Yalnız bir yolcunun geri sayımı

Merhaba sevgili kk üyeleri,

Her ne kadar burada her gün okuduğum dertler arasında benimkilerin hafif kaldığının farkında olsam da, insanoğlu işte, kendi derdi sanki dünyanın en büyük derdiymiş gibi geliyor insana. Benim derdim, korkularım, gerginliğim artık adını ne koyarsanız, evimden ayrılıp yabancı bir ülkeye tek başıma yaşamaya gidecek olmamla alakalı.

Bu haziranda üniversiteden mezun oldum, bunca yıllık çalışmalarımın karşılığında okulumu en yüksek derece ile bitirdim ve sonrasında da İngiltere'de benim alanımdaki en iyi üniversitelerden birinde yüksek lisansa kabul edildim. Hem ailemi, hem kendimi böyle bir başarıyla onurlandırmanın verdiği gururu umarım her okuyan arkadaşım bir gün tadar, okuma fırsatı bulamamış arkadaşlarım da umarım çocuklarının böyle gurur verici başarılarına tanık olurlar.

Diyeceksiniz ki "dert bunun neresinde?". Şimdiye kadar bir günlüğüne bile yurt dışına çıkmamış, ve ailesinden bu kadar uzun süre, bu kadar uzakta kalmamış biri olarak bundan 5 gün sonra yepyeni bir dünyaya tek başıma adım atacak olmak beni korkutuyor. Dil problemim yok, şanslıyım ki insanlarla iletişim kurma konusunda da sıkıntı yaşayan bir insan olmadım bugüne dek. Ama yine de gerginim, korkuyorum.

Sadece yeni karşılaşacağım dünyadan değil, arkamda bıraktıklarımdan da korkuyorum. Çok önceleri bir konu açmıştım, okudunuz mu bilmiyorum ama hem sevdiğim hem de beni seven erkek arkadaşımdan sorumsuz bir insan olması nedeniyle ayrılmıştım. Ayrıldık ancak ne o ne ben bu ayrılığa alışamadık, neticede her ne kadar mantıksız da olsa, ben ülkeden ayrılana kadar görüşmeye karar verdik. Bu görüşmelerin sonunda uçağa bindiğim anda her şeyin biteceğinin farkında olarak da görüşmeye devam ettik. Şimdi görüştüğümüz son 5 gün olduğunu bilerek, yavaş yavaş vedalaşıyoruz ama bu da beni çok üzüyor. Şuanda uzun uzun açıklama yazmak istemiyorum ama sadece şunu söyleyebilirim ki işin içinden çıkmanın barışmak, ya da bıçak gibi kesmek gibi bir çözümü olsaydı inanın uygulardım. Bulabildiğim mantığa ve duygulara en uygun - ki yine de belirttiğim gibi mantıksız - tek çözüm buydu. Şimdi uçağa bindiğimde her şey bitecek.

Yani anlayacağınız, ben o uçaktan indiğimde uzakta bıraktığım ailem ve arkadaşlarım ve arkamda bıraktığım bir sevdiğim olacak. Sevdiğimle görüşmesem de, ailem ve arkadaşlarımla internetten de olsa görüşeceğim. Ama benim kadar evcimen bir insanın yuvasından kopup gittiğinde uzaklarda ne halde olacağından korkuyorum.

Aranızda elbette ki benim gibi sevdiklerini arkasında bırakıp uzaklara gitmek zorunda olanlar olmuştur diye düşünüyorum, belki bunu tek başına yapmak zorunda kalmamışsınızdır ama yine de beni anlarsınız. Sizler neler yaşadınız? Herhangi bir duygusal boşluğa düştüyseniz bunu nasıl atlattınız? Ve ülkesinde son 5 günü kalmış birine neler yapmasını tavsiye edersiniz? Bu sorulara vereceğiniz cevaplar benim için çok değerli.

Hepinize şimdiden teşekkür ediyorum. İyi geceler.

RibbonS .!.:

Öncelikle başarından dolayı tebrik ederim. Her ne kadar heyecan vericide olsa gerçekten zor bir durum. Tek teselliniz hayalinizi

gerçekleştirme fırsatı bulmanız ve bir gün geri dönecek olmanız.

Ama belki de orda ki yaşamınıza alışıp geri dönmekte istemeyebilirsiniz. Hayat tesadüflerle dolu ve yarının ne getireceği hiç belli olmaz.

Ailenizle ve arkadaşlarınızla bir şekilde görüşeceksiniz fakat sevdiğinizden ayrılmak ve bir daha görüşmeyeceğinizi bilmek gerçekten çok

zor. Sevdiğiniz adamın sorumsuz olmasından dolayı ayrılmanız gerektiğini düşünüyorsunuz ama belki bu ayrılık onun değişmesine de

sebep olabilir. Hakkınızda hayırlısı olsun.

Genişletmek için tıkla...

Dediğiniz gibi yarının ne getireceği belli değil. Umarım bu ayrılık onun için de benim için de hayırlara vesile olur. İyi dilekleriniz için teşekkür ederim.

cnm öncelikle tbrk ediorum seni başarılarından dolayı ve amin diyorum dileklerin için... ben liseden sonrasını okuyamadım ailevi ve maddi sebeplerden dolayı, umarım benim çocuklarım bana bu gururu yaşatırlar...
bu zamana kadar ailenden bu kadar uzun bi süre ayrı kalmadığın için bunları hissetmen çok normal.. ama çok daha güçlü döneceksin.. her anlamda.. ne kadar süre kalacaksın? eğer erkek arkadaşınla birbirinizi gerçekten seviosanız bağları koparmazsınız.. ayrıca iiki internet die bişey var.. orda da ailenle hergün konuşursun, görürsün.. gittiğin zaman alışırsın merak etme.. senin yerinde olmak için can atan kimbilir kaç genç vardır :) senin oraya gitmen hem senin açından mükemmel bi kariyerin başlangıcı olacak hem de ailen için gurur kaynağı...

pamukannesi .!.:

cnm öncelikle tbrk ediorum seni başarılarından dolayı ve amin diyorum dileklerin için... ben liseden sonrasını okuyamadım ailevi ve maddi sebeplerden dolayı, umarım benim çocuklarım bana bu gururu yaşatırlar...
bu zamana kadar ailenden bu kadar uzun bi süre ayrı kalmadığın için bunları hissetmen çok normal.. ama çok daha güçlü döneceksin.. her anlamda.. ne kadar süre kalacaksın? eğer erkek arkadaşınla birbirinizi gerçekten seviosanız bağları koparmazsınız.. ayrıca iiki internet die bişey var.. orda da ailenle hergün konuşursun, görürsün.. gittiğin zaman alışırsın merak etme.. senin yerinde olmak için can atan kimbilir kaç genç vardır :) senin oraya gitmen hem senin açından mükemmel bi kariyerin başlangıcı olacak hem de ailen için gurur kaynağı...

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim, umarım evlatlarınız size daha da büyük gururlar yaşatırlar büyüdüklerinde. Toplamda 12 ay 1 hafta gibi bir süre kalacağım ve bu süre içerisinde eğer bir aksilik çıkmazsa üç kere Türkiye'ye gelip geri döneceğim.

Erkek arkadaşım, ya da eski erkek arkadaşım, hangisini kullanmalıyım emin olamadım ama onun beni gerçekten sevdiğini biliyorum, ben de onu seviyorum. Ancak maalesef uzunca bir süre boyunca öyle sorumsuz ve düşüncesizce davrandı ki, benim gözümde de, ailemin gözünde de yalnızca bilinçsizce yaptığı davranışlar yüzünden sorumsuzmuş gibi değil, karakteri itibari ile sorumsuzmuş gibi yer edindi. Ki dürüst olmak gerekirse her ne kadar hareketleriyle tersini ispatlamak için çabalasa da bu imajı bırakın ailemi benim gözümde de silebilmiş değil. İşte bu yüzden de görüşmeyi aslında çoktan kesmemiz gerekliydi. Onunla orada görüşüp ona umut vermek istemiyorum, çünkü ailemin onunla bir gelecek düşünmeme bile müsaade etmeyeceğini biliyorum. Ben de mantıklı bir insanım, sorumsuz bir insanla yuva kurulamayacağının farkındayım. Yine de dediğim gibi ikimiz için de hayırlısı olsun.

Umarım dediğiniz gibi bu gidişim güzel bir geleceğin başlangıcı olur. Teşekkür ederim tekrar. Darısı evlatlarınızın başına.

Meleknaz .!.:

Hayırlı uğurlu olsun.
Sana tek tavsiyem,kendine bir söz ver ve ilk yalnız hissettiğin anda sakın eski sevgilini arama.
Mesela en az 1 ay ne olursa olsun aramayacağım gibi bir kural koy.
Oraya gidince çok kısa bir panik dönemi geçirebilirsin.
Ne yapacağım,nasıl alışacağım,nasıl arkadaş edineceğim vs...
Ama bunlar geçici ve bir kez alışınca bambaşka bir dünyaya adım atmış olacaksın.
Vizyonun genişleyecek,çok farklı kültürlerden değişik insanlar tanıyacaksın.
O zaman kendi hayatına bile dışarıdan başka gözle bakıp farklı değerlendireceksin.
Buna eski ilişkinin değerlendirmesi de dahil olacak.

Giderken fazla dramatize etmemeni ve tutamayacağın sözler vermemeni de öneririm.
Seni asla unutmayacağım gibi sözler...
Güçlü bir kız gibi git,güçlü bir kız olarak dön:)

Genişletmek için tıkla...

Tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim, özellikle de panik dönemi konusunda. Umarım panik dönemimi sağ salim atlatır, bir an önce adaptasyonumu tamamlarım Panik döneminde ne halde olduğumu ilerleyen zamanlarda burada açtığım konulardan takip edebilirsiniz sanıyorum

Şu kalan sayılı günümde bir de çok kötü grip oldum. Hastahanede serumum bitti, evime şimdi döndüm. Gidene kadar iyileşemezsem oralarda daha ilk günlerimde nasıl idare edeceğimi mi düşüneyim, zaten kaçak göçek görüşebildiğim erkek arkadaşımla görüşemezsem bu hastalık yüzünden diye mi endişeleneyim bilemedim. Sakınan göze çöp batar derler ya, doğru. Kaç aydır ne güzel sapa sağlam geziyordum, gider ayak nereden çıktı bu grip

inşallah çook çoook mutlu olursun, güzel zamanlar geçirirsin. herşey senin için güzel olur umarım.
çok şanslısın, yerinde olabilmek için neler vermezdim.. Allah bahtını açık etsin, yolun açık olsun.
senin için yeni ve hayırlı bir hayatın başlangıcı olur dilerim..

sadece 18 yaşımdaydım ve değil sadece ailemden, ülkemden de ayrılmak zorunda kaldım. yabancı bir ülkede üniversite okudum, ilk başları şaşırtıcıyı, sanki okul yaz kampındaymışım ve 15 gün sonra eve geri dönecekmişim gibi hissediyordum, ancak öyle olmadı :) sonra yavaş yavaş ben artık buradayım demeye ve etrafındakileri incelemeye fark etmeye ve sevmeye başlarsın. arkadaşlıklar kurarsın, biraz onlardan olursun biraz türk kalırsın ama uyum sağlarsın.
her gün yatağımdan çıkmadan ve her gece başımı yastığa koymadan "Allahım beni kötü insanlarla karşılaştırma" diye dua ederdim. ben şanslıydım, sen de olursun inşallah. Allah yardımcın olsun!
hem zaten bizde burada olacağız. zaman zaman bize de yaz emi :))))

Cok tebrik ederim canim, ne kadar guzel onunde boyle bir imkaninin olmasi. Benim sana verebilecegim tavsiye; bazen derslerin sana cok agir gelecek belki, zorlanacaksin belki ama sakin pes etme. Ben boyle zamanlarda en samimi oldugum insanla dertlesirdim, belki insan biraz cesarete ihtiyac duyuyo belli donemlerde. Eger okuyacagin konu hakkinda da bilgin varsa o kadar zorlanmazsin. Londra'dan cok uygun fiyata ucak bileti bulabiliyosun, artik eskisi gibi degil. Derslerin yogun olmadiginda birkac gunlugune bile gidip ailenle ozlem giderirsin. Bol sans..

arkadaşım öncelikle tebrik ederim seni. şuan yaşadığın duygular çok normal. hele ailene ve sevdiklerine çok düşkünsen bağlıysan bu durumunu dahada zorlaştırıyor işte. ama unutma zorda olsa canında yansa insan oğlu herşeye alışır. belki hiç bişey eskisi gibi olmayacak ama buna da alışacaksın. hayatını kuruyorsun tadını zamanla alıcaksın sabır dile Allahtan inan rabbim yardım ediyor

peluss89 .!.:

inşallah çook çoook mutlu olursun, güzel zamanlar geçirirsin. herşey senin için güzel olur umarım.
çok şanslısın, yerinde olabilmek için neler vermezdim.. Allah bahtını açık etsin, yolun açık olsun.
senin için yeni ve hayırlı bir hayatın başlangıcı olur dilerim..

Genişletmek için tıkla...

Amin, çok teşekkür ederim. Umarım öyle güzel mutluluklar yaşarsın ki, bu sefer insanlar senin yerinde olmaya özenir. Tüm iyi dileklerin için teşekkür ederim canım.

essinahmed .!.:

sadece 18 yaşımdaydım ve değil sadece ailemden, ülkemden de ayrılmak zorunda kaldım. yabancı bir ülkede üniversite okudum, ilk başları şaşırtıcıyı, sanki okul yaz kampındaymışım ve 15 gün sonra eve geri dönecekmişim gibi hissediyordum, ancak öyle olmadı :) sonra yavaş yavaş ben artık buradayım demeye ve etrafındakileri incelemeye fark etmeye ve sevmeye başlarsın. arkadaşlıklar kurarsın, biraz onlardan olursun biraz türk kalırsın ama uyum sağlarsın.
her gün yatağımdan çıkmadan ve her gece başımı yastığa koymadan "Allahım beni kötü insanlarla karşılaştırma" diye dua ederdim. ben şanslıydım, sen de olursun inşallah. Allah yardımcın olsun!
hem zaten bizde burada olacağız. zaman zaman bize de yaz emi :))))

Genişletmek için tıkla...

Tam olarak benim yaşayacağım şeyleri yaşamışsın, tabii sen bunları benim şimdiki yaşımdan çok daha genç bir yaşındayken yaşamışsın. Ben de aynı şeyi umuyorum, umarım karşıma iyi insanlar çıkar da yalnızlık çekmem. Sırf yalnızlık çekmemek adına kötü insanlara da sığınmam. Kadınlar kulübünün varlığı, burada yüz yüze gelmesem de dertleşebileceğim insanların olduğunu bilmek çok güzel. İnsan bazen en yakınlarıyla bile konuşamıyor. Tekrar teşekkür ederim cevabın için.

handanca .!.:

Cok tebrik ederim canim, ne kadar guzel onunde boyle bir imkaninin olmasi. Benim sana verebilecegim tavsiye; bazen derslerin sana cok agir gelecek belki, zorlanacaksin belki ama sakin pes etme. Ben boyle zamanlarda en samimi oldugum insanla dertlesirdim, belki insan biraz cesarete ihtiyac duyuyo belli donemlerde. Eger okuyacagin konu hakkinda da bilgin varsa o kadar zorlanmazsin. Londra'dan cok uygun fiyata ucak bileti bulabiliyosun, artik eskisi gibi degil. Derslerin yogun olmadiginda birkac gunlugune bile gidip ailenle ozlem giderirsin. Bol sans..

Genişletmek için tıkla...

Tebriğin için teşekkür ederim. Yüksek lisansımı da kendi alanımda yapacağım için dediğin gibi şanslıyım. Çünkü gerekli alt yapıya sahibim. İnsanın cesarete kesinlikle ihtiyacı oluyor. Ben dört sene boyunca tüm derslerden tam not alarak bitirmeme rağmen üniversiteyi, her sınav döneminde acayip bir strese kapılırdım. Umarım hem buradaki arkadaşlıklarımı koruyabilir, hem de orada iyi insanlarla yakın arkadaşlıklar kurabilirim. Arkadaş desteği önemli çünkü. Tekrar teşekkür ederim.

ruhan .!.:

arkadaşım öncelikle tebrik ederim seni. şuan yaşadığın duygular çok normal. hele ailene ve sevdiklerine çok düşkünsen bağlıysan bu durumunu dahada zorlaştırıyor işte. ama unutma zorda olsa canında yansa insan oğlu herşeye alışır. belki hiç bişey eskisi gibi olmayacak ama buna da alışacaksın. hayatını kuruyorsun tadını zamanla alıcaksın sabır dile Allahtan inan rabbim yardım ediyor

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim arkadaşım. Evet, insanoğlu her şeye eninde sonunda alışıyor. Ama dediğin gibi insan ailesine, sevdiklerine düşkün olunca alışana kadar insanı bir korku kaplıyor. Belki hava alanında adımımı yere bastığım anda bütün bu korkularım silinecek ama yine de insan kendini nelerin beklediğini düşününce ister istemez ürperiyor.

Duygulandım...ne bileyim öyle işte..
Arkadaş listemde olduğun için gurur duydum
Ben böyle olduysam ailende ki gururu düşün..
Allah yolunu ve bahtını açık etsin.

true .!.:

Duygulandım...ne bileyim öyle işte..
Arkadaş listemde olduğun için gurur duydum
Ben böyle olduysam ailende ki gururu düşün..
Allah yolunu ve bahtını açık etsin.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim. Umarım ben gittikten sonra da hem sen hem ben güzel konular açar, mutluluklarımızı paylaşırız

marilynmonroee1 .!.:

Bende çok duygulaandım...

Başarılarınızın devamı gelir umarım çok takdir ettim doğrusu en yakın zamanda burası çok güzel kızlar alısması zor oldu ama çok mutluyum diceğine eminiz Tebrik Ederimm

Genişletmek için tıkla...

Size de çok teşekkür ederim, umarım dediğiniz gibi olur. Belki de ben buraları çok beğendim dönmüyorum diye konu açarım belli mi olur

MissHavisham .!.:

Çok teşekkür ederim. Umarım ben gittikten sonra da hem sen hem ben güzel konular açar, mutluluklarımızı paylaşırız



Size de çok teşekkür ederim, umarım dediğiniz gibi olur. Belki de ben buraları çok beğendim dönmüyorum diye konu açarım belli mi olur

Genişletmek için tıkla...

İnşallah canım..
Rabbim başarılarına başarı katsın

Son bir günüm kaldı. Yarın gece bu saatlerde hava alanına doğru yola çıkmak için son bir kaç saatimi sayıyor olacağım.

Bugün sevdiğimle son kez buluştuk. Ağladı. Ağladım. Sonra neşelenmeye çalıştık güldük. Bir daha birbirimizi asla görmeyeceğimizi bilerek vedalaştık. Eve dönerken son kez arkama baktım, orada bana bakıyordu. Bir daha arkamı dönemedim. Dönersem düşecekmişim gibi hissettim.

Arkadaşlarımın neredeyse hepsiyle vedalaştım. Hocalarımla vedalaştım. Ailemle oturuyoruz, sohbetler ediyoruz gitmek üstüne. Hep güzel şeylerden bahsediyoruz. Ama benim içimde hep bir burukluk var.

Yıllarca bunu hayal ettim. Azmettim, çalıştım ve başardım. Şimdi en büyük zaferimi kutlamam gerekirken, bu hüzün üzerime çöktü kaldı.

O hüznü ben de bilirim kuzum. Yıllarca bunun için mi çalıştım dersin, oturup elindekileri isteyip istemediğini bile düşünürsün.

Ben de eğitim amaçlı yurtdışındayım , 26 yaşındayım. Seni çok güzel günlerin beklediğini düşünüyorum , sakın sevgili konusunda arkana bakma derim. hansı var, İngilizi var, Fransızı var..... kafana göre takıl yani

Bolca sosyalleş, arkadaşlar edin, gül eğlen, gittiğine değsin. Bolca çalışacağına zaten şüphem yok.

Ailenle de skype yaparsın , zaten insan doğduğu değil doyduğu yerde olur kuzum benim. Londra da, Erzurum da ya da Kıbrıs ta olmanın inan bana hiçbir farkı yok, hepsi hem gidebileceğin kadar yakın, hem de bir noktada uzak. Hayatın boyunca ailenle kalamazdın zaten.

Öte yandan ara sıra bende memleket hasreti çıkıverir. Bazen kendi kendime yüksek yüksek tepeleri söyler sessizce ağlarım, bazen burdaki Türk göçmenlerin yüzünde evden izler ararım. Gurbetlik hissine bir çözümüm yok ne yazık ki. Nazım Hikmeti ne zaman duysam , biri ne zaman memleket dese içim cız ediyor. Geçende iş toplantısına gittim, bir arada duran kendi dillerini konuşan insanları görünce resmen kıskandım.

Böyle işte, hayattaki her şey gibi bu işin de hem artısı hem eksisi var. Umarım her şey gönlünce olur, alnının akıyla başladığın işi bitirirsin.

MissCherryBlossom .!.:

O hüznü ben de bilirim kuzum. Yıllarca bunun için mi çalıştım dersin, oturup elindekileri isteyip istemediğini bile düşünürsün.

Ben de eğitim amaçlı yurtdışındayım , 26 yaşındayım. Seni çok güzel günlerin beklediğini düşünüyorum , sakın sevgili konusunda arkana bakma derim. hansı var, İngilizi var, Fransızı var..... kafana göre takıl yani

Bolca sosyalleş, arkadaşlar edin, gül eğlen, gittiğine değsin. Bolca çalışacağına zaten şüphem yok.

Ailenle de skype yaparsın , zaten insan doğduğu değil doyduğu yerde olur kuzum benim. Londra da, Erzurum da ya da Kıbrıs ta olmanın inan bana hiçbir farkı yok, hepsi hem gidebileceğin kadar yakın, hem de bir noktada uzak. Hayatın boyunca ailenle kalamazdın zaten.

Öte yandan ara sıra bende memleket hasreti çıkıverir. Bazen kendi kendime yüksek yüksek tepeleri söyler sessizce ağlarım, bazen burdaki Türk göçmenlerin yüzünde evden izler ararım. Gurbetlik hissine bir çözümüm yok ne yazık ki. Nazım Hikmeti ne zaman duysam , biri ne zaman memleket dese içim cız ediyor. Geçende iş toplantısına gittim, bir arada duran kendi dillerini konuşan insanları görünce resmen kıskandım.

Böyle işte, hayattaki her şey gibi bu işin de hem artısı hem eksisi var. Umarım her şey gönlünce olur, alnının akıyla başladığın işi bitirirsin.

Genişletmek için tıkla...

Hislerime tercüman olmuşsun. Uzun zamandır ilk defa birinin ne hissettiğimi gerçekten anladığını düşündüm. Bu bile çok önemli benim için. Teşekkür ederim.