Merhaba herkese
Aslında bir nevi günah çıkarma psikolojisiyle yazıyorum çnkü sizler anlttıklarımdan sonra bana kızıcaksınız ve sanırım buna ihtiyacım var (çokta abartmasak mı kızma mevzusunu acaba
)
Her zaman ilahi adalete güvenen, ilahi adalete sığınan bir insan oldum ama ilahi adalet yüzünden mi geldi başıma gelenler diye düşünmemiştim yaklaşık bir haftadır aklıma dankkkkk eden bir gerçekle fikrinize ihtiyacım var
Olay yaklaşık sekiz sene önce ben üniversite öğrencisiyken vuku buldu. Aşık oldum ama ne aşk ellerim ayaklarım titriyodu ismini söylerken bile... Aşık olduğum adamın adı pikaçu olsun.
Pikaçu çok mütevazi ve merhametli bi insandı niyeti benimle evlenmekti o da aşıktı hemde çok bunu iliklerime kadar hissediyordum. Ben ise kendini beğenmiş ergen kafasından çıkamamış oldukça burnu havada amaaan elimi sallasam ellisi modunda şımarık bir kızdım. Ahh kafam...
Mezuniyet senemin son demleriydi evlilik için adım atmamız gerektiğini söyledi ve ben ayrıldım. Baya ağlaya ağlaya ayrıldım ama bitirdim(evlilik korkunç geliyodu, kaçıyodum)
Aradan çok seneler geçti hanımlar. Benim artık olgunlaşıp, işimi gücümü elime alıp, ne istediğimi ve ne istemediğimi bildiğim çok doğru zamanlarda biriyle tanıştım. Evlenmeye niyetliydi ve bende nereye kadar kaçıcam evlilikten mantığıyla kabul ettim(etmemeliydimmm biliyorummm). Bununda adı balbazar olsun.
Balbazarla ilişkimiz ilerledikçe pikaçuyla çok yakın yerlerde yaşadıklarını falan öğrendim arkadaşlarmış. Sordum soruşturdum ortak arkadaşlarımıza bunlar baya baya ailece görüşen yakın arkadaşmış. Bizim pikaçuyla görüştüğümüz senelerde kopmuşlar tabi eskisi kadar samimi değillermiş. Ben pikaçuyla eskiden sevgili olduğumuzu söyledim ama balbazar bunu dert etmedi seni ondan daha çok seviyorum dedi. (Bu konuşmadan anlatmalıyım gözü kaşı ayrı oynuyo bu balbazarın)
Lafı uzatmıcam hanımlar biz balbazarla evlendik. Düğünümüze kadar çağırdık pikaçuyu evimize çıkarken bizi uğurlayan ekip arasındaydı ilk gece hatta. Gözleri dolu dolu bakmış bana. ben hiç bakmadım pikaçuya düğün videosundan gördüm...
Aradan bi kaç yıl geçince balbazarla boşandık anlaşamadık uyuşmadık bana çok haksızlıklar yapıldı. Şimdi konumuz balbazar değil zaten ben çok acayip vicdan yaptım pikaçuya çok çok üzülüyorum ben nasıl böyle bi eşeklik yaptım ah salak kafam başka adam mı kalmadıydı diyorum kendimden nefret ediyorum bu konuda ...
Benden hemen sonra pikaçuda evlendi hani desem ki bi helallik alıyım pikaçucum lütfen yaptıklarımı affet diyim ama evli adam. Ben bu vicdan azabıyla napıcam sevgili hanımlar (linçleri kısa tutalım valla çok üzgünüm
)
Hiç bir acı sonsuz değildir.Belkide karısını o kadar seviyordur ki, ayrıldığınıza şükür ediyordur.Boyle düşünün vicdan azabı çekmeyin.
kadınız yani yemeyelim birbirimizi 
hoşunuza gitmiştir o zamanlar öyle davranmak. Ama kızçem döndü ayağına dolaştı. Sen pikaçuyu at kafandan..
