Yalnızlığı iliklerime kadar hissediyorum hiç iyi değilim..

ISSIZZ · 3 Eylül 2019

Merhaba arkadaşlar...
Ben 33 yaşında eşimden başka kimsesi olmayan biriyim...
Ikimizinde ailesi uzakta..
Annem ailem beni daha karnındayken istememis zaten.. çocukluğum çok zor geçti bu yüzden... neden kız oldum diye istemediler beni.. eşimi tanıdıktan sonra başka şehire taşınıp evlendik beni istemeyeni ben hic istemem hesabi...
Işler umduğum gibi gitmedi yaşadığım yerde 7 yıldır yaşıyorum komşular merhaba diyip geçiyor kimsem yok hala.. burda herkes ailesi ile görüşüyor kimse kimseye gitmiyor...
Arkadaş edindim hepsi beni kullanmak için istedi arabam var diye oraya götür buraya götür.. kullandılar hep.. bide çocuk mevzusu yüzünden herkesten uzaklaştım sürekli sorup canımı sıkıyorlar... çocuğum olmuyor diye...
Ben artık ben olmaktan çıktım hic bir yere gitmek istemiyorum şu saat oldu hala yataktayım kalkmak bile gelmiyor içimden...
Kedilerim var sadece onlarla zaman geçiyor..
Iliklerime kadar yalnızlığı yasıyorum hiç iyi değilim benim halim nolacak bilmem...
Oturup da sohbet edeceğim kimsem yok..
Allahtan başka hiç kimsem yok...

H M · 3 Eylül 2019

Bende gurbetteyim cocuk mevzusu bende de var
Gorustuklerim var ama nadir..
Cocuk mevzusundan bende biraz kapadim kendimi burda.. nabalim saglik olsun.
Oldugu kadar.

CiRiLLA · 3 Eylül 2019

Bak bunu her bu tarz konuya yaziyorum. Belli bir yaştan sonra cikarsiz, samimi arkadas bulamazsin, cok cok zor.
O beklentiye hiç girme. Arkadas edin mesela ama ne kendini kullandir, ne asiri samimiyete gir arada bir disari cikip vakit gecirdigin tipler olsun yeter.

Ben de farkli bir şehre geldim evlenip.

Khomyuk · 3 Eylül 2019

Konularınızı biliyorum, kendinizi çıkmazda hissediyorsunuz.
Her şeyi bebeğe bağlamışsınız aslında ondan bu kadar mutsuzsunuz. Kafanızı biraz bu meseleden uzak tutmanız lazım. Tek başınıza yapamıyorsanız da terapi alın. Artık kendinize zarar veriyorsunuz.
Çocuğunuz inşallah olur. Ama olmazsa da hayatın sonu değil. Böyle hayatınızı yaşanmaz hale getiriyorsunuz. Size de yazık.
Acilen bir terapiste gitmelisiniz.

ISSIZZ · 3 Eylül 2019

Khomyuk .!.:
Konularınızı biliyorum, kendinizi çıkmazda hissediyorsunuz.
Her şeyi bebeğe bağlamışsınız aslında ondan bu kadar mutsuzsunuz. Kafanızı biraz bu meseleden uzak tutmanız lazım. Tek başınıza yapamıyorsanız da terapi alın. Artık kendinize zarar veriyorsunuz.
Çocuğunuz inşallah olur. Ama olmazsa da hayatın sonu değil. Böyle hayatınızı yaşanmaz hale getiriyorsunuz. Size de yazık.
Acilen bir terapiste gitmelisiniz.

Terapiste gittim yalnızlığım ap açık ortada...
Çocuk konusu evet benim en ince sızım ama elimden bişey gelmiyor herşey nasip...
Oturup sohbet muhabbet edebileceğim hiç kimsem yok... piskolog buna ne yapsın...

Capanin Gururu Teyom · 3 Eylül 2019

ISSIZZ .!.:
Merhaba arkadaşlar...
Ben 33 yaşında eşimden başka kimsesi olmayan biriyim...
Ikimizinde ailesi uzakta..
Annem ailem beni daha karnındayken istememis zaten.. çocukluğum çok zor geçti bu yüzden... neden kız oldum diye istemediler beni.. eşimi tanıdıktan sonra başka şehire taşınıp evlendik beni istemeyeni ben hic istemem hesabi...
Işler umduğum gibi gitmedi yaşadığım yerde 7 yıldır yaşıyorum komşular merhaba diyip geçiyor kimsem yok hala.. burda herkes ailesi ile görüşüyor kimse kimseye gitmiyor...
Arkadaş edindim hepsi beni kullanmak için istedi arabam var diye oraya götür buraya götür.. kullandılar hep.. bide çocuk mevzusu yüzünden herkesten uzaklaştım sürekli sorup canımı sıkıyorlar... çocuğum olmuyor diye...
Ben artık ben olmaktan çıktım hic bir yere gitmek istemiyorum şu saat oldu hala yataktayım kalkmak bile gelmiyor içimden...
Kedilerim var sadece onlarla zaman geçiyor..
Iliklerime kadar yalnızlığı yasıyorum hiç iyi değilim benim halim nolacak bilmem...
Oturup da sohbet edeceğim kimsem yok..
Allahtan başka hiç kimsem yok...

Eşinizin ailesi var mı? Onlarla iletişim kurun. Ben de 34 yaşındayım ve çocuğum olmuyor. Bu konu zaman zaman insanı yalnızlaştırıyor tabi. Ama sonra silkelenip tekrar hayata tutunuyorum. Küçük bir şehirde mi yaşıyorsunuz

ayse_sultan · 3 Eylül 2019

ISSIZZ .!.:
Merhaba arkadaşlar...
Ben 33 yaşında eşimden başka kimsesi olmayan biriyim...
Ikimizinde ailesi uzakta..
Annem ailem beni daha karnındayken istememis zaten.. çocukluğum çok zor geçti bu yüzden... neden kız oldum diye istemediler beni.. eşimi tanıdıktan sonra başka şehire taşınıp evlendik beni istemeyeni ben hic istemem hesabi...
Işler umduğum gibi gitmedi yaşadığım yerde 7 yıldır yaşıyorum komşular merhaba diyip geçiyor kimsem yok hala.. burda herkes ailesi ile görüşüyor kimse kimseye gitmiyor...
Arkadaş edindim hepsi beni kullanmak için istedi arabam var diye oraya götür buraya götür.. kullandılar hep.. bide çocuk mevzusu yüzünden herkesten uzaklaştım sürekli sorup canımı sıkıyorlar... çocuğum olmuyor diye...
Ben artık ben olmaktan çıktım hic bir yere gitmek istemiyorum şu saat oldu hala yataktayım kalkmak bile gelmiyor içimden...
Kedilerim var sadece onlarla zaman geçiyor..
Iliklerime kadar yalnızlığı yasıyorum hiç iyi değilim benim halim nolacak bilmem...
Oturup da sohbet edeceğim kimsem yok..
Allahtan başka hiç kimsem yok...

kendi yaşıtların olmuyorsa, yaşlı teyzelerle görüşebilirsin...çocuğun olmuyorsa, gönüllü annelik yapabilirsin bakım evlerinde...5-10 dk. parka gidip otursam, orada bile anında birileriyle tanışıp, kaynaşılıyor...

H M · 3 Eylül 2019

ayse_sultan .!.:
kendi yaşıtların olmuyorsa, yaşlı teyzelerle görüşebilirsin...çocuğun olmuyorsa, gönüllü annelik yapabilirsin bakım evlerinde...5-10 dk. parka gidip otursam, orada bile anında birileriyle tanışıp, kaynaşılıyor...

Ben iki tane kardeş bcürük baktim esimle cok eglenceli gecti sonra birakip tedavime basladim aslinda bana bi yakinimiz is yerinden teklifte bulundu esime aramiyordum boyle bir is.. ama neden olmasin evime hem katki hem de bana eglence olur tecrube olur dedim hala bana gelirler cok severiz birbirimizi.. bende buyuk kucuk gorusurum bicok kisiyle oturur 2 muhabbet ederim.arada nadir gorusuruz oda yetiyor kendime aktiviteler yapiyorum hayat geciyor bi sekilde

Elmas2326 · 3 Eylül 2019

ISSIZZ .!.:
Merhaba arkadaşlar...
Ben 33 yaşında eşimden başka kimsesi olmayan biriyim...
Ikimizinde ailesi uzakta..
Annem ailem beni daha karnındayken istememis zaten.. çocukluğum çok zor geçti bu yüzden... neden kız oldum diye istemediler beni.. eşimi tanıdıktan sonra başka şehire taşınıp evlendik beni istemeyeni ben hic istemem hesabi...
Işler umduğum gibi gitmedi yaşadığım yerde 7 yıldır yaşıyorum komşular merhaba diyip geçiyor kimsem yok hala.. burda herkes ailesi ile görüşüyor kimse kimseye gitmiyor...
Arkadaş edindim hepsi beni kullanmak için istedi arabam var diye oraya götür buraya götür.. kullandılar hep.. bide çocuk mevzusu yüzünden herkesten uzaklaştım sürekli sorup canımı sıkıyorlar... çocuğum olmuyor diye...
Ben artık ben olmaktan çıktım hic bir yere gitmek istemiyorum şu saat oldu hala yataktayım kalkmak bile gelmiyor içimden...
Kedilerim var sadece onlarla zaman geçiyor..
Iliklerime kadar yalnızlığı yasıyorum hiç iyi değilim benim halim nolacak bilmem...
Oturup da sohbet edeceğim kimsem yok..
Allahtan başka hiç kimsem yok...

Bende başka şehirdeyim ailemden uzaktayım gerçi kendim istedim uzak olmayı.tam bi aile gibi hissetmeyince böyle oluyor... eşim çalışıyor ben iş bulamıyorum ayda bi kayınvalide me gidiyoruz komşularım var kim müsait olursa kahveye çağırıyoruz birbirimizi herkesin çocuğu var benim 2 yıldır olmuyor yani insan hep yalnız nedense kendinize bi uğraş bulun bence kurslara falan yazılın oralardan arkadaş edinebilirsiniz

Khomyuk · 3 Eylül 2019

ISSIZZ .!.:
Terapiste gittim yalnızlığım ap açık ortada...
Çocuk konusu evet benim en ince sızım ama elimden bişey gelmiyor herşey nasip...
Oturup sohbet muhabbet edebileceğim hiç kimsem yok... piskolog buna ne yapsın...

Siz biraz da kendinizi uzak tutuyor olabilir misiniz?
Çok samimi dost olmasa da arkadaşlar edinebilirsiniz? Kurslara, aktivitelere varsa klüplere gidebilirsiniz?

H M · 3 Eylül 2019

Khomyuk .!.:
Siz biraz da kendinizi uzak tutuyor olabilir misiniz?
Çok samimi dost olmasa da arkadaşlar edinebilirsiniz? Kurslara, aktivitelere varsa klüplere gidebilirsiniz?

Ya bu cocuk mevzusuda cok kapatiyor insani ben oyle cok kendimle kalip kendimi yemeyi sevmiyorum o yuzden dişa donügüm bu konuda cekingem yok ama herkes ayni degil belki de buyuk etkendir
Genellikle ev hanimlari arasindada bu mevzular konusuluyor ama ben coxugum olmasada katiliyorum onlara fikrimi soyluyorum sohbetten syirmiyorum kendimi zora degistiriyorum konuyu ama herkes hissiyatlari cok farkli.

Morlimonn · 3 Eylül 2019

Benmde fazla komsum arkadas vs yok cocuk desen oda yok daha esim erken diyo bukdr kendini uzme senden daha kotu durumda olanlari dusun allah insallh en kisa surede bebek nasip eder

Khomyuk · 3 Eylül 2019

brcstegul .!.:
Ya bu cocuk mevzusuda cok kapatiyor insani ben oyle cok kendimle kalip kendimi yemeyi sevmiyorum o yuzden dişa donügüm bu konuda cekingem yok ama herkes ayni degil belki de buyuk etkendir
Genellikle ev hanimlari arasindada bu mevzular konusuluyor ama ben coxugum olmasada katiliyorum onlara fikrimi soyluyorum sohbetten syirmiyorum kendimi zora degistiriyorum konuyu ama herkes hissiyatlari cok farkli.

Yani elden bir şey gelmiyorsa durumla barışmak lazım. Ömür bir tane. Bitti mi dönüşü yok.
Kendmizi yemek üzülmek sonucu değiştirmeyecekse mutlu olmaya çalışmak lazım.

H M · 3 Eylül 2019

Khomyuk .!.:
Yani elden bir şey gelmiyorsa durumla barışmak lazım. Ömür bir tane. Bitti mi dönüşü yok.
Kendmizi yemek üzülmek sonucu değiştirmeyecekse mutlu olmaya çalışmak lazım.

Aynen oyle gittimiz yoldaki ayrimlari secmemiz lazim biri kapanmişsa digerini secmek lazim.Insan olmanin gerekleri 1 tane degil hayata tutunmak icin cok sebeblerimiz var aramak care bulmakta bize düşer.. etrafa pozitif enerji yaymak gerekir bazen boyle sekilleniyor ortamlarda.. enerji sinerji onemli.

ISSIZZ · 3 Eylül 2019

teolog8579 .!.:
Eşinizin ailesi var mı? Onlarla iletişim kurun. Ben de 34 yaşındayım ve çocuğum olmuyor. Bu konu zaman zaman insanı yalnızlaştırıyor tabi. Ama sonra silkelenip tekrar hayata tutunuyorum. Küçük bir şehirde mi yaşıyorsunuz

Evet küçük bir şehir burası ama insanlar aileleri ile görüşüyor çok fazla komşuluk yok..
Eşimin ailesi de uzakta...

Capanin Gururu Teyom · 3 Eylül 2019

ISSIZZ .!.:
Evet küçük bir şehir burası ama insanlar aileleri ile görüşüyor çok fazla komşuluk yok..
Eşimin ailesi de uzakta...

Konularına baktım. Sanırım bana yardımcı da olmuştun hidrosalpenks konusunda. Çalışıyor musun? Benim işim stresli ama kafa dağıtmama yardımcı oluyor. Kitap okumak, yemek yapmak, farklı aktiviteler iyi gelebilir belki. aynı şehirde olsak derstleşirdik

ISSIZZ · 3 Eylül 2019

teolog8579 .!.:
Konularına baktım. Sanırım bana yardımcı da olmuştun hidrosalpenks konusunda. Çalışıyor musun? Benim işim stresli ama kafa dağıtmama yardımcı oluyor. Kitap okumak, yemek yapmak, farklı aktiviteler iyi gelebilir belki. aynı şehirde olsak derstleşirdik

Keske,Aynı dertleri yaşayanlar birbirini daha iyi anlar.. çalışıyorum.. çalışmazsam kafayı yerim herhalde hic bir meşgalem yok başka..kimseyle oturup dertlesemiyorum..
Çevremde herkes 3 4 çocuklu oturup sohbet bile edilmiyor beni yargılıyorlar..
Siz ameliyat oldunuz mu hidrosalpenks den kurtuldunuz mu.. Ben geçen yıl eylül de ameliyat oldum sağ tüp alındı sol tüp temiz...
Ama yinede anne olamadım...

Khomyuk · 3 Eylül 2019

ISSIZZ .!.:
Keske,Aynı dertleri yaşayanlar birbirini daha iyi anlar.. çalışıyorum.. çalışmazsam kafayı yerim herhalde hic bir meşgalem yok başka..kimseyle oturup dertlesemiyorum..
Çevremde herkes 3 4 çocuklu oturup sohbet bile edilmiyor beni yargılıyorlar..
Siz ameliyat oldunuz mu hidrosalpenks den kurtuldunuz mu.. Ben geçen yıl eylül de ameliyat oldum sağ tüp alındı sol tüp temiz...
Ama yinede anne olamadım...

Meşgale bulmanız lazım.
Çocuk isteyen bir arkadaşım var. Yaşı ileri bir beyle evli. Eşinden dolayı çocukları olmuyor. Umudunu da kesti. Kendine çok güzel oyalanacak şeyler buluyor. Şehir meclisi gibi bir yer var mesela orada şehiri güzelleştirmek için toplantılar oluyor ona katılıyor, dil kursuna gidiyor, yemek kursuna gidiyor. Çocukları sevdiği için bir kurumda gönüllü çalışıyor aynı zamanda.
Siz de durumla barışıp kendinize hobiler bulmalısınız.

Capanin Gururu Teyom · 3 Eylül 2019

ISSIZZ .!.:
Keske,Aynı dertleri yaşayanlar birbirini daha iyi anlar.. çalışıyorum.. çalışmazsam kafayı yerim herhalde hic bir meşgalem yok başka..kimseyle oturup dertlesemiyorum..
Çevremde herkes 3 4 çocuklu oturup sohbet bile edilmiyor beni yargılıyorlar..
Siz ameliyat oldunuz mu hidrosalpenks den kurtuldunuz mu.. Ben geçen yıl eylül de ameliyat oldum sağ tüp alındı sol tüp temiz...
Ama yinede anne olamadım...

Ben de temmuzda ameliyat oldum. sağ tüpüm alındı. bu ay aşılama deneyeceğiz şayet bir aksilik çıkmazsa. Aşılamadan ümidim yok açıkçası. Ama sırf tüp bebekte devlet desteğinden yararlanmak için iki kez denemeye karar verdim. Bakalım ne olacak. İş ortamında sadece bir arkadaşım var samimi olduğum. Başka da yok. Ablam var dert ortağım. Bizim de imtihanımız bu ne yapalım. Hayat güzel.

ISSIZZ · 3 Eylül 2019

teolog8579 .!.:
Ben de temmuzda ameliyat oldum. sağ tüpüm alındı. bu ay aşılama deneyeceğiz şayet bir aksilik çıkmazsa. Aşılamadan ümidim yok açıkçası. Ama sırf tüp bebekte devlet desteğinden yararlanmak için iki kez denemeye karar verdim. Bakalım ne olacak. İş ortamında sadece bir arkadaşım var samimi olduğum. Başka da yok. Ablam var dert ortağım. Bizim de imtihanımız bu ne yapalım. Hayat güzel.

Canım benimde sağ tüp alındı.. doktor normal yolla bile çocuğun olur dedi ama olmadı..
2 negatif tüp bebek deneyimim var malesef... allah yardımcımız olsun...

Yalnızlığı iliklerime kadar hissediyorum hiç iyi değilim..

Guru

Nirvana

♈

Nirvana

Guru

Nirvana

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Nirvana

Ömür dediğin bir gün oda bu gün

Nirvana

Nirvana

Pufişim geliyo 🤩 ♡♡

Nirvana

Nirvana

Guru

Nirvana

Guru

Nirvana

Nirvana

Guru

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency