Haklısınız aslında,ama bir yandan da değilsiniz.
Eğer toplumda ilk doğduğu andan itibaren anne de baba da çocuğuyla ilgilense,birlikte vakit geçirmeye çalışsa dediğiniz çok doğru.Ama bizim toplumumuzda erkekler ne çocuğun bakımıyla doğru dürüst ilgilenir,ne de çocuğuyla saatlerce vakit geçirir.Birçoğu işten gelip,çocuğunu yarım saat sever ağlayınca da anneye verir.Doğal olarak çocuk anneye gereğinden çok bağlanıyor.Kötü bir şey değil aslında ama böyle durumlarda kötü oluyor işte.Anneden ayrılırsa şu an o çocuk kendini terk edilmiş hissedecek çok büyük ihtimalle.Çünkü kendisiyle en çok ilgilenen kişiyi kaybetmiş olacak.
Konu sahibine konunun başında o yüzden sormuştum,siz mi yoksa eşiniz mi ilgilendi önce çocukla diye ama kendisi cevap bile vermedi.O yüzden klasik aile yapımıza göre yazdım bu yorumu da.
Ben hala babaannesinde kalmasını anlamsız buluyorum.Konu sahibi buna da yorum yapmıyor doğru dürüst.Neden babaanne ? Neden kreş değil ? 2 sene sonra zaten okula başlayacak,şimdiden yaşıtlarıyla ya da yakın yaş grubuyla birlikte olmalı.Bu da bir bahane olmamalı bana göre.
