- 16 Ekim 2010
- 650
- 49
- 118
- 40
- Konu Sahibi ebrarrarba
-
- #1
merhaba kafam çok karışık çok mutsuzum kiminiz okurken kızacak kiminiz yorum yapacak kızmayın diyemem ama içimde ağırlık var bir türlü kurtulamıyorum düşüncelerden.ben baya bir zaman önce boşandım.
boşandıktan 1-2 sene sonra biriyle tanıştım.görüşmeye başladık ilk görüşte aşk derler ikimizde öyleydik.
çok seviyorduk birbirimizi o hiç evlilik yapmamıştı.doğuluydu bende doğuluyum.çok fırtınalı bir aşktı bizimkisi ayrılır barışırdık.ama herşey güzldi onunlayken o beni kırsada üzsede ben mutluydum onunla oda benmleyken mutluydu.
ilk ona anlattığımda ailemi ikna edicem ben seninle evlenmek istiyorum dedi.bende evlenmek istiyordum yeniden çünkü yalnızlık allaha mahsus ve bir çocuğum var onada sıcak bir yuva olsun istiyorum.ilk evliliğimde zaten kısa sürmüştü ve hiç bir şgüzel şey yaşayamamıştım.2-2,5 sene ailesi hiç ikna olmadı konuştu anlattı ama öyle çokta fazla üstelemedi oda.çünkü ailesini kaybetmek istemiyordu.aileside biraz tutucu kendiside tutucuydu.ailemi kaybedemem diyordu.
anneside beni ve durumumu öğrendikten sonra ve onun benimle görüşmeye devam ettiğini bildiği için oğluna kız aramaya başladı.ve sonunda buldu.buda sanırım beğendiki bu kız olsun demiş ailesine.ama banada beni terketme ayrılmayalım ben zorla evilik yapıcam ailem istediği için diyordu.ben artık onula olamayacağımı söyledim ve kıskançlık yapmaya başladım sürekli ben kıskançlık yapınca o beni terketti.kızla telefonda konuşmaya başladılar engelledi beni heryerden ki zaten bende aramıyordum onu.sonra bir gün yolda karşılaştık ama konuşmadık hiç beni gördü beş dakika sonra beni aradı.seni özledim bırakma beni vs.şeyler söyledi bu sefer ben terkettim onu.yani engelledim aradı beni baya bir sürebaşka nolardan .sonra aramayı kesti karşılık alamayınca.birgün akşam eve giderken bizim sokakta gördüm onu konuşmak istedi beni terketme bırakma sensiz olmuyor böyle şeyler söyledi ama dinlemedim.bu arada biriyle tanıştım arkadaşım vasıtasıyla.benim bu haytta tek istediğim mutlu hzuurlu bir yuva ve o tanıştığım kişide aynı benim istediklerimi isteyen biri.başka hiçbirşey istemiyor.eşi çocukları olsun onlara baksın hep bunu isteyen biri.ama ben onu tam anlamıyla sevemedim.beğenemedim.gönlüm ısınmadı ama bir yandanda bu adamla evlenirsem asla pişman olmam çok mutlu oluruz diye dşünüm hep.bir dediğimi iki etmiyordu.bir süre konuştuk ama sonra onu terkettim beni çok sevmişti ama ben onu hiç sevemedim.
sonra birgün eski sevgilimin evleneceğini duydum o kızla.düğünlerine bir hafta kala yine beni aradı başka numaradan çok mutsuzum gel beni bırakma ayrılmayalım zorla evlenicem vs.diye ben kapattım yine.ve evlendi hafta sonu ama içim çok acıyor.bende yuva kurmak istiyorum ama kimseyi bir türlü sevemiyorum karşıma çok iyi insanar çıkıyor ama redediyorum.
dua ediyorum ama içimdeki bu mutsuzluğumu atamıyorum.çocuğum var ikimiz çok mutluyuz.bir yandan artık kendi evim düzenim olsun çocuklarıma bakayım yuva kurayım istiyorum.
boşandıktan 1-2 sene sonra biriyle tanıştım.görüşmeye başladık ilk görüşte aşk derler ikimizde öyleydik.
çok seviyorduk birbirimizi o hiç evlilik yapmamıştı.doğuluydu bende doğuluyum.çok fırtınalı bir aşktı bizimkisi ayrılır barışırdık.ama herşey güzldi onunlayken o beni kırsada üzsede ben mutluydum onunla oda benmleyken mutluydu.
ilk ona anlattığımda ailemi ikna edicem ben seninle evlenmek istiyorum dedi.bende evlenmek istiyordum yeniden çünkü yalnızlık allaha mahsus ve bir çocuğum var onada sıcak bir yuva olsun istiyorum.ilk evliliğimde zaten kısa sürmüştü ve hiç bir şgüzel şey yaşayamamıştım.2-2,5 sene ailesi hiç ikna olmadı konuştu anlattı ama öyle çokta fazla üstelemedi oda.çünkü ailesini kaybetmek istemiyordu.aileside biraz tutucu kendiside tutucuydu.ailemi kaybedemem diyordu.
anneside beni ve durumumu öğrendikten sonra ve onun benimle görüşmeye devam ettiğini bildiği için oğluna kız aramaya başladı.ve sonunda buldu.buda sanırım beğendiki bu kız olsun demiş ailesine.ama banada beni terketme ayrılmayalım ben zorla evilik yapıcam ailem istediği için diyordu.ben artık onula olamayacağımı söyledim ve kıskançlık yapmaya başladım sürekli ben kıskançlık yapınca o beni terketti.kızla telefonda konuşmaya başladılar engelledi beni heryerden ki zaten bende aramıyordum onu.sonra bir gün yolda karşılaştık ama konuşmadık hiç beni gördü beş dakika sonra beni aradı.seni özledim bırakma beni vs.şeyler söyledi bu sefer ben terkettim onu.yani engelledim aradı beni baya bir sürebaşka nolardan .sonra aramayı kesti karşılık alamayınca.birgün akşam eve giderken bizim sokakta gördüm onu konuşmak istedi beni terketme bırakma sensiz olmuyor böyle şeyler söyledi ama dinlemedim.bu arada biriyle tanıştım arkadaşım vasıtasıyla.benim bu haytta tek istediğim mutlu hzuurlu bir yuva ve o tanıştığım kişide aynı benim istediklerimi isteyen biri.başka hiçbirşey istemiyor.eşi çocukları olsun onlara baksın hep bunu isteyen biri.ama ben onu tam anlamıyla sevemedim.beğenemedim.gönlüm ısınmadı ama bir yandanda bu adamla evlenirsem asla pişman olmam çok mutlu oluruz diye dşünüm hep.bir dediğimi iki etmiyordu.bir süre konuştuk ama sonra onu terkettim beni çok sevmişti ama ben onu hiç sevemedim.
sonra birgün eski sevgilimin evleneceğini duydum o kızla.düğünlerine bir hafta kala yine beni aradı başka numaradan çok mutsuzum gel beni bırakma ayrılmayalım zorla evlenicem vs.diye ben kapattım yine.ve evlendi hafta sonu ama içim çok acıyor.bende yuva kurmak istiyorum ama kimseyi bir türlü sevemiyorum karşıma çok iyi insanar çıkıyor ama redediyorum.
dua ediyorum ama içimdeki bu mutsuzluğumu atamıyorum.çocuğum var ikimiz çok mutluyuz.bir yandan artık kendi evim düzenim olsun çocuklarıma bakayım yuva kurayım istiyorum.