Biliyorum farkindayim... dün inmeyecektim aglamaya baslamis kayinbabamin esyalarini görünce, vicdan yaptim indim. Sonrada sofra hemen kuruldu kalkamadim..Ama hergün hergün olmaz ki böyleKoymuş olduğunuz mesafeyi korumaya devam edin. Haftada 1-2 görüşseniz yeter, yanına inme sıklığını yavaştan azaltmaya başlayın. Eşiniz ne zaman isterse insin tabii ki ama siz daha az görüşebilirsiniz.
Cocuk yok simdilik, cocuk olsa daha atilgan olur. Zamaninda eltimin dogumuna zorla girmisvicdanlik bir durum yok,
yani elbette ziyarete gidilir falan da ayni evde yasiyormus gibi her gun birlikte yemek yemek falan gereksiz, hani her iki taraf da mutlu olsa bile zor bir duzen yani ne gerek var.
yerinizde olsam sabit bir ya da iki gun belirlerim, hem o da o gunler bekler, diger gunler beklememis olur, siz de ona gore kendinizi hazirlarsiniz.
Hatta cocuk varsa bir gun de cocuklarin babaanne gunu lur, sizin de esinizle romantik gununuz.
boyle olursa her iki taraf da bu iliskiden bir kazanc saglayaacgindan mutlu mesut devam edersiniz gibi geliyor bana.
Cocuk yok simdilik, cocuk olsa daha atilgan olur. Zamaninda eltimin dogumuna zorla girmisyemek yaptim gelin yiyin diye mesaj atiyor, Bende kiramiyorum bahanede uyduramiyorum Coronadan dolayi. Bu durumu esimede izah ettim. Tüm gün evde oturup televizyon izliyor, aşırı depresif bir kadın. Bize çatar diye korkuyorum
Onu çok dedim ben, memlekette ablasıyla 3 ay kaldı. Gezmeye bile çıkmamış üşengeçliğinden. Kendisinede dedim ne güzel gez toz işte diye. Eşimle ben orda olsaydık inanın bizimle heryere gitmek isterdibenim kayinpederim de vefat etti ve kayinvalidem once benzer tepkiler verdi.
Biz zaten uzaktayiz, yakindaki cocuklari da tabi ki ilgilendiler ama cok asiri sekilde degil,
oyle olunca kayinvalidem de kendi kendine cevre edindi, simdi evde tutamiyoruz.
hani biraz cesaret versin esiniz bence annesine, evde oturma yasitlarinla git gez dolas desin.
Zaten öbür oğullarını över durur onlarıda evlendiğimden beri 5 kere anca görmüsümdür (2 senedir evliyim)Yalnız kalmasın diye yaptığınız iyilikler, zamanla göreviniz olur. Bir gün gitmezseniz sorun yapılır. Uzakta olanlar ayda bir gelir sizden kıymetli olur. Kalbini kırmadan, aranıza mesafe koyun.
İşte o çok zoruma gidiyo bide kendi aileme ayda bir gidince sinirleniyorum. İnsanın huzuru kalmıyorAltlı üstlü oturmak çok zor. Biz babaannemlerle altlı üstlüydük illa ki günde bir kez dahi olsa mecburen görüşmek zorunda kalıyorsunuz. Öyle kapıyı kapatıyım haftada bir gün gideyim olmuyor malesef siz gitmeseniz o geliyor. Hele bir de yalnızmış allah yardımcınız olsun
Merhaba arkadaşlar,
kayınvalidemle altlı üstlü oturuyorum. Geçen sene eşini kaybetti ve birkaç aylığına memlekete döndü. Şimdi geri döndü ve döndüğünden beri sürekli yanına iniyoruz ve vakit geçiriyoruz. Bu durumdan şikayetçi olmaya başladım. İnatçı bir yapısı var. Evlenmeden önce okadar hırpaladı ki kendini aynı binada oturmamız için. Aynı mahallede olan dairelere baktığımızda bile ağlar durur “güvendiğim dağlara kar yağdı” diye sızlanırdı. Ben başından beri istemiyordum ama büyük şehir olduğu için üstteki daire çok müsaitti maddi yönden. Kayınvalidem herşeye karışmayı sever biz ama buna pek müsade etmedik. Mobilyayı bile kendi seçmeye çalışırdı, annem babam seçimde pek karışmayınca oda karışamadı. Benimle çok samimi olmak istedi ben ama istemedim çünkü ev meselesi yüzünden çok soğumuştum. Hergün irtibatta olmak istedi ve hergün telde görüsmek istedi. Çatkapı gelmez çok şükür, öyle hizmette beklemez ama ben bu kadar samimiyeti boş buluyorum. Evimizde beğendiği şeylerin aynısını kendiside ister, porselen seti almış evime aynısını kendisinede almış. Almadan önce göster ben begeniyim onaylayım dedigime rağmen almışbazen başkalarının komşularını, akrabalarını över onların gelinlerinin veya oğullarının yaptıgı iyilikleri anlatır uydurur, ayni şeyleri bizden beklediği için. Bir kulagımdan girer bir kulagımdan çıkar, eskiden daha çok takardım. Kayınbabamla çok tartışırlardı ve bizide karıştırmaya çalışırdı, biz kayınbabama iyi davranınca (ihtiyar, bakıma muhtaç) bize trip atardı. Zaten direk miras peşine düştü ölümünden sonra. Ben mesafemi koymuştum vefattan önce, ilk başta çok arar konuşurdum sırf trip atmasın diye, sonra baktım sıkılıyorum aramaları azalttım. Yanınada haftada bir bazen iki inerdim, oda ayıp olmasın diye. Aslında bana karşı iyidi, bir ara küslügümüz vardı, eşime herşeyi anlatıyormuşum dolduruşa getiriyormuşum tarzında şeyler dedikten sonra arayıp sormadım yani hiç suyuna gitmedim öyle durumlarda. Trip attığında, laf soktuğunda hiç birzaman pof poflamadım. Kayınbabamın ölümünden sonra ve memleketten döndükten sonra tabiki sürekli yanına gider olduk. Hergün yemeği beraber yeriz, arkadaş çevresi yok, sadece biz varız yanında. Öbür iki oğlu uzaktalar, zamanında bilerek uzağa taşınmışlar eltilerimle pek arasıda yok, onlar pek görüsmüyor onunla. Vicdanım el vermiyor kadını yalnız bırakmaya ama göbek bağım varmış gibide sürekli görüşmek istemiyorum. Ben fazla samimiyeti gereksiz buluyorum. Zaten elini versen kolunu koparır. Geçen annemlere gittik eşimle, annesi aramış yemeğe beklemiş galiba, biz annemlerdeyiz deyince telefonu yüzüne kapatmış çoğu şeyi bizden bekler, tatili bile memlekette geçirmemizi ister (yurt dışında kalıyoruz). Biz o memleketteyken ondan habersiz yaptık tatillerimizi yoksa büyük kavgalar çıkardı (coronadan ve vefattan önce tabiki). Kaynım iki gün memlekette yanında durup tatil yerine gidince eve almamış daha, 4 çoçukla gecenin bir vakti otel ayarlamışlar dönüşlerinde. Yani gel gitleri var anlayacağınız... bende vicdan yapıyorum haliyle yapayalnız diye...
Bana hiç yabancı degil bu durum.ve ben 4. Buçuk aylık evliyim ben altta Kayinvalidem üst katta . Bu güne kadar ben eşimle baş başa 2 veya 3 kere kendi evimde yemisimdir. Yemek yukarıda olur. Biz birde yukarı cikariz . Genelde ben yaparım yemeği o gezer Bir de ise girdi. Şimdi birde bütün herşey bana kaldı. Bende daha 3 4 haftalık gebeyim ilerleyen zamanlarda nasıl olucak bende bilmiyorum. Ve kendisi çok alından evlendiğimden bu yana 2 kere ciddi tartışmamız oldu yukarı çıkmadığım oldu tabi yine o aldı gönlümü herkes onu pohpohlasin ister ve çocuğu var biri esim diğer bir kız var . Birde eşime aşırı düşkun yanımda sapır şupur öpüyor. Ya siz allahtan araya mesafe koymussunuz . Koymasanız inanın daha kotu sonuçlar oluyor . Benimde annemlere gitmemve ona sormamam dan dolayı geçen kavga çıktı. Hayır ben de hep alttan alıyordum ama . Sabırlı bir insan degilim hemen suratını asar evde herkese küser . Hatta bazen der ki burdan çıkalım başka bir yere altlı üstü gidelim. Hayır yani hiç hoş bir durum yok. En yakın zamanda çıkmayı hedefliyorum bende bu evden. Bunalıyor insan siz bir ara en azindan haftada 1 2 kere iniyormuşsunuz ben şu an a kadar her gün birlikteyim doğru düzgün bir düzenim yok . Yok burda yatin lar falan . Anlıyorum canım cidden çok zor bir durum mesafeni korumaya çalış ve koru . Ben korumadım buaralar iç çığrından çıkıyor. Ve eşim de haddinden fazla düşkün annesineMerhaba arkadaşlar,
kayınvalidemle altlı üstlü oturuyorum. Geçen sene eşini kaybetti ve birkaç aylığına memlekete döndü. Şimdi geri döndü ve döndüğünden beri sürekli yanına iniyoruz ve vakit geçiriyoruz. Bu durumdan şikayetçi olmaya başladım. İnatçı bir yapısı var. Evlenmeden önce okadar hırpaladı ki kendini aynı binada oturmamız için. Aynı mahallede olan dairelere baktığımızda bile ağlar durur “güvendiğim dağlara kar yağdı” diye sızlanırdı. Ben başından beri istemiyordum ama büyük şehir olduğu için üstteki daire çok müsaitti maddi yönden. Kayınvalidem herşeye karışmayı sever biz ama buna pek müsade etmedik. Mobilyayı bile kendi seçmeye çalışırdı, annem babam seçimde pek karışmayınca oda karışamadı. Benimle çok samimi olmak istedi ben ama istemedim çünkü ev meselesi yüzünden çok soğumuştum. Hergün irtibatta olmak istedi ve hergün telde görüsmek istedi. Çatkapı gelmez çok şükür, öyle hizmette beklemez ama ben bu kadar samimiyeti boş buluyorum. Evimizde beğendiği şeylerin aynısını kendiside ister, porselen seti almış evime aynısını kendisinede almış. Almadan önce göster ben begeniyim onaylayım dedigime rağmen almışbazen başkalarının komşularını, akrabalarını över onların gelinlerinin veya oğullarının yaptıgı iyilikleri anlatır uydurur, ayni şeyleri bizden beklediği için. Bir kulagımdan girer bir kulagımdan çıkar, eskiden daha çok takardım. Kayınbabamla çok tartışırlardı ve bizide karıştırmaya çalışırdı, biz kayınbabama iyi davranınca (ihtiyar, bakıma muhtaç) bize trip atardı. Zaten direk miras peşine düştü ölümünden sonra. Ben mesafemi koymuştum vefattan önce, ilk başta çok arar konuşurdum sırf trip atmasın diye, sonra baktım sıkılıyorum aramaları azalttım. Yanınada haftada bir bazen iki inerdim, oda ayıp olmasın diye. Aslında bana karşı iyidi, bir ara küslügümüz vardı, eşime herşeyi anlatıyormuşum dolduruşa getiriyormuşum tarzında şeyler dedikten sonra arayıp sormadım yani hiç suyuna gitmedim öyle durumlarda. Trip attığında, laf soktuğunda hiç birzaman pof poflamadım. Kayınbabamın ölümünden sonra ve memleketten döndükten sonra tabiki sürekli yanına gider olduk. Hergün yemeği beraber yeriz, arkadaş çevresi yok, sadece biz varız yanında. Öbür iki oğlu uzaktalar, zamanında bilerek uzağa taşınmışlar eltilerimle pek arasıda yok, onlar pek görüsmüyor onunla. Vicdanım el vermiyor kadını yalnız bırakmaya ama göbek bağım varmış gibide sürekli görüşmek istemiyorum. Ben fazla samimiyeti gereksiz buluyorum. Zaten elini versen kolunu koparır. Geçen annemlere gittik eşimle, annesi aramış yemeğe beklemiş galiba, biz annemlerdeyiz deyince telefonu yüzüne kapatmış çoğu şeyi bizden bekler, tatili bile memlekette geçirmemizi ister (yurt dışında kalıyoruz). Biz o memleketteyken ondan habersiz yaptık tatillerimizi yoksa büyük kavgalar çıkardı (coronadan ve vefattan önce tabiki). Kaynım iki gün memlekette yanında durup tatil yerine gidince eve almamış daha, 4 çoçukla gecenin bir vakti otel ayarlamışlar dönüşlerinde. Yani gel gitleri var anlayacağınız... bende vicdan yapıyorum haliyle yapayalnız diye...
Merhaba arkadaşlar,
kayınvalidemle altlı üstlü oturuyorum. Geçen sene eşini kaybetti ve birkaç aylığına memlekete döndü. Şimdi geri döndü ve döndüğünden beri sürekli yanına iniyoruz ve vakit geçiriyoruz. Bu durumdan şikayetçi olmaya başladım. İnatçı bir yapısı var. Evlenmeden önce okadar hırpaladı ki kendini aynı binada oturmamız için. Aynı mahallede olan dairelere baktığımızda bile ağlar durur “güvendiğim dağlara kar yağdı” diye sızlanırdı. Ben başından beri istemiyordum ama büyük şehir olduğu için üstteki daire çok müsaitti maddi yönden. Kayınvalidem herşeye karışmayı sever biz ama buna pek müsade etmedik. Mobilyayı bile kendi seçmeye çalışırdı, annem babam seçimde pek karışmayınca oda karışamadı. Benimle çok samimi olmak istedi ben ama istemedim çünkü ev meselesi yüzünden çok soğumuştum. Hergün irtibatta olmak istedi ve hergün telde görüsmek istedi. Çatkapı gelmez çok şükür, öyle hizmette beklemez ama ben bu kadar samimiyeti boş buluyorum. Evimizde beğendiği şeylerin aynısını kendiside ister, porselen seti almış evime aynısını kendisinede almış. Almadan önce göster ben begeniyim onaylayım dedigime rağmen almışbazen başkalarının komşularını, akrabalarını över onların gelinlerinin veya oğullarının yaptıgı iyilikleri anlatır uydurur, ayni şeyleri bizden beklediği için. Bir kulagımdan girer bir kulagımdan çıkar, eskiden daha çok takardım. Kayınbabamla çok tartışırlardı ve bizide karıştırmaya çalışırdı, biz kayınbabama iyi davranınca (ihtiyar, bakıma muhtaç) bize trip atardı. Zaten direk miras peşine düştü ölümünden sonra. Ben mesafemi koymuştum vefattan önce, ilk başta çok arar konuşurdum sırf trip atmasın diye, sonra baktım sıkılıyorum aramaları azalttım. Yanınada haftada bir bazen iki inerdim, oda ayıp olmasın diye. Aslında bana karşı iyidi, bir ara küslügümüz vardı, eşime herşeyi anlatıyormuşum dolduruşa getiriyormuşum tarzında şeyler dedikten sonra arayıp sormadım yani hiç suyuna gitmedim öyle durumlarda. Trip attığında, laf soktuğunda hiç birzaman pof poflamadım. Kayınbabamın ölümünden sonra ve memleketten döndükten sonra tabiki sürekli yanına gider olduk. Hergün yemeği beraber yeriz, arkadaş çevresi yok, sadece biz varız yanında. Öbür iki oğlu uzaktalar, zamanında bilerek uzağa taşınmışlar eltilerimle pek arasıda yok, onlar pek görüsmüyor onunla. Vicdanım el vermiyor kadını yalnız bırakmaya ama göbek bağım varmış gibide sürekli görüşmek istemiyorum. Ben fazla samimiyeti gereksiz buluyorum. Zaten elini versen kolunu koparır. Geçen annemlere gittik eşimle, annesi aramış yemeğe beklemiş galiba, biz annemlerdeyiz deyince telefonu yüzüne kapatmış çoğu şeyi bizden bekler, tatili bile memlekette geçirmemizi ister (yurt dışında kalıyoruz). Biz o memleketteyken ondan habersiz yaptık tatillerimizi yoksa büyük kavgalar çıkardı (coronadan ve vefattan önce tabiki). Kaynım iki gün memlekette yanında durup tatil yerine gidince eve almamış daha, 4 çoçukla gecenin bir vakti otel ayarlamışlar dönüşlerinde. Yani gel gitleri var anlayacağınız... bende vicdan yapıyorum haliyle yapayalnız diye...
Yalniz iste. Vijdanlik degilde alt kattaymis madem idare ediver karsiligini alirsin elbet alirsin inankiMerhaba arkadaşlar,
kayınvalidemle altlı üstlü oturuyorum. Geçen sene eşini kaybetti ve birkaç aylığına memlekete döndü. Şimdi geri döndü ve döndüğünden beri sürekli yanına iniyoruz ve vakit geçiriyoruz. Bu durumdan şikayetçi olmaya başladım. İnatçı bir yapısı var. Evlenmeden önce okadar hırpaladı ki kendini aynı binada oturmamız için. Aynı mahallede olan dairelere baktığımızda bile ağlar durur “güvendiğim dağlara kar yağdı” diye sızlanırdı. Ben başından beri istemiyordum ama büyük şehir olduğu için üstteki daire çok müsaitti maddi yönden. Kayınvalidem herşeye karışmayı sever biz ama buna pek müsade etmedik. Mobilyayı bile kendi seçmeye çalışırdı, annem babam seçimde pek karışmayınca oda karışamadı. Benimle çok samimi olmak istedi ben ama istemedim çünkü ev meselesi yüzünden çok soğumuştum. Hergün irtibatta olmak istedi ve hergün telde görüsmek istedi. Çatkapı gelmez çok şükür, öyle hizmette beklemez ama ben bu kadar samimiyeti boş buluyorum. Evimizde beğendiği şeylerin aynısını kendiside ister, porselen seti almış evime aynısını kendisinede almış. Almadan önce göster ben begeniyim onaylayım dedigime rağmen almışbazen başkalarının komşularını, akrabalarını över onların gelinlerinin veya oğullarının yaptıgı iyilikleri anlatır uydurur, ayni şeyleri bizden beklediği için. Bir kulagımdan girer bir kulagımdan çıkar, eskiden daha çok takardım. Kayınbabamla çok tartışırlardı ve bizide karıştırmaya çalışırdı, biz kayınbabama iyi davranınca (ihtiyar, bakıma muhtaç) bize trip atardı. Zaten direk miras peşine düştü ölümünden sonra. Ben mesafemi koymuştum vefattan önce, ilk başta çok arar konuşurdum sırf trip atmasın diye, sonra baktım sıkılıyorum aramaları azalttım. Yanınada haftada bir bazen iki inerdim, oda ayıp olmasın diye. Aslında bana karşı iyidi, bir ara küslügümüz vardı, eşime herşeyi anlatıyormuşum dolduruşa getiriyormuşum tarzında şeyler dedikten sonra arayıp sormadım yani hiç suyuna gitmedim öyle durumlarda. Trip attığında, laf soktuğunda hiç birzaman pof poflamadım. Kayınbabamın ölümünden sonra ve memleketten döndükten sonra tabiki sürekli yanına gider olduk. Hergün yemeği beraber yeriz, arkadaş çevresi yok, sadece biz varız yanında. Öbür iki oğlu uzaktalar, zamanında bilerek uzağa taşınmışlar eltilerimle pek arasıda yok, onlar pek görüsmüyor onunla. Vicdanım el vermiyor kadını yalnız bırakmaya ama göbek bağım varmış gibide sürekli görüşmek istemiyorum. Ben fazla samimiyeti gereksiz buluyorum. Zaten elini versen kolunu koparır. Geçen annemlere gittik eşimle, annesi aramış yemeğe beklemiş galiba, biz annemlerdeyiz deyince telefonu yüzüne kapatmış çoğu şeyi bizden bekler, tatili bile memlekette geçirmemizi ister (yurt dışında kalıyoruz). Biz o memleketteyken ondan habersiz yaptık tatillerimizi yoksa büyük kavgalar çıkardı (coronadan ve vefattan önce tabiki). Kaynım iki gün memlekette yanında durup tatil yerine gidince eve almamış daha, 4 çoçukla gecenin bir vakti otel ayarlamışlar dönüşlerinde. Yani gel gitleri var anlayacağınız... bende vicdan yapıyorum haliyle yapayalnız diye...
Cok üzüldüm senin adına canım. Araya mesafe koymaya çalış bir şekilde, arkadaşlar edin hergün inme. Bak yeni evliymişsin bide. Böyle zedeleme. Benimde vaktimi aldı mesafe koymak ama şuan kafam rahat. İlk aylarda yalnız kalmanız çok önemli, senin kayınvaliden bide dinç gezip tozup çalışıyormuş. Asla pohpohlama onu, benim kayınvalidemde zamanında çok surat astı, anlamamış gibi yaptım. İnan bir müddet sonra alışıyorlar geriye çekiliyorlar...Bana hiç yabancı degil bu durum.ve ben 4. Buçuk aylık evliyim ben altta Kayinvalidem üst katta . Bu güne kadar ben eşimle baş başa 2 veya 3 kere kendi evimde yemisimdir. Yemek yukarıda olur. Biz birde yukarı cikariz . Genelde ben yaparım yemeği o gezer Bir de ise girdi. Şimdi birde bütün herşey bana kaldı. Bende daha 3 4 haftalık gebeyim ilerleyen zamanlarda nasıl olucak bende bilmiyorum. Ve kendisi çok alından evlendiğimden bu yana 2 kere ciddi tartışmamız oldu yukarı çıkmadığım oldu tabi yine o aldı gönlümü herkes onu pohpohlasin ister ve çocuğu var biri esim diğer bir kız var . Birde eşime aşırı düşkun yanımda sapır şupur öpüyor. Ya siz allahtan araya mesafe koymussunuz . Koymasanız inanın daha kotu sonuçlar oluyor . Benimde annemlere gitmemve ona sormamam dan dolayı geçen kavga çıktı. Hayır ben de hep alttan alıyordum ama . Sabırlı bir insan degilim hemen suratını asar evde herkese küser . Hatta bazen der ki burdan çıkalım başka bir yere altlı üstü gidelim. Hayır yani hiç hoş bir durum yok. En yakın zamanda çıkmayı hedefliyorum bende bu evden. Bunalıyor insan siz bir ara en azindan haftada 1 2 kere iniyormuşsunuz ben şu an a kadar her gün birlikteyim doğru düzgün bir düzenim yok . Yok burda yatin lar falan . Anlıyorum canım cidden çok zor bir durum mesafeni korumaya çalış ve koru . Ben korumadım buaralar iç çığrından çıkıyor. Ve eşim de haddinden fazla düşkün annesine
2 hafta hergün indik, artık haftada bir bazen iki iniyorum. Yalnız evet ama eşimle aramızda huzursuzluk çıkarıyorYalniz iste. Vijdanlik degilde alt kattaymis madem idare ediver karsiligini alirsin elbet alirsin inanki
Ise girdi diye bütün her sey size kaldi derken? Onun evinin temizliğini falan da mi yapıyorsunuzBana hiç yabancı degil bu durum.ve ben 4. Buçuk aylık evliyim ben altta Kayinvalidem üst katta . Bu güne kadar ben eşimle baş başa 2 veya 3 kere kendi evimde yemisimdir. Yemek yukarıda olur. Biz birde yukarı cikariz . Genelde ben yaparım yemeği o gezer Bir de ise girdi. Şimdi birde bütün herşey bana kaldı. Bende daha 3 4 haftalık gebeyim ilerleyen zamanlarda nasıl olucak bende bilmiyorum. Ve kendisi çok alından evlendiğimden bu yana 2 kere ciddi tartışmamız oldu yukarı çıkmadığım oldu tabi yine o aldı gönlümü herkes onu pohpohlasin ister ve çocuğu var biri esim diğer bir kız var . Birde eşime aşırı düşkun yanımda sapır şupur öpüyor. Ya siz allahtan araya mesafe koymussunuz . Koymasanız inanın daha kotu sonuçlar oluyor . Benimde annemlere gitmemve ona sormamam dan dolayı geçen kavga çıktı. Hayır ben de hep alttan alıyordum ama . Sabırlı bir insan degilim hemen suratını asar evde herkese küser . Hatta bazen der ki burdan çıkalım başka bir yere altlı üstü gidelim. Hayır yani hiç hoş bir durum yok. En yakın zamanda çıkmayı hedefliyorum bende bu evden. Bunalıyor insan siz bir ara en azindan haftada 1 2 kere iniyormuşsunuz ben şu an a kadar her gün birlikteyim doğru düzgün bir düzenim yok . Yok burda yatin lar falan . Anlıyorum canım cidden çok zor bir durum mesafeni korumaya çalış ve koru . Ben korumadım buaralar iç çığrından çıkıyor. Ve eşim de haddinden fazla düşkün annesine
Onu da bekliyor bana ilk ise girdiğinde demişti evi temizlersiniz yemeği yaparsınız ben hazır gelirim diye . Ama şu an hamileyim birlikte yiyip içmiyoruz ve bu sıkıntı ortadan kalktıIse girdi diye bütün her sey size kaldi derken? Onun evinin temizliğini falan da mi yapıyorsunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?