selamlar
sorun kız kardeşim
bugün nişanı vardı ,nişanında elimden geldiğince yardımcı oldum çok agrım olmasına ragmen oyuna kalktım yani elimden geleni yaptım mutlu olsun yüzü gülsün diye ben yaşayamadım o yaşasın diye ...
kız kardeşim dogdugunda ben 11 yaşındaydım ben baktım büyüttüm herşeyine koştum annem çok hastaydı o dönem
20 yaşında nişanlısı 26 yaşında bir evlilik yapıp boşanmış biri ailem kabul etmemesine ragmen vazgeçmedi okulu dondurdu ve nişanlandı ben herşeye ragmen sırf üzülmesin diye destekçi oldum
bugün nişan bittikten sonra annemlerde yardım için bende kalmıştım
herkes dagılınca konuşmaya başladık
laf lafı açtı ben
- ne güzel bak adamlar el üstünde tutuyorlar nişan albümünü ikiletmeden yaptılar dedim(normalde çevremizde yaptırılmaz)
kız kardeşim
- abla beni konuşturtma dedi
aramızda şöyle bi konuşma geçti
-ne oldu ki
-herkes sen mi
-nasıl yani
-kocan seni çok sevseydi yaptırırdı yaptırmadı dedi
annem devreye girip ....(kocamı kastetti) elinde bişey yok ki kızım kayın babanın yapması lazım dı eniştenin ne suçu var dedi
hep böyle yapıyor her zaman her konu ve koşulda beni kırmanın peşinde
bana hep eniştemi hiç sevmiyorum der
bende sevmek zorunda değilsin dedim bi kaç kere
bana sürekli haksız olmana ragmen onu savunyon der
ama eşimi görünce sarılır şakalaşır komik pozlar verip resimler çekinir sohbetler eder
daha iki gün önce yine çok kırdı beni
artık bu durumdan zevk aldıgını hissetmeye başladım görüşmemek de çözüm değil ki denedim olmuyor