Yaptığı işten utanıyorlar.

KudrAlobar .!.:

Benim eşim ithalat ihracat uzmanı. Bu konuda üniversitelerde, yurt dışında falan eğitimler verecek kadar uzman. Bizim de var bir projemiz bununla ilgili ama piyasa bu haldeyken cesaret edemiyoruz şimdilik. İş kurmak için sağlam sermaye lazım. Öyle emekli maaşıyla çocuklardan yardımla pek olacak iş değil bence.

Genişletmek için tıkla...

Yapılacak işin kapasitesine göre sermaye miktarı değişir muhakkak. Ama yapmak istenirse yapılabiliyor (ekonominin şu anki durumu için söylemiyorum, genel anlamda ifade ediyorum).

Ben yaşadıklarıma göre yorum yapıyorum, yanlış anlaşılmak istemem. Yaşam şartları yüzünden iyi eğitim alınamasa bile kendi imkanlarıyla kendini geliştiren insanlar da çok iyi işler yapıp çok başarılı olabiliyorlar. Hele ki şu devirde internet gibi bir nimet varken araştırıp öğrenmeye açık olan insan gerçekten istekliyse başarabilir.

Benim tavsiyem çalışamadığınız durumu düşünün. Bende sizin gibi beraber kazanır , beraber yaşarız. Önemli olan onun ve ailesinin maddi durumu değil deyip hep ailemle kavga ettim. Hayat insanı öyle yerlere getiriyor ki inanamıyorsunuz. Rahat yetişmişsiniz. Yokluk çekebilecek misiniz ? Bunu düşünün. Bir ay boyunca 2 öğün yada tek öğünle , sürekli yemek planı yaparak, kimseye derdinizi anlatamayarak yaşayabilir misiniz mesela ? Olmaz gibi geliyor değil mi ? Bizim evde 4 üniversitesi diploması , yılların deneyimi ve orta düzey yönetici konumlarıyla oldu bu hem de bebek varken. Öyle zor zamanlar geçirdik ki burada, çok sağolsunlar , bebeğine mama gönderelim diyen kadınlar oldu. Buna hazır mısın? Üstelik evlilik öyle sevgilik gibi canım cicim değil. Özellikle erkekler canları yanınca önce karısına saldırıyor. Çok saçma ama böyle malasef. Katlanabilir misin?

KudrAlobar .!.:

Benim eşim ithalat ihracat uzmanı. Bu konuda üniversitelerde, yurt dışında falan eğitimler verecek kadar uzman. Bizim de var bir projemiz bununla ilgili ama piyasa bu haldeyken cesaret edemiyoruz şimdilik. İş kurmak için sağlam sermaye lazım. Öyle emekli maaşıyla çocuklardan yardımla pek olacak iş değil bence.

Genişletmek için tıkla...

Ben de dış ticaret sorumlusuyum , eşim lojistik sektörüne girdi yeni eski finans müdürü. Ortak iş kuralım Japoncam da var benim, oradan getirip satalım. İthalat da uzmanlaştım ben , tamamen bana bırakabilir eşiniz. Bizde de öyle bir sermaye yok zaten güçlerimizi birleştiririz, arada fuar ayağına da senle yurtdışına kaçar gezeriz nasıl fikir

thecilek .!.:

Erkek arkadaşım lise mezunu. Zamanında babası hasta olduğu için eve kendisi çalışıp bakmak durumundaydı. Üniversiteye gidecek ne imkan ne zaman bulabildi. Açık öğretimden okudu fakat ne yazık ki okuduğu bölümle ilgili bir işe giremedi. Ama hep çalıştı, asla boş durmadı. Şu an kendisi kurye. Arabayla getir götür yapıyor bir iş yerinde asgari ücret ile. Bende doğuda öğretmenim. Benim imkanlarım onun aksine daha iyiydi, babam hep en büyük destekçim oldu. Hep çalıştım çabaladım ve atanıp yerleştim. Şimdi tüm çevrem ailem dahil erkek arkadaşımı küçük görüyor. Hatta laf arasında sorulduğunda yaptığı işi söylemekten utanıyorlar. Denk olmadığımızı, onun parasının hiçbir şeye yetmeyeceğini, benim maaşıma bakacağını ve kendini ezik hissedeceği için bana çektireceklerini söylüyorlar. Bu söylemler beni inanılmaz yıpratıyor. Gerekli cevapları veriyorum fakat insanın elbette morali bozuluyor. Mesela ablam "benim eşim kurye olsa arkadaşlarıma söylemeye utanırım" dedi en son görüştüğümüzde. Abla bende senin gibi bu düşüncede olsam ben direkt kendimden utanırdım diye karşılık verince benimle küstü. Ailem hiç istemiyor evlenmemizi. Siz neler düşünüyorsunuz? Ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle helal yoldan emeğiyle para kazanılan hiçbir işi küçük görmeye kimsenin haddi yok.
Herkes haddini bilecek önce.
Diğer bir yandan sadece anne ve babanızın gözünden bakarak cevap vereceğim
Bebekliğinden itibaren özenle büyüttüğüm okuttuğum öğretmen olmuş kızımın dengi olmayan bir insanla evlenmesini istemem.
Bunun için bir çok sebep sayabilirim.
Eşler kurdukları yuvanın sorumluluğunu maddi manevi "eşit" paylaşabilmelidir. Bunda denge olmazsa eşlerden birine daha çok yük binerse bu mutsuzluğa, tükenmişliğe ve zamanla tahammülsüzlük dönecek ve evliliği yıpratacaktır. Benim anne babam da dahil çevremde bunun örneği çok fazla.
Eminim sizin için çok değerli kıymetli özelliklere sahip bir insandır. Ancak aranızda var olan kültür farkı aynı çatı altına girdikten sonra sizi daha çok rahatsız etmeye başlayacak.
Şu anda birbirinize olan özleminiz bunları görmenizi engeller.
Bana katılmayan çok olacaktır ancak evlilik gibi önemli bir kararı çok ciddi düşünmek lazım. Aşk her şey değil maalesef ve sevmek devam etmeye yetmiyor.
Akrabalarınızı filan kafanıza takmayın onlar hep konuşur ve eleştirir.
Ablanızın tutumu da çok ayıp.
Ancak ben anne babanızı anlıyorum. Ben de güle oynaya kızımı böyle bir evliliğe itemezdim.
Kendim de ilk ilişkimden bu sebeple ayrıldım

Shusui .!.:

Ben de dış ticaret sorumlusuyum , eşim lojistik sektörüne girdi yeni eski finans müdürü. Ortak iş kuralım Japoncam da var benim, oradan getirip satalım. İthalat da uzmanlaştım ben , tamamen bana bırakabilir eşiniz. Bizde de öyle bir sermaye yok zaten güçlerimizi birleştiririz, arada fuar ayağına da senle yurtdışına kaçar gezeriz nasıl fikir

Genişletmek için tıkla...

Ay hayali bile güzel.

Bence sorun olur diye düşünüyorum evlilik hiçbirşeye benzemez.Küçümsenecek bir durum yok allah yolunu bahtını açık etsin ancak aranızda bayağı fark var statü olarak.