Yaptigin davranislardan sonra ozur diledigini ve kendini bu konuda duzeltmeye calistigini varsayarak yaziyorum. Sevgilinin yaptigini cok ayip ve yanlis buluyorum. Ayrica insani yipratiyor boyle surekli eski hatalarinin hatirlatilmasi.
Sevgilim degil, ama samimi oldugum bir yakinim vardi. Ben de ayni senin gibi kizinca fevrilesebiliyorum. Buna karsi da fevrilestigim olmustu. Ama buyuk, cirkin, donulmez laflar etmisligim yok. Sonra ozur dilerdim ve bir daha yapmamaya calisirdim. Sonra bu kisi her firsatta bana bunlari hatirlatmaya basladi. Firsat derken, mesela ben ona kirginligimi anlatsam filan "senin bana ettigin laflar" gibisinden konuya girerdi. Ettigim laflar da dedigim gibi buyuk laflar degil hani. "Ne lafi etmisim" desem ele avuca gelir bariz hatali bir lafim yok. Beni bu sekilde suclu psikolojisine sokarak ezmeye kalkardi. Sonra ben dusuneyim durayim "bak icinde kalmis, ben ne hata etmisim, keske demeseydim, keske kizmasaydim". Her sorunda "ama sen de bana boyle yapmistin" zirvalamalariyle uste cikmasi. Benim tekrardan gonul alma cabalarim... Inanin insan yipraniyor bir sure sonra. Simdi bu kisiyle gorusmuyorum. Ve o hallerimi dusununce kendime hem aciyorum, hem kiziyorum, bu kisiye de kiziyorum. Bu kisinin kalitesiz bir kisiliginin oldugunu dusunuyorum artik., tabii baska huylari da aciga ciktiktan sonra... Boyle sorunlu biri icin amma sekilden sekle girmisim. Onun bozuk karakteri icin kendimi ne hirpalamisim diye kendime kizarim hala. Hic gerek yokmus. Keske ilisigimi daha onceden kesseymisim...
Diyecegim o ki, boyle her hatani cani isteyince isitip isitip onune koymasi cok kotu bir sey. Sen ozrunu dilemissen ve bundan sonra daha hassasan daha ne? Zamani geri alamayacagina gore... Yapabilecegin baska bir sey yok. Herkesin hatasi olur, onemli olan hatani telafi edebildigin kadar edip, tekrar etmemek. Boyle hatani habire hatirlatip insani ezen insanlardan uzak durmani oneririm. Uyar kendisini, duzeltirse ne ala. Ama devam ederse cok yipranirsin sen de. Surekli suclu psikolojisine sokulursun.
