- 29 Nisan 2013
- 16.167
- 31.001
- 798
Ben tüm yazılanları okumadım ama sizin yorumunuz çok dikkatimi çekti. Konu sahibi gibi ben de aldatıldım. Bu korkunç olayı yaşayan biri olarak sanırım onu en iyi anlayanlardan biriyim. Yani konu sahibinini yerine çok rahat koyabilirim kendimi. Sabırla kocasının ıslah olmasını bekleyerek, o şüphe ve o psikolojiyle yaşamak korkunç bir şey. Ben yaşadım.
Aldatmak bir kişilik bozukluğudur ve bu tip insanlar düzelmiyor maalesef. İçinde zaten vicdan olsaydı bu olayı yaparken çocuğu aklına gelirdi. Kişilik bozukluğu da düzelmiyor maalesef. Zaten konu sahibi bir kere affetmiş ama adam devam etmiş. Bence artık sınırlarını zorlamış adam. Bu tip erkekler ancak antropoza girip de elden ayaktan düşünce iflah oluyorlar. Artık karısının eline kalınca. Peki değer mi? Değmez. Buna göz yumup adamın aklını başına toplaması için sabırla beklemek kadını adamın gözünde daha da onursuzlaştırıyor. Ben şu anda boşanma aşamasındayım, dava devam ediyor. 9 yaşında da bir oğlum var. Boşanmak kolay çözüm deniyor ama yaşayan bilir, boşanmak hiç de kolay bir şey değil. 12 yıllık evliliğim ve boş yere bir hiç için harcadığım bir ömrüm var. Oğlum için dedim. Ama o da bir yere kadar. Ben tek başıma da oğlumu büyütebilirim. Önce kişinin kendisi, bunu öğrendim. Ben iyi olursam oğlumu da sağlıklı büyütebilirim.
Son olarak konu sahibine şunu söylemek istiyorum: İçinde o gücü bulabilirsen boşanmalısın, bunu kendin ve evladın için yapmalısın. Aksi takdirde ömür boyu için içini kemirecek. Güçlü ol, başın dik dursun, bu senin hatan değil eşinin hatası o yüzden sen değil bırak o üzülsün. Sanırım onca yılın alışkanlığını bir kenara atıp yalnız kalmak seni kararsız yapıyor. Yyoksa kendinde boşanma gücünü bulabilseydin buraya bile yazmadan boşanma kararı alırdın. Ama merak etme Rabbim yardım ediyor.
Yine de son karar senin. Rabbim yardımcın olsun.