Vazgeçtim

aceleciaycicegi

Üye
Kayıtlı Üye
6 Mayıs 2024
701
558
23
27
Merhaba kızlar yaklaşık iki aydır buralarda topik topik geziyorum hamile kalmaya çalışıyorum bir düşüğüm oldu, o gebeliğin de evlendikten bir yıl sonra olmuştu yaklaşık 7 aydır hamile kalmaya çalışıyorum. Aralıklı olarak eşimle kavgalarımız ve tartışmalarımız oluyor bunun büyük çoğunluğu tabiki kayınvalidem ile alakalı. Eşim annesine çok düşkün sürekli onu aramamı sormamı istiyor ben ise kendi annemi bile sık sık arayıp konuşmam yapım değil. Eşim istiyor diye onun baskılarıyla zar zor arıyorum kavga ediyoruz aramıyorum diye 2-3 gün aynı evinde yabancı gibi yaşıyoruz hiç konuşmuyoruz çünkü inadından ölür yine de dönmez… sonra ben yine dayanamıyorum annesini arıyorum barışıyoruz zaten evlendiğimizden beri neredeyse 3-4 ayda bir ailesinin yanına gidiyoruz ailesi başka şehirde yaşıyor. Sörf eşim istiyor diye istediği şeyleri yapmaya çalışıyorum ama hiçbir şekilde ne ona ne kv yaranamıyorum annesi ameliyat oldu kızı bile bakmadı ben gittim yanında kaldım ben kürtaj olduğumda ne kv ne görümcem aramadı bile neyse uzun konuştum kusura bakmayın lütfen ama eşimle olan tüm bu süreçler beni çok yıprattı sürekli kavga halinde olmak sürekli alttan almak beni düşünmeye itti ve bugün saatlerce oturup neler yaşadığımı düşündüm.. Belki de bu hamile kalamama, düşük hepsi Allah tan gelem işaretlerdi ve ben bunları görmek istemedim şimdiye kadar. Belki hamileliğim olsa doğum yapsam bu kavga gürültü ile beni çok daha zorlu süreçler bekleyecek bilemiyorum. Zaten sürekli bir kavgalı bir barışık olduğumuz için yumurtlama günlerini de değerlendiremiyorum ve bakıyorum artık sadece tek heves eden tek uğraşan benim… Tüm bunları düşündükten sonra en büyük hayalim olan annelikten ağlayarak haykırarak vazgeçiyorum… Okuyan herkese şimdiden teşekkür ederim çok uzun oldu ama artık birileriyle paylaşmazsam dayanamayacağım lütfen yorumlarınız ile bana destek olun çok zor durumdayım
 
Evlendikten sonra bu kadar değişeceğini asla düşünmemiştim 4 yıl sevgili olarak kaldık ve bana bu durumları asla yansıtmadı
Daha aile olmayı idrak edememiş biriyle lütfen çocuk düşünmeyin.
Ya erkek anneleri bence bunu çocuklarınıza aşılayın yahu hayatlarındaki kadınla aile olmayı öğrensinler. Türk erkeklerinin çoğu eşiniz gibi.
 
Hakkinizda hayirlisi. Imkaniniz varsa evlilik danismanina da gidin. Bu iliskiniz böyle devam ederse evlilik bir zaman sonra cöker
Bunun ile ilgili daha önce teklifte bulundum randevu da aldım ama asla kendinde bir sorun olduğumu düşünmüyor randevuya da gelmedi gerçekten artık ne yapacağımı bilmiyorum annesini arayıp ilgilenince benden iyisi yok ana bir iki hafta aramasam hemen sorunlar ya annesi iyi bir kadın olsa yine tabimi her zaman el üstünde tutarım ama bana büyü bile yapan bir insan kv
 
Gerçekten çocuk gibi davranıyor eşim resmen elimde büyüdü 3 yaş sendromlu çocuklarda basıl davranılırsa öyle yaklaşıyorum en basit yemek olayında takıntılı asla pırasa yemem diyor ama gözleme yapıyorum pırasalı ve ona içinde olduğunu söylemiyorum bayılarak yiyor gerçekten sinirlerim bozuldu artık nasıl davranacağımı bilmiyorum hiç büyümeyen bir çocuk gibi
 
Sürekli sizin adım atmanıza alışmış sanki. İsterse bir hafta konuşmasın. Her şey karşılıklıdır. Size iyi davranacaklar ki siz de içinizden gelerek arayıp sorasınız.
Eşiniz henüz olgun değilken, evlilik bu durumdayken çocuk olması mantıklı değil zaten. Kesinlikle profesyonel destek almanız şart. Sizin anlatmanızla olacak iş değil. Ne kendini hatalı görüyor ne annesine toz konduruyor çünkü
 
Ben asla gergin ortama gelemeyen bir insanım hayatımda hep huzur olsun ben üzüleyim ama başkası üzülmesin diye diye kendimi yıpratırım her zaman şu an bile ben ağlayıp dertleşecek sığınacak bir dal ararken eşim gayet rahat bir şekilde uyuyor defalarca konuşmaya çalıştım ama söz konusu annesi olunca akan sular duruyor onun için bu evlilik bitirmek için bir sebep mi inanın bilmiyorum ama bitsin de istemem eşimi gerçekten çok seviyorum ama sürekli yalnız başıma üzülmeye de dayanamıyorum
 
Ama sürekli içe ata ata kendinizi hasta edersiniz. Bebek de bu stresle olmaz, oldu diyelim hamilelik süreci de stresli geçecek. Siz ne hissederseniz o da onu hissedecek. Evlisiniz ama yalnız bırakılıyorsunuz. Belki de bebeği en çok bu nedenle istiyor olabilirsiniz.
Kv nasıl birisi? Size karşı davranışları nasıl, affedilmez bir hatası oldu mu?
 

Bu durumda evliliginizi tekrar gözden gecirin derim.dinsiz insanlarlan ugrasmak sadece ömür tüketir. Degmez
 
Kv ilgiye aşırı düşkün bir insan benim eşim de ilk çocuk olduğu için sürekli ondan ilgi bekliyor. Affedilmez bir hatası oldu diyemem arkamdan konulur görümcemle dedikodumu yaparlar ama yüzüme de güler bir ihtiyacın varmı diye de sorar en son kopma onun ameliyatından sonra oldu bir ay önce ameliyat oldu kızı bakmadı ben yaşadığım şehirden kalkıp onun şehrine gittim hastanede ona ben baktım hatta onun yanında kaldığım gece ben hastalandım ve ertesi gün acillik oldum. Tuvalete gittiğinde eli kolu tutmasına rağmen peçete ile temizlenmesine yardımcı oldum çorba içmek istedi eşim aldı geldi iki oğlu kızı ve ben varken benim çorbayı içirmemiş istedi ve bunların hepsını güler yüzle yaptım zaten bir gece kalıp eve çıktı 2 gün sonra da ben evime dönemk için vedalaşırlar kolumdan çekiştirdi bende teşekkür edecek sandım bana oğluma iyi bak onu sakın üzme dedi ya onun için herşeyiyle kızı ve çocukları ilgilenmemişler ben ilgilenmişim bi Allah razı oldun diyeceğine dediği şey beni şok etti yaklaşık bir aydır tavırlıyım tavırlıykm dediysem de eşimin ısrarıyla iki kere arayıp konuştum ve hepsinde insan gibi iyi bir şekilde konuştum
 
Annelik yerine baba adayınızdan vazgeçmeniz daha mantıklı gibi
 


Annelikden vazgecmekdense o adamdan vazgecsen?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…