- 26 Nisan 2017
- 177
- 79
- 25
Merhabalar çok uzun yazacağım vakti olan okur :) zaten sadece içimi dökmek istiyorum. Bir de yıllar sonra burayı okuyup bunları görmek istiyorum .
Ben 19 yaşında üniversite birinci sınıftayım. Çok ama çok doluyum. Aklımda onlarca soru var. Buraya gelirken birçok hayal kurmuş. Heyecanlanmış ilk iki ay ise aradığı farklılığı, üniversitede olmanın güzelliğini yaşamış bir kızım.
Ama 2 ay sonra büyü bozulmaya başladı. Yurtta 8 kişilik birden can ciğer olduğumuz arkadaş grubumla bölünüp karakolluk olduk. . O sinirle polislere kızarken kızların görüyorsunuz ne kadar asabi konuşulmuyor bile bununla demesi üzerine aslında bu gibi durumlarda sükuneti koruyup kendimi yıpratmamam gerektiğini öğrendim.
Okuldaki kızlarla tanışma esnasında masada bana sen aslında çirkinsin. Sadece bebek yüzlüsün. Güzellik kavramı sana uğramıyor dediklerinde sadece sizin fikriniz demekle yetindim. Ama günlerce aynaya bakamadım. Okuldaki 3lü yakın sandığım kız arkadaş grubuma yakınıp bana böyle dediler diye anlattığımda bana: "Aaa sana öyle mi söylediler? Bana hep güzel diyorlar."deyince yine kırıldım. Güldüm sadece evet güzelsin dedim. Diğer arkadaşımın alenen bana çirkin iması yapmasına müsade ettim. Odamdaki kızların bana iğneleyici laflarına maruz kaldım. Yurt müdürü karakolluk olunca ifademizi almak için odasına çağırınca "Tehdit edildik. Ne yapsaydık?" deyince "Tehditten kim ölmüş? Ben hiç ölen görmedim.Sen çok magazin izlemişsin!" Cevabını alınca ona :
"Ben magazin değil haber izliyorum. Size de tavsiye ederim" dedim. Bunun üzerine terbiyesiz ilan edildim. Hakaret işittim.
Gerçekten birçok olay yaşadım bunlar sadece bir türevi ama bu kadar insanın içinde bir insan tanıdım. Tertemiz saf iyi niyetli. Herkesin onla dalga geçtiği bir kızdı. Bense onun bu dalgalara maruz kalmasını önlemek istedim. Çok yakın arkadaş olduk. Bu kızın her şeyini yavaş yavaş öğrendim. Aslında ona kimse ne olduğunu sormamıştı. Ailesini sormamıştı. Hiç bir insan onun sevdiği aktiviteleri yapmamıştı. Bu onun sözleriydi. Onu açmak için çok uğraştım. Ve açtımda bana ilk defa hoşlandığı insanı söylemişti. O çocuğa sahte bir hesaptan yazıp kendini sonra ifşa etti. Onunla olmadı. Ama arkadaşım çok değişmişti. Bir kişiye daha aynı taktik üzerinden mesaj attı. Mesajları okuduğumda dalga geçtiklerini gördüm. Ona bunu açıklama çalıştım. Okuldaki herkese bakıyordu. Çok saftı. Herkesle konuşurdu. Annesiyle tanıştım. İkimizinde babası yoktu. Annesi onu bana emanet etti. O ise bana yardım et diyordu sürekli
Tabi ki yine dayanamadı. Bu sefer fakeden okulun çapkın çocuğuna yazmış. Çocukta buna tehditle zorla fotoğrafını attırmış. O gün telefonda konuşmuşlar. Görüntülü konuşmuşlar. Çocuk buna mesajda prensesim , bitanem falan yazmış. Sonra yattığı kızları anlatmış. Ben seni tehditle öperim, koklarım yazmış. Bana gösterince ise ben de kızdım. Bana dediği şey her şeyi açıkta yaşıyor. Sadece saka yapıyor. Her şeyi abartma. O gün kavga ettik çünkü benim de iznim olmadan ismimi geçirmiş onunla. Gitti çocukla buluştu falan artık bu kısmı beni ilgilendirmezdi karışmadım.
Başka bir gün kütüphanede uyuya kalmış. Benim teyzemin tanıdığı bir adam var 30 yaşlarında üniversite okuyor. Kütüphanede uyuya kalınca adam uyandırmak zorunda kalmış. Tanışmışlar. Aşağı bahçede arkadaş grubuyla gitar şarkı faslı yapmışlar buraya kadar bir şey yok. Ama sonra adam zorla motoruna bindirmiş. Bana bunu anlatırken gözleri doluyor. Sonra adamla sohbet ettikçe beni ortak tanıdıklarını fark etmişler. Adam ise yalvarmış Zeze632ye anlatma diye.
3 gün öncede arkadaşımı okula gidince aradım. Nerdesin diye her zaman yapıtımız şeyler 2 kere açmadı. Meşgule attı. Durduk yere. Kavgamız yoktu bu olanlara ben hiç bir şey demedim. Demeye de hakkım yok. Sonra kendi beni aradı bahçede buluşunca bana bağırmaya başladı. Neden bilmiyorum inanın. Ben de o günden sonra artık uğraşmama kararı aldım. Ve arkadaşlığımı bitirdim. Şimdi ise tamamen yalnız kaldım. Birinci sınıfta yıprandım. Anlatamadığım o kadar şey oldu ki . Üniversite bu mu? Böyle mi gidecek ? Bu kadar insanla nasıl düşman olduk. İnanın bilmiyorum ama çok yorulduğumu hissediyorum
Ben 19 yaşında üniversite birinci sınıftayım. Çok ama çok doluyum. Aklımda onlarca soru var. Buraya gelirken birçok hayal kurmuş. Heyecanlanmış ilk iki ay ise aradığı farklılığı, üniversitede olmanın güzelliğini yaşamış bir kızım.
Ama 2 ay sonra büyü bozulmaya başladı. Yurtta 8 kişilik birden can ciğer olduğumuz arkadaş grubumla bölünüp karakolluk olduk. . O sinirle polislere kızarken kızların görüyorsunuz ne kadar asabi konuşulmuyor bile bununla demesi üzerine aslında bu gibi durumlarda sükuneti koruyup kendimi yıpratmamam gerektiğini öğrendim.
Okuldaki kızlarla tanışma esnasında masada bana sen aslında çirkinsin. Sadece bebek yüzlüsün. Güzellik kavramı sana uğramıyor dediklerinde sadece sizin fikriniz demekle yetindim. Ama günlerce aynaya bakamadım. Okuldaki 3lü yakın sandığım kız arkadaş grubuma yakınıp bana böyle dediler diye anlattığımda bana: "Aaa sana öyle mi söylediler? Bana hep güzel diyorlar."deyince yine kırıldım. Güldüm sadece evet güzelsin dedim. Diğer arkadaşımın alenen bana çirkin iması yapmasına müsade ettim. Odamdaki kızların bana iğneleyici laflarına maruz kaldım. Yurt müdürü karakolluk olunca ifademizi almak için odasına çağırınca "Tehdit edildik. Ne yapsaydık?" deyince "Tehditten kim ölmüş? Ben hiç ölen görmedim.Sen çok magazin izlemişsin!" Cevabını alınca ona :
"Ben magazin değil haber izliyorum. Size de tavsiye ederim" dedim. Bunun üzerine terbiyesiz ilan edildim. Hakaret işittim.
Gerçekten birçok olay yaşadım bunlar sadece bir türevi ama bu kadar insanın içinde bir insan tanıdım. Tertemiz saf iyi niyetli. Herkesin onla dalga geçtiği bir kızdı. Bense onun bu dalgalara maruz kalmasını önlemek istedim. Çok yakın arkadaş olduk. Bu kızın her şeyini yavaş yavaş öğrendim. Aslında ona kimse ne olduğunu sormamıştı. Ailesini sormamıştı. Hiç bir insan onun sevdiği aktiviteleri yapmamıştı. Bu onun sözleriydi. Onu açmak için çok uğraştım. Ve açtımda bana ilk defa hoşlandığı insanı söylemişti. O çocuğa sahte bir hesaptan yazıp kendini sonra ifşa etti. Onunla olmadı. Ama arkadaşım çok değişmişti. Bir kişiye daha aynı taktik üzerinden mesaj attı. Mesajları okuduğumda dalga geçtiklerini gördüm. Ona bunu açıklama çalıştım. Okuldaki herkese bakıyordu. Çok saftı. Herkesle konuşurdu. Annesiyle tanıştım. İkimizinde babası yoktu. Annesi onu bana emanet etti. O ise bana yardım et diyordu sürekli
Tabi ki yine dayanamadı. Bu sefer fakeden okulun çapkın çocuğuna yazmış. Çocukta buna tehditle zorla fotoğrafını attırmış. O gün telefonda konuşmuşlar. Görüntülü konuşmuşlar. Çocuk buna mesajda prensesim , bitanem falan yazmış. Sonra yattığı kızları anlatmış. Ben seni tehditle öperim, koklarım yazmış. Bana gösterince ise ben de kızdım. Bana dediği şey her şeyi açıkta yaşıyor. Sadece saka yapıyor. Her şeyi abartma. O gün kavga ettik çünkü benim de iznim olmadan ismimi geçirmiş onunla. Gitti çocukla buluştu falan artık bu kısmı beni ilgilendirmezdi karışmadım.
Başka bir gün kütüphanede uyuya kalmış. Benim teyzemin tanıdığı bir adam var 30 yaşlarında üniversite okuyor. Kütüphanede uyuya kalınca adam uyandırmak zorunda kalmış. Tanışmışlar. Aşağı bahçede arkadaş grubuyla gitar şarkı faslı yapmışlar buraya kadar bir şey yok. Ama sonra adam zorla motoruna bindirmiş. Bana bunu anlatırken gözleri doluyor. Sonra adamla sohbet ettikçe beni ortak tanıdıklarını fark etmişler. Adam ise yalvarmış Zeze632ye anlatma diye.
3 gün öncede arkadaşımı okula gidince aradım. Nerdesin diye her zaman yapıtımız şeyler 2 kere açmadı. Meşgule attı. Durduk yere. Kavgamız yoktu bu olanlara ben hiç bir şey demedim. Demeye de hakkım yok. Sonra kendi beni aradı bahçede buluşunca bana bağırmaya başladı. Neden bilmiyorum inanın. Ben de o günden sonra artık uğraşmama kararı aldım. Ve arkadaşlığımı bitirdim. Şimdi ise tamamen yalnız kaldım. Birinci sınıfta yıprandım. Anlatamadığım o kadar şey oldu ki . Üniversite bu mu? Böyle mi gidecek ? Bu kadar insanla nasıl düşman olduk. İnanın bilmiyorum ama çok yorulduğumu hissediyorum
Son düzenleme: