Ben de pıhtılaşma icin iğne vuruyorum yüksekovadyım ve henüz 9 aylık bebeğim varken hamileliğimi öğrendim. Doğumda ve sonrasında gelip bakacak kimsem de yok. Aralarında 1 yaş olan iki bebeğim olacak ve yine de iyimserimKızlar merhaba.1 buçuk yıllık evliyim ve eşimle bebek düşündük.Daha doğrusu o çok istedi ben de kıramadım gibi bir şey oldu.Sonra hamile olduğumu öğrendiğimde depresyona girdim.Betim benzim attı,ölü gibi bakıyordum etrafa...Sürekli ağlıyordum,aynaya bakınca kendimi çok çirkin hissediyordum tam anlamıyla depresyona girmiştim.Masa başı iş bile olsa bir yazı bile yazasım gelmiyordu lavaboya gitmek için bile yürüyesim gelmiyordu o derece...Herkes neyin var dedikçe daha kötü oluyordum.Eşime çok patladım idare etti ama en son beni uyardı bak hamilesin ama biraz daha anlayışlı olmaya çalış diye.O zaman da deli gibi ağladım daha 1 ay oldu katlanamadın falan diye...En son ertesi gün de bebeğin kalbinin durduğunu öğrendim.O an bana Allahın ceza verdiğini düşündüm ama elimde değildi.Kürtaj ve yaşadığım o korku da beni berbat yaptı derken araştırmalara başlayıp kan pıhtılaşmam olduğunu öğrendim.Sonra da yumurtalığımda kist oluştuğunu...Kendimi sağlıksız hissetmeye başladım derken 2 ay içinde ancak toparlandım.Gerçekten de bu sefer bebek istedim.Neden bilmiyorum ama bu sefer çok istedim.Şimdi de hamile olduğumu sadece evde yaptığım testten öğrendim doktora yarın gideceğim.Ve her gün iğne olucam ve eşim suriye sınırına gidiyor 2 günde bir.Yani bir gece oluyor bir gece olmuyor.Şimdi her an düşük yapmaktan korkup ve kendime her gün iğne yapmak ve gece tek kalmak...Üstelik bu sefer kimseye hamile olduğumu da söylememe kararı almışken...Morale ihtiyacım var kızlar...Çok şükrediyorum şuan ama bir yandan da iğne ve yalnızlık ve pıhtılaşma nedeniyle bir şey olur mu korkularım var...Anneme söylüyorum tek bunu o da benden evhamlı çok endişelerimi söyleyemiyorum.Sizden biraz moral istiyorum başka konuşacak kimsem yok...eşim sonuçta erkek hallederiz sen üstesinden gelirsin diyor ama bunu bayanlarla konuşma ihtiyacı hissediyorum...Tekrar depresyona girmeme çabalarındayım.Teşekkür ederim kızlar buraya kadar okumuşsanız bile Allah razı olsun şuan çok duygusalım gözlerim doldu yine...Bir de eşim için de korkuyorum..ya ona bir şey olursa diye
Eşimin yanında olduğunu nereden çıkardınız malesef 8 ay boyunca eşim olmadan gebelik geçirdim..cokzor günlerdi.ignemide kendim vuruluyordum.birde şu var evlendikten yıllar sonra bebeğim oldu ve bu noktada imtihan olmuş biri olarak sizi eleştirdim,şükredin diye.olumsuzluklara odaklanmayın.yadadiklarinizin daha üst versiyonunu yasadim belkide.bebeginizin sevincini doya doya yaşayın.sormak istediğiniz birşey olursa yardımcı olabilirim iğne ve pıhtılaşma ile ilgili..selam ile.Size göre eşim yok tek başıma iğne olucam dramatik gelmiş olabilir tabi Allah kimseye yaşatmasın.Şükrettiğimi yazmıştım gebe kalmama çok şükür tabii ki ona sevincim ayrı
Pıhtılaşma çıktımı tahlillerinizde? Bende çıkmadığı halde kayiplarimdan dolayı verdiler3 tane düşük yaptım hiç bir sebep bulunamadı sebepsiz infertilite dendi ondan sonra doktorum kan sulandırıcı iğne verdi dokuz ay boyunca her gün iğne yaptım kendime önce karnından başla karnın büyüdükten sonra bacaklarına geç şimdi oğlum 10 yaşında strese gerek yok yiyecek ekmeği varsa doğar o annesi sıkma güzel canını
Benim tahlillerinde de çıkmadı pıhtılaşma ama düşükler den dolayı verdi doktorPıhtılaşma çıktımı tahlillerinizde? Bende çıkmadığı halde kayiplarimdan dolayı verdiler
Ama fayda etmiş degilmi? Benim çıkmadığı halde kullanıyor olmam kafamı karıştırmistiBenim tahlillerinde de çıkmadı pıhtılaşma ama düşükler den dolayı verdi doktor
Tamamen koruma amaçlı bende işe yaradı ilk hamileligimde kullandım doğuma kadar sonrakinde gereken kalmadıAma fayda etmiş degilmi? Benim çıkmadığı halde kullanıyor olmam kafamı karıştırmisti
İkinci gebeliginizde kullanmadinizmi ?Tamamen koruma amaçlı bende işe yaradı ilk hamileligimde kullandım doğuma kadar sonrakinde gereken kalmadı
Kıyamam sana ya bende iki bebeğimi kaybettim problem hala bulunamadı bak en azından senin problemin bulunmuş lütfen üzülme psikolojik destek al ve Allah’a sığın laf olsun diye söylemiyorum dualar et namaz kıl yemin ederim faydasını göreceksinKızlar merhaba.1 buçuk yıllık evliyim ve eşimle bebek düşündük.Daha doğrusu o çok istedi ben de kıramadım gibi bir şey oldu.Sonra hamile olduğumu öğrendiğimde depresyona girdim.Betim benzim attı,ölü gibi bakıyordum etrafa...Sürekli ağlıyordum,aynaya bakınca kendimi çok çirkin hissediyordum tam anlamıyla depresyona girmiştim.Masa başı iş bile olsa bir yazı bile yazasım gelmiyordu lavaboya gitmek için bile yürüyesim gelmiyordu o derece...Herkes neyin var dedikçe daha kötü oluyordum.Eşime çok patladım idare etti ama en son beni uyardı bak hamilesin ama biraz daha anlayışlı olmaya çalış diye.O zaman da deli gibi ağladım daha 1 ay oldu katlanamadın falan diye...En son ertesi gün de bebeğin kalbinin durduğunu öğrendim.O an bana Allahın ceza verdiğini düşündüm ama elimde değildi.Kürtaj ve yaşadığım o korku da beni berbat yaptı derken araştırmalara başlayıp kan pıhtılaşmam olduğunu öğrendim.Sonra da yumurtalığımda kist oluştuğunu...Kendimi sağlıksız hissetmeye başladım derken 2 ay içinde ancak toparlandım.Gerçekten de bu sefer bebek istedim.Neden bilmiyorum ama bu sefer çok istedim.Şimdi de hamile olduğumu sadece evde yaptığım testten öğrendim doktora yarın gideceğim.Ve her gün iğne olucam ve eşim suriye sınırına gidiyor 2 günde bir.Yani bir gece oluyor bir gece olmuyor.Şimdi her an düşük yapmaktan korkup ve kendime her gün iğne yapmak ve gece tek kalmak...Üstelik bu sefer kimseye hamile olduğumu da söylememe kararı almışken...Morale ihtiyacım var kızlar...Çok şükrediyorum şuan ama bir yandan da iğne ve yalnızlık ve pıhtılaşma nedeniyle bir şey olur mu korkularım var...Anneme söylüyorum tek bunu o da benden evhamlı çok endişelerimi söyleyemiyorum.Sizden biraz moral istiyorum başka konuşacak kimsem yok...eşim sonuçta erkek hallederiz sen üstesinden gelirsin diyor ama bunu bayanlarla konuşma ihtiyacı hissediyorum...Tekrar depresyona girmeme çabalarındayım.Teşekkür ederim kızlar buraya kadar okumuşsanız bile Allah razı olsun şuan çok duygusalım gözlerim doldu yine...Bir de eşim için de korkuyorum..ya ona bir şey olursa diye
Hayır ikincide de üçüncüde de kullanmadımİkinci gebeliginizde kullanmadinizmi ?
Ben kullanmadığım zaman bebegim düşük doğum ağırlıklı oldu.vaktinde doğmasına rağmen 2.5 kilo bile değildi.birkac doktor kan sulandırıcı iğneyi biraktigim için öyle olduğunu söyledi.siz kullanmadığınızda kiloları nasıldı peki? Çok sordum kusura bakmayınHayır ikincide de üçüncüde de kullanmadım
Önemli değil iki kizimda 3 kilo doğdu iğne kullandığım oğlumda 3kilo 200 gr doğmuştu çok fark etmedi yaniBen kullanmadığım zaman bebegim düşük doğum ağırlıklı oldu.vaktinde doğmasına rağmen 2.5 kilo bile değildi.birkac doktor kan sulandırıcı iğneyi biraktigim için öyle olduğunu söyledi.siz kullanmadığınızda kiloları nasıldı peki? Çok sordum kusura bakmayın
Canım çok sağ ol bugün 3.iğnemi vurulacağım.Birini hemşire birini eşim yaptı.Öyle yorumlar okudum ki çok acıdığına dair korktum ama bir şey yokmuş o kadarına katlanabilrim.İnşallah her şey yolunda olur şimdi de kistim 5cme yükselmiş düşük riskim varmış Rabbimden hayırlısı canım yorumun için sağ olBenim gorumcemde kan pıhtılaşması yüzünden kaybetti çocuğunu geç farkedilmiş pihtilar. Şimdi oda 2.ye hamile iğnelerini hiç aksatmadan vurunuyor ilaçlarını düzenli içiyor 3 ayı kaldı doğuma çok şükür sağlığı da bozulmadı bu sefer kan değerleri falan arada düşüyor ama hemen toparlıyor geri inşallah sende oda sağlıklı bir şekilde alıcaksınız kucağınıza ama stres yapmaman gerek bebeğin içinsen artık bi annesin bebeğini daha karnındayken üzme bırak şu stresi uzulmeyi onunla konuş onu sev beraber müzik dinleyin onlar hissediyor ve duyuyor bi zaman sonra . Iğneden de korkma hastaneye bile gitmene gerek yok kendin bile vurabilirsin o kadar basit gorumceme o gün evde kim varsa o vurur iğneyi kimse yoksa kendisi kendine vurur. Korkma herşey güzel olacak
şekeri nasıl ölçücem peki şuan pek anlamıyorum da5 yıl önce Doğumda oğlumu kaybettim çok üzüldük. Kaç sene tekrar çocuk sahibi olmayı uğraştık olmadı. Pıhtılaşma varmış. Bu sene plansız Ramazan'da hamile kalmışım. Her gün iğne oldum son 1 ay şeker çıktı bir de insülin eklendi. Bu arada 9 yaşında engelli bir kızım var. 9 ay yüreğim ağzımda bekledim şükür 15 günlük oldu oğlum. İlaçlarını al mutlaka folik asiti 9 ay bırakma şeker yükleme haftası gelmeden 1-2 hafta önce açlık tokluk şekerini ölç gebelik şekeri ihtimaline karşı.. bir de bebeğinle konuş seni bekliyoruz seni seviyoruz diye.. 7. Aydan sonra hareketlerini sıkı takip et. Sen gayreti göster takdir Allah'ın.. sağlıkla kucağına al inşallah
tebrik ederimBen de pıhtılaşma icin iğne vuruyorum yüksekovadyım ve henüz 9 aylık bebeğim varken hamileliğimi öğrendim. Doğumda ve sonrasında gelip bakacak kimsem de yok. Aralarında 1 yaş olan iki bebeğim olacak ve yine de iyimserim
Ben eşiniz yanınızda demedim ki kendim için konuştum.Beni şükretme konusunda eleştirmeyin hep şükrederim yazımda da yazıyor zaten şükrettiğim.Ama tabi ki korkularım var ve iğne konusunda o kadar okudum ki okuduklarımdan aşırı ağrılı bir şey olduğunu sandım.Üstelik şimdi kistim de büyümüş 5 cm olmuş düşük riskim iyice artmış.Allahtan hayırlısı.Herkesin yaşadığı kendine daha zor tabiEşimin yanında olduğunu nereden çıkardınız malesef 8 ay boyunca eşim olmadan gebelik geçirdim..cokzor günlerdi.ignemide kendim vuruluyordum.birde şu var evlendikten yıllar sonra bebeğim oldu ve bu noktada imtihan olmuş biri olarak sizi eleştirdim,şükredin diye.olumsuzluklara odaklanmayın.yadadiklarinizin daha üst versiyonunu yasadim belkide.bebeginizin sevincini doya doya yaşayın.sormak istediğiniz birşey olursa yardımcı olabilirim iğne ve pıhtılaşma ile ilgili..selam ile.
Canım bende ilk hamileliğimi öğrenir öğrenmez eşim afrin görevine gitmişti.doğu görevindeyiz üstelik burda kimsem yoktu anne baba kardeş akraba hiç kimse..eşim 9 ay boyunca gelmedi taa doğuma kadar anca gelebildi.doğum olmasa bırakmıycaklardı emin ol.6 haftalıktan beri tek başıma 36 haftayı devirdim.herşeyimi kendim yaptım,usg lerde tek başıma gittim neler neler..merak etme bunlar korkulacak şeyler değil.zaten bebeğini beklerken dayanıyorsun mutlu oluyorsun.iğnelerini ihmal etme her gün aynı saatte yapmaya özen gösterKızlar merhaba.1 buçuk yıllık evliyim ve eşimle bebek düşündük.Daha doğrusu o çok istedi ben de kıramadım gibi bir şey oldu.Sonra hamile olduğumu öğrendiğimde depresyona girdim.Betim benzim attı,ölü gibi bakıyordum etrafa...Sürekli ağlıyordum,aynaya bakınca kendimi çok çirkin hissediyordum tam anlamıyla depresyona girmiştim.Masa başı iş bile olsa bir yazı bile yazasım gelmiyordu lavaboya gitmek için bile yürüyesim gelmiyordu o derece...Herkes neyin var dedikçe daha kötü oluyordum.Eşime çok patladım idare etti ama en son beni uyardı bak hamilesin ama biraz daha anlayışlı olmaya çalış diye.O zaman da deli gibi ağladım daha 1 ay oldu katlanamadın falan diye...En son ertesi gün de bebeğin kalbinin durduğunu öğrendim.O an bana Allahın ceza verdiğini düşündüm ama elimde değildi.Kürtaj ve yaşadığım o korku da beni berbat yaptı derken araştırmalara başlayıp kan pıhtılaşmam olduğunu öğrendim.Sonra da yumurtalığımda kist oluştuğunu...Kendimi sağlıksız hissetmeye başladım derken 2 ay içinde ancak toparlandım.Gerçekten de bu sefer bebek istedim.Neden bilmiyorum ama bu sefer çok istedim.Şimdi de hamile olduğumu sadece evde yaptığım testten öğrendim doktora yarın gideceğim.Ve her gün iğne olucam ve eşim suriye sınırına gidiyor 2 günde bir.Yani bir gece oluyor bir gece olmuyor.Şimdi her an düşük yapmaktan korkup ve kendime her gün iğne yapmak ve gece tek kalmak...Üstelik bu sefer kimseye hamile olduğumu da söylememe kararı almışken...Morale ihtiyacım var kızlar...Çok şükrediyorum şuan ama bir yandan da iğne ve yalnızlık ve pıhtılaşma nedeniyle bir şey olur mu korkularım var...Anneme söylüyorum tek bunu o da benden evhamlı çok endişelerimi söyleyemiyorum.Sizden biraz moral istiyorum başka konuşacak kimsem yok...eşim sonuçta erkek hallederiz sen üstesinden gelirsin diyor ama bunu bayanlarla konuşma ihtiyacı hissediyorum...Tekrar depresyona girmeme çabalarındayım.Teşekkür ederim kızlar buraya kadar okumuşsanız bile Allah razı olsun şuan çok duygusalım gözlerim doldu yine...Bir de eşim için de korkuyorum..ya ona bir şey olursa diye
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?