanız çok sevinirim
Naptın sen gülüm? 5 hafta dedigin nedir ki. Ne bekliyordun hemen ortam kurmayi mi? Daha bi dur bi alismaya calis. Psikolojini bozma. Bugunler cok yakinda gececek. Ben de senin gibiydim. Anamin dizinden istanbullara tek basima okumaya gelmistim.19 yasindaydim. Psikolojim altusttu ama alismaya calistim. Ilk baslarda haftada bir sonralari ayda 1 gitmeye basladim. Son senemde 3 ayda 1 gidiyordum. O yuzden hiiic bunalima filan girme. Bu gunlerinin tadini cikar. Ilerde cok ozliceksin cunku.sadece annemle arkadaş gibiyizdir annemi en çok özlüyorum ondan ayrı kalmak çok zor geldi ben de arkadaşım olsa alışırım diye düşünüyorum ama 5 hafta oldu herkes gruplaşmış bile napabilirim bilmiyorum cidden hiç alışık değilim lisede birsürü arkadaşım vardı yapayalnız kaldım
Bu çok doğru. Biz başladığımızda aynı odada aynı sınıftan acemi 4 kişiydik. Okulu da yurdu da birlikte öğrendik. Birlikte çalıştık vizelere, finallere... 2. senenin sonunda içimizden bir tanesiyle yollarımız ayrıldı. 3. senenin ortasında diğeriyle yollar ayrıldı. Şimdi başbaşayız, 2 yabancıyla aynı odayı paylaşıyoruz. Beraber güldük, eğlendik, üzüldük, sinirlendik, sabrettik, çalıştık... Geçecek gidecek.ve yine emin ol ki üniversitenin başı ile sonu asla aynı kişilerle olmaz. nadirdir :)
böyle bir hata yapmak gerçekten istemiyorum biliyorum okul en önemlisi şuan tabiki ama çok zor gerçektenBenim bi arkadasimda annesine asiri düskündü bagimliydi ama iyi bir bagimlilik olmadi bana göre onun bu özelligi ev tutmustu okula giidiyordu ailesinden uzayktaydi 6-7 saatlik bir uzaklik vardi aralarinda 7 senede okulunu bitiremedi 3. sinifa takili kaldi en sonundada okulu birakti sürekli annesini görmek icin gidip geliyordu okulu boslamisti son zamanlar gayret etsede bosaydi yillarini harcadi sakin böyle bir hata yapma...
ya şöyle de bir sorun var sınıfın yarısından fazlası zaten izmirden gelip gidiyor hergün burda değiller haftasonu da beraber gidip geldikleri için de kaynaşmışlar tabi burda kalan çok az kişi var ben de onlarla iyi olmaya çalışıyorumama biraz dirençli olman lazım
her hafta sonu gisdersen toplu aktivitelerden vs uzak kalırsın
ortamlara giremezsin
her hafta gittiğine göre maddi durumunuz da çok sıkışık değil
sinemaya yemeğe bir yere gitme organizasyonu yap yurttan okuldan birilerini de çağır
hatta ben bilet almıştım arkadaş gelemiyor birlikte gidelim vs deyip de maddi yükü de idare et
ayrıca daha çok erken alışıp alışmama değerlendirmesi için her şey yavaş yavaş
herkesin bunları yaşamış olması beni bir nebze rahatlatıyor benim de gelir geçer diye düşünüyorum şuan çok zor ama idare edicem artık yapcak bir şey yok zaten dizi izliyorum bende arada geçiyor zaman :)Sana garanti veriyorum isterse 10. üniversiten olsun 30 yaşında ol bu ilk alışma evresini yaşamayan yok. ilk haftalar o kadar çok zorlandım ki sana anlatamam. millet canım aşkımlara geçmiş ben etrafı izliyorum :) yeni yeni alışmaya başladm çokta sevdim alıştım diyemem yine. avantajım ve tesellim istediğim sevdiğim bölümde olmam. sonundaki güzellikleri düşünüyorum
ve yine emin ol ki üniversitenin başı ile sonu asla aynı kişilerle olmaz. nadirdir :) tavsiyem her hafta gitme eve. vizelerden sonrası zaten su gibi geçer anlamazsın. sürekli düşünme. filmler izle tek başınada olsan çık gez nolacak ne kaybedersin.
benim de geçer gider umarım bir an önceBu çok doğru. Biz başladığımızda aynı odada aynı sınıftan acemi 4 kişiydik. Okulu da yurdu da birlikte öğrendik. Birlikte çalıştık vizelere, finallere... 2. senenin sonunda içimizden bir tanesiyle yollarımız ayrıldı. 3. senenin ortasında diğeriyle yollar ayrıldı. Şimdi başbaşayız, 2 yabancıyla aynı odayı paylaşıyoruz. Beraber güldük, eğlendik, üzüldük, sinirlendik, sabrettik, çalıştık... Geçecek gidecek.
çok teşekkür ederim yazdıklarınız için gerçekten iyi ki anlattım diyorum karamsar değilim artık derslerime odaklanıcam ben de :)Kendimi okudum aklıma geldi o yıllar bende her hafta sonu istisnasız giderdim evime burnumun direği sızlardı hey giDİ hey :)).Her şeyden önce birazcık sabır hepsi geçicek zaten üniversitede gerçek arkadaşlık diye bir şey pek yok varsa da binde bir falan galiba.Sen grup takılsalarda git gir aralarına zaten herkes kendi alemindedir kimse sana noluyo demez amaç ortak bir şeyler yapmak,kulüpler oluyor eğer sosyal biriysen katıl baya eğlenirsin :) ama en önemlisi zaman tabiki alışırsın ,derslerine ver kendini her şey düzelicek merak etme :) Hiç olmadı yapamadın diyelim dersleri sıkı tutman burda devreye girecek yatayla geçiş yapabilirsin :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?