Uzak duran elti

Densiz insan cok, o yuzden yaşadıklarıniz kolay degil. Zaten cocuk sahibi olamayanlarin acısını arttıran sey çevre baskısı bir yerde. Ama daha önce de dediğim gibi aile icinde, yani kvalidem kpederim vs kimse bu şekilde yaraya tuz basmaz. Hadi bir kez iki kez kötü gunundeydin negatif almıştın görmek istemedin vs ama eltimin kaçışı surekli. Hiç mo görüşmeyeceğiz bileyim ben de. Hoş görüşmesek benim kaybim ne. Böyle deyince de rahat bırak diyorlar benim zaten kimseyi görüşmeye zorladigim yok. Bayram oluyor seyran oluyor bizle bir araya gelmek istemiyorsa bileyim de o günler gitmeyeyim kvalideye mesela...

Diyorum ya sizde kendi açınız dan haklısınız..
Ben 5 yılda insanlarla görüşmeyi kestim...
11 yıl dile kolay düşünemiyorum bile..
RABBİM bu sınavı kimseye vermesin..
Düşün peygamber sınavı evlatsizlık...
Bizim piskolojimiz farklı kusura bakmayın...
Şuan kimseyle görüşmüyorum evime gelene de saygım sonsuz.. ama gelenler bile canımı acıtıp gidiyor.. daha geçen ay.. bi akrabam mesaj attı akşama müsait misiniz diye bende buyur gel dedim.. kapıdan girdi müjde bebeğim geliyor hamileyim dedi...
Eşimin yüzünü görseydiniz...
Bu kıskanma fln değil sakın yanlış anlamayın anlatması çok zor gerçekten...
Kimseye gitmek istemiyorum kimse de gelmesin evime çok kötü sürecteyiz kimseyi kaldıracak durumda degiliz... 3. Tedavim başlıyacak ve stresten uzak durmaya çalışmalıyız ne kadar mümkünse...
 
Diyorum ya sizde kendi açınız dan haklısınız..
Ben 5 yılda insanlarla görüşmeyi kestim...
11 yıl dile kolay düşünemiyorum bile..
RABBİM bu sınavı kimseye vermesin..
Düşün peygamber sınavı evlatsizlık...
Bizim piskolojimiz farklı kusura bakmayın...
Şuan kimseyle görüşmüyorum evime gelene de saygım sonsuz.. ama gelenler bile canımı acıtıp gidiyor.. daha geçen ay.. bi akrabam mesaj attı akşama müsait misiniz diye bende buyur gel dedim.. kapıdan girdi müjde bebeğim geliyor hamileyim dedi...
Eşimin yüzünü görseydiniz...
Bu kıskanma fln değil sakın yanlış anlamayın anlatması çok zor gerçekten...
Kimseye gitmek istemiyorum kimse de gelmesin evime çok kötü sürecteyiz kimseyi kaldıracak durumda degiliz... 3. Tedavim başlıyacak ve stresten uzak durmaya çalışmalıyız ne kadar mümkünse...


Bu kadar hayatınızı etkilemesi uzun vadede size çok zarar verecek. Kendinize yazık.
Benim teyzemin bebeği olmadı. Bir kaç kayıp da yaşadı.
Ama asla kendini böyle izole etmedi.
Eşinin yeğeni şu an yaşadığı şehirde yanında okuyor. O dedi mesela yurtta kalma benim de evladım sayılırsın diye.
Hepimizi evladı bildi kaçmak yerine. Elinde büyüdük, ikinci annemiz oldu. Eşinin yeğenleri de biz de anneler gününde ona da hediye alırız.
Koruyucu aile olmak da istedi ama eşi razı gelmeyince bıraktı bu işin peşini.
Kendini yıpratsa herkesten kaçsaydı şimdi eşiyle yapayalnız kalacaktı. Oysa şimdi yeğenler kapısını çalıyor.
Arkadaşlarıyla arasını bozmadığı için onlarla seyahatlere gidiyor. Yaş olarak zaten artık hepsi çocuklarını büyüttü artık arkadaşlarıyla geziyorlar.
Kendinize zarar veriyorsunuz. Aileden kaçarsanız, çocuk istemiyorum diye yeğenden kaçarsanız ilerde kim gelip gidecek?
Arkadaşlarınızla küserseniz ileride kiminle gidip geleceksiniz?
Çocuğunuz olursa onu kimlerle görüştüreceksiniz mesela? Yaşıt arkadaşı yada büyük abi ablaları olmayacak.
Bu kadar hayatınızı etkiliyorsa psikolojik yardım alın, hayata karışmaya çalışın.
En önemlisi psikolojinin iyi olması bu tedavi dönemi için de önemli. Kafanızı dağıtmıyorsanız hep mutsuzsanız tedavi de olumsuz etkilenir. Bunun için arada şıkıp gezmek, arkadaşlarla kahve içmek, akrabalarla sohbet etmek de gerek.
Nereye kadar kaçacaksınız? En sonunda yaşlanınca dört duvar arasında tek mi kalacaksınız?
 
Bu kadar hayatınızı etkilemesi uzun vadede size çok zarar verecek. Kendinize yazık.
Benim teyzemin bebeği olmadı. Bir kaç kayıp da yaşadı.
Ama asla kendini böyle izole etmedi.
Eşinin yeğeni şu an yaşadığı şehirde yanında okuyor. O dedi mesela yurtta kalma benim de evladım sayılırsın diye.
Hepimizi evladı bildi kaçmak yerine. Elinde büyüdük, ikinci annemiz oldu. Eşinin yeğenleri de biz de anneler gününde ona da hediye alırız.
Koruyucu aile olmak da istedi ama eşi razı gelmeyince bıraktı bu işin peşini.
Kendini yıpratsa herkesten kaçsaydı şimdi eşiyle yapayalnız kalacaktı. Oysa şimdi yeğenler kapısını çalıyor.
Arkadaşlarıyla arasını bozmadığı için onlarla seyahatlere gidiyor. Yaş olarak zaten artık hepsi çocuklarını büyüttü artık arkadaşlarıyla geziyorlar.
Kendinize zarar veriyorsunuz. Aileden kaçarsanız, çocuk istemiyorum diye yeğenden kaçarsanız ilerde kim gelip gidecek?
Arkadaşlarınızla küserseniz ileride kiminle gidip geleceksiniz?
Çocuğunuz olursa onu kimlerle görüştüreceksiniz mesela? Yaşıt arkadaşı yada büyük abi ablaları olmayacak.
Bu kadar hayatınızı etkiliyorsa psikolojik yardım alın, hayata karışmaya çalışın.
En önemlisi psikolojinin iyi olması bu tedavi dönemi için de önemli. Kafanızı dağıtmıyorsanız hep mutsuzsanız tedavi de olumsuz etkilenir. Bunun için arada şıkıp gezmek, arkadaşlarla kahve içmek, akrabalarla sohbet etmek de gerek.
Nereye kadar kaçacaksınız? En sonunda yaşlanınca dört duvar arasında tek mi kalacaksınız?

Belliki bu durumu yaşamamışsınız...
Ateş düştüğü yeri yakar... demişler boşuna dememisler.. daha önce de yazdığım gibi bu bir süreç... Şuan kendim ile kalmak istiyorum bu demek degilki sürekli böyle kalacağım..
Ayrıca yalnız yaşlanmayacağım tıbben normal yolla bile mümkün benim çocuğum olacağı..
Rabbim de bir gün ol diyecek olacak inşallah..
Bu sınavı herkese nasip etmez rabbim...
Bizler farklı insanlarız ve evlat sahibi olanlar asla anlamaz bizi...
Şuan tedavi sürecin de kimsenin sözünü sorusunu duymak istemiyoruz..
Ben 2. Transferimi yaptırdığım da eltim iki haftalık doğum yapmıştı.. gittim yanında kaldım... bütün gün bebek benim elimdeydi..
Onu çok sevdim.. her kucağıma aldığım da kaynanam sanada versin allah dedi...
Güzel dua evet ama bunu yüzümüze değilde bizden gizli allaha dua edilse biz bundan hoşlanırız yüzümüze vurmak yerine...
7 yıldır onunda olmadı çocuğu... asla eltim sormadı bana.. hatta doğumun da benim için dua etmis hiç söylemedi bile kaynanam dan duydum...
Evini temizledim yemegini yaptım bulasigini yıkadım...
Bizim değişik piskolojimiz var...
Şuan istemiyorum kimseyi görmeyi duymayı...
Şuan sadece tedavime odaklanmak istiyorum.. çünkü densizin biri gelir olmadık laf eder moralimi bozar bunu riske atmıyorum... daha önce de yazdım sayfalarca yazsam sabaha kadar yazsam anlamazsınız biliyorum... tek isteğim RABBİM kimseye yasatmasin bu sınavı... ZOR...
 
Belliki bu durumu yaşamamışsınız...
Ateş düştüğü yeri yakar... demişler boşuna dememisler.. daha önce de yazdığım gibi bu bir süreç... Şuan kendim ile kalmak istiyorum bu demek degilki sürekli böyle kalacağım..
Ayrıca yalnız yaşlanmayacağım tıbben normal yolla bile mümkün benim çocuğum olacağı..
Rabbim de bir gün ol diyecek olacak inşallah..
Bu sınavı herkese nasip etmez rabbim...
Bizler farklı insanlarız ve evlat sahibi olanlar asla anlamaz bizi...
Şuan tedavi sürecin de kimsenin sözünü sorusunu duymak istemiyoruz..
Ben 2. Transferimi yaptırdığım da eltim iki haftalık doğum yapmıştı.. gittim yanında kaldım... bütün gün bebek benim elimdeydi..
Onu çok sevdim.. her kucağıma aldığım da kaynanam sanada versin allah dedi...
Güzel dua evet ama bunu yüzümüze değilde bizden gizli allaha dua edilse biz bundan hoşlanırız yüzümüze vurmak yerine...
7 yıldır onunda olmadı çocuğu... asla eltim sormadı bana.. hatta doğumun da benim için dua etmis hiç söylemedi bile kaynanam dan duydum...
Evini temizledim yemegini yaptım bulasigini yıkadım...
Bizim değişik piskolojimiz var...
Şuan istemiyorum kimseyi görmeyi duymayı...
Şuan sadece tedavime odaklanmak istiyorum.. çünkü densizin biri gelir olmadık laf eder moralimi bozar bunu riske atmıyorum... daha önce de yazdım sayfalarca yazsam sabaha kadar yazsam anlamazsınız biliyorum... tek isteğim RABBİM kimseye yasatmasin bu sınavı... ZOR...
Eltinize tum bu saydikarinizi yaptıysanız zaten siz insandan kaçan kendini kapatan biri değilsiniz demektir. Ki bence doğrusu da bu. Zaman zaman kabuğuna çekilmek baska kendini tamamen çevreden akrabadan soyutlamak baska. Bu acıdan zaten eltim gibi değilsiniz. Allah gönlünüze gore verir inşallah tez zamanda
 
Bu kadar hayatınızı etkilemesi uzun vadede size çok zarar verecek. Kendinize yazık.
Benim teyzemin bebeği olmadı. Bir kaç kayıp da yaşadı.
Ama asla kendini böyle izole etmedi.
Eşinin yeğeni şu an yaşadığı şehirde yanında okuyor. O dedi mesela yurtta kalma benim de evladım sayılırsın diye.
Hepimizi evladı bildi kaçmak yerine. Elinde büyüdük, ikinci annemiz oldu. Eşinin yeğenleri de biz de anneler gününde ona da hediye alırız.
Koruyucu aile olmak da istedi ama eşi razı gelmeyince bıraktı bu işin peşini.
Kendini yıpratsa herkesten kaçsaydı şimdi eşiyle yapayalnız kalacaktı. Oysa şimdi yeğenler kapısını çalıyor.
Arkadaşlarıyla arasını bozmadığı için onlarla seyahatlere gidiyor. Yaş olarak zaten artık hepsi çocuklarını büyüttü artık arkadaşlarıyla geziyorlar.
Kendinize zarar veriyorsunuz. Aileden kaçarsanız, çocuk istemiyorum diye yeğenden kaçarsanız ilerde kim gelip gidecek?
Arkadaşlarınızla küserseniz ileride kiminle gidip geleceksiniz?
Çocuğunuz olursa onu kimlerle görüştüreceksiniz mesela? Yaşıt arkadaşı yada büyük abi ablaları olmayacak.
Bu kadar hayatınızı etkiliyorsa psikolojik yardım alın, hayata karışmaya çalışın.
En önemlisi psikolojinin iyi olması bu tedavi dönemi için de önemli. Kafanızı dağıtmıyorsanız hep mutsuzsanız tedavi de olumsuz etkilenir. Bunun için arada şıkıp gezmek, arkadaşlarla kahve içmek, akrabalarla sohbet etmek de gerek.
Nereye kadar kaçacaksınız? En sonunda yaşlanınca dört duvar arasında tek mi kalacaksınız?
Valla klavyenize saglik tam olarak benim düşüncelerim. Dönem dönem içine kapanmak psikolojinin kaldırmaması anlaşılır bir durym ama bunu onur boyu kaçış haline getirmek kişinin kendisine zarar veriyor sadece
 
Başından beri konu sahibini suçlayan, ısrar etme diyenleri hiç anlayamıyorum 🤷

Aslında demek istediği çok açık, elti kendi davetlere icabet etmiyor, görüşmüyor. Amcada her fırsatta görüşmek istediğini söylüyor. Siz olsanız acaba da kalmaz mısınız? Eltiyle aynı durumu yaşayan arkadaşlar bu konuda da kendi hayatlarındaki gibi hassas davranıyorlar. Ve gereksiz üzerine gidiyorlar konunun.

Toplum içine karisamayacak kadar çocuk sahibi olmamamayı sorun edenler, bu konuda uzman yardımı almalı bence en başta kendileri icin. Çoğumuz hayatta farklı yoksunluklar yaşıyoruz ve yaşayabiliriz bunun çözümü insanlardan kaçmak mi? Yada kaçan insanları savunmak mı?

2 buçuk yaşında annelerini kaybetmiş şuan 7 yaşında olan yeğenlerim var, etrafında sürekli anneler ve çocuklar görüyorlar, dikkat etmeye de çalışıyoruz bazı şeylere ama hayatı onlar için durdurup onlara göre şekillendiremiyoruz.

Yaşamadığım şeyler üzerine çok fazla yorum yapmayı da sevmiyorum ama olaylara bu kadar kendi çevcevenizden bakmayın.
Bende aynı fıkırdeyım. Benımde 5yıl cocugum olmadı. 2aylık hamıle arkadasım artık pantolonlarının sıktıgını ve hamıle pantolonu aldıgını bana ballandıra ballandıra anlatmıstı ve ben hıckırıklarla aglamıstım. Fakat gitmiyorsun, gormuyorsun ama kendını de bır sekılde toplumdan izole edemıyorsun. Atıyorum eltiyle, kaynınla görüşmezsin ama teyzenın kızı falan hamıle olunca, mevlitte falan gorusmeme ıhtımalın nedır yanı? Nasıl bır bahaneyle ve nereye kadar kaçacaksın. Mecburen aldırmaz gorunup tebrık edıyorsun. Bu, onun mutlulugunu kıskanmak falan degıl sadece benım neden olmuyor dıye ıcıne ıcıne aglamak. Bır de boyle hadsız ınsanlara acıklama yapıyorsun. Sırf senı aldırmaz görsünler, bu konuda yaralayamayacaklarını bılsınler dıye resmen dalgaya vuruyorsun. Ama bır sekılde o topluma kıyısından köşesinden katılmak zorunda kalıyorsun. Konu sahıbının nıyetını ben anladım. Fakat karsı tarafın duygu durumundan dolayı da yargılanmasını da anlamsız buluyorum. Eltımın cocugu olmuyor dıye benım sucum ne. Dogurmayacak mıyım bırılerı uzulmesın dıye. Eltınısının kendı tarafında da ılla kı cocuk sahıbı olanlar vardır. Hıcbırıyle mı gorusmuyor bu kadın moralı bozuluyor dıye? Ama ıs sızın kaynınızda bıtıyor konu sahıbı. Bence esının bu duygusallıgından bıraz olsun anlayan adam, karısının uzuldugunu bıle bıle yegenımı seveyım aman gelıs gıdıs yapalım goreyım demez. Gızlıce arar, annesının evınde gorur yegenını. Adam takozun tekıymıs. Erkekler bu konuda malesef daha maddesel dusunuyor. Duz mantık=cocugum yoksa yegenımı severım, cunku o da cocugum yerıne. Anne olmak ıcın yanan kavrulan bır anne adayı kadar, baba adayları duygusal olamıyor..:işsiz::KK51:
 
Valla klavyenize saglik tam olarak benim düşüncelerim. Dönem dönem içine kapanmak psikolojinin kaldırmaması anlaşılır bir durym ama bunu onur boyu kaçış haline getirmek kişinin kendisine zarar veriyor sadece

Lütfen arkadaşlar 11 yıl lütfen yaa biraz empati yapmayı deneyin... 5 yılda yıprandım diyorum ya.. dönem dönem bu durumdayım evet ama ilerisini bilemem...
Allah yardımcısı olsun.. kim bilir neler yaşıyor ya yapmayın nolursunuz.. herkesin piskolojosi farklı.. kimisi 1 tüp bebek tedavisine negatife dayanamazken başka bi arkadaş 9. Tedaviye bile giriyor... herkesin dayanma gücü aynı değil...
 
Lütfen arkadaşlar 11 yıl lütfen yaa biraz empati yapmayı deneyin... 5 yılda yıprandım diyorum ya.. dönem dönem bu durumdayım evet ama ilerisini bilemem...
Allah yardımcısı olsun.. kim bilir neler yaşıyor ya yapmayın nolursunuz.. herkesin piskolojosi farklı.. kimisi 1 tüp bebek tedavisine negatife dayanamazken başka bi arkadaş 9. Tedaviye bile giriyor... herkesin dayanma gücü aynı değil...
Bir de evladını toprağa verenler var, değil mi?
Bu anneler her çocuk gördüğünde kaçmıyor, hamile haberlerine üzülmüyor, herkes beni anlasın diye kabuğuna çekilmiyor, çocuklu hanım arkadaş, akraba vs yi silmiyor.
Hayat, kayıptan sonra bile öyle böyle devam ediyor Allah aşkına yapmayın bu kadar.
Kiminin varlığı sınavıdır, kiminin yokluğu.
Fazla dramatize etmek ve sadece bu şekilde yaşamak, insanı yiyip bitirir.
 
Lütfen arkadaşlar 11 yıl lütfen yaa biraz empati yapmayı deneyin... 5 yılda yıprandım diyorum ya.. dönem dönem bu durumdayım evet ama ilerisini bilemem...
Allah yardımcısı olsun.. kim bilir neler yaşıyor ya yapmayın nolursunuz.. herkesin piskolojosi farklı.. kimisi 1 tüp bebek tedavisine negatife dayanamazken başka bi arkadaş 9. Tedaviye bile giriyor... herkesin dayanma gücü aynı değil...
Bence siz yapmayin. Bu dünyadaki en acı şey cocuk sahibi olamamak degil. Insanlar neacılar çekiyor evlat kaybediyor. Ben de bunlardan biriyim...zaten mesele acilari yarıştırmak degil birbirimizin fikirlerine saygı duysak yeterli
 
Diyorum ya sizde kendi açınız dan haklısınız..
Ben 5 yılda insanlarla görüşmeyi kestim...
11 yıl dile kolay düşünemiyorum bile..
RABBİM bu sınavı kimseye vermesin..
Düşün peygamber sınavı evlatsizlık...
Bizim piskolojimiz farklı kusura bakmayın...
Şuan kimseyle görüşmüyorum evime gelene de saygım sonsuz.. ama gelenler bile canımı acıtıp gidiyor.. daha geçen ay.. bi akrabam mesaj attı akşama müsait misiniz diye bende buyur gel dedim.. kapıdan girdi müjde bebeğim geliyor hamileyim dedi...
Eşimin yüzünü görseydiniz...
Bu kıskanma fln değil sakın yanlış anlamayın anlatması çok zor gerçekten...
Kimseye gitmek istemiyorum kimse de gelmesin evime çok kötü sürecteyiz kimseyi kaldıracak durumda degiliz... 3. Tedavim başlıyacak ve stresten uzak durmaya çalışmalıyız ne kadar mümkünse...
umarım en yakın zamanda çocuğunuzu kucağınıza alırsınız
 
Belliki bu durumu yaşamamışsınız...
Ateş düştüğü yeri yakar... demişler boşuna dememisler.. daha önce de yazdığım gibi bu bir süreç... Şuan kendim ile kalmak istiyorum bu demek degilki sürekli böyle kalacağım..
Ayrıca yalnız yaşlanmayacağım tıbben normal yolla bile mümkün benim çocuğum olacağı..
Rabbim de bir gün ol diyecek olacak inşallah..
Bu sınavı herkese nasip etmez rabbim...
Bizler farklı insanlarız ve evlat sahibi olanlar asla anlamaz bizi...
Şuan tedavi sürecin de kimsenin sözünü sorusunu duymak istemiyoruz..
Ben 2. Transferimi yaptırdığım da eltim iki haftalık doğum yapmıştı.. gittim yanında kaldım... bütün gün bebek benim elimdeydi..
Onu çok sevdim.. her kucağıma aldığım da kaynanam sanada versin allah dedi...
Güzel dua evet ama bunu yüzümüze değilde bizden gizli allaha dua edilse biz bundan hoşlanırız yüzümüze vurmak yerine...
7 yıldır onunda olmadı çocuğu... asla eltim sormadı bana.. hatta doğumun da benim için dua etmis hiç söylemedi bile kaynanam dan duydum...
Evini temizledim yemegini yaptım bulasigini yıkadım...
Bizim değişik piskolojimiz var...
Şuan istemiyorum kimseyi görmeyi duymayı...
Şuan sadece tedavime odaklanmak istiyorum.. çünkü densizin biri gelir olmadık laf eder moralimi bozar bunu riske atmıyorum... daha önce de yazdım sayfalarca yazsam sabaha kadar yazsam anlamazsınız biliyorum... tek isteğim RABBİM kimseye yasatmasin bu sınavı... ZOR...

E siz eltinizden de bebeklilerden de kaçmıyorsunuz ki, densizlerden kaçıyorsunuz bu da çok normal.
En kısa zamanda bebeğiniz olacaktır umarım. Burada kaçanlardan bahsediliyor
 
Diyorum ya sizde kendi açınız dan haklısınız..
Ben 5 yılda insanlarla görüşmeyi kestim...
11 yıl dile kolay düşünemiyorum bile..
RABBİM bu sınavı kimseye vermesin..
Düşün peygamber sınavı evlatsizlık...
Bizim piskolojimiz farklı kusura bakmayın...
Şuan kimseyle görüşmüyorum evime gelene de saygım sonsuz.. ama gelenler bile canımı acıtıp gidiyor.. daha geçen ay.. bi akrabam mesaj attı akşama müsait misiniz diye bende buyur gel dedim.. kapıdan girdi müjde bebeğim geliyor hamileyim dedi...
Eşimin yüzünü görseydiniz...
Bu kıskanma fln değil sakın yanlış anlamayın anlatması çok zor gerçekten...
Kimseye gitmek istemiyorum kimse de gelmesin evime çok kötü sürecteyiz kimseyi kaldıracak durumda degiliz... 3. Tedavim başlıyacak ve stresten uzak durmaya çalışmalıyız ne kadar mümkünse...
Allahım sana sağlıklı hayırlı bol bol evlat versin inşallah.
 
Klasik anlaşamayan eltiler profilinden uzaktık aslinda biz. Eşimin abisiyle eltim 11 yıldır evliler. Biz de eşimle 12 yıldır tanışıyoruz, 5 yıldır da evliyiz. Yani eltimi uzun zamandır tanıyorum ve ilk tanistigimizda cok tatlı biri olduğunu düşünmüştüm. Kendisi benden 8 yaş büyük, ikimiz de yoğun çalışıyoruz ve eslerimizin de arasında cok sıkı bir bağ olmadığı için pek görüşemiyoruz. Anca bayramda seyranda veya aileden birilerinim dogum gunu

Eltimin cocugu yok. Olmuyor mu vs hic konusu olmuyor aile icinde. Kvalidem basta olmak üzere herkes bu tür konularda hassas ailede. Bizim 1 yıl once bebeğimiz oldu. Eltim hamileliğimi öğrendiğinden beri resmen benden kacar oldu. Evet öncesinde de cok bir samimiyetimiz yoktu ama en azından dogum günlerimizde arardık kutlardık birbirimizi. Iki doğum gunum gecti tik yok mesela. Veya kvalidem de bizim de olduğumuzu öğrendiğinde gelmiyor. Benim olduğum hiç-bir organizasyona katılmiyor. Bebegim doğdu sadece 9 günlükken eşiyle ve kvalidemle ziyarete geldiler onda da cok kisa oturdu neredeyse hiç muhabbet etmedi. Hep benim sorularıma cvp verdi o kdr. Bir kez de bundan 4 5 ay sonra bayramda kvalidemin evinde bir araya geldik yarimsaat oturmadan bi yere geçeceğiz deyip kalktilar. Surat hep beş karış.

eltim cocuk konusunda hassas olabilir, psikolojisi belki bazı şeyleri kaldırmıyor olabilir. Samimi olmak konusunda onu zorlayacak halim yok. Bebegimin mevlutune, dogum gününe vs hiç-bir sey e davet edildiği halde gelmedi. Yalniz kaynım çocuklara cok düşkün ve surekli eşimi arayıp oğlumu kastederek x i cok özledim foto at video at, bize getir deyip duruyor. E eşin fellik fellik kaçıyor çağırınca gelmiyor denmiyor haliyle. En son kaynım gecen gece ickiliyken arayi p x de benim bi oglum.ama az görüyorum cok özlüyorum zaten benim çocuğum olmuyor niye sık görüşemiyoruz vs demiş eşime.

size sorum şu, kaynimi severim ve bu konuşmasi da içime oturdu acikcasi. Acaba bi h.sonu bize kahvaltiya mi cagirsak veya kvalidem de mi toplanmayı teklif etsek yeğenini görmesi icin? Yoksa eltim zaten istemiyor hic zorlamayayım mi görüşme konusunda? Ha diyeceksiniz belki sizden hoşlanmıyor cocukla alakasi yok. Ama bebegimdeb once hic kacma durumu yoktu davete de icabet eserlerdi. Nerdeyse 2 senedir bebekle beraber gorusemez olunca ister istemez boyle dusunuyorum. Yerimde olsanız su kahvalti teklifi konusunda ne yapardınız? Görüşmesek kaynım gene arayıp x i bize getirin demeye başlayacak

Güncelleme: eşimle abisi kahvalti organize ettiler. Kaynım yalnız geldi. Eltimin artik görüşmek istemediğini açıkça görmüş oldum herhangi bir soru işareti kalmadi benim icin. Uzak durmak istiyorsa kendi bilir
amaaan taktığınız meseleye bakın. elti bu sonuçta candan kandan değil kim seviyordur ki eltisini. uzak duruyor bana demişsiniz aman aman bin kat daha uzak dursun. cidden yakın olmak için çabalamayın bence. nasıl davranıyorsa öyle karşılık verin. yakın olmaktansa uzak olmak daha sağlıklı bence.
 
Back
X