Merhaba ben 21 yaşındayım. Üniversite 3. sınıf öğrencisiyim.
Şimdi size en büyük derdimi anlatacağım.
Ben tek çocuğum. Küçükken çok hissetmiyordum ama bu aralar özellikle de son 2 senedir ne kadar yalnız olduğumu hissediyorum.
Akrabalarıma bakıyorum. 4 teyzem 1 dayım var ama hiç çok çok yakın olmadık.
Bir araya gelince iyiyizdir ama genelde herkes birbirinin arkasından konuşur.
Sülalede tek çocuk olan sadece benim.
Orda burda kardeş olan kuzenlerimin birlikte fotoğraflarını görüyorum. Yeğenleri oluyor. Kalabalıklar. Abilere ablalara sahipler. Benimse annemle babam dışında kimsem yok.
En kötüsü de birgün onların da olmayacağını bilmek. Sırtımı dayayabileceğim beni koşulsuz şartsız kimsenin sevmeyeceğini bilmek..
Bu durumdan dolayı arkadaşlıklarımda çok fazla taviz verdim hep. Onları kaybetmemek adına. Tabii genelde sonu üzücü bitti arkadaşlıklarımın da . İnsanlara taviz verdikçe benden almayı öğrendiler.
İşte böyle. Ne yapacağımı hiç bilemiyorum. Özellikle şuanda böyle kalabalık paylaşılan iftar sofrası fotoğraflarına çok fazla imreniyorum
Biz 10 kardeşiz. 9umuz da birbirimize çok duskunuz bi abim vefat etti. Ama onlar olmazsa cildiririm heralde abimin vefatı hala her gece anlatır beni üzerinden 13 yıl geçmesine rağmen. Ablalarim abilerim candir asla kusmeyiz maşallah nazar değmesin.
Allah yardımcınız olsun tek çocuk gerçekten çok zor.
Benimde bi erkek kardeşim var.Evlendikten sonra bize yaşattıkları yüzünden,olmasaydı keşke diye düşündüğüm çok oldu.Ama bi kızkardeşim olmasını çok isterdim.Yani ha erkek kardesin var ha tek çocuksun çok ta farketmiyor bence,hatta sana düşman bile kesilebiliyor o kardeş dediğin..tabi istisnalar hariç..benide cok düşündürüyor ilerde yaşayacağım yalnızlık ve buna ne bi kocanın ne de çocukların ilaç olacağıni asla düşünmüyorum hadi çocuklar belki de,kocalara asla güvenilmez,yarın bigün ayrılırsinız el olur..Yeri geldiğinde kendi kendimize yetmeyi ögrenicez başka çaresi yok..
yazdıklaınızı okuduktan sonra 3 çocuk yapma fikrine dönüyorum inanın. daha ilki karnımda şimdiden hamile kalasım var inanın. Bizde 3 kardeşiz bir ablam birde erkek kardeşim var. iyiki 3 kişiyiz daha da fazla olsak süper olurdu diyorum.
bi sen değilsin ki böyle, benim de kardeşim yok üstelik babam da yok, sadece annem var. çoğu zaman yalnız yemek yerim ve yalnız ya da erkek arkadaşımla gezerim. ben de çok imreniyorum kardeşleri olanlara, kalabalık güçlü ailelere, evet insan yalnız da hissediyor ama yapacak bi şey yok alışıyoruz.
Canim benim Allah sana ileride hayirli evlatlar nasip etsin insaallah.Ben de tek cocugum cok iyi anliyorum hislerini.Evlenince esimin kardesleri benim de kardesim olur diye dusundum ama ne yazik ki insanlarin etrafi kalabalik olunca seni gormuyorlar bile.sen kendi kendine akrabacilik oynuyorsun.Taki evlat sahibi olana kadarİste o zaman butun dunya bi yana evlat bi yana.6 yasindaki oglumla kanka gibiyiz her yeri gezeriz, cok egleniriz Simdi ogluma da kardes yolda insaallah o hic yalniz kalmaz benim gibi...
dışardan güzel görünebilir ama bi o kadar da dezavantajı var.kendi adıma söyleyim bazen kardeş gibi geliyolar tam anlamıyla bazende gerçekten onları yabancılarmış gibi, arkadaşlarımdan farksız hissediyorum.kardeşlerin olsada yalnız hissedebilirsin kendini.özellikle evlenince tamamen yabancılaşıyolar.herkes için eşi çocukları önce geliyo doğal olarak.birde canını sıktıklarında daha bi üzülüyosun canından kanından daha yakın oldukları için.varlıklarının mutlaka getirileri var ama bi o kadarda götürüleri sıkıntıları var.arkadaşlarını seçebiliyosun ama kardeşlerini seçemiyosun,ne kardeşler var neler yapıyolar.üzülme o yüzden buna tek çocuk olman daha hayırlıymış öyle düşün.
Ben de senin gibiyim tekim. babam vefat etti.annemleyiz sadece baba tarafım samimiyetsiz ki onlar 9 kardeş düşün. bir sürü kuzenim var öyle toplaşıp yemeklere gitmeler gezmeler.ben sadece fotolara bakıyorum.ilk zamanlar senin gibi düşünüyordum bunalıma girmiştim.hayat bu canım insanları illaki sevdiremeyiz ki.zaten onların arasına girdiğinde de yabancı gibi oluyorsun.önce bi bitir okulunu.hayat senin için güzel insanlar getirir karşına.
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Aynem senin durumundayım.. Bende öyle hissettim baya.. Bende arkadaşlıklarımda taviz verip üzüldüm bu yüzden.. Sakın üzülme zaten ilerde kocan, çocukların olacak, daha kimler kimler olacak inşallah.. Öz kardeşten yakın arkadaşlarımız da olur inşallah. Hem ne öz kardeşler var, düşmanın düşmana yapmadığını birbirine yapan.. O yüzden üzülme, hiç bi zaman yanlız kalmayacaksın ki zaten, bunu bil..
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
hepimiz yalnızız aslında ..
ama cok kardesten yanayım ..
arkadaslar edinsen kendine ..
sosyallessen .. aktiviteler ..
Merhaba ben 21 yaşındayım. Üniversite 3. sınıf öğrencisiyim.
Şimdi size en büyük derdimi anlatacağım.
Ben tek çocuğum. Küçükken çok hissetmiyordum ama bu aralar özellikle de son 2 senedir ne kadar yalnız olduğumu hissediyorum.
Akrabalarıma bakıyorum. 4 teyzem 1 dayım var ama hiç çok çok yakın olmadık.
Bir araya gelince iyiyizdir ama genelde herkes birbirinin arkasından konuşur.
Sülalede tek çocuk olan sadece benim.
Orda burda kardeş olan kuzenlerimin birlikte fotoğraflarını görüyorum. Yeğenleri oluyor. Kalabalıklar. Abilere ablalara sahipler. Benimse annemle babam dışında kimsem yok.
En kötüsü de birgün onların da olmayacağını bilmek. Sırtımı dayayabileceğim beni koşulsuz şartsız kimsenin sevmeyeceğini bilmek..
Bu durumdan dolayı arkadaşlıklarımda çok fazla taviz verdim hep. Onları kaybetmemek adına. Tabii genelde sonu üzücü bitti arkadaşlıklarımın da . İnsanlara taviz verdikçe benden almayı öğrendiler.
İşte böyle. Ne yapacağımı hiç bilemiyorum. Özellikle şuanda böyle kalabalık paylaşılan iftar sofrası fotoğraflarına çok fazla imreniyorum
ahhh ah
bende tek kardeş sayılırım. bier abim var evli.bizimle alakası yok eşinin ailesi onun ailesi
kendimi geçtimde kızım çok yalnız olacak kuzeni muzeni yok.
eşim benden kötü çıktı hiç akraba ilişkileri yok.
Bu hayatta herkes tektir.5 tane kardeşin,5 tane çocuğunda olsa,kaderinde yalnızlık varsa yalnız olursun.Kendine çevre edin.Tek çocuk olmak yalnızlığın göstergesi değildir.Çvere ilişkilerinizde bir problem olmalı.Yoksa annenin babanın senin,iş arkadaşları,kendi akrabaları,eşi dostu,konu komşusu,hiç mi yok.İnsanlara fazla değer vermeden,saygı çerçevesinde arkadaşlıklar kurabilirsin.Yarın da senin evlatların yuvan olur.
En güzeli böylesi canımm çokluktan yarar gelmez.
İlerde kendi yuvanı kurduğunda şükredeceksin kalabalık aile olmadığına,inşallah evleneceğin kişi de tek çocuk olur.
Ne kadar az insan o kadar huzur demektir şükret haline tatlım
Olaya olumlu yanından bak, ya kardeşin, abin, ablan olsaydı da hayatında yemediğin kazıkları atsaydı sana, kimseden görmediğin kötülükleri ondan görseydin öyle nasıl olurdu bir düşün. Her kardeş bir değil, hayırlı olanı makbul ama madem yok bu kadar dert etme.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?