Hayır sevgimi veriyorum öpüyorum sokakta kucak isteyince eve kadar mesafenin uzunluğuna bakmadan tasiyorum...Bu ne biçim hadsiz terbiyesiz bı psikologgmus yaa varsay ki sen suçlusun insan gibi konuşsana öküz derler adama. Ya başka psikologa gidin ya da benim gibi Tülay kök videoları izleyin müthiş bir psikolog. Öfke kontrolü ile ilgili de dinleyebilirsiniz. Ama anlamadığım bir konu var çocuklarınıza sevginizi mi gösteremiyorrsunuz? Bu öğrenilebilecek bir şey mi emin olamadım yapısal olarak soğuk olabilir misiniz
Bunun sizin annenizden görmediğiniz sevgiyle sevgi dilini bilmemenizle alakası yok. Öfke probleminiz var. Ve inanin bir çok anne çocuğuna aniden kızıp sonradan pişman oluyor. Tülay kök videolarını öneririm mutlaka. Bana çok iyi geliyor. Öfke çocuklarımıza neden bağırırkz tarzı videoları var Youtube da sayfasını inceleyin. Ofkenizin sebebi ne olabilir? Siz çocuğunuza öfkeli değilsiniz başka şeylere ofkelisiniz onları bulun oraları iyilestirinHayır sevgimi veriyorum öpüyorum sokakta kucak isteyince eve kadar mesafenin uzunluğuna bakmadan tasiyorum...
Aklıma gelen her güzel sözü söylemeye çalışırım aşkım , balım , tatlım...
Farzedin yemek masasına çıktılar ve üstüne kırılacak süs eşyası var o an kızıyorum bağırıyorum yapmayın diye...
Sonrasında neden ben tatlı dil kullanmadım neden güzellikle anlatmadım ben çok kotu anneyim diye kendimi ve eşimi darliyorum
Noktasına virgülüne kadar haklısınız . Aceleci davranıyorum bazı konularda çünkü çocuklarımın bir daha bu yaşları gelmeyecek ve ben geç kalmak istemiyorum daha fazla çocuklarım beni ve yetiştiği aileyi sorgulamasın istiyorum kısacası kendimi değil onları kurtarmak istiyorumterapi işinin kumandası yok ki, öyle öfke kontrolü ve çocuk yetiştirme tuşuna basınca düzelsin. psikolojide en temel tedavi prensiplerden biri geçmişteki kodlamaları tespit edip değiştirmektir. sizin öfkenizin kaynaklarını bulması için eşelemesi gerekiyor geçmişi, geçmişi bırak önümüze bakalım derseniz tedavi biçimini red etmiş olursunuz,
tabi tek taraflı dinliyoruz olayın gelişine gidişatına tam hakim değiliz, belki siz yanlış anlamışsınızdır ama, ben de eşinizin yanında o uslupla konuşmaması gerektiğini savunanlardanım, psikoloğa bu durumdan rahatsızlık duyduğunuzdan bahsedin ve yanıtını dinleyin, mantıksız bir yanıt olursa psikoloğu değiştirmenizden yanayım ben de. ama belki de siz herşeyi yanlış anlayan birisinizdir, belki psikologu bırakmamanız gerekiyordur, bilemiyorum ki burdan yorum yapmakta ne kadar doğru olur?
çocuklarınız için çabanızdan dolayı tebrik ederim, toplumda herkes yaralı ama çook az kişi yardım almayı akıl ediyor ihtiyaç duyuyor çabalıyor değişim için
Öfkem yalnızlığıma tek birakilmisligima..Bunun sizin annenizden görmediğiniz sevgiyle sevgi dilini bilmemenizle alakası yok. Öfke probleminiz var. Ve inanin bir çok anne çocuğuna aniden kızıp sonradan pişman oluyor. Tülay kök videolarını öneririm mutlaka. Bana çok iyi geliyor. Öfke çocuklarımıza neden bağırırkz tarzı videoları var Youtube da sayfasını inceleyin. Ofkenizin sebebi ne olabilir? Siz çocuğunuza öfkeli değilsiniz başka şeylere ofkelisiniz onları bulun oraları iyilestirin
Bu nasıl psikolog , bence kesinlikle bir başkasıyla görüşün ,herşeyi geç ,herkesi çok görüyorsun sorun sende demesi hiç etik değil ,bu durum geçer korkma ,sen iyi bı annesin herzaman iyi olucaksin ,doğru yardımı alırsan halledebilirsinMerhaba hanımlar kısaca özet geçeceğim.
37 yaşındayım 6 senelik evliyim biri 4 yaşında biri 3 yaşında iki evladım var...
Çok fazla çocukluk travmalarım var ve bu da beni aşırı takıntılı hale getirdi...
Hiç evlenmeyi istemedim 10 yıl annemle bunun kavgasını yaptık ama fiziksel , psikolojik ve ekonomik şiddete daha fazla dayanamadım görücü usulü evlendim..
Eşimle aile terapisine gittik 2 seansta psikolog eşimin yanında " sorun sende herkesi çok yoruyorsun , tek gel terapiye " dedi...
Üstüne basa basa Dr " ben annem gibi anne olmak istemiyorum çocuklarıma bagirmak çağırmak psikolojilerini bozmak istemiyorum " dedim...
Ama anneme benziyorum gitgide bağırıyorum sinirleniyorum öfke kontrolum yok dedim...
" Ben ne yapabilirim x annen gibi olmak istiyorsan ol buna ben mani olamam sana şöyle yap boyle yap diye yol gosteremem "dedi...
Ama ben şefkat , sevgi , ilgi ve hoşgörü görmedim ki...
İyilik güzellik , tatlı dil bana gösterilmedi öğretilmedi...
Çok yetersiz bı anneyim psikologlara olan inancım kalmadı başka birine gitsem sonuç yine aynı olur mu...
Bilmediğim , öğrenemedigim şeyler için suçlu muyum...
5 sevgi dili ,çocuklarda 5 sevgi dili kitaplarını da okudum...
Evde eşimde yardımcı olmuyor ona kalsa iyi bir anneyim çocuklarımda gözümdeki gibi değilmiş normalmiş halleri...
Ben ne yapabilirim nasıl öğrenebilirim sevgi dilini tatlı dili
Benim mükemmel bir annem vardı o öldükten sonra herkes tek bıraktı. Ben de çok öfkeli 2 yıl geçirdim. Doğumda ve doğumdan sonra yapayalnız kaldım diye. Ama sonra baktım ki kimsenin umurunda değil. Niye hayatımı yaşamıyorum ki? Ben de kimseye bir şey yapmak zorunda değilim hastayken tektim kimse de beni hastayken cagiramaz. Vurdumduymaz olmaya çalışıyorum kimseyi umursamıyorum. Bosverin yaaa hayat eşiniz çocuğunuz siz her şey güzeldir eminim eşiniz cabaliyor gibi geldiÖfkem yalnızlığıma tek birakilmisligima..
Beni dünyaya getiren ailem hep ikinci plana atti şu an ne kadar kabul etmese de eşim de ikinci plana atıyor...
Allah rahmet eylesin anneciginize mekanı cennet olsun size de sabr-i cemil ihsan etsin..Benim mükemmel bir annem vardı o öldükten sonra herkes tek bıraktı. Ben de çok öfkeli 2 yıl geçirdim. Doğumda ve doğumdan sonra yapayalnız kaldım diye. Ama sonra baktım ki kimsenin umurunda değil. Niye hayatımı yaşamıyorum ki? Ben de kimseye bir şey yapmak zorunda değilim hastayken tektim kimse de beni hastayken cagiramaz. Vurdumduymaz olmaya çalışıyorum kimseyi umursamıyorum. Bosverin yaaa hayat eşiniz çocuğunuz siz her şey güzeldir eminim eşiniz cabaliyor gibi geldi
Teşekkür ederimBu nasıl psikolog , bence kesinlikle bir başkasıyla görüşün ,herşeyi geç ,herkesi çok görüyorsun sorun sende demesi hiç etik değil ,bu durum geçer korkma ,sen iyi bı annesin herzaman iyi olucaksin ,doğru yardımı alırsan halledebilirsin
Amin sagolun. Bende de var canım inan ayakları sağlam basamiyorum böyle konuştuğuma bakma yeni yeni kendimi iyileştirmeye çalışıyorum. O kadar üzücü şeyler yaşadım ki. Allah mükemmel bir eş ve evlatla mukafatlandirdi ama kafamda olmus olan veya olacak her şeye uzulmekten sinirlenmekten değerini biliyorum bunun. Bu senin cabanla değişme isteginle olacak bir şey. Ben böyleyim deyip işin içinden siyrilirsan omrun boyunca böyle olacaksın. Gerekirse yalnızlığı göze alıyorum ama beni üzen yıpratan insanları istemiyorum diyeceksin. Hayatından cikaramiyosan onemsemeyeceksin ve mutlaka Youtube Tülay kök videolarını izle öyle iyi geliyor kii illa sana uygun başlık ta vardırAllah rahmet eylesin anneciginize mekanı cennet olsun size de sabr-i cemil ihsan etsin..
Bende bağımlılık ve kaybetme korkusu var sizin gibi ayaklarım yere sağlam basamiyorum...
Hayatıma giren insanları canımı yaksalarda kolayına çıkartamiyorum yuregimede omuzlarına da yük ediyorum..
Hep bir korkum var ona böyle yaptım dedim ya beni Rabbim cezalandirirsa...
Önce gittiğiniz o terapisti bi bırakın.Merhaba hanımlar kısaca özet geçeceğim.
37 yaşındayım 6 senelik evliyim biri 4 yaşında biri 3 yaşında iki evladım var...
Çok fazla çocukluk travmalarım var ve bu da beni aşırı takıntılı hale getirdi...
Hiç evlenmeyi istemedim 10 yıl annemle bunun kavgasını yaptık ama fiziksel , psikolojik ve ekonomik şiddete daha fazla dayanamadım görücü usulü evlendim..
Eşimle aile terapisine gittik 2 seansta psikolog eşimin yanında " sorun sende herkesi çok yoruyorsun , tek gel terapiye " dedi...
Üstüne basa basa Dr " ben annem gibi anne olmak istemiyorum çocuklarıma bagirmak çağırmak psikolojilerini bozmak istemiyorum " dedim...
Ama anneme benziyorum gitgide bağırıyorum sinirleniyorum öfke kontrolum yok dedim...
" Ben ne yapabilirim x annen gibi olmak istiyorsan ol buna ben mani olamam sana şöyle yap boyle yap diye yol gosteremem "dedi...
Ama ben şefkat , sevgi , ilgi ve hoşgörü görmedim ki...
İyilik güzellik , tatlı dil bana gösterilmedi öğretilmedi...
Çok yetersiz bı anneyim psikologlara olan inancım kalmadı başka birine gitsem sonuç yine aynı olur mu...
Bilmediğim , öğrenemedigim şeyler için suçlu muyum...
5 sevgi dili ,çocuklarda 5 sevgi dili kitaplarını da okudum...
Evde eşimde yardımcı olmuyor ona kalsa iyi bir anneyim çocuklarımda gözümdeki gibi değilmiş normalmiş halleri...
Ben ne yapabilirim nasıl öğrenebilirim sevgi dilini tatlı dili
İnşaallah izleyecem canım Rabbim hepimize sabır versin ilk önce anlayışlı olmayı sonra da anlaşılır olmayı nasip etsinAmin sagolun. Bende de var canım inan ayakları sağlam basamiyorum böyle konuştuğuma bakma yeni yeni kendimi iyileştirmeye çalışıyorum. O kadar üzücü şeyler yaşadım ki. Allah mükemmel bir eş ve evlatla mukafatlandirdi ama kafamda olmus olan veya olacak her şeye uzulmekten sinirlenmekten değerini biliyorum bunun. Bu senin cabanla değişme isteginle olacak bir şey. Ben böyleyim deyip işin içinden siyrilirsan omrun boyunca böyle olacaksın. Gerekirse yalnızlığı göze alıyorum ama beni üzen yıpratan insanları istemiyorum diyeceksin. Hayatından cikaramiyosan onemsemeyeceksin ve mutlaka Youtube Tülay kök videolarını izle öyle iyi geliyor kii illa sana uygun başlık ta vardır
Bende annemle çok sorun yaşadım neredeyse hiç sevgi görmedim diyebilirim şuanda da görüşmüyoruz zaten. Annenin duygusal yokluğu diye bir kitap var mutlaka okumanızı tavsiye ederim ben anne olunca okumuştum bana çok iyi geldi bir çok yönden kendimi ve annemi affetmemi hayatıma devam etmemi sağladıMerhaba hanımlar kısaca özet geçeceğim.
37 yaşındayım 6 senelik evliyim biri 4 yaşında biri 3 yaşında iki evladım var...
Çok fazla çocukluk travmalarım var ve bu da beni aşırı takıntılı hale getirdi...
Hiç evlenmeyi istemedim 10 yıl annemle bunun kavgasını yaptık ama fiziksel , psikolojik ve ekonomik şiddete daha fazla dayanamadım görücü usulü evlendim..
Eşimle aile terapisine gittik 2 seansta psikolog eşimin yanında " sorun sende herkesi çok yoruyorsun , tek gel terapiye " dedi...
Üstüne basa basa Dr " ben annem gibi anne olmak istemiyorum çocuklarıma bagirmak çağırmak psikolojilerini bozmak istemiyorum " dedim...
Ama anneme benziyorum gitgide bağırıyorum sinirleniyorum öfke kontrolum yok dedim...
" Ben ne yapabilirim x annen gibi olmak istiyorsan ol buna ben mani olamam sana şöyle yap boyle yap diye yol gosteremem "dedi...
Ama ben şefkat , sevgi , ilgi ve hoşgörü görmedim ki...
İyilik güzellik , tatlı dil bana gösterilmedi öğretilmedi...
Çok yetersiz bı anneyim psikologlara olan inancım kalmadı başka birine gitsem sonuç yine aynı olur mu...
Bilmediğim , öğrenemedigim şeyler için suçlu muyum...
5 sevgi dili ,çocuklarda 5 sevgi dili kitaplarını da okudum...
Evde eşimde yardımcı olmuyor ona kalsa iyi bir anneyim çocuklarımda gözümdeki gibi değilmiş normalmiş halleri...
Ben ne yapabilirim nasıl öğrenebilirim sevgi dilini tatlı dili
Çok teşekkür ederimÖncelikle çocuklara hitabiniz tatlı olsun .kızınızın adı Ayşe mi .asla Ayşe diye seslenmeyin aysecim, bebeğim guzelim diye seslendi. Veya oğlunuz varsa Ahmet değil ahmetcim bebeğim canım oglum diye .anneme bana böyle seslenmesini 15 16 yaslarind aogrettim .ben küçükken komşumuzun kızına annesi hep böyle seslenirdi şimdi bizde öyle konusuyoruz . Her zaman alçak sesle ve güzel hitapla seslenmek iyi gelir .bide sınırlı olmasaniz bile anı ve yüksek sesli davranmayın atıyorum cocuklari uzak odadan bağırıp uyandirmayin sabah odalarına gidip ufak sesle seslenin güzel kızım oglum hadi uyan diyin
İnşaallah alırım not alıyorum kitabı...Bende annemle çok sorun yaşadım neredeyse hiç sevgi görmedim diyebilirim şuanda da görüşmüyoruz zaten. Annenin duygusal yokluğu diye bir kitap var mutlaka okumanızı tavsiye ederim ben anne olunca okumuştum bana çok iyi geldi bir çok yönden kendimi ve annemi affetmemi hayatıma devam etmemi sağladı
Mesele affetmek ya da affedememek değil aslında i yaştaki sizle sağlıklı bir ilişki kurmak bu da terapi sürecinde olacak . Maddi durumunuz varsa online terapide deneyebilirsinizİnşaallah alırım not alıyorum kitabı...
Biz evde geniş aile idik babaanne dede anne baba 2 çocuk annem beni gözden çıkartmıştı kendimi bildim bileli babaannem ilgilendi aynı evin içinde anneme evlat değil görümce gibi bir seydim...
Babaanneme kızar babama kızar acısını öfkesini benden çıkarırdı..
Ben ailemi bana yasattiklari için çoktan affettim..
Ben kendimi affedemiyorum çocuklarıma bagirdigim için kızdığım için sonuçta onları ben dünyaya getirmek istedim bile isteye hakkim yok onları üzmeye kırmaya
Mesele affetmek ya da affedememek değil aslında i yaştaki sizle sağlıklı bir ilişki kurmak bu da terapi sürecinde olacak . Maddi durumunuz varsa online terapide deneyebilirsiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?