- 28 Haziran 2016
- 779
- 1.253
- 63
- 44
- Konu Sahibi Summer-girl
-
- #41
Konu sahibi annesine bakmaktan şikayet etmiyor ki. Anneniz ya ölmüş olsaydı demişsiniz. Bazı durumlar ölümden daha çok can yakabilir. Annesini ani bir trafik kazasında kaybetmiş biri olarak bunu söylüyorum. Çünkü annemin yaşlanmaya başladığını idrak ettiğimde içim parçalanmaya başladı. Bazı şeyleri tekrar tekrar sorduğunda bunuyor mu acaba diye düşünüyordum. O benim annemdi, onun ilerde beni unutacağını, tanımayacağını, küçük bir çocuk gibi olacağını düşnmek beni mahvediyordu. Elbette ki böyle bir durumda ona bakacaktım. Sıkıntı ona bakmak değildi, gözümün önünde eridiğini, hastalandığını, acı çektiğini görecek olma düşüncesi beni yaralıyordu. Annemdi o benim, canımdı, enerjisi bitmeyen meleğimdi. Bir gün enerjisiz kaldığını görecek olmaktan korkuyordum. Ve hiçbir hastalığı olmayan annem bir anda gidiverdi. Şimdi diyorum ki hasta olmadan, yatalak olmadan, acı çekmeden, hiçbir şeyi unutmadan, tertemiz gitmesi hepimiz için daha hayırlıydı belki de. Yani sonuç olarak bana kalırsa bazı şeyler ölümden daha fazla yaralar insanı. Daha çok üzer, daha çok parçalar. Konu sahibine Allah yardım etsin, sabırlar versin inşallah.Sunu dicem doğru bir şey diyince nedesen herkes suclar ee nede olsa dogru soyleyeni dokuz koyden kovarlar demi. Ben 17 yasimda neneme bakmistim yillar once hicde sikayet etmemistim, bazen geceleride yaninda yatardim, yemegini yapar saclarini tarar, ustunu degistirirdim. Sonradan oldugunde keake yasadiginda biraz daha ilgilenebilseydim diye düşünmüştum. Simdi ben o mesajda ne yazmisim sizlerde halen ne diyorsunuz. Cok değişik, halilara takilan ben olmusum, benim mesajimda halilara takilan siz dwmekki halilarda keramet
AsalakIlginc gerçekten dert diye bahsediyorsun ya dert dedigi annesi, anne ne demek anne candir anne kandir allah annemizle bizi sinamasin. Sende beniom yazdioklarimdan halilara takılmışsin onu ne yapcazsirf muhalefet olmak icin olmayın komik duruyor.
Sabahlari bas agrisiyla kalkiyorum ve uyanip gercek hayata donmekten korkuyorum cogu zaman. Eskiden huzur kokan ev simdi kambusa donustu ve kendimi caresiz hissediyorum artik.
Annemin hastaligi (demans) huzurumuzu aldi, goturdu. Namaz kiliyor ve biraksak her namazda saatlerce tesbih cekiyor yuruyerek. 2-3 senedir bu boyle. Mudahale etmezsek bu sefer cisini tutamiyor (kadinsal hastaligi var) ve altina kaciriyor. Sadece kiyafetleriyle sinirli kalsa iyi, cogu zaman halilar ve yerler islaniyor. Idrar kokusuna alistik zaten. Isten eve geldigimde bu kokuyu aldigimda beynimin uyustugunu hissediyorum.
Yuruyerek tesbih cekme olayi yuzunden kac kere kriz gecirdim ama olmuyor. Asla vazgecmiyor bundan.
Kulaklari da duymuyor cihaz kullanmasina ragmen. Boyle olunca muhabbetlere katilamiyor ve konusmuyor da. Yeme, icme, namaz kilma ve hasta abisini arama disinda hicbir faaliyeti yok.
Bu aralar orgu ormeye yoneltiyorum onu. Gayet de duzgun ve hizli oruyor. Sasirtiyor beni.
Yasamaktan biktim. Dua etmeyi de biraktim haliyle. Her gece yatmadan once semaya yonelttigim olme istegimden sonra hangi ruh haliyle dua edecegim ki?
Uzun yazdim, kusura bakmayin lutfen. Sahip oldugunuz seylerin kiymetini bilin. Evinizde huzur varsa sizden sanslisi yok.
Bakiniz burdada halidan bahsetmis yüklenin
Ne desem bilemiyorum, o kadar üzgünüm ki. Sana, Milanaya, bu hastalıkla yüzleşen mücadele eden herkese.
Annen şu an tam olarak nasıl bilemiyorum, hiç kendine geliyor mu, sizleri tanıyor mu, normal bir şekilde konuşabiliyor mu bilmiyorum. Ama bil ki annen senin bu şekilde umutsuz, mutsuz, tamamen hayattan bıkmış olmanı asla istemezdi.
kızımı senin yerine, kendimi de annenin yerine koyuyorum, hastalıktan çok bu canımı acıtırdı bilseydim, farkında olsaydım. Annen senin canın biliyorum, yaşadıkların da çok zor onu da biliyorum. Allah yardımcın olsun diyorum sadece.
Milana22 baban için de çok geçmiş olsun, annenin söyledikleri çok içimi acıttı
Ayşem midir nedir şu akıl fukarasını alıntılamayı bırakın artık. Değmez.
Böyle insanlardan gerçekten nefret ediyorum.
Forumda bir ton var.
Sorsan üzüldüm derdine, yardımcı olmak istedim der, araya tekme tokat sıkıştırmadan edemezler.
Ayıp bu ne biçim yorum diye haksızlığa ses çıkarınca da ''Sana ne benim yorumumdan sana mı sorcam. ''
der işin içinden çıkarlar.
Dipte hisseden bir insanın kafasının üzerine basınca iyi hisseden zavallılar bunlar.
Keşke üye olurken site bir şekilde enerjisini alsa da ''Siteye kabul edilecek kadar insan değilsiniz. '' mesajı ile
üyelikleri reddedilse..
Çok geçmiş olsun canım benimSabahlari bas agrisiyla kalkiyorum ve uyanip gercek hayata donmekten korkuyorum cogu zaman. Eskiden huzur kokan ev simdi kambusa donustu ve kendimi caresiz hissediyorum artik.
Annemin hastaligi (demans) huzurumuzu aldi, goturdu. Namaz kiliyor ve biraksak her namazda saatlerce tesbih cekiyor yuruyerek. 2-3 senedir bu boyle. Mudahale etmezsek bu sefer cisini tutamiyor (kadinsal hastaligi var) ve altina kaciriyor. Sadece kiyafetleriyle sinirli kalsa iyi, cogu zaman halilar ve yerler islaniyor. Idrar kokusuna alistik zaten. Isten eve geldigimde bu kokuyu aldigimda beynimin uyustugunu hissediyorum.
Yuruyerek tesbih cekme olayi yuzunden kac kere kriz gecirdim ama olmuyor. Asla vazgecmiyor bundan.
Kulaklari da duymuyor cihaz kullanmasina ragmen. Boyle olunca muhabbetlere katilamiyor ve konusmuyor da. Yeme, icme, namaz kilma ve hasta abisini arama disinda hicbir faaliyeti yok.
Bu aralar orgu ormeye yoneltiyorum onu. Gayet de duzgun ve hizli oruyor. Sasirtiyor beni.
Yasamaktan biktim. Dua etmeyi de biraktim haliyle. Her gece yatmadan once semaya yonelttigim olme istegimden sonra hangi ruh haliyle dua edecegim ki?
Uzun yazdim, kusura bakmayin lutfen. Sahip oldugunuz seylerin kiymetini bilin. Evinizde huzur varsa sizden sanslisi yok.
Ne desem bilemiyorum, o kadar üzgünüm ki. Sana, Milanaya, bu hastalıkla yüzleşen mücadele eden herkese.
Annen şu an tam olarak nasıl bilemiyorum, hiç kendine geliyor mu, sizleri tanıyor mu, normal bir şekilde konuşabiliyor mu bilmiyorum. Ama bil ki annen senin bu şekilde umutsuz, mutsuz, tamamen hayattan bıkmış olmanı asla istemezdi.
kızımı senin yerine, kendimi de annenin yerine koyuyorum, hastalıktan çok bu canımı acıtırdı bilseydim, farkında olsaydım. Annen senin canın biliyorum, yaşadıkların da çok zor onu da biliyorum. Allah yardımcın olsun diyorum sadece.
Milana22 baban için de çok geçmiş olsun, annenin söyledikleri çok içimi acıttı
Yahu bu konuya bir cok kisi benden daha kotu yorumlar yazmis sizde ne merakliymissiniz biri bisey dedimi hemen aaa bak bu bunu demis vah vahlamaya allah bilir mesajin tamamini okuyaniniz bile yoktur siz bu kafayla suru pisikolojisi iste aysemi dert edinin siz bys
Bu lafinin ustune ne soylersen soyle hic bir etkisi olmaz. Istersen yazdiklarin 5 sayfa olsun. Bu hadsizligi yapmamaliydin. Ustelik bunu ölmek isteyen bir kadina soyluyorsun. bu kadar insan tepki gostermis biraz olsun utanmaliydinannenizden degerli olan halilarinizi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?