- 11 Eylül 2020
- 2.294
- 543
- 73
- Konu Sahibi iyikiamaiyiki
-
- #1
ablanız boyundan büyük söz vermişMerhaba, inanın artık kafayı yeme noktasına geldim ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum.
Çok huzursuz bir ortamda büyüdüm. Bu yüzden içimde hep bir enerji eksikliği mutsuzluk vardı ama yine de mutlu olmaya çalışırdım ancak yaşım geçtikçe kimseye tahammülüm kalmadı aileme bile...
Şuanki sorunum annemle ilgili. Yıllarca babamla huzursuz evlilikleri olmasına rağmen evliliğini devam ettirdi. Kendimi bildim bileli anneme destek çıktım yanında olmaya çalıştım ancak 50li yaşlarında babamdan boşandı. Boşanmasını ablam destekledi o zaman bekardı ben sana bakarım dedi, ben aslında boşanmasını hiç istemedim inanın daha kötü olucağını düşünüyordum düşündüğüm gibide oldu. Yinede yıllarca çekmiş olduğu için tamam dedik. Bu arada annemin geliri yok
Sonra evlenmek istedi, daha yeni evlendi. Onada tamam dedik mutlu olmasını gerçekten çok istedik.ama evlendiğimden beri hiç mutlu değil. Sürekli tartışma yaşıyor.her ayrılmaya kalktığında bize gel dedik ve 4 ay kadar bizde kaldı. Sonra dayanamadı gitti
Artık tartışmalarına dayanamıyorum. Her gün korkarak telefon ediyorum. Sürekli mutsuz, şikayet ediyor. Bizden 3 saat uzaklıkta. Çok uzak, bulunduğum yer çok sıcak, eşine çok yalancı diyor vs vs devamlı birşeye kızıyor. Geçen gün ağlayarak telefon etti ben boşanıcam dedi tamam sana burda ayrı ev açalım, 2 sene kadar çalışırsın, devletten yardımda alırız, bizde destek çıkarız dedik ablamla. Sonra adam konuşmuş vazgeçti. Ne boşanıyor, ne düzeliyor iyice psikolojim bozuldu.
Ablam ben bakarım anneme diye babamla boşanmasına destek çıktı evlendi şimdi annem buraya gelince onun evine bile gidemiyor bizde kalıyor.
Diyoruz ki ev ev üstüne olmuyor, bizde kaldın ya 4 ay zor oluyor dedim. Gerçektende öyle. Mesela eşim sıcak havalarda atletle duramıyor, rahatla yaramıyor, banyo yapmamız bilr zor oluyor yani zorlukları oluyor ama asla zor durumda olursa yüz üstü bırakmayız yani ayrı ev açarız, maddi destek sağlarız, sağlığın yerindeyken biraz çalışırsın hem kafan dağılır dedik ama yok olmuyor
Boşanıp çalışmak zor geliyor, böyle de geçinemiyor yani daha ne yapalım anlamadımki? Sürekli bize gelmek istiyor. Burası çok rahat, kafamı dinliyorum diyor ama devamlı aynı evde olmuyor.
Artık iyice şaşırdım. Annemle babam boşandığından beri hiç mutlu değilim,hatta annemde pişman öyle anladım. Telefonda sürekli şikayet duymaktan bıktım, artık cevap bile veresim gelmiyor. Ne boşanmasına karıştım ne evlenmesine ama yine mutsuz yine mutsuz
Bende mi sıkıntı var anlamadım özeleştride yapıyorum ? İşime evime yansıyor artık, Varmı benim gibi ailesi olan, yorum bekliyorum
Ne boşanmasına karıştım ne evlenmesineAnne de olsa bir yere kadar çekilir. Koskoca kadın ayrılan kendisi evlenen kendisi siz zaten karışmamışsınız yine karışmayın. Direkt ne karar veriyorsan ver bende yoruldum deyin kapatın konuyu. Bi tip insanlar genelde hep mutsuz ve şikayetçidir napsanız da yaranamazsınız,enerjinizi emerler malesef.
4 ay bir kaldık çok zor oluyor. Biz sigara içmiyoruz eşimle ikimiz, odada sigara içiyor camı açsada koku yayılıyor, eşiyle telefonda konuşuyor hopörlörü açıyor adamın sesi evin her yerinden duyuluyor kapıyı kapat diyoruz ama yine aynı, zaten sürekli mutsuz o bise geldiği zaman bütün enerjisi bana yansıyor. Zor oluyor kısacaMaalesef ana baba problemleri evlatlara yansıyor.
Aynı evde çok zor olur tabii. Bence anne yalnız kalmak istemiyor. O yüzden sizde kalayım istiyor. Ablada da rahat edemiyor demek ki.
Allahım yardımcınız olsun inşallah.
Çok haklısın arkadaşım da bağları koparamayacaksan mecbur katlanıyorsun.4 ay bir kaldık çok zor oluyor. Biz sigara içmiyoruz eşimle ikimiz, odada sigara içiyor camı açsada koku yayılıyor, eşiyle telefonda konuşuyor hopörlörü açıyor adamın sesi evin her yerinden duyuluyor kapıyı kapat diyoruz ama yine aynı, zaten sürekli mutsuz o bise geldiği zaman bütün enerjisi bana yansıyor. Zor oluyor kısaca
Ama yinede ayrılırsan sana ayrı ev açaırz diyoruz yani ne yapılır başka bilmiyorum.devamlı şikayet duymaktan bıktım
Her telefonunu acmayin yüz bulmasinMerhaba, inanın artık kafayı yeme noktasına geldim ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum.
Çok huzursuz bir ortamda büyüdüm. Bu yüzden içimde hep bir enerji eksikliği mutsuzluk vardı ama yine de mutlu olmaya çalışırdım ancak yaşım geçtikçe kimseye tahammülüm kalmadı aileme bile...
Şuanki sorunum annemle ilgili. Yıllarca babamla huzursuz evlilikleri olmasına rağmen evliliğini devam ettirdi. Kendimi bildim bileli anneme destek çıktım yanında olmaya çalıştım ancak 50li yaşlarında babamdan boşandı. Boşanmasını ablam destekledi o zaman bekardı ben sana bakarım dedi, ben aslında boşanmasını hiç istemedim inanın daha kötü olucağını düşünüyordum düşündüğüm gibide oldu. Yinede yıllarca çekmiş olduğu için tamam dedik. Bu arada annemin geliri yok
Sonra evlenmek istedi, daha yeni evlendi. Onada tamam dedik mutlu olmasını gerçekten çok istedik.ama evlendiğimden beri hiç mutlu değil. Sürekli tartışma yaşıyor.her ayrılmaya kalktığında bize gel dedik ve 4 ay kadar bizde kaldı. Sonra dayanamadı gitti
Artık tartışmalarına dayanamıyorum. Her gün korkarak telefon ediyorum. Sürekli mutsuz, şikayet ediyor. Bizden 3 saat uzaklıkta. Çok uzak, bulunduğum yer çok sıcak, eşine çok yalancı diyor vs vs devamlı birşeye kızıyor. Geçen gün ağlayarak telefon etti ben boşanıcam dedi tamam sana burda ayrı ev açalım, 2 sene kadar çalışırsın, devletten yardımda alırız, bizde destek çıkarız dedik ablamla. Sonra adam konuşmuş vazgeçti. Ne boşanıyor, ne düzeliyor iyice psikolojim bozuldu.
Ablam ben bakarım anneme diye babamla boşanmasına destek çıktı evlendi şimdi annem buraya gelince onun evine bile gidemiyor bizde kalıyor.
Diyoruz ki ev ev üstüne olmuyor, bizde kaldın ya 4 ay zor oluyor dedim. Gerçektende öyle. Mesela eşim sıcak havalarda atletle duramıyor, rahatla yaramıyor, banyo yapmamız bilr zor oluyor yani zorlukları oluyor ama asla zor durumda olursa yüz üstü bırakmayız yani ayrı ev açarız, maddi destek sağlarız, sağlığın yerindeyken biraz çalışırsın hem kafan dağılır dedik ama yok olmuyor
Boşanıp çalışmak zor geliyor, böyle de geçinemiyor yani daha ne yapalım anlamadımki? Sürekli bize gelmek istiyor. Burası çok rahat, kafamı dinliyorum diyor ama devamlı aynı evde olmuyor.
Artık iyice şaşırdım. Annemle babam boşandığından beri hiç mutlu değilim,hatta annemde pişman öyle anladım. Telefonda sürekli şikayet duymaktan bıktım, artık cevap bile veresim gelmiyor. Ne boşanmasına karıştım ne evlenmesine ama yine mutsuz yine mutsuz
Bende mi sıkıntı var anlamadım özeleştride yapıyorum ? İşime evime yansıyor artık, Varmı benim gibi ailesi olan, yorum bekliyorum
Ev ev üstüne gerökeyem olmuyor, yani bizzat yaşadık. 4 ay kaldı ancak evin içinde iki hanım gibi hissediyorum sadece annem için değil başkası da evimde kaldığında rahat edemem, edemiyorumSiz onun annesi değilsiniz. Destek olun evet ama evinizde kalmak zorunda değil. Çalışmak zorunda yoksa bakmaz kimse bunu anlamasını sağlayın. Rahatlik hissetti evinizde sanırım ama ev, ev üstüne gerçekten olmuyor
SöyledimAçık ve net konuşun annenizle, ev ev üzerine olmuyor deyin.
Ablanız da destek olsun yakınınızda 1+1 ev bulun ilgilenip görüşün.
Bunun dışında yapabileceğim bir şey yok deyin.
50 yaş genç ve aktif olunabilecek bir yaş.
49 yaşındayım aktif ve mesaili çalışıyorum.
Evlendikten sonra hiç birşey eskisi gibi olmuyor bekarlıktaki gibi olmuyorAnnemde babamın vefatından sonra evlendi, 3 yıl evli kaldı şimdi boşanıyor, bana diyor ki hiç kimse babanın yerini tutmaz hata yaptım bilmemne, içim şişti artık benimde. Kardeşim erkek olduğu için ona anlatamıyor bana anlatıyor sürekli ama gerçekten sıkıldım,bu arada bende boşandım iki çocuğumla yaşıyorum bana diyor ki sen yalnızsın ben yalnızım birlikte yaşayalım sen çalışırken çocuklara da bakarım, (biri 15 biri 8.5 yaşında, bakılmalarına gerek yok yani bahane arıyor) dedim yok tövbe. Ev, ev üstüne olmaz.
Siz böyle her gelmek istediğinde evdeyim derseniz ya da ablanız hala arkasında durmaktan kendini çekmezse (hastalık olur ya da ihtiyaç olur o ayrı) üzgünüm anneniz aynı sahneleri yaşar ve yaşatır.Merhaba, inanın artık kafayı yeme noktasına geldim ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum.
Çok huzursuz bir ortamda büyüdüm. Bu yüzden içimde hep bir enerji eksikliği mutsuzluk vardı ama yine de mutlu olmaya çalışırdım ancak yaşım geçtikçe kimseye tahammülüm kalmadı aileme bile...
Şuanki sorunum annemle ilgili. Yıllarca babamla huzursuz evlilikleri olmasına rağmen evliliğini devam ettirdi. Kendimi bildim bileli anneme destek çıktım yanında olmaya çalıştım ancak 50li yaşlarında babamdan boşandı. Boşanmasını ablam destekledi o zaman bekardı ben sana bakarım dedi, ben aslında boşanmasını hiç istemedim inanın daha kötü olucağını düşünüyordum düşündüğüm gibide oldu. Yinede yıllarca çekmiş olduğu için tamam dedik. Bu arada annemin geliri yok
Sonra evlenmek istedi, daha yeni evlendi. Onada tamam dedik mutlu olmasını gerçekten çok istedik.ama evlendiğimden beri hiç mutlu değil. Sürekli tartışma yaşıyor.her ayrılmaya kalktığında bize gel dedik ve 4 ay kadar bizde kaldı. Sonra dayanamadı gitti
Artık tartışmalarına dayanamıyorum. Her gün korkarak telefon ediyorum. Sürekli mutsuz, şikayet ediyor. Bizden 3 saat uzaklıkta. Çok uzak, bulunduğum yer çok sıcak, eşine çok yalancı diyor vs vs devamlı birşeye kızıyor. Geçen gün ağlayarak telefon etti ben boşanıcam dedi tamam sana burda ayrı ev açalım, 2 sene kadar çalışırsın, devletten yardımda alırız, bizde destek çıkarız dedik ablamla. Sonra adam konuşmuş vazgeçti. Ne boşanıyor, ne düzeliyor iyice psikolojim bozuldu.
Ablam ben bakarım anneme diye babamla boşanmasına destek çıktı evlendi şimdi annem buraya gelince onun evine bile gidemiyor bizde kalıyor.
Diyoruz ki ev ev üstüne olmuyor, bizde kaldın ya 4 ay zor oluyor dedim. Gerçektende öyle. Mesela eşim sıcak havalarda atletle duramıyor, rahatla yaramıyor, banyo yapmamız bilr zor oluyor yani zorlukları oluyor ama asla zor durumda olursa yüz üstü bırakmayız yani ayrı ev açarız, maddi destek sağlarız, sağlığın yerindeyken biraz çalışırsın hem kafan dağılır dedik ama yok olmuyor
Boşanıp çalışmak zor geliyor, böyle de geçinemiyor yani daha ne yapalım anlamadımki? Sürekli bize gelmek istiyor. Burası çok rahat, kafamı dinliyorum diyor ama devamlı aynı evde olmuyor.
Artık iyice şaşırdım. Annemle babam boşandığından beri hiç mutlu değilim,hatta annemde pişman öyle anladım. Telefonda sürekli şikayet duymaktan bıktım, artık cevap bile veresim gelmiyor. Ne boşanmasına karıştım ne evlenmesine ama yine mutsuz yine mutsuz
Bende mi sıkıntı var anlamadım özeleştride yapıyorum ? İşime evime yansıyor artık, Varmı benim gibi ailesi olan, yorum bekliyorum
Sizi dinlemiyorsa fikir vermeyin. Uzak durun bu karar esnasında.Söyledim
Yanlış anlama ama ev ev üstüne olmuyor dedim, rahat edemiyoruz sende edemezsin dedim, ama ayrılırsan sana elimizden geldiği kadar destek oluruz dedim. Sana ayrı ev açarız, sana uygun işte buluruz kafan dağılır dedim ama yok ne boşanıyor nede mutlu olmaya çalışıyor
Elimden gelen bu
Bana burası çok rahat karışan yok diyor, ben evde böyle değilim diyor. Evliliğinde haklı olduğu konular var ancak boşanırsan sana destek oluruz gibi seçenekte sundukAnneniz geçim derdi olmadan,ev işleri ile uğraşmadan yaşamak istiyor bu konfor ancak kızlarının evinde mevcut.
Kusura bakmasın kesin boşanır gelir yoksa otursun evinde kocası ile .
Çocuk oyuncağı mı 4 ay tatil yap sonra git yine gel.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?