Bakalım bu aralar iyi gibiyiz. Hala tam anlamıyla tekrar barışmadık ama her gün görüşmek istiyor, kabul etmesem de takip ediyor, neredeyim ne yapıyorum araştırıp buluyor beni. Onun çabalarıyla her gün görüşüyoruz. Sevgiliyken aramadığı kadar çok arıyor, kısacası hiç üstüme düşmediği kadar düşüyor. İyi hoş da ben bunun bile altında bir şey arıyorum, o kadar güvenim sarsılmış ki, bu ilgisi beni bir yandan mutlu ediyor bir yandan düşündürüyor. Kendi hayatıma odaklanıyorum, iş aramaya dört elle sarıldım, bu arada hep arkadaşlarımlayım geziyorum tozuyorum, artık çok fazla düşünmüyorum onu. Bu ilişkide biraz bencil olmayı öğrendim galiba. Sonu ne olur bilmiyorum ama artık düşünmeyi bıraktım, umursamıyorum. Hayatımı toplayayım, bu arada onun da bu çabaları ve bana düzeldiğini göstermek için yaptığı şeyler kalıcı mı onu zaman gösterecek zaten.