varligini hissedemedigim ANNEM

ktplar

Guru
Kayıtlı Üye
18 Nisan 2013
96
19
298
hepinize merhaba su son zamanlarda nefes almama bile engel olan bir derdim var, annem biz annemle hic bir zaman anne-kiz olamadik o benim hep eksik taraflarimi bulur ve onlari yüzüme vurur. bunu yapmasinin sebebi beni düsünmesiymis. 22 yasindayim ve hayatimda annemle gecirdigim bir tek güzel günüm yok. Bu güne kadar hic bir derdimi paylasmadim cünkü sormadi. Onun yüzüne bunu haykirdigimda bana '' neyini sorucam senin körmüsün topalmisin sakatmisin'' diye cevap verdi. Ona göre kizinin ne derdi olabilirdiki. acilarimi, asklarimi bunalimlarimi hep kendi icimde yasadim bir gün olsam destegini hissetmedim. Mükemmel olmaya calistim ama yine birseyler bulup beni assagiladi. komsumuzun kizlariyla bile o kadar samimi konusurdu ki benimle hic olmadigi kadar.


hayatimi tamamen eline alip beni yönetmek istiyor, ben aldigim nefesi bile ona bildirmek zorundaymisim bana böyle söylüyor. hic bir gün beni karsisina alip konusmadi, hic bir özelini paylasmadi bende böyle gördügüm icin acimida, sevincimide hep kendim yasadim. Ben haftasonlari okulum olmadigi icin erken uyanmak istemiyorum en gec uyandigim saat 11 dir ama ben uyurken söylemedigi laf kalmaz. kapilari carpar, laf carpar sonra surat asinca suclu benmisim gibi hakaret eder.


Benim bir abim birde erkek kardesim var onlara genelde ''oglum'' diye seslenir ama bana bir gün ''kizim'' demisligi yoktur. bekliyorum bir gün yanlislikla agzindan cikarda bende duyarim diye. artik canim cok yanmaya basladi git gide sogudum ondan, icimden anne demek bile gelmiyor bazen. en son 3 hafta önce dayim yüzünden bana bagirdi bir sürü laf saydi o günden beridir onunla konusmuyorum gelip nedenini bile sormadi. ''sana laf söyleyemiycekmiyim ben suratinin haline bak nankör'' dedi. arkadaslarimin anneleriyle diyaloglarina hep imrenek baktim ortaokulda, lisede. cünkü onlarin anneleri benim annem gibi degildi, onlar eve gidince annelerine günlerini anlatir beraber gülerlerdi benim annem en yakin arkadasimi bile bilmezdi, sormazdi merak etmezdi. Bazen annelerimizden konu aacildiginda hayalimde olmasini istedigim anne modelini anlatirdim hep cünkü utanir aramizda hicbir bagin olmadigini söyleyemezdim.


simdi 3 haftadir konusmuyorum cünkü dayanacak halim gercekten kalmadi, artik kalbimin acidigini hissedeyorum görmemezlikten gelemiyorum büyüdüm artik.bu gün dogum günümdü takvimden yapraklari kopardi mutlaka görmüstür tarihi belki hatirlamistir ama tek kelime etmedi. Hayatimizda bir daha elimize gecmeyecek su zamanlari ikimizede zehir ettigi icin annemi hic affetmiycem. ondan ne kadar uzaga gidersem gideyim hic özlemiycem cünkü özlemle anacagim bir dakikamiz bile olmadi. Karsima ilk cikan kisiyle evlenicem sirf bu durumdan kurtulmak icin (( cok üzgünüm
 
öncelikle doğum günün kutlu olsun canım. Anlattıklarına çok üzüldüm bi an kendi gençliğim geldi aklıma bende annemden hiç sevgi görmedim. 32 yaşındayım evlendim yaşadığım şehirden ayrıldım face de bile olsa gençlik ve çocukluk arkadaşlarımdan biriyle denk gelsem anılardan konuşurken laf anneme gelince annenden çok korkardık hala aynımı derler. Ara sıra sarılıp öpmek istesem itelerdi inanki. Bayramda elini öptürcek diye sevinirdim ben. Sürekli acımasızca laf sokardı. Hiç unutmuyorum kardeşimle ikimiz de ünv. bitirdik işsiziz. Bi kış günü dışarısı resmen ayaz bizi gidin iş bulun utanmıyormusunuz evde oturmaya diye evden kovdu kaç gün o soğukta dışarılarda kardeşimle iş aradık ya. ikimizde genç kızız bu şekilde onur kırmak doğrumu. Bide o soğukta biz dışarlarda gezerken evde rahatmıydı ki. Sakın annene kızdığın için biriyle evlenme. pire için yorgan yakılmaz. Sırf annene kızdığın için ani bi kararla belkide kötü biriyle evlenip ömür boyu mutsuz olacaksın Allah korusun. İnan annende değişir hemde çok değişir. İlerde en sevdiği evladı sen olursun ve nasıl olduğunu anlamazsın bile. Anne sonuçta güzelim başımızın tacı ne yapacaksın. İnşallah annenden görmediğin sevgiyi ilerde evlenip eşinde görürsün. Doğum günün kutlu olsun tekrar öpüyorum yanaklarından
 

sabahtan beri icimde biriktirdigim gözyaslarim birden mesajinla akmaya basladi, o kadar güzel ve icten yazmissin ki cok tesekkür ederim. derler ya bir umuttur yasamak bende umut ediyorum bir gün hep jayalini kurdugum gibi oluruz diye. Allah razi olsun vakit ayirip okuyup cevapladiginiz icin
 
peki babanla aran nasıl ve abılerınle

babamla aram cok fazla iyi, hasta oldugum gecelerde annem uykusundan ödün vermez uyur sabaha kadar basimda babam bekler beni cok iyi anlar. bir gün olsun haksizsin demedi annemin davranislarini onaylamadigindanda eminim ama bu konuda anneme uyarilarda bulunmuyor galiba cünkü anne-kiz kavgasina dahil olmak istemiyor. birde annem kendine asla laf söyletmez. evde bi ezdigi ben varim bide babam var.

kardesim laylay lom disarlarda gezer daha cocuk 18 yasina girdi hic ciddi bir sorunumuz yok iyiyiz. abimlede cok iyiyiz beni anlar o da annemin bazi davranislarindan sikayetci zaten. yani evde tek sorun yasadigim kisi annem.
 
evet annesızlık buyuk bı boşluk helede annen yasarken bu boşluğu yasamak insana ne koyar en ıyı ben bılırım(tamda bunla ilgili bu gun bı konu acmıstım ama şükretkı senınkı daha hafif) ama bak en azından hayat sana adaletlı bı yönunu göstermiş baban var .bazen ıkısıde olmuyor yada ıkısı bırden oluyor ama olduguna pişman oluyosun varlıgından utanıyosun... en azından sevgını paylasacagın bı baban var ona sarıl...
ve mutlu yıllar canım
 
canım benim ne demek seni çok ii anlıyorum ben. Benimde melek gibi bi babam var Allah uzun ömürler versin hepsine. Hep düşünmüşümdür bu adam annemle mutlumu diye hep ona da bağırıp çağırırdı. O evde hep kendi isteklerini yapardı. Ne biz ne babamın istekleri önemliydi onun için. İstediği olmadımı dellenirdi. Sürekli bağırırdı. Babam sakin bi adamdı. Şu anda bile annem 1 hafta geçer hiç aramaz. Yeni doğum yaptım birbuçuk ay oldu. İnsan bi merak eder arar değilmi ama yok. Babam arar nasılsın bebek nasıl emiyomu bi eksiğin varmı diye. Bizim anne tarafından şansımız yok belki ama inan baba kötü olsa o daha zor bi durum aslında biliyomusun. Babanın varlığı ve desteği daha güzel bi durum. Baba sonuçta sırtımızı yasladığımız bi kaya onların varlığı yeter be gülüm. Sakın üzme kendini ablası. Asla üzme. İlerde sen öyle merhametli bi anne olacaksın ki inşallah. yavrularına annenden görmediğin sevgiyi sen verceksin inşallah
 

Annemden göremedigim yakinligi, sicakligi sende hissetmem ne garip. Gercekten o kadar güzel bir kalbiniz var ki, bunu her kelimizinde görebiliyorum. Allah size ve evladiniza uzun ömürler versin.Annemizide babamizida basimizdan eksik etmesin, ama bir yanimiz hep eksik bu hayatta bunuda görmezlikten gelemiyorum.
 
Herkese Merhaba,
Ne büyük bir boşluk,Ne büyük bir eksiklik,benimde senden hiç bir farkım yok 32 yaşındayım kendimi bildim bileli her gece ağlatır o eksiklik, bir abim var iki kardeşiz annem onu başının üstünde taşır beni ayağının altında ezer,daha dün eşime anne olduktan sonra çok daha net anladım benim annem aslında yok dedim,asla aramam,ayda yılda bir kendisi arar,az konuşurum,öylesine bıktırmış ki,yokluğu daha çok huzur veriyor,sesimi çıkarmıyorum olabildiğince az görüşmek için elimden geleni yapıyorum,onun yaptıkları bir anne yüreğinden çıkacak şeyler değil,çocukluğum,genç kızlığım kayıp buna yanarım,üzülürüm,yaramı kapatmalıyım artık büyüdüm aşmalıyım bunları derim ama o eksiklik şimdi bile içimi dağlar,yapabileceğim en iyi şey oğluma bu eksikliği asla hissettirmemek,her koşulda onun yanında olmak diye düşünürüm.
Annesine koşan birini görürsem gözlerim dolu dolu olur ne mutlu ona derim.

Üstelik benim babam da iyi adamdır ama pasiftir,annem sev derse sever,gel derse gelir,beni aramamasını söylerse aramaz

Maalesef zorla güzellik olmuyor,değiştirebileceğimiz bir şey yok,karşındaki taş,kavgaya tartışmaya gerek yok,arkanı dön sen bilirsin de geç,geleceğini iyi planla,iş güç sahibi ol,onun da canı sağ olsun boşver,aklına geldiğinde yapabileceğin tek şey ağlayıp rahatlamak.

Herkesin yolu açık olsun :)
 
Son düzenleme:

Benim annemde ilgisiz alakasız erkek kardeşimin çocuklarına bakıyor.Birgun aramaz sormaz ben ararsam oda fazla konuşmaz ikinci hamileliğim ne yaptın kızım ıhtıyacın varmı demez hamileliğimde 4 ay hastanede kaldım 1 gun gelip kalmadı gelemem dedi esim kaldı sagolsun.Erkek kardeşim çocukları gelini başka biseyi gozu gormuyor evlenmeden once calısyrdum okadar fedakarlık yaptımki aileme kardeşime evlendikten sonrada cok yardımım olmuştur fakat aklım basıma yeni geldi.Dogum yapacağım ay sonunda simdiden başladı ben gelemem kaynanan baksın söylenmeye kayınvaldemde ilgilenmez sormaz 1.cocugumu kendim buyuttum 3 yasında onun doğumunda 1 hafta geldi fakat tansiyonum yükseldi 10 gun tansiyon hapı içtim.Kaynanan gelmiyor görümcen niye yok erkek kardeşimin kızı 13 yasında onuda getirdi onsuz hicbisey yapamıyor annesine bırakmıyor kendi bakıyor.Kendi basımın çaresine kendim bakıyorum.cocugumu bırakıp dışarı bile çıkamam neden bilmiyorum esim herseylerine koşturur değerimiz yok



yapacak bisey yok alıştım bende
 
kk.ya üye olmadan önce ailesinden sevgi ,şefkat ,merhamet vb.görmeyen bir tek ben varım sanıyordum
meğer benden başka kendi aiesiyle sorun yaşayanlar da varmış
benim annemle aram eh işte idare eder
babamla ise 28 yaşıma geldim değil kızım demek ,doğru dürüst iki kelime etmemişizdir
evlendim barklandım çoluk çocuğa karıştım hala daha sesini yükselttiğinde korkar titrerim
küçükken ara sıra bir hatam olduğunda bir iki vururdu, ama bir bağırması vardı allaaah hastanelik etse ondan iyidir diyorum


önüne gelecek ilk kişiyle evlenmeyi falan aklından çıkar yağmurdan kaçarken doluya tutulursun allah korusun
sabret ilahi adalet elbet bir gün tecelli edecek ,
allah yardımcın olsun canım
 
herkes tabiki kendi yasadini bilir. ama sunu belirtmek isterim. benim annemde cok ilgili bir anne deyildi. beni bir defa öptügünü hatirlamam canim kizim dedigini. ama onu tam 4,5 sene önce kaybettim. simdi diyorumki onun yapmadini ben yapsaydim o beni öpmüyorsa ben onu öpseydim o beni sevdini söylememiyorsa ben onu nekadar sevdimi söyleseydim. inan suanda belki cok kirdin üzgün olabilirsin ama gercekten annenin yeri cok farkli..
 
aynen benım annemde cok sert ve katı bı annedır ama gercekten dogru yarın obur gun baslarına bısey gelse cok pısman olursunuz ben o yolu takıp edıyorum benı uzse bıle 10 dk sonra arıyorum sadece konusmak ıstıyorum o vıcdan azabı benı oldurucek ama annem nasıl olursa olsun hep olsun cunku ınsanın her yasında anneye ıhtıyacı var bundan emınım
 
seni o kadar iyi anlıyorum ki.. Bende yaklaşık 3 aydır annemle konuşmuyorum. Ben evliyim memleketimden uzakta yaşıyorum,ara ara anlaşmazlıklarımızdan dolayı konuşmadığımız olur ama bunca zaman hep ben alttan aldım ben aradım uzatmadım, ama bu defa aramadım. 3 ay oldu.. o da beni aramıyor.. ben oysa en fazla 1 hafta dayanırdım sonra hemen arardım bişey olmamış gibi..o beni arayana kadar aramama kararı aldım bende.. çocukluğumdan beri anlaşamazdık zaten, sevgi görmedim hiç, kızım dediğini bilmem, sarıldığını, öptüğünü hiç hatırlamıyorum..Temel sağlam olmayınca gelecekte böyle sorunlar oluyo işte.. Şimdi bende anneyim 2 yaşında oğlum var, anne olduktan sonra anneme öfkem daha da çoğaldı.. Nasıl kıyabiliyor bana, 31 yaşındayım beni 1 kere öpmeden, bağrına basmadan nasıl yaşayabilmiş diye.. Benim oğlumu öpmediğim sarılmadığım gün an yok..uykusnda bile özlüyorken.. benim annem diyorum nasıl kıymış bana..
 

;( Aynı yaştayız ve aynı şeyleri yaşıyoruz annemi bırak babamda öyle..İnsan alışıyor sevgi falanda inan beklemedim hayatımda beklemiyorumda..Okulumu bitirdim şuan çalışmıyorum bi kalem alıcak olsam verdiği paradan ötürü yüzü düşer şekillere girer,paragözdur,babamda evle pek ilgilenmez umursamaz sanki ikiside ayrı yerlere çalışıyor gbi..Herkesin kazandığı kendine mantığı var..Ne kadar iyi olursam olayım evin bütün işlerini ben yaparım ufak kardeşimle ben ilgilenirim yardım etmedğim şey yoktur kendi asla iş yapmaz ama yine hayırsız evlat oluruz..Umrumda değil ne halleri varsa görsünler.Sana tavsiyem ilk karşına gelicek biriyle evlenirim yazmışsın o yanlış bir düşünce bazen benim aklımada geliyor kurtulayım dyorum ama gittiğim yerdeyken eski halimi mumla aramıyım sonra diyorum.Hayırlısı diyorum....
 
bugün canım çok sıkkındı tamda bu konu üzerine nette bakınıyordum normalde karsıma çıkmıyo belki burda yazan vardır benim gibi olan vardır diye.. insan böyle durumlarda kendi gibi birilierini görmesi belki çok acı ama insanı rahatlatıyo.. ben çocukluğumdan beri çok ağlardım şuan 26 yaşındayım evliyim ve hala dahada anne sevgisinin eksikliğini sancısını yüreğimde hissederim Allahım nasip ederse bir oğlum olcak ve hamileliğim öyle kötü geçtiki hayatım nerdeyse zindan olmuştu ama annem bir kere olsun gelmedi aramadı sormadı ne yiyon ne için demedi insan hiç mi düşünmez nasıl içi elveriri.. önceleri ergenlik hep ben abartıyorum sanırım ergenlik bunalımlarımı acaba benmi çok alınganım derdim ama anladım ki ekskliğimi böyle suçu kendimde bularak kapatmaya çalışıyormuşum çünkü bunu yaşım büyüdükçe daha iyi anladım heleki hamile kaldıktan sonra.. kendi kendime ne kadar aman boşver artık ihtiyacın yok takma eşine doğcak çocuğuna bak sen desemde insan bazen çok tıkanıyo ( şuan olduğum gibi ) istiyorum işte annem arasın sorsun çok bişey diğil bir kerecik kızım desin sarılsın biliyormusun annem beni hayatımda bir kere bile olsun öpmedi bayramlar hariç onada öpme denilemz sadace yanak deyer çeker bunun bir nedeni varmı dersenin elbette yok karakter mi diyim yoksa gerçekten sevgisizlik mi bilemiyorum ama şunu biliyorum ki her ne sebep olursa olsun hayatta hiç bir anne çocuğunu yanlız bırakmamalı çünkü insan kıyamaz benim doğmamış çocuğuma kıyamadığım gibi...
Allah hepizin yanında yoldaşı olur elbet..
 


şu an b kızgınlıkla böyle düşünüyosun ama yapma derim evlilik çok iyi bişey değil hele ailenden kurtulmak için hiç evlenmeee. o annen senin bugüün kızar yarın dayanamaz kızım nasılsın der bi derdin olsa ilk o koşar ama eşler öyle değil kendi istedikleri sürece iyiler hep onlar ön planda aileni bırak ma evleneceksende düzgü birini bulmadan evlen me bi abla tavsiyesi
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…