Yaş farkı önemli mi? Gitmeli mi kalmalı mı?

Yaş farkını geçtim adam açık açık seninle evlenmeyecegini dike getiriyor ama birlikte yaşamaktan da geri kalmıyor ciddi olmadığnı biz burdan anlarken nasıl aşk gözünü etti ki sen anlayamıyorsun ?
 
Maddi durumumuz iyi değil . Oysaki 1 senedir hayatımın en yokluk dönemini yaşıyorum. abartmıyorum çorap dahi almadım.

Alışveriş yapmayı genel olarak sevmeyen paraya önem vermeyen biriyim. Bunu anlatmak istemiştim oysa ki. Kendi işimi yapıyorum, kazancım da oldukça iyi.
Neresini anlamıyorsunuz?

Tam olarak bu tutarsızlığı anlayamadı arkadaş.

Neyse,

Konu sahibi ben 29 yaşında olsam kendimden 16 yaş büyük biriyle birlikte olabilirim.
Bu kişisel bir karardır ve herkese göre değişir.
Sen bir sakınca görmediysen ve mutluysan geri kalan hiç bir şeyin önemi yok, olmamalı da.
45 yaşında bir adamın 30 yaşında bir kadının babası gibi görünebileceğini de sanmıyorum ama konu bu değil.(magazada ki personel vakasına ithafen)
Her ne kadar konunuza evlenmek istemeyen kadın şeklinde etiket yapmış olsanız da aslında siz tam olarak
evlenmek ve aileniz de dahil tüm hayatınızı paylaşmak istiyorsunuz.
Karşı tarafın böyle bir isteği yok ise ayrılmanız doğru olur.
Çünkü sizin geleceğinize yönelik kaygılarınız var ve büyük ihtimalle bu şekilde yaşamayı tercih ettiğiniz için
pişman olacak gibisiniz.
Gerçekten evliliği önemsemeyen, çocuk istemediğinden emin olan bir insan uykularını kaçıracak kadar derin bir buhran yaşamazdı.
 
Nasıl başlanır bilmiyorum. Uzun zamandır burayı takip etmeme rağmen ilk kez bir şeyler yazma ihtiyacı hissettim. 2 yıldan uzun süren bir ilişkim var, aramızda 16 yaş fark var. Ayn iş yerinde çalışıyorduk, tanıştığımızda evliydi, boşanma sürecindeydi, eşi ile de tanışmıştım. Ben de bu sırada kötü bir nişalılık dönemi atlatmıştım. Boşandıktan bir kaç ay sonra da bir ilişkimiz başladı. Başlangıçta hoşlanma gibiydi, bilgili kültürlü ve çekici bir adamdı. Uzun uzun sohbetler ederdik, ilgisi hoşuma giderdi. Sonrasında birlikte yaşamaya başladık. Oldukça iyi anlaşmamıza rağmen doğru hissettirmiyordu bu durum. Bana sürekli bizim bir geleceğimiz olamaz deyip duruyordu. Beni sevdiğini söylemiyor, ama sevgisinden de şüphe ettirmeyecek şekilde davranıyordu. Prensesler gibi hissediyordum o zamanlar. Babamı çok küçük yaşta kaybettim, şimdi farkediyorum ki hem babam hem sevgilim hem oğlum olmuştu. Bir gelecek beklemiyordum ancak hep hayatımda olmasını da istiyordum. Ancak bu ilişkiyi kimse bilmiyordu ve aileme de anlatmam mümkün değildi. Kendime düzgün bir hayat kurmam için beni İngiltere'de yüksek lisans yapmam için yüreklendirdi. Başvuruları yaptık, kabul aldım benimle birlikte geldi 2 ay benimle kaldı ve döndü. Bana sürekli dengim bir insan bulmamı söylerdi ancak her gün telefon ile konuşuyor idik. Ben dönmek istediğimi yanında olmak istediğimi söylüyordum. Alışma aylarında özellikle. Alıştıktan 6 ay sonra ise dönmemi istediğini söyledi ve biletlerimi aldı geri geldim. Döndüğümden beri birlikte yaşıyoruz. bu ilişkiyi bilen biri yok. Kimse ile de konuşamıyorum. Onu çok seviyorum ancak gizli saklı bir ilişki yaşamak beni huzursuz hissettiriyor. Arkadaşlarım evleniyor ve artık ailem de evlenmem konusunda baskı yapıyor. Ben ise evliliğe karşı olduğumu söyleyip duruyorum. Ancak bir gün bu durumdan pişman olmaktan çok korkuyorum. Normal olmak ister de çok geç kalmış olursam diye çok korkuyorum. Erkek arkadaşımın çocuğu olmuyor eşi ile de bu nedenle ayrıldılar. Ben kendimi bildim bileli çocuk sahibi olmak istemeyen biriyim ancak yaşım ilerlediğimde bu kararımdan pişman olacağım söylenip duruyor. Şu an ise yeni bir eve çıktık birlikte. Maddi durumumuz iyi değil aslında ama o gösterişli yaşamayı seviyor. Bu nedenle de tanıştığımız herkesin gözünde zengin adam- genç kız olduğumuzu biliyorum. Oysaki 1 senedir hayatımın en yokluk dönemini yaşıyorum. abartmıyorum çorap dahi almadım. Türkiyenin en iyi üniversitelerinden birinden derece ile mezun oldum. Çok iyi yerlerde çalıştım, insanların bana böyle bakmasını sindiremiyorum. Erkek arkadaşım başkalarının ne düşündüğü neden umrunda diyor huzursuzluğumu anlatınca.Bir mağazaya girdik geçenlerde, babana söyle sana bunu alsın dedi personel. Güldük geçtik ama sonra garip hissettim. Hala gelecek için bir plan yapmıyoruz. Ben ailem karşı çıkacağı için yapmıyorum ama onun bunu düşündüğünü sanmıyorum. Bazen bensiz ne yapacaksın sen ya diyorum geçiştiriyor. Hiçbir sorun yokken bunları düşünmeli miyim? Bir kez bile kavga etmedik, çok iyi anlaşıyoruz, çok da seviyorum. Ama arkadaşlarım sevgililieri eşleri ile dolaşırken ben dolaşamıyorum. Ailemin yanına gittiğimde onu özlüyorum. Onun yanına geldiğimde ise ailemi. Çok geç olmadan bitirmek mi lazım, yoksa gideceği yere kadar gitmesi mi bilmiyorum. Uykularım kaçıyor, yardım edin.

Git deyip gitmişsin,6 ay sonra gel dediğinde koşarak geri dönmüşsün..
Niye çağırdı biliyormusun..
Çünkü seni her daim yanında istiyor bu adam,orada kalıp bir başkasına gönlün kayar diye korktu..
Üniversiteden iyi bir dereceyle mezunsan,bu kadar saçma bir ilişkiye devam etmen çok mantıksız.
Sanıyormusun ki bu adam seninle evlenecek..
 
Sana göre büyük ve güçlü biri olduğu ve iyi anlaştığınız için hoşuna gidiyor bence ama aşık olduğunu sevdiğini düşünemiyorum ben ve bence mutsuzsun, kendine ilerleyeceğin bir yol aklına yatan bi gelecek kurmak yerine neden bu adamla vakit kaybediyosunki bende bu ilişkide bir son göremiyorum maalesef.
 
Adam senle evlilik niye dusunmuyor ?
O istese sen evlenirsin cunku.
Seviyorum diyorsun
Demek ki o sevmiyor
Genc bir kadinla eglencesine yasamak hosuna gidiyor.

Yol yakinken ayril derim

Geleceginiz yok cunku

Illa ki bir yerde bitecek simdi bitsin
 
Siz 29 O 45 yaşında. Yaş konusunda sıkıntı yok bence, herkes yetişkin ama asıl sorun şu ki adam sizinle bir gelecek planlamıyor. Halinden gayet memnun.
Belli ki siz bu durumdan rahatsızsınız. Devam ederseniz daha fazla zarar göreceğiniz kesin.
 
Olay yaş farkı değil yalnız. Bu ilişkide siz verici tarafsınız, gençsiniz, eğitimlisiniz bir de maddi durumum çok iyi filan demişsiniz, onunki kötü anladığım kadarıyla siz 29 yaşında daha hayatınızın baharındasınız. Ben 45 yaşına gelmiş bir adamın işini gücünü oturtmuş olmasını, hayatının yoluna koymuş olmasını beklerim. Bu adamda onlar yok sanki, evli değilsiniz ama sizi eşim diye tanıştırıyor filan, bence bunlar hoş şeyler değil. Gelecekte ayrılabilirsiniz, karşınıza evlenmek, çocuk sahibi olmak istediğiniz birisi çıkabilir. Anlatmaktan çekineceğiniz bir hayat yaşamayın, insanın kendi hayatı çok özel, kıymetli, bence bu ilişkisinin de bir sonu yok. Bu kötülüğü kendinize yapmayın...
 
Neresini anlamıyorsunuz? Öncelik sıralamam farklı ve gelirimizi kendime harcamak mantıklı gelmiyor.
Eş demek nikah ile olmuyor hangi yüzyılda yaşıyorsunuz bilmiyorum ama eş "partner" kelimesinin dilimizdeki anlamı ve hayatı paylaşan insanlar ve hatta hayvanlar "eş"olarak adlandırılır. Buna neden takıldınız bilemedim.
Türkiye de partner kavramı yok yalnız. Eş diyince nikah kavramı söz konusudur, anlaşılan budur.
 
Evet bu sorduğunuz soruların hepsine gün gelecek pişman olacaksınız..hayatı kaçırdım,geç kaldım diye düşüneceksiniz..bir de adam zaten boşanmış,çocuğu olmuyor,,eee sizinle de aynı evde evli gibi yaşıyor..bir düşünsenize neden evlensin ki??Evlilik ona ne verecek şu an sahip olmadığı,yada sahip olabileceği..??Çocuk da olmayacağına göre..
 
Neresini anlamıyorsunuz? Öncelik sıralamam farklı ve gelirimizi kendime harcamak mantıklı gelmiyor.
Eş demek nikah ile olmuyor hangi yüzyılda yaşıyorsunuz bilmiyorum ama eş "partner" kelimesinin dilimizdeki anlamı ve hayatı paylaşan insanlar ve hatta hayvanlar "eş"olarak adlandırılır. Buna neden takıldınız bilemedim.

Nikahınız varsa eş olursunuz...

Karı kocadan her biri, hayat arkadaşı, refik, refika...
 
Sizinle evlenmek istemiyor çünkü evliyken yaşayacağı herşeyi yaşıyor şuan. Aynı evdesiniz her türlü şeyi paylaşıyorsunuz. Neden nikah boyunduruğu altına girmek istesin. Çocukta olmuyormuş. Eğitimli maddi durumu iyi bi kadının kendine neden bunu reva gördüğünü merak ettim. Bunun adı sevgi değil... Bunun adı kendini kullandırma. Ayrılsanız ve yine sevmeye devam etseniz daha saygı duyulur bir sevgi olurdu...
 
Nasıl başlanır bilmiyorum. Uzun zamandır burayı takip etmeme rağmen ilk kez bir şeyler yazma ihtiyacı hissettim. 2 yıldan uzun süren bir ilişkim var, aramızda 16 yaş fark var. Ayn iş yerinde çalışıyorduk, tanıştığımızda evliydi, boşanma sürecindeydi, eşi ile de tanışmıştım. Ben de bu sırada kötü bir nişalılık dönemi atlatmıştım. Boşandıktan bir kaç ay sonra da bir ilişkimiz başladı. Başlangıçta hoşlanma gibiydi, bilgili kültürlü ve çekici bir adamdı. Uzun uzun sohbetler ederdik, ilgisi hoşuma giderdi. Sonrasında birlikte yaşamaya başladık. Oldukça iyi anlaşmamıza rağmen doğru hissettirmiyordu bu durum. Bana sürekli bizim bir geleceğimiz olamaz deyip duruyordu. Beni sevdiğini söylemiyor, ama sevgisinden de şüphe ettirmeyecek şekilde davranıyordu. Prensesler gibi hissediyordum o zamanlar. Babamı çok küçük yaşta kaybettim, şimdi farkediyorum ki hem babam hem sevgilim hem oğlum olmuştu. Bir gelecek beklemiyordum ancak hep hayatımda olmasını da istiyordum. Ancak bu ilişkiyi kimse bilmiyordu ve aileme de anlatmam mümkün değildi. Kendime düzgün bir hayat kurmam için beni İngiltere'de yüksek lisans yapmam için yüreklendirdi. Başvuruları yaptık, kabul aldım benimle birlikte geldi 2 ay benimle kaldı ve döndü. Bana sürekli dengim bir insan bulmamı söylerdi ancak her gün telefon ile konuşuyor idik. Ben dönmek istediğimi yanında olmak istediğimi söylüyordum. Alışma aylarında özellikle. Alıştıktan 6 ay sonra ise dönmemi istediğini söyledi ve biletlerimi aldı geri geldim. Döndüğümden beri birlikte yaşıyoruz. bu ilişkiyi bilen biri yok. Kimse ile de konuşamıyorum. Onu çok seviyorum ancak gizli saklı bir ilişki yaşamak beni huzursuz hissettiriyor. Arkadaşlarım evleniyor ve artık ailem de evlenmem konusunda baskı yapıyor. Ben ise evliliğe karşı olduğumu söyleyip duruyorum. Ancak bir gün bu durumdan pişman olmaktan çok korkuyorum. Normal olmak ister de çok geç kalmış olursam diye çok korkuyorum. Erkek arkadaşımın çocuğu olmuyor eşi ile de bu nedenle ayrıldılar. Ben kendimi bildim bileli çocuk sahibi olmak istemeyen biriyim ancak yaşım ilerlediğimde bu kararımdan pişman olacağım söylenip duruyor. Şu an ise yeni bir eve çıktık birlikte. Maddi durumumuz iyi değil aslında ama o gösterişli yaşamayı seviyor. Bu nedenle de tanıştığımız herkesin gözünde zengin adam- genç kız olduğumuzu biliyorum. Oysaki 1 senedir hayatımın en yokluk dönemini yaşıyorum. abartmıyorum çorap dahi almadım. Türkiyenin en iyi üniversitelerinden birinden derece ile mezun oldum. Çok iyi yerlerde çalıştım, insanların bana böyle bakmasını sindiremiyorum. Erkek arkadaşım başkalarının ne düşündüğü neden umrunda diyor huzursuzluğumu anlatınca.Bir mağazaya girdik geçenlerde, babana söyle sana bunu alsın dedi personel. Güldük geçtik ama sonra garip hissettim. Hala gelecek için bir plan yapmıyoruz. Ben ailem karşı çıkacağı için yapmıyorum ama onun bunu düşündüğünü sanmıyorum. Bazen bensiz ne yapacaksın sen ya diyorum geçiştiriyor. Hiçbir sorun yokken bunları düşünmeli miyim? Bir kez bile kavga etmedik, çok iyi anlaşıyoruz, çok da seviyorum. Ama arkadaşlarım sevgililieri eşleri ile dolaşırken ben dolaşamıyorum. Ailemin yanına gittiğimde onu özlüyorum. Onun yanına geldiğimde ise ailemi. Çok geç olmadan bitirmek mi lazım, yoksa gideceği yere kadar gitmesi mi bilmiyorum. Uykularım kaçıyor, yardım edin.
Bulmuş çıtır kızı onu düşünme bunu düşünme,ben uygun görmüyorum sizi :bicak:
 
Yakın arkadaşım sevgiliniz yaşında bi adamla evli üzerine üç evi ve maddi anlamda rahat bi hayatı var,ne kendini ne adamı kandırdı,hoşlandığı ama aşık olmadığı adamla dürüst bi şekilde sırf imkanları için mantık evliliği yaptı,sizinse ne maddi ne manevi hiçbir kazancınız yok,gizli saklı toplum tarafından kabul edilmeyen bi şekilde yaşıyorsunuz. Cidden bunu neden reva görüyorsunuz kendinize nasıl kabul ediyorsunuz aklım almıyor.
 
Bir şey almama konusu biraz yanlış anlaşılmış sanıyorum. Alışveriş yapmayı genel olarak sevmeyen paraya önem vermeyen biriyim. Bunu anlatmak istemiştim oysa ki. Kendi işimi yapıyorum, kazancım da oldukça iyi. Paramı işimi büyütmek için harcıyorum.
Gizli ilişki yaşamak konusuna gelince, ilişki benim tarafımda gizli. Onun ailesi ile arkadaşları ile tanıştım. Görüştüğmüz insanlara da beni eşim olarak tanıştırıyor.
Yaşım 29.

Sizden 16 yaş büyük tuhaf ve lüzumsuz bir adam için İngiltere de yüksek lisansı mı çöpe attınız yani?

İyi bir kariyer var, ama çalışmıyor musunuz bu arada? Çorap alamamak niye?

Çalışmıyorsanız, aileniz nerde, niye yalnız, nasıl yaşıyorsun diye sormuyor?

Kendi işini yapıyormuş..
Parayıda genel olarak sevmiyormuş..

Üstelik adam eşim diye tanıştırıyor...
 
Neresini anlamıyorsunuz? Öncelik sıralamam farklı ve gelirimizi kendime harcamak mantıklı gelmiyor.
Eş demek nikah ile olmuyor hangi yüzyılda yaşıyorsunuz bilmiyorum ama eş "partner" kelimesinin dilimizdeki anlamı ve hayatı paylaşan insanlar ve hatta hayvanlar "eş"olarak adlandırılır. Buna neden takıldınız bilemedim.
Olmaz hayatım bu iş zor olur.Sen hayatını gelecegini ve yatırımlarını düşünmelisin öncelikle.1.yaşça senden cok büyük 2.evlilik kaygısı yok 3. Cocuk konusu her kadın anne olmak ister bu hayalinden de vaz geçmen gerekecek maalesef iyi düşün
 
Aileniz hiç arkanızı aramıyor mu tamam babanız yok ama anne dede abi kardeş herhangi bişey ??
Sevgilinizle yaşıyorsunuz aileniz evinize hic mi gelmiyor Ylisansı bırakmışsınız hiç mi sormuyorlar neden niye vs
Türkiye de böyle ilişkiler yaşayabilmek garip ya.. :KK12:
Siz böyle bir iliskiyi suana kadar kabullenmissiniz yaşamışsınız, sizi eşi olarak tanıtacak ve evlenmeyecek kadar rahat bir insanla olmamasi gereken herşey var bu saatten sonra adama evlenmek istediğini söylemekte bi saçma baştan kartları açık oynamış evlenecek olsa evlenirdi niyet belli adamın kafası rahat niye sıkıntı çıkarsın ki :110:
 
Eş demek nikah ile olmuyor hangi yüzyılda yaşıyorsunuz bilmiyorum ama eş "partner" kelimesinin dilimizdeki anlamı ve hayatı paylaşan insanlar ve hatta hayvanlar "eş"olarak adlandırılır.
Bravo, bir insan kendini ancak bu kadar güzel kandırabilirdi.
 
Sizden 16 yaş büyük tuhaf ve lüzumsuz bir adam için İngiltere de yüksek lisansı mı çöpe attınız yani?

İyi bir kariyer var, ama çalışmıyor musunuz bu arada? Çorap alamamak niye?

Çalışmıyorsanız, aileniz nerde, niye yalnız, nasıl yaşıyorsun diye sormuyor?
Kiaora yorumlara bozuluyor ama, yazık bence. Yaş farkını bir yana atsak bile, gerçekten seven insan sürekli bizim bir geleceğimiz yok demez, evlilikten kaçmaz, sevdiği kadını zor durumda bırakmaz, kendine sana uygun birini bul demez.
Ya insan sevdiğini başkasının kollarında düşünebilir mi?


He ikisi de ailelerine hayat arkadaşım bu diye tanıştırsalardı, bir derece anlardım. Ama bence adam zaten evliliği yaşadım, bundan sonra o toplara girmem kafasında. Böyle birine kaç yıl heba edilir?
 
X