- 21 Aralık 2023
- 5
- 6
- 21
- Konu Sahibi lonelygirlllll
- #1
merhaba hanımlar, ben 22 yaşında bi üniversite öğrencisiyim. çok uzatmayacağım, şu zamana kadar gerçekten zor bir hayat yaşadım. annemi çok küçük yaşta kaybettim, kardeşim yok, babam hep uzaktaydı, anneannem büyüttü beni. onu da birkaç yıl önce kaybettim. yani çok yalnız kaldım gerçekten. ailemdeki diğer üyeler teyzelerim vs var ama menfaat peşindeler yani varlıkları yoklukları bir. ben babamla yaşıyordum anneannemi kaybettiğimden beri ama o da birlikte yaşanması çok zor biriydi. şu anda başka bir şehirde öğrenci evindeyim. bir de benim toksik ilişkim vardı 7 yıl süren şehir değiştirmemle birlikte bitti diyebilirim ama bir şekilde kopamıyorum da çünkü aileme dair yani aile gibi hissettiren tek şey de o. ama imkansız gibi onunla da olmamız bu saatten sonra. yani hayatımdaki tek sorun yalnızlık hissi gerçekten hayatım boyunca yalnız olmama rağmen hiç alışamadım bu hisse. hep beni geri çekti. kariyerimde gerçekten parlama yaşayabilirim ileride eğer çabalarsam ama içimden gelmiyor bazen, kendimi öldüresim falan geliyor ya da bu toksik ilişkimle evlenip çoluk çocuğa karışasım geliyor. çünkü bu yalnızlık hissinden kurtulamıyorum. bir an önce ailemi kurmak istiyorum. arkadaş konusunda da çok sosyal biriyim bu tür bi yalnızlıktan bahsetmiyorum. aile boşluğundan bahsediyorum. daha önce böyle bir şey yaşayan var mı?
hemde tüm hayatim boyunca. Hicbir zaman gecmeyen bir yanlizlik.. 1000 kisinin icinde bile. Ama evlensende, 10 cocugunda olsa malesef bu yanlizlik hissi gecmiyor. Icten gelen bir sey bu.. kisilerle alakali degil. Gencken ben de senin gibi düsünürdum sonradan anladimki ruhen malesef böyle…… Ama daha cok gencsin önünde koca güzel bir hayat var. Hayatini ve kendini kabullen, sakin ama sakin kisilere bel baglama. Kendi icinde bul huzuru elin piskopatinda degil.
şaka bir yana ailem arkadaşlıklarım sayesinde o duygu ne demek en iyi bilenlerden biriyim. annem babam ben çok küçükken boşandı o aile bir anda yok oldu, hayatım o zamandan itibaren kötüye evrildi. büyüdüm, genç kız oldum yine aynı. onların varlıkları benim için fiziken var, ruhen, manen yok, herkesin bağ dediği şey yok. sen kendine odaklan, okuluna kariyerine odaklan yeter, seni yalnız bırakmayacak olan yine sensin. bu da kendime hatırlatma olsun.
