- 15 Haziran 2022
- 953
- 824
- 53
- Konu Sahibi Zeytin_yesili
-
- #121
Çok iyi anlıyorum sizi bende öyleydim acaba annem gibi çocuğuma bağırır mıyım falan diye kendimi yiyordum benzeyen huylarım yok mu elbette var ama fark ettiğim an kendimi frenliyorum bu süreçte bu kitap bana çok iyi geldi inşallah size de iyi gelirİnşaallah alırım not alıyorum kitabı...
Biz evde geniş aile idik babaanne dede anne baba 2 çocuk annem beni gözden çıkartmıştı kendimi bildim bileli babaannem ilgilendi aynı evin içinde anneme evlat değil görümce gibi bir seydim...
Babaanneme kızar babama kızar acısını öfkesini benden çıkarırdı..
Ben ailemi bana yasattiklari için çoktan affettim..
Ben kendimi affedemiyorum çocuklarıma bagirdigim için kızdığım için sonuçta onları ben dünyaya getirmek istedim bile isteye hakkim yok onları üzmeye kırmaya
Allahu Teala razı olsun canım amin inşaallah kitabı alıp okuyanlara da iyi bir klavuz olur güzel tarafa yönlendirirÇok iyi anlıyorum sizi bende öyleydim acaba annem gibi çocuğuma bağırır mıyım falan diye kendimi yiyordum benzeyen huylarım yok mu elbette var ama fark ettiğim an kendimi frenliyorum bu süreçte bu kitap bana çok iyi geldi inşallah size de iyi gelir
Bende emdr tedavısı alıyorum 4. Seanstayım işe yaramıcak diye cok korkuyorumÇocukluk çağında tekrarlayıcı travmalar vardı, bir şekilde basacikabiliyordum ama pandemi döneminde hafif düzeyli depresyonla birlikte pik yaptı . Biz EMDR çalıştık 14 seans sürdü . Psikoegitim kısmı olmadığı için ve ben çalışacağım konuları belirlediğim için bir tık hızlı bitti . Seans sürecinde bende de çok oldu . Beceremiyorum diye çok ağladım ana her şey kendi hızında oluyor . Şükür şu anda her şey daha stabil . Bunca yıl tek başına ilerlediniz artık terapi ile birlikte gidiyorsun. Umutsuz olma
Psikologa gidin tabi ve bunuda değiştirebilirsiniz. Ama gitmeden de çocuklarınıza bagirmayi bırakabilirsiniz diye düşünüyorum, çocuklara çok üzüldüm..Merhaba hanımlar kısaca özet geçeceğim.
37 yaşındayım 6 senelik evliyim biri 4 yaşında biri 3 yaşında iki evladım var...
Çok fazla çocukluk travmalarım var ve bu da beni aşırı takıntılı hale getirdi...
Hiç evlenmeyi istemedim 10 yıl annemle bunun kavgasını yaptık ama fiziksel , psikolojik ve ekonomik şiddete daha fazla dayanamadım görücü usulü evlendim..
Eşimle aile terapisine gittik 2 seansta psikolog eşimin yanında " sorun sende herkesi çok yoruyorsun , tek gel terapiye " dedi...
Üstüne basa basa Dr " ben annem gibi anne olmak istemiyorum çocuklarıma bagirmak çağırmak psikolojilerini bozmak istemiyorum " dedim...
Ama anneme benziyorum gitgide bağırıyorum sinirleniyorum öfke kontrolum yok dedim...
" Ben ne yapabilirim x annen gibi olmak istiyorsan ol buna ben mani olamam sana şöyle yap boyle yap diye yol gosteremem "dedi...
Ama ben şefkat , sevgi , ilgi ve hoşgörü görmedim ki...
İyilik güzellik , tatlı dil bana gösterilmedi öğretilmedi...
Çok yetersiz bı anneyim psikologlara olan inancım kalmadı başka birine gitsem sonuç yine aynı olur mu...
Bilmediğim , öğrenemedigim şeyler için suçlu muyum...
5 sevgi dili ,çocuklarda 5 sevgi dili kitaplarını da okudum...
Evde eşimde yardımcı olmuyor ona kalsa iyi bir anneyim çocuklarımda gözümdeki gibi değilmiş normalmiş halleri...
Ben ne yapabilirim nasıl öğrenebilirim sevgi dilini tatlı dili
Kesinlikle diyemeyiz ki , herkes kendi hızında ilerliyor ve kormamaya çalış . Terapi sureci çiçekli bir bahçe değil. Bu korkunu terapistinle paylaş . İnsan yetersiz hissediyor çok iyi anlıyorum . Yapamiycam diye aynı korkular bende de vardı , terapistimle paylaştım. Umarım senin içinde süreç güzel ilerlerBende emdr tedavısı alıyorum 4. Seanstayım işe yaramıcak diye cok korkuyorumKesinlikle yarıyor mu?
Sizin konunuzşa çok ortak yanım var. Ve bemde bir. Psikolog ile terapi aldım. Çok net söyşeyebilirimki çok ama çok yanlış bir kişi karşınızdaki psikolog.. Çünkü Sorun sizde olsa bile sorun sende demez. O kişi hatta tam bir g.zekalı. Asla o kişiyle devam etmeyin. Doğeu psikologla ne kadar ilerdeiğini görüp şaşarsınız.Merhaba hanımlar kısaca özet geçeceğim.
37 yaşındayım 6 senelik evliyim biri 4 yaşında biri 3 yaşında iki evladım var...
Çok fazla çocukluk travmalarım var ve bu da beni aşırı takıntılı hale getirdi...
Hiç evlenmeyi istemedim 10 yıl annemle bunun kavgasını yaptık ama fiziksel , psikolojik ve ekonomik şiddete daha fazla dayanamadım görücü usulü evlendim..
Eşimle aile terapisine gittik 2 seansta psikolog eşimin yanında " sorun sende herkesi çok yoruyorsun , tek gel terapiye " dedi...
Üstüne basa basa Dr " ben annem gibi anne olmak istemiyorum çocuklarıma bagirmak çağırmak psikolojilerini bozmak istemiyorum " dedim...
Ama anneme benziyorum gitgide bağırıyorum sinirleniyorum öfke kontrolum yok dedim...
" Ben ne yapabilirim x annen gibi olmak istiyorsan ol buna ben mani olamam sana şöyle yap boyle yap diye yol gosteremem "dedi...
Ama ben şefkat , sevgi , ilgi ve hoşgörü görmedim ki...
İyilik güzellik , tatlı dil bana gösterilmedi öğretilmedi...
Çok yetersiz bı anneyim psikologlara olan inancım kalmadı başka birine gitsem sonuç yine aynı olur mu...
Bilmediğim , öğrenemedigim şeyler için suçlu muyum...
5 sevgi dili ,çocuklarda 5 sevgi dili kitaplarını da okudum...
Evde eşimde yardımcı olmuyor ona kalsa iyi bir anneyim çocuklarımda gözümdeki gibi değilmiş normalmiş halleri...
Ben ne yapabilirim nasıl öğrenebilirim sevgi dilini tatlı dili
Bir psikolog sorun sende diyemez, dememeli. Bunun dili bu değil. Bir süre sizinle yalnız devam etmek istiyorum, sonra eşinizi yeniden dahil edelim vs demeliydi. Eşin yanında sorun sende derse adam da oooh ben dört dörtlüğüm sen sıkıntılısın deyip komple salar. Ülserin var demekle sorun sende demek aynı şey değil. Kişi zaten sorunu olduğu için gitmiş psikoloğa. Psikolojisini etkileyecek bu tarz cümleler kuramaz bu yüzden. Üslup her şeydir.Bence olayı çok net anlatmıyorsunuz, canınızı sıkan tarafına yorum katip paylasiyorsunuz.
Benim arkadaşım da benim psikologuma gitti. Adam sohbetten sonra bazı testler vermiş ve anksiyitesi olduğunu,önce ilaç tedavisi almasını,sonra terapi ile sorunların üzerine degineceklerini söylemiş. Arkadaşım da 'ben deli değilim, iki cümlemden hemen ne anladı da beni yaftaladi' falan dedi,sinirlendi,terapiyi de bıraktı.
Olayı arkadaşımdan dinleyen herkes kıza hak verir , ama olayın aslı öyle değil.
Bazen terapide söylenen şeyler insanın canını sıkıyor ve ister istemez yanlış yorumlanabiliyor.
Bu konu da bence şöyle olmustur; Bundan 28 yil önce annem de ablamı goturmek için psikologa gitmiş. Psikolog annemi defalarca çağırmış , bir gün de 'babasi da gelsin' demiş, babam gidip iki üç cümle sohbet ettikleri zaman 'beyefendinin gelmesine gerek yok, siz devam edin' demiş
Aslında tabii ablamın bir şeyi yoktu ama onun bahanesiyle annem terapiye gitti uzun süre, panik atağı falan filani vardı,çözüme ulaştı.
Muhtemelen anneme de buna benzer bir cümle kurmuştur, "sorun eşinde değil sende" minvalinde.annem de sinirlenip terapiyi bıraksa belki bugün hala panik atağıyla yaşamaya devam edecekti. Ama doktor haklı olarak kocasının devam etmesine gerek duymadı çünkü babam on numara, eşine destek olan, ailesine tatlı dilden başka dil kullanmayan bir adam. Ve tabii ki sorun onda değil annemde:)
Psikoloğa göre de demek sorun esinizde değilmiş . Ülseri olana doktor nasıl 'ülserin var' demeye çekinmiyorsa psikolog da sorunlu gördüğüne sorun sende demeye çekinmez. Bu yani normal bir şey.
Bence bütçeniz varsa online psikolog arayın,pandemiden beri psikolog bu sisteme geçti. Bütçeniz yoksa da devam edin. Terapiler bazen insana duymak istemediği şeyleri söylerler.
Anneniz gibi olmak istemiyorsanız da elinizi çabuk tutun. 3 yas, 4 yaş coook önemli yıllardır çocukların kişilikleri için. Hickimse iyiyken çok iyi ama gözü dönünce canavara dönüşen bri anneyi istemez.
Ben de zaten "öyle dememiştir" dedim. Belki de "sorunun kaynağı sizde, eşinizin devam etmesine gerek yok,önce bunu çözelim" demiştir, konu sahibi böyle demis gibi hissettiği için olayi böyle anlatıyordur. Ben direkt öyle dediğini düşünmüyorum. Diyorsa da bu kişi psikolog değildir, sertifikalı sosyolog aile danismani falandır.Bir psikolog sorun sende diyemez, dememeli. Bunun dili bu değil. Bir süre sizinle yalnız devam etmek istiyorum, sonra eşinizi yeniden dahil edelim vs demeliydi. Eşin yanında sorun sende derse adam da oooh ben dört dörtlüğüm sen sıkıntılısın deyip komple salar. Ülserin var demekle sorun sende demek aynı şey değil. Kişi zaten sorunu olduğu için gitmiş psikoloğa. Psikolojisini etkileyecek bu tarz cümleler kuramaz bu yüzden. Üslup her şeydir.
Günlük olarak davranışlarınızi bir kağıda yazmanızı tavsiye ederim. Çocuklarınızın hareketlerine nasil tepkiler veriyorsunuz. Sonra nasıl tepkiler verseydim bu çocuklarımla aramdaki bağı güçlendirip çocuğumu daha doğruya iterdi konularına girin. Tam olarak davranislarinizi bilemem ama bazi vakalarda çocukluk travmalarindan kaynakli kendisi oyle yapmasa da yapıyorum algısına giren yüzlerce hasta var. Belki de normal bir annesinizdir. Biraz sabırla kendinizi ve ailenizi izleyerek, hareketleri değerlendirerek güzel sonuçlar alabilirsiniz. Öfkeliyken nefes egzersizleri yapın. Derin nefes egzersizlerinde ofkelenmeniz imkansiz. Beyne yeterli oksijen gider. Çocuklarınıza ofkelendiginizde elinize birsey geçmez. Onların yanlış yaptıklarını farklı yollar bularak gösterin onlara. Aile saatleri düzenleyin bu sizin muhabbetinizi arttırır ve aile bireyleri yalnız olmadıklarını ve birbirlerine sevgiyle nasil baglandiklarini ifade eder. Tv tlf cok fazla evinizin içinde olmasın. Aslında insan görmediği şeyleri yaşamaya daha çok hevesli olabilir farkındalık yaşadığı durumlarda. Çocuklarınıza her gün en az 5 kez sarılmayı ve onlara güzel enerjinizi vermeyi ihmal etmeyin. Iyiki benim kızımsin iyiki benim oğlumsun ikinizde çok değerlisiniz bu mucize kelimeleri en az 5 kez çocuklarınızın uzerinde uygulayın. Monotonlugun içine yeni çiçekler ekin yeni davranışlar bulmaya çalışın. Eşiniz de bu değişime ayak uyduracaktir. Güçlü ve sabırlı olunMerhaba hanımlar kısaca özet geçeceğim.
37 yaşındayım 6 senelik evliyim biri 4 yaşında biri 3 yaşında iki evladım var...
Çok fazla çocukluk travmalarım var ve bu da beni aşırı takıntılı hale getirdi...
Hiç evlenmeyi istemedim 10 yıl annemle bunun kavgasını yaptık ama fiziksel , psikolojik ve ekonomik şiddete daha fazla dayanamadım görücü usulü evlendim..
Eşimle aile terapisine gittik 2 seansta psikolog eşimin yanında " sorun sende herkesi çok yoruyorsun , tek gel terapiye " dedi...
Üstüne basa basa Dr " ben annem gibi anne olmak istemiyorum çocuklarıma bagirmak çağırmak psikolojilerini bozmak istemiyorum " dedim...
Ama anneme benziyorum gitgide bağırıyorum sinirleniyorum öfke kontrolum yok dedim...
" Ben ne yapabilirim x annen gibi olmak istiyorsan ol buna ben mani olamam sana şöyle yap boyle yap diye yol gosteremem "dedi...
Ama ben şefkat , sevgi , ilgi ve hoşgörü görmedim ki...
İyilik güzellik , tatlı dil bana gösterilmedi öğretilmedi...
Çok yetersiz bı anneyim psikologlara olan inancım kalmadı başka birine gitsem sonuç yine aynı olur mu...
Bilmediğim , öğrenemedigim şeyler için suçlu muyum...
5 sevgi dili ,çocuklarda 5 sevgi dili kitaplarını da okudum...
Evde eşimde yardımcı olmuyor ona kalsa iyi bir anneyim çocuklarımda gözümdeki gibi değilmiş normalmiş halleri...
Ben ne yapabilirim nasıl öğrenebilirim sevgi dilini tatlı dili
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?