meraba. arkadaşlar. kimseyle paylaşamadığım bir sorunum var.
20 yaşındayım. üniversiteyi bırakıp çalışmak için istanbula ailemin yanına döndüm.
bi yerde işe girdim ve orada biriyle tanıştım. sadece iyi anlaştığım biriydi yani yemek aralarında falan yemek yiyip sohbet ediyorduk.
evli olduğunu bilmiyorken ondan hoşlandığımı hissetmiştim ama sonra evli olduğunu öğrenince ondan uzak durmaya başladım.
sonuçta evli bi insan arkaadaş gibi konuşmama bile gerek yok diye düşündüm.
ama düşündüğüm gibi gelişmedi hiçbir şey. neden bilmiyorum kendime bir türlü engel olamadım.
telefon numaramı istediğinde verdim, mesaj attığında cevapladım. ama bunları yaparken içimde hep büyük bi vicdan azabı vardı.
ne yapıyorum ben böyle bir insan değilim... sonra da kötü bi şey yapmıyorum ki sadece mesajına cevap verdim diye düşünüyordum.
çok uzatmıyorum. nasıl oldu bilmiyorum. ona aşık oldum. yanındayken dünyanın en mutlu insanıydım ve gercekten parasında falan değildi gözüm.
onu çok sevdim. yani bencilce değil. gerçekten çok sevdim. işe 5 dakika geç gelince, 5 dakika daha fazla uyuduğu için geç gelmiştir diye sevinecek kadar çok sevdim. aynı şekilde o da beni çok sevdiğini söylüyordu ve açıkça söylemek istiyorum cinsellik beklentisi hiç olmadı.
en başlarda evli olduğunu kendime unutturup vicdanımı bastırıp sadece kendimi düşünerek hareket ettim ama onu sevdikçe karısıyla uyuyor olması benı rahatsız etmeye basladı. tabii ki bunu hiçbi zaman ona yansıtmadım. öyle bir hakkım yok.
neden böyle bir ilişkiyi devam ettirdiğimi bilmiyorum. karısını daha önce de başka kadınlarla aldatan bi insan, ve aldatmaya devam edicek olan bi insanla sevgiliyim.
sonuçta ben olmasam bile karısını aldatıyor. evliliklerindeki bu sorunu ben başlatmadım. gibi düşünceler var sadece kafamda. karısından boşanmasını istemiyorum. hiçbir şekilde ona baskı yapmıyorum. sadece yanımda olduğunda her şeyi unutup, ikimiz de her şeyi unutup o anı yaşıyoruz. birbirimizi çok seviyoruz. onu çok seviyorum. 9 yıllık karısının bilmediği sırlarını biliyorum. suratındaki küçücük bi mimikten o an ne hissettiğini, ruh halini anlayabiliyorum.
bu konuda ne düşünüyorsunuz. bir çocuğunuzun düşüncesini tahmin edebiliyorum. yuva yıkanın yuvası olmaz, sevsen bile kendi kendine yaşamalısın bunu gibi düşünceler.
tek düşündüğüm şey, birbirini seven insanlar devletin bi kağıdına imza atıyorlar ve aralarındaki sevgiyi, saygıyı yitirmelerine rağmen o imza için, çocuklar için bi hayata mahkum oluyorlar. tabii ki tüm evlilikler böyle değil. ama böyle olduğuna emin olduğum bir evliliğe saygı duyamıyorum.
yorumlarınız için teşekkür ederim şimdiden.
Aaa seks yok muymuş?Ee ne demeye beraberlermiş o zaman. Evli hem de, hem de karısından iyi tanıyormuş, bilmediklerini biliyormuş. Evliliğini de çok iyi bildiği için saygı duymuyormuş. Muhallebici muhabbetleri mi bunlar yani şimdi?
Zaten agzinin payini almistir o :)Şu KK sanal ortam değil reelde olsaydı daa şu ergeni bi paralasaydık ne güzel olurdu
aa lütfennnn!birbirlerine aşıklarmışmış yaa daha ne olsun
vallahi elime geçirsem şu kızı paralarım hee
Ah o fırsat vardı elimde ama sen karışma dedi annem
Teyzemi aldattı eniştem o kadını buldu ama kadın meslek edinmiş kocana sahip çıksaydın da bilmem ne kendi suçlu çıktı resmen
meraba. arkadaşlar. kimseyle paylaşamadığım bir sorunum var.
20 yaşındayım. üniversiteyi bırakıp çalışmak için istanbula ailemin yanına döndüm.
bi yerde işe girdim ve orada biriyle tanıştım. sadece iyi anlaştığım biriydi yani yemek aralarında falan yemek yiyip sohbet ediyorduk.
evli olduğunu bilmiyorken ondan hoşlandığımı hissetmiştim ama sonra evli olduğunu öğrenince ondan uzak durmaya başladım.
sonuçta evli bi insan arkaadaş gibi konuşmama bile gerek yok diye düşündüm.
ama düşündüğüm gibi gelişmedi hiçbir şey. neden bilmiyorum kendime bir türlü engel olamadım.
telefon numaramı istediğinde verdim, mesaj attığında cevapladım. ama bunları yaparken içimde hep büyük bi vicdan azabı vardı.
ne yapıyorum ben böyle bir insan değilim... sonra da kötü bi şey yapmıyorum ki sadece mesajına cevap verdim diye düşünüyordum.
çok uzatmıyorum. nasıl oldu bilmiyorum. ona aşık oldum. yanındayken dünyanın en mutlu insanıydım ve gercekten parasında falan değildi gözüm.
onu çok sevdim. yani bencilce değil. gerçekten çok sevdim. işe 5 dakika geç gelince, 5 dakika daha fazla uyuduğu için geç gelmiştir diye sevinecek kadar çok sevdim. aynı şekilde o da beni çok sevdiğini söylüyordu ve açıkça söylemek istiyorum cinsellik beklentisi hiç olmadı.
en başlarda evli olduğunu kendime unutturup vicdanımı bastırıp sadece kendimi düşünerek hareket ettim ama onu sevdikçe karısıyla uyuyor olması benı rahatsız etmeye basladı. tabii ki bunu hiçbi zaman ona yansıtmadım. öyle bir hakkım yok.
neden böyle bir ilişkiyi devam ettirdiğimi bilmiyorum. karısını daha önce de başka kadınlarla aldatan bi insan, ve aldatmaya devam edicek olan bi insanla sevgiliyim.
sonuçta ben olmasam bile karısını aldatıyor. evliliklerindeki bu sorunu ben başlatmadım. gibi düşünceler var sadece kafamda. karısından boşanmasını istemiyorum. hiçbir şekilde ona baskı yapmıyorum. sadece yanımda olduğunda her şeyi unutup, ikimiz de her şeyi unutup o anı yaşıyoruz. birbirimizi çok seviyoruz. onu çok seviyorum. 9 yıllık karısının bilmediği sırlarını biliyorum. suratındaki küçücük bi mimikten o an ne hissettiğini, ruh halini anlayabiliyorum.
bu konuda ne düşünüyorsunuz. bir çocuğunuzun düşüncesini tahmin edebiliyorum. yuva yıkanın yuvası olmaz, sevsen bile kendi kendine yaşamalısın bunu gibi düşünceler.
tek düşündüğüm şey, birbirini seven insanlar devletin bi kağıdına imza atıyorlar ve aralarındaki sevgiyi, saygıyı yitirmelerine rağmen o imza için, çocuklar için bi hayata mahkum oluyorlar. tabii ki tüm evlilikler böyle değil. ama böyle olduğuna emin olduğum bir evliliğe saygı duyamıyorum.
yorumlarınız için teşekkür ederim şimdiden.
düşünce şeklinize sahip olamıyorum. bi insanın yuvasını yıkmak, ya da o kadına bi zarar vermek, evliliklerini bitirmek istemiyorum. aynı şekilde ben aldatılsam, kocamın artık beni sevmediğini böylece anlamış olurum ve bunu kabul ederim. söylediklerinizde haksız değilsiniz, tüm bu bahsettiğiniz gerçeklerle her gün yüzleşiyorum. karısıyla mutsuz bir hayatı olduğunu düşünmüyorum. ya da benimle evlenmesi gibi hayallerim yok. hiçbir beklentim yok. sadece sevgim yüzünden hayır diyemiyorum. her seferinde hayır demek isteyip, bir türlü başaramıyorum ve tamam bu bi hata. kendimi avutmak için söylediğimi düşünüyorsunuz ama ben olmasam bile karısını aldatan bi adamın hayatından çıkarak neyi çözmüş olucam?
hahhaahah aynen bu yorum bi harika maddi bir beklentisi yokmuş da vs vs. yalana bak sen
parası olmayan biri değilim, o da çok zengin biri değil. ve para harcatmıyorum. neden kalıplaşmış şeylere göre konuşuyorsunuz.
ve bir de, karısına aldatan birine nasıl güvenebiliyorsun diyorsunuz. ona güvenmiyorum. sadece duygularımı kontrol edemiyorum. o yanımda olduğu kadar ben varmışım gibi. hani evli olmayan insanlara karşı yaşanan bir duygu var ya, aşk diye. belki biliyorsunuzdur.
ayy hem suçlu hem güçlüüü
benimde babamda var bi tane.annemlerin boşanmasına sebep oldu zilli.şimdi 4 yıllık evliler,ben yüzüne tükürmekten bıktım kadın hala yüzsüz hala yüzsüüzz
daral geldi kızım bu kadar saf olmayın.. o şimdi arkadaşlarına anlatıyordur seni yeni düşürdüm gibierinden.gece gidiyordur karısnın yanına,sarılıyordur ona, birlikte pikniğe gidiyorlar, sevdiğin adamın annesi ona kıızm diyor, dene bakalım boşanacakmı karısından asla. Benden sana abla tavsiyesi vazgeç diycem sen zaten cahilliğin dibine vurmuşsun.. yazık olmuş sana kullanılıp atılan bir peçete karısı ise evinin baştacı prensesi..meraba. arkadaşlar. kimseyle paylaşamadığım bir sorunum var.
20 yaşındayım. üniversiteyi bırakıp çalışmak için istanbula ailemin yanına döndüm.
bi yerde işe girdim ve orada biriyle tanıştım. sadece iyi anlaştığım biriydi yani yemek aralarında falan yemek yiyip sohbet ediyorduk.
evli olduğunu bilmiyorken ondan hoşlandığımı hissetmiştim ama sonra evli olduğunu öğrenince ondan uzak durmaya başladım.
sonuçta evli bi insan arkaadaş gibi konuşmama bile gerek yok diye düşündüm.
ama düşündüğüm gibi gelişmedi hiçbir şey. neden bilmiyorum kendime bir türlü engel olamadım.
telefon numaramı istediğinde verdim, mesaj attığında cevapladım. ama bunları yaparken içimde hep büyük bi vicdan azabı vardı.
ne yapıyorum ben böyle bir insan değilim... sonra da kötü bi şey yapmıyorum ki sadece mesajına cevap verdim diye düşünüyordum.
çok uzatmıyorum. nasıl oldu bilmiyorum. ona aşık oldum. yanındayken dünyanın en mutlu insanıydım ve gercekten parasında falan değildi gözüm.
onu çok sevdim. yani bencilce değil. gerçekten çok sevdim. işe 5 dakika geç gelince, 5 dakika daha fazla uyuduğu için geç gelmiştir diye sevinecek kadar çok sevdim. aynı şekilde o da beni çok sevdiğini söylüyordu ve açıkça söylemek istiyorum cinsellik beklentisi hiç olmadı.
en başlarda evli olduğunu kendime unutturup vicdanımı bastırıp sadece kendimi düşünerek hareket ettim ama onu sevdikçe karısıyla uyuyor olması benı rahatsız etmeye basladı. tabii ki bunu hiçbi zaman ona yansıtmadım. öyle bir hakkım yok.
neden böyle bir ilişkiyi devam ettirdiğimi bilmiyorum. karısını daha önce de başka kadınlarla aldatan bi insan, ve aldatmaya devam edicek olan bi insanla sevgiliyim.
sonuçta ben olmasam bile karısını aldatıyor. evliliklerindeki bu sorunu ben başlatmadım. gibi düşünceler var sadece kafamda. karısından boşanmasını istemiyorum. hiçbir şekilde ona baskı yapmıyorum. sadece yanımda olduğunda her şeyi unutup, ikimiz de her şeyi unutup o anı yaşıyoruz. birbirimizi çok seviyoruz. onu çok seviyorum. 9 yıllık karısının bilmediği sırlarını biliyorum. suratındaki küçücük bi mimikten o an ne hissettiğini, ruh halini anlayabiliyorum.
bu konuda ne düşünüyorsunuz. bir çocuğunuzun düşüncesini tahmin edebiliyorum. yuva yıkanın yuvası olmaz, sevsen bile kendi kendine yaşamalısın bunu gibi düşünceler.
tek düşündüğüm şey, birbirini seven insanlar devletin bi kağıdına imza atıyorlar ve aralarındaki sevgiyi, saygıyı yitirmelerine rağmen o imza için, çocuklar için bi hayata mahkum oluyorlar. tabii ki tüm evlilikler böyle değil. ama böyle olduğuna emin olduğum bir evliliğe saygı duyamıyorum.
yorumlarınız için teşekkür ederim şimdiden.
hahhaahah aynen bu yorum bi harika maddi bir beklentisi yokmuş da vs vs. yalana bak sen
parası olmayan biri değilim, o da çok zengin biri değil. ve para harcatmıyorum. neden kalıplaşmış şeylere göre konuşuyorsunuz.
ve bir de, karısına aldatan birine nasıl güvenebiliyorsun diyorsunuz. ona güvenmiyorum. sadece duygularımı kontrol edemiyorum. o yanımda olduğu kadar ben varmışım gibi. hani evli olmayan insanlara karşı yaşanan bir duygu var ya, aşk diye. belki biliyorsunuzdur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?