cok gecmiş olsun,vicdan azabı çekme senin ne sucun varki..
bebek yasamayan eve bebek misafir gelince okadar zor oluyoki..
neyden sakınacağını bilemiyosun,maşa olmasa başka bişi zararsız görünen düz zemin üzerinde bile onlar için binbir türlü tehlike var..ve onları herbirinden korumak imkansızz.
aklıma 13 yaşımdayken yaşadığım bişi geldi.beni o dönem cok etkilemişti..
bize gelen bir misafirin 2-3 yasındaki kızını sırtıma almıştım (sanki kendim cok büyüğüm de)
gezdirdim falan cok hoşuna gidiyodu,benimde tabi..
sonra gücüm bitti yatağa bırakmak isterken,yatagın arkasındaki kalorifer peteğine cok sert biçimde kafasını çarptı ve cocuk katıla katıla agladı hiç unutmam hala..
bebegin ablası da 8-9 yaşında bana basladı bağırıp çağırmaya,kardeşini koruyor tabi aklınca o da haklı..cok üzülmüştüm ve uzun dönem etkisinde kalmıştım..beyin kanaması falan geçirir diye cok korkmuştum..cok şükür bişi olmamıştı ama olabilirdi de..olsaydı suclusu kim olucaktı 13 yasındaki ben mi,annesi bile kendini suclayabilirdi cocuguma göz kulak olmadım diye..cocuk yetiştirmek gerçekten zor iş..herşeyden koruyamıyosun,kapalı bir fanusta gibi dış etkenlerden sakınamıyosun..
üzülmeni anlıyorum ama sırf o minigin acı cektigini gördüğün için üzül,vicdan azabı çekicek bişi yok ortada:teselli: