Yapayalnızım

rafflessia

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
4 Eylül 2009
218
0
116
İstanbul
Merhabalar...Ben üniversitede son sınıfa geçtim.Bu zamana kadar arkadaşlıklarımda bir problem yoktu ancak 3. sınıfın son zamanları hem sevgilimden ayrıldım, hemde arkadaşlarımla aram çok kötü bir şekilde bozuldu.Artık hiç arkadaşım yok 1 sene nasıl geçecek onların suratına bakınca o kadar çok geriliyorum ki ne yapacağım ben
 
insan kendi kendine yetemeyecek bi canlı olsaydı, bir başına doğmazdı emin olun. ( siyam ikizleri hariç tabi )
kendi kendinize düşünme yetisi verilmiş, kendi kendinize konuşabiliyor, yürüyebiliyorsunuz. herkes tek başına hayatta kalabilir, kimseye gerçekten ihtiyacınız yok. arkadaşsız da kalamam diyorsanız üniversite ortamında aktivite bitmiyor ki, gidin bi aktiviteye katılın yeni arkadaşlar edinin. üniversite dediğimiz yerlerde 10-15 kişi olmuyor ki 35bin kişi olabiliyor yani

hem kimsenin yüzüne de bakmak zorunda değilsiniz. benim de sınıfta eskiden arkadaşım dediğim biçok insan var, yüzlerine bile bakmıyorum ne bakıcam yani benim yüzüme bakmayan bakınca da surat yapan insanın? yanında sevgilisi var, çocuk kalkıp da kıza "aa senin sınıfından neden selam vermedi" demesin diye selam veriyosun, ona bile surat yapıyolar. çok enteresan insanlar var canım. hiiiiç yüzlerine bakma o yüzden, kimin ne çıkcağı belli olmuyo gerçekten. ha ben notları onlar daha iyi buluyordu diye üzülüyodum ilk zamanlar ama sınıfta hiç konuşmadığım insanlar vardı gerçekten bomba çıktılar hem not konusunda hem de kişilik konusunda o surat yapanlarla karşılaştır desen yanlarında nanokapsül kadar kalırlar derim, o derece. üzüldüğüne değmez gerçekten. ben de bi ara ev arkadaşımla sorunluydum, yarın napcak ne dicek acaba diye sabaha kadar uyuyamazdım dert ederdim falan.. şimdi var ya o kadar saçma geliyo ki o hallerim o ruh halim, niye kendimi bu kadar üzülüp yıprattım niye dert ettim ki diyorum. gerçekten üzülmeye değmiyor.
 
herkesin böyle dönemleri oluyor demek ki benimde olmuştu. olsun bi süre sonra hoşuna bile gitmeye başlar. sonra yeni arkadaşların olur ya da olmaz orasını bilemem benim olmadı. olsa bile hep boş vakit harcamama sebep olan insanlardı halada öyle komşularım, arkadaşalarım ki toplasan 2 tane çocukluktan kalma ayda yılda bi görüştüğüm hepsi boş. çoğu zaman nedir bu durum dememe sebep oluyor. ortak nokta yok laylaylom var. eskiler desen hiçbirinden haberim yok istesem herkesle dost olamazmıyım olurum ama böyle iyi, mutluyum. dedikodu yok, kıskançlık yok, kırgınlık yok sadece güleryüzlü mesafe var. çok sıkılırsam buraya yazıyorum.
 
sadece konuşmamakla kalsa neyse bu insanlar ben huzursuz olayım diye her ortamda laf sokuyolar arkamdan gülüyolar, üstüme bile yürümeye çalışıyolar.Hiç alakam olmayan bir olay yüzünden kampüste arkamdan birsürü küfür salladılar ben kendi üstüme alınmıyordum dediklerini olayla alakam yoktu sadece olayın içindekilerle yan yanaydım ortamı yatıştırmaya çalışıyordum ama olayın içindeki insanlar sorunca biz o lafları rafflesia ya dedik demişler ben sonradan duyunca şok oldum sürekli rahatsız etme peşindeler buna nasıl dayanıcam ?
 
Canım senin ki biraz özel bi sorun. burda insanlar genel cevaplar veriyor zaen. gaet güzel şeylerde yazmışlar okuduysan. hepimiz geçtik o yollardan. zaten son senenmiş. umursamadan derslerine bakıcaksın , sonrasında bi daha da görmessn zaten yüzlerini .
 
Evet özel bir durum artık ama dayanamıyorum umursamamazlığı nasıl yapıyorsunuz ben neden beceremiyorum ( inanın yanımda biriyle konuşurken ona laf atıp yanımdan çekmeye çalışıyolar, okul pikniği oldu bunlar yüzünden gitmedim bile mezuniyetimde dahi bir sevinç yaşayacağımı sanmıyorum. En güzel yılımı mahvedecekler
 
Bende umursamadan duramazdım sanırım..
Yapman gereken şu 1 sene içerisinde kendine güzel bir çevre edinmek..
öyle ya da böyle en yakın zamanda en azından 1 tane arkadaş bul kendine..sonrada çevre edinmeye bak..
ve mezuniyetine kesinlikle git..şu an arkadaşın olmadığı için özgüvensiz hissediyorsundur muhtemelen okulda bu yüzdende okula gitmek bile içinden gelmiyordur..arkadaş edindiğinde gidip onlarla konuşada bilirsin..
yada edinmeden de konuşabilirsin..olayı izah edip artık sizlerle arkadaşlığım bitti ama en azından saygı gösterin lise öğrencisi değiliz biz diye..bi şekilde halledebilirsin..
inşallah..​
 


canım çok özel değilse problem ne anlatırmısın,bunlar hiçüniversitede yaşanılabilecek olaylara benzemiyor,ki istanbulda okuyorsan zaten kimse birbirini tanımaz,herkes kimkime dumduma. sen sorunu aç biraz biz de ona göre bişeyler söyleyelim.sıkma canını.
 
cnm aynı durumdayız, bende son sınıfım ama ben 1 sene sonra onların hepsinden kurtulucam diye seviniyorm... sadece 1 sene ... valla karaktersiz insanlarla arkadaşlık kurcağına, olsun yalnız kal... sadece not alabileceğin 1 2 arkadaşın olsun gerisini salla...

kimseyi takmadığını göster, kaldır kafanı yürü, sana laf atıyorlarsa, alaycı bi şekilde gülümse, hiçbirşey söyleme boşver... işin olmadıkça ookulda durma, derslerine konsantre ol... son senen artık mesleğe atılıcaksın... okulda arkadaşım yok diyede üzülme, eminim dost dediğin arkadaşın vardır... onlar sana yeter... yalnızlığında iş hayatına atılınca geçer salla
 
bu üniversitede iyi arkadaş iyi bir grup bulmak şans işi heralde genelde herkes birsüre sonra düşman kesiliyor ama özenilcek kadar kalıcı güzel dostluklarda yaşayan var ..senin konuna gelince üniversitede böyle laf atma falan ilginç geldi,son senenmiş zaten sınıfının dışından arkadaş yapmaya bak vakit geçirebilceğin
 
ne yazıkki bende senle aynı durumdayım.3.sınıfta arkadaşımla aram bozuldu ve o samimi olduğum tek kişiydi.aramız bozulunca yalnız kaldım.diğer arkadaşlarımla muhabbetim vardı ama mesafeliydik.3.sınıfa kadar ztn herkes kendi arkadaş çevresini oluşturmuştu.arkadaşım yurtta kaldığı için arkadaşlar edindi fakat ben ailemle evimde kalıyorum vearkadaş edinecek ortamım olmuyor.3.sınıfın 2 dönemi hep yalnızdım dınıftaki diğer kızlarla konuşsamda yüzeysel konuşmalar oluyordu derdimi anlatabileceğim kimse yoktu kimseninde umrunda olmuyo açıkçası çünkü herkes kendi arkdş grubuyla ilgileniyor.hep ben gittim diğer kızların yanına yalnız kalmıyım diye öğle aralarında fln.ve bu durum bana çok koyuyordu.şimdi eylülde okul başlayacak ve ben yine yalnız olucam.Allah'tan ünivesitenin son senesi yoksa ne yapardım bilmiyorum.üniden geriye kalan tek arkdşım var oda farklı bölümde okuyor.Bende çok yalnızım anlayacağın.lisedede arkadş kazığı yedim ünide de bu benim kaderim mi diyorum kendi kendime.en çok istediğim şey olmuyo arkdş çevresine sahip olamıyorum.
 
Nasıl bir olay yaşadınız ki hala seni rahatsız edebiliyor bu insanlar? Çok büyük bir mesele olmalı. Yoksa ben de bazı arkadaşların da dediği gibi üniversite ortamında laf atma, üstüne yürüme gibi şeylere hiç şahit olmadım. Yani bir insanı umursamıyorsan suratına bakmazsın olur biter ama bunlar resmen senden nefret ediyor yazdıklarına bakılırsa. Kendini ifade etmeye, konuşmaya çalışsan? Suçlu olmadığını söylüyorsun hem, madem öyle anlat gerçekleri o insanlar da bilsin. Kimsenin böyle rahatsızlık vermeye hakkı yok sana. Bu mesele yalnızlıktan çok başka bir şeye dönmüş yani. Ama yalnızlık meselesi de büyütülecek problem değil emin ol. Zamanla alışırsın eğer tek kalmaya devam edersen. Ama şimdiden karamsarlığa kapılma. Belki yepyeni arkadaşlar edineceksin kim bilir... Ayrıca bana göre bir üniversiteli genç kimseye bağlı olmamalı. Herkes yalnız. Ne pislikler var etrafımızda. Olmasa da olur onlar. Biz işimize bakalım.
 
olaylar çok karışık ama anlatayım..Sınıfta 2 kızla samimiydik baya bi diğerleriyle merhaba merhaba dan öteye geçmezdi ancak bu iki kız diğerleriyle daha bi yakındı.Benim bir erkek arkadaşım vardı askerde ancak ilişkimiz çok kötü gidiyordu ve ben ayrılmayı düşünüyordum ancak askerden gelmesini bekliyordum ancak bu problemlerimden kimseye bahsetmeyi tercih etmiyordum gülüyordum sınıfta falan vs. neyse bizim bir arkadaş grubumuz oluştu bu iki kızla birlikte farklı bölümdekilerle kızların birine damla diyelim diğerine pelin neyse damla çok fazla ön planda olmak isteyen bir tip her ortamda kendini üstün tutmaya çalışır herkes onu en çok sevecek herkes onla en çok konuşacak o arkadaş grubunda daha çok sevilmem ona dokundu ve birsürü laf sokmaya başladı.Diyelim ki gruptakiler biryere gidecekleri zaman ona değil bana diyorlar damla resmen kıskançlık krizine giriyordu.Ben nereye çağırsalar ona da söylüyordum alınmasın diye ama ben nispet yapan kız oldum.Pelinde arkadaş grubumuzda bulunan bir çocuktan 1 yıl önce falan hoşlanıyordu ancak o zamanlar biz pelinle pek samimi değildik sadece durumu biliyordum o kadar ancak o kişiyle pelin arasında hiçbirşey yaşanmadı konu kapandı ve arkadaştılar hatta pelin başkasından hoşlanıyordu.İşte bu çocuk ben erkek arkadaşımdan ayrıldıktan sonra bana açıldı ve aşık olduğunu söyledi açıkcası bu ilgi hoşuma gitti çünkü aylardır çok mutsuzdum ancak pelinin eskiden ondan hoşlandığını bildiğim için bu iş olmaz dedim zaten yeni ayrıldım kusura bakma falan yaptım ama sürekli o ben beklerim peline ne oluyor ki çıkmadık bile falan dedi.Ben bu kişiyi üzmek istemiyordum çünkü bir rahatsızlığı vardı kalbinin kırılmasınıda istemiyordum ona birgün yüzyüze herşeyi anlatmaya çalştım ancak damla benim ona karşılık verdiğimi düşündü istersen çık pelin karışamaz falan dedi ben yok istemiyorum ki dedim ama hayat bu ne olacağı belli olmaz kimse için büyük konuşmam dedim tabi sanırım o ilgiden hoşlandığımı da belli etmiştim.Neyse damlanın zaten uyuz kaptığı belliydi bana son zamanlar gitmiş peline rafflessia o çocukla ilgili falan diye birşeyler anlatmış ertesi gün sınıfta pelin suratıma bakmıyordu nedenini sorduğumda (sınıfta benden hoşlanan bir arkadaş vardı bu başka birisi onun benden hoşlandığını anlamıştım ancak o kadar iyi dosttuk ki kaybetmekten de korkuyordum) bana dedi ki sen senden hoşlananlara yakın davranıyorsun senle biz çok farklıyız senle damla sayesinde arkadaş olduk falan yaptı ben ona durumları anlatmaya çalıştım yok artık eskisi gibi davranamam dedi bende peki sen bilirsin dedim ama o kadar sinirlenmiştim ki sonra damlayla konuştuk dedim ki pelini sen mi doldurdun doğrudur dedi bende dedim ki pelinin sen çok bencil biri olduğunu söylüyordun elinde olsa beni satar diyodun bak gerçekten öyleymiş dedim.Damla demez mi sen pelinin ondan çok hoşlandığını bildiğin halde gelecekte ne olur bilmem dedin falan dedi çık diyen sen değil miydin dedim sonra peline de uyuzum ya sen olsaydın hiç aklımdan geçmezdi ama pelinle sen sayesinde arkadaş olduk ondan öyle söyledim dedim burda hata yaptığımı düşünüyorum..İşte sonra damla dedi ki o zaman tavrını sen koy ben uyarım dedi bende benim arkamdan konuşup insan dolduruyorsun ne kadar konuşabiliriz ki artık dedim sonra herşey koptu işte. O dostum gibi gördüğüm çocukda bana açıldı ve onunlada aramız açıldı bu kızlarla zaten aram bozuldu yanımda bir tek olayda ki problem çocuk oldu bana sataştıklarında üzüldüğümde yani işte olaylar bundan ibaret bu kızların yakın arkadaşlarıda durduk yere benle küstü çünkü o kişilerden çıkarları olduğu için.Normalde konuştuğum bir kız vardı pelinle eve çıkacakmış o da artık bir havalarda haksız olduğum yönler vardır mutlaka acaba nerde yanlış yaptım?
 
Son düzenleme:


Bende 1 sene diye avunuyorum işte
 

Ne diyorsunuz tam liseli gibiler resmen olayların yaşandığı gün face de öyle fena laflar yazdılar ki gene yüz yüze bakıcaz büyüklük bende kalsın dedim cevap vermedim ama o kadar dokunuyor ki (
 

seni anlıyorum canım gel biz ikimiz arkadaş olalım en azından sana sataşan eden olmuyodur emin ol bu daha kötü hep bir gerilim içindeyim
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

O
Kendimi çok kötü hissediyorum
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
992
ofneyapicam
O
O
tuhaf arkadaşımız
Yorumlar
19
Görüntüleme
1K
balbazaar
B
YÜZSÜZ İŞ ARKADAŞI
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
3K
Cedric1003
M
Annemin yaptığı şey?
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
2K
benyeniyimgaliba
P
Kaygı bozukluğum (kızım)
2 3 4
Yorumlar
71
Görüntüleme
3K
Esra
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…