Biribirimizin nikah şahidi olduğumuz dostum dediğim insanla aynı noktaya geldik. Yılların dostluğu bu hale geldiyse herkesin başına gelebilir diyorum. Ki aynı durumu yaşadık ben hayatımdan çıkarmışım gibi lanse etti herkese oysaki aramıza duvar ören kendisi oldu ben sadece haddimi bildim, yine suçlu ben oldum.gerçekten öyle. hikâyemiz bir noktada kesişiyor. sonra yine başka hikâyelere doğru yola çıkıyoruz.
Fazla muhabbet tez ayrılık getirirmiş. Biraz öyle olmuş sanki. Birbirinizi tüketmişsiniz.7-8 yıllık bir arkadaşım var, son 3 yıldır çok yakındık. her gün konuşuyorduk, vakit buldukça da buluşuyorduk. geçen sene onun bir ilişkisi oldu fakat çok toksikti ve mutsuzdu. ben de aynı şekilde toksik bir durumun içindeydim. sürekli dertleşirdik ve garip bir şekilde, ikimiz de mutsuzuz diye daha da derinleşti arkadaşlığımız sanki. sonra ben çıktım o toksik ilişkinin içinden. ama arkadaşım kendi ilişkini bitirmedi, devam etti. bu senenin başında ben çok mutlu olduğum bir ilişkiye başladım. işte ipler orda koptu. arkadaşımla daha az konuşur olduk. yazdığımda içten cevaplar vermiyordu, hayatından çok az bahsetmeye başladı. hatta bir süre sonra hiç bahsetmemeye başladı. kendinle mi kalmak istiyorsun diye yokladığımda, evet diyordu. böyle böyle aylar geçti. zamanla muhabbetimiz tamamen bitti. hayatını hiç anlatmadığı için instagram hikâyesini bile gizlemişti bir gün benden. üzülüyorum gerçekten. en son kalp kırıcı bir konuşmamız oldu. benim ilişkimi onaylamadığından, çok hızlı kendimi kaptırdığımdan bahsetti. müdahale etmek istedim ama edemedim, sonra aklımda kabul ettim bunu dedi. neye müdahale edecekti ki? ben gayet mutluyum. hatta ben ona dedim, seni mutsuz gördükçe o toksik ilişkinin içinden seni çekip almak istedim ama müdahale edemedim diye. gözümün önünde neşesi söndü gitti resmen. 2 sene üst üste doğum günümü geçiştirdi ki birlikte hep güzel kutlardık o günü. hayat neşesini kaybedip bambaşka bir insana dönüştü. adım adım uzaklaştı benden. dışarıdan bakınca da ben mutluluğu bulup onu bırakmış insan konumuna düştüm. ne yapmam lazım hiç bilmiyorum. farklı açılardan bakıp fikirlerinizi paylaşırsanız çok sevinirim.
çok geçmiş olsun. öyle iyi anlıyorum ki o örülen duvarı. bu durum daha sonraki arkadaşlıklarınızı etkiledi mi? ben artık kimseye bu kadar yakın olamam gibi hissediyorum.Biribirimizin nikah şahidi olduğumuz dostum dediğim insanla aynı noktaya geldik. Yılların dostluğu bu hale geldiyse herkesin başına gelebilir diyorum. Ki aynı durumu yaşadık ben hayatımdan çıkarmışım gibi lanse etti herkese oysaki aramıza duvar ören kendisi oldu ben sadece haddimi bildim, yine suçlu ben oldum.
konuşmuyoruz ki. bu konulara gireceğimizi hiç sanmıyorum artık. ikimiz de kaçıyoruz gibi. hiç konuşmadan hayatlarımıza devam ederiz belki de. hayırlısı olsun.Bu yazdıklarınızı aynen ona söyleyin nedenini öğrenirsiniz. Kafaya takmıyorsanız hiç konuşmadan yolunuza devam edin.
O sebeple “mesafe” vazgeçilmezim artık, “dost” kavramıyla vedalaştım ve çok huzurluyum.çok üzücü gerçekten. iyi günde yan yana olsak kötü günde yan yana olmayı beceremiyoruz toplum olarak. ya da tam tersi, kötü günü birlikte atlatsak, iyi günde uzaklaşıyoruz. teşekkür ederim deneyiminizi paylaştığınız için. dikkate alacağım.
çok sevdiğim aynı dönemden 3 arkadaşım var, yeni arkadaşlarım da oldu. Ama herkesten beklentimi sıfırladım. Beraber çok keyifli vakit geçiriyorum. Ama asla herşeyimi paylaşmıyorum. Aramadıklarında sitem etmiyorum. Ben de her zaman aramıyorum. Canım istemiyorsa aradıklarında açmıyorum. Her sorunlarında ve sevinçlerinde yanlarında olurum. Eminim onlar da benim yanımda olur ama talep etmemeyi, yansıtmamayı eski en yakın dostumdan öğrendim sağ olsun.çok geçmiş olsun. öyle iyi anlıyorum ki o örülen duvarı. bu durum daha sonraki arkadaşlıklarınızı etkiledi mi? ben artık kimseye bu kadar yakın olamam gibi hissediyorum.
bahsettiğiniz karşılaştırma olayına kesinlikle katılıyorum. hepimizin iç dünyasında aşamadığı bir şey mutlaka oluyor. mutlulukla mutlu olamıyoruz. çoğu davranışımız travmalardan, korkulardan doğan bir cevap sanki. ve sahiden kadın olarak arkadaşlıklarımız daha duygusal oluyor. erkeklere bakıyorum da pek bir şey umurlarında değil gibi.Arkadaşlıklarda kefelerin denk olması çok önemli.meslek, maaş, maddi durum, evlilik Özellikle özel hayat meselesi en çok kıyaslanan konudur. Birinin güzel bir ikişkisi vardır diğerinin yoktur. Biri evlenmiş mutlu olmuştur diğeri evlenememiştir veya birinin çocuğu vardır diğerinin olmuyordur bunlar hep sorun olur. Mesela uzun yıllar çocuğu olmayan bir kadın çocuğu olanlarla ilişkisini kesmişti. Biz kadınlar duygusalız. Etrafımızdan çabuk etkileniyoruz maalesef.
İkiniz de mutsuzken problem yoktu. Belki siz güzel bir ilişki yaşadığınız için bunu onunla paylaşınca o da bunu nispet gibi algıladı kim bilir.
Kadınlar arasındaki arkadaşlıklara bakarak söyleyebilirim ki arkadaşınızın tepkisi çok anormal değil. Kötü niyetinden değil de belki de çok hassas olduğu için kendisini çekmiştir. Keşke kimse kendisini başkalarıyla kıyaslamayacak kadar olgun olsa ama maalesef öyle olmuyor.
Arkadaşınız açık kapı bırakmadan sizden kopmak istiyor. Boşverin o ararsa görüşürsünüz. Eski günlere dönmeniz imkansız gibi.
tükettik bence de.Fazla muhabbet tez ayrılık getirirmiş. Biraz öyle olmuş sanki. Birbirinizi tüketmişsiniz.
bu seviyeye gelebilmek istiyorum :)O sebeple “mesafe” vazgeçilmezim artık, “dost” kavramıyla vedalaştım ve çok huzurluyum.
her şeyi paylaşmamak ve beklentiyi sıfırlamak. anahtar kelimeleri söylemişsiniz. keşke en yakınlarımızdan almasak bu acı dersleri. ama başka türlü de öğrenemezdik muhtemelen.çok sevdiğim aynı dönemden 3 arkadaşım var, yeni arkadaşlarım da oldu. Ama herkesten beklentimi sıfırladım. Beraber çok keyifli vakit geçiriyorum. Ama asla herşeyimi paylaşmıyorum. Aramadıklarında sitem etmiyorum. Ben de her zaman aramıyorum. Canım istemiyorsa aradıklarında açmıyorum. Her sorunlarında ve sevinçlerinde yanlarında olurum. Eminim onlar da benim yanımda olur ama talep etmemeyi, yansıtmamayı eski en yakın dostumdan öğrendim sağ olsun.
bazen görüyorum insanlar ilkokul arkadaşlarıyla bile can ciğer. şaşırıyorum o kadar uzun süre nasıl oluyor, acaba ben mi iyi bir arkadaş değilim diye kendimi sorguluyorum.Bazı kişiler ve bazı arkadaşlakların hayatımızda bir süresi olduğunu düşünüyorum.O süre bitiyor birgün kişinin sizin hayatınızdaki görevi her ne ise bitiyor ve bir şekilde ayrılıyor hayatınızdan
Ayni sorgulamalardan bende geçirdim kendimi.bazen görüyorum insanlar ilkokul arkadaşlarıyla bile can ciğer. şaşırıyorum o kadar uzun süre nasıl oluyor, acaba ben mi iyi bir arkadaş değilim diye kendimi sorguluyorum.
40-50 miAyni sorgulamalardan bende geçirdim kendimi.
İki kız tanıyorum her arkadaşıyla mi can ciğer oluröyle be.
Bı etkinliği olsun 40-50 arkadaş görüyorum yanında.
ben yazmıyorum o da yazmıyor. birkaç hafta sonra nikâhım olacak ancak o zaman görüşürüz herhaldeSon durum nedirhukukusu
Nikahınıza gelip son arkadaşlık görevini de yerine getirir ve noktayı koyar büyük ihtimal.ben yazmıyorum o da yazmıyor. birkaç hafta sonra nikâhım olacak ancak o zaman görüşürüz herhalde
15-20 gün önce onun online tez sunumuna katılmıştım. çok az konuştuk sonra da hiç görüşmedik. muhtemelen dediğiniz gibi olacak. anlattıkça üzülüyorum vallahi ya.Nikahınıza gelip son arkadaşlık görevini de yerine getirir ve noktayı koyar büyük ihtimal.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?