Merhaba kızlar,
Daha önce de yazmıştım ama şimdi durum depresyon gibi olduğu için paylaşıyorum. Uzun Süreli bir ilişkimden ayrıldım. Nedenlerim ise çok anlamlıydı aslında: Onlayken kendimi özel hissetmemem, bunun için hiç çabalamıyor oluşu, doğum günlerimde dahi küçük bir sürpriz yapmaması.. Bütün bunları geçtim temelde duygusal anlamda yetersizlikler hissetmem. Ve tabi ailesi. Ailesinin tutucu insanlar oluşu, benim ailemin daha orta halli insanlar olması. Daha da önemlisi, sevgilimin erkek kardeşinin olayları. (Erkek kardeşi işi olmadığı halde kendisi gibi işi olmayan kız arkadaşıyla evlendi ve düğün süreci o kadar maliyetli oldu ki kız tarafının istekleri nedeniyle. Ve kız tarafı ev alalım dediği için sevgilimin babasıyla birlikte ev aldılar. Borçları ödemekte zorlandıkça da sevgilimin ailesi parayı sevgilimden aldılar. Sevgilimin birikmişinin hepsini aldılar) yani bütün bunları göz önünde bulundurup yorulunca ayrıldım. Ancak şimdi işim dolayısıyla da ailemden uzakta yaşıyorum ve yalnızım. Ayrılık kararımın doğruluğunu bilsem de bazen özlemle doluyorum içim acıyor. Ayrılalı bir ay oldu. Ona geri dönmek istemiyorum. Ancak bu kararlılığım kırılacak gibi
Oluyor bazen. Hissediyorum bunu. Uzun süreli bir ilişkide yaşanan ayrılık acısı için ortalama bir zaman var mı? Unutmak için yani? Şu anki gelgitlerim normal mi?
Daha önce de yazmıştım ama şimdi durum depresyon gibi olduğu için paylaşıyorum. Uzun Süreli bir ilişkimden ayrıldım. Nedenlerim ise çok anlamlıydı aslında: Onlayken kendimi özel hissetmemem, bunun için hiç çabalamıyor oluşu, doğum günlerimde dahi küçük bir sürpriz yapmaması.. Bütün bunları geçtim temelde duygusal anlamda yetersizlikler hissetmem. Ve tabi ailesi. Ailesinin tutucu insanlar oluşu, benim ailemin daha orta halli insanlar olması. Daha da önemlisi, sevgilimin erkek kardeşinin olayları. (Erkek kardeşi işi olmadığı halde kendisi gibi işi olmayan kız arkadaşıyla evlendi ve düğün süreci o kadar maliyetli oldu ki kız tarafının istekleri nedeniyle. Ve kız tarafı ev alalım dediği için sevgilimin babasıyla birlikte ev aldılar. Borçları ödemekte zorlandıkça da sevgilimin ailesi parayı sevgilimden aldılar. Sevgilimin birikmişinin hepsini aldılar) yani bütün bunları göz önünde bulundurup yorulunca ayrıldım. Ancak şimdi işim dolayısıyla da ailemden uzakta yaşıyorum ve yalnızım. Ayrılık kararımın doğruluğunu bilsem de bazen özlemle doluyorum içim acıyor. Ayrılalı bir ay oldu. Ona geri dönmek istemiyorum. Ancak bu kararlılığım kırılacak gibi
Oluyor bazen. Hissediyorum bunu. Uzun süreli bir ilişkide yaşanan ayrılık acısı için ortalama bir zaman var mı? Unutmak için yani? Şu anki gelgitlerim normal mi?