- 27 Haziran 2021
- 182
- 71
- 28
- Konu Sahibi Puprple000
-
- #1
Dönem dönem bu düşüncelere kapılıp içimde güçsüz ve başarısız düşüyorum. Umarım çok uzun sürmez ve kendimi toparlarim. Güven ve çıkarsız insan konusunda kesinlikle tam anlamıyla kendimi kaptirmiyorum en sevdiğim insan bile olsa bir gün bana yanlış yapabilir düşüncesi var ve yanildigimda üzüldüğümü hissetmesemde depresyon belirtisi olabiliyorSizi anlayabiliyorum. Ben de bu duygular içindeyim. Dışardan bakınca sürekli aktivite halindeyim. Çok mutluyum. Ama hiç kimseye ne inancım ne de güvenim var. Ne diyeyim inşallah geçici bir dönemdir. Geçer gider. Yine de günlük olarak şükür listesi yapıyorum. Onlara bakmak beni mutlu ediyor. Belki size de iyi gelir.
Kötü şeyler yaşayınca bir nasirlasma hissizlesme oluyor duygularinizi yasayamiyorsunuz bir şey hissedemiyirsunuz.Gerci memnun değil misiniz ağlayıp zirlamaktansa her seye3yil öncesine kadar birini gerçekten saf duygularımla sevmiştim eski eşimden bahsediyorum kavgam ağlamam çektiğim acilar mutluluğum tüm duyguları yaşadigimi hissedebiliyordum. Son 3 yıldır ne aglayabiliyorum nede gülüyorum nede birinin beni çıkarsız sevebilecegine inancım var. Tek yaptigim hayatta kalabilmek için yeni yerler keşfetmek arkadaşlarımla zaman geçirmek tatile çıkmak vs dışardan AA nekadar mutlu sürekli aktivite halinde olarak gozuksemde tam anlamıyla yalandan eğleniyorum. Ve son 1yildir çalışma isteğim yok sürekli iş değiştiriyorum kendimi hiç bir yere ait hissetmiyorum sadece evde aileme muhtaç olmamak için paramı kazanmak istiyorum. Ve son zamanlar artık evden çıkıp dışarda hava almak bile istemiyorum. Yaşadığım evde de hiç bir iş yapasim gelmiyor annem kizmakta haklı ama pskolojimi bozucsk kadar hakaretler ve gereksiz insan olduğuma dair söylemlerde bulunuyor. Çoğu şeye tepkisiz kalıyorum ağlamak istiyorum ama aglayamiyorum acımı yaşadığımı bile hissedemiyorum sadece yatmak istiyorum ama hayattan da keyif almak istiyorum şuan duygularımı bile aktarmak gelmiyor içimden ne istediğimi bilmiyorum
Ayrıldınız anladığım kadarı ile.. zor bir dönem, imkanı olan herkes psikolojik destek almalı memlekette ama sizin durumunuz ciddeb biraz hassas, terapi almayı düşündünüz mü hiç? Birde tabi o durumda musınuz bilmiyorum ama biraz kendinizle vakit geçirmeli ve dinlemelisinzi kendinizi bence. Aşırı telefon kullanımı bile insanların bir takım gerçeklerden kaçmak için kullandığı bir yöntemken alırı gezmek de bunun sebebi gibi.. bide numaradan mı gülüyorsunuz mesela? Bu da zamanla insanın kendisine yabancılaşmasına sebep olur ki birçok psikolojik rahatsızlığın temeli de bu duygu sanki. Bu arada çok iyi kitaplar da var psikolojiyi anlamak için onları da okuyabilirsiniz3yil öncesine kadar birini gerçekten saf duygularımla sevmiştim eski eşimden bahsediyorum kavgam ağlamam çektiğim acilar mutluluğum tüm duyguları yaşadigimi hissedebiliyordum. Son 3 yıldır ne aglayabiliyorum nede gülüyorum nede birinin beni çıkarsız sevebilecegine inancım var. Tek yaptigim hayatta kalabilmek için yeni yerler keşfetmek arkadaşlarımla zaman geçirmek tatile çıkmak vs dışardan AA nekadar mutlu sürekli aktivite halinde olarak gozuksemde tam anlamıyla yalandan eğleniyorum. Ve son 1yildir çalışma isteğim yok sürekli iş değiştiriyorum kendimi hiç bir yere ait hissetmiyorum sadece evde aileme muhtaç olmamak için paramı kazanmak istiyorum. Ve son zamanlar artık evden çıkıp dışarda hava almak bile istemiyorum. Yaşadığım evde de hiç bir iş yapasim gelmiyor annem kizmakta haklı ama pskolojimi bozucsk kadar hakaretler ve gereksiz insan olduğuma dair söylemlerde bulunuyor. Çoğu şeye tepkisiz kalıyorum ağlamak istiyorum ama aglayamiyorum acımı yaşadığımı bile hissedemiyorum sadece yatmak istiyorum ama hayattan da keyif almak istiyorum şuan duygularımı bile aktarmak gelmiyor içimden ne istediğimi bilmiyorum
Tüm bunlar zihninizin oyunu. Siz düşüncelerinizle duygularınıza yön veriyorsunuz. Başarısızlıklarınıza, hayal kırıklıklarınıza değil yeteneklerinize, şimdiye kadar başardıklarınıza odaklanın. Her zaman mükemmel olamayız. Bazen düşeriz, ama kalkarız. Bir kere yolunda gitmedi diye bu bizi beceriksiz, işe yaramaz yapmaz. Zeki insanlar hiç hata yapmaz mı? Elbette yapar. Hepimizin hayatında inişler ve çıkışlar olur. Önemli olan bunları nasıl karşıladığımız. Kendinizi yetersiz hissediyorsanız belki harekete geçmediğiniz için. Harekete geçseniz belki de her şey başka olacak. Eşinizle mutlu olmadınız diye hayat bitmedi ki. Suçlu, hata, eksik aramayı bırakın. Güzel şeylere odaklanın. Kendinizi keşfedin, yapabileceklerinizi. Daha önceki başarılarınızdan ilham alın, tekrar yapabilirsinizDönem dönem bu düşüncelere kapılıp içimde güçsüz ve başarısız düşüyorum. Umarım çok uzun sürmez ve kendimi toparlarim. Güven ve çıkarsız insan konusunda kesinlikle tam anlamıyla kendimi kaptirmiyorum en sevdiğim insan bile olsa bir gün bana yanlış yapabilir düşüncesi var ve yanildigimda üzüldüğümü hissetmesemde depresyon belirtisi olabiliyor
Belki biraz bencilce ama eskiden yani evli olduğum dönemlerde insanları mutlu etmek için uğraşırdim ve onemserdim. Şuanda mutlu hissetmedigim ortamlarda pek bulunmam karşiligini hissetmedigim arkadaşlarıma fedakarlık pek yapmam beni gerçekten değersiz hissettiren ve kaybetmeyi göze alan insan en sevdiğim kişi bile olsa hayatımdan çikartirim bu evreye geldim artık. Normalde dışardan çok güçlüyum öyle ağlayıp yakınan kendini pasif gösteren bir kadın değilim. Sadece eskisi gibi masumca olan duygularımı kaybettim son zamanlarda da hiç bir şeyden keyif almayıp sadece yatmak istiyorum kendimi her konuda yetersiz görüyorumAyrıldınız anladığım kadarı ile.. zor bir dönem, imkanı olan herkes psikolojik destek almalı memlekette ama sizin durumunuz ciddeb biraz hassas, terapi almayı düşündünüz mü hiç? Birde tabi o durumda musınuz bilmiyorum ama biraz kendinizle vakit geçirmeli ve dinlemelisinzi kendinizi bence. Aşırı telefon kullanımı bile insanların bir takım gerçeklerden kaçmak için kullandığı bir yöntemken alırı gezmek de bunun sebebi gibi.. bide numaradan mı gülüyorsunuz mesela? Bu da zamanla insanın kendisine yabancılaşmasına sebep olur ki birçok psikolojik rahatsızlığın temeli de bu duygu sanki. Bu arada çok iyi kitaplar da var psikolojiyi anlamak için onları da okuyabilirsiniz
Hayattan keyif almadığımi düşündüğümde yaşamak ve insan içine karışmak adına sevdiklerimle zaman geçirmek ve yeni yerleri keşfedip bana iyi gelmesini istedim hemde dışardan güçlü kadın pozu vermek adına bakın ölmedim hayattayim profili çizmek gibi. Artık bu da keyif vermiyor.Acaba odak noktanızı mı değiştirseniz? Keyif alamıyorsanız neden gezip tozuyorsunuz? Maksat zaman geçsin diye mi, insanlar mutlu bilsin diye mi? Evlenip boşanmış olmanız mutsuz olmanız için sebep değil. Kitap okuyup, güzel filmler izlemenizi tavsiye ederim. Kafanız dağılır.
Size tavsiyem yeni insanlar tanımanız. Yeni hikayeler görmeniz. Yeni bir başlangıç yapmanız. Eski hayatı sürüklemektense sıfırdan başlamanız. Kafanızda yapmanızı kastediyorum.Hayattan keyif almadığımi düşündüğümde yaşamak ve insan içine karışmak adına sevdiklerimle zaman geçirmek ve yeni yerleri keşfedip bana iyi gelmesini istedim hemde dışardan güçlü kadın pozu vermek adına bakın ölmedim hayattayim profili çizmek gibi. Artık bu da keyif vermiyor.
YENİ YERLER KEŞFETMEK ten kastım buydu yeni insanlarla tanışıp zaman geçirip gezip eğlenip hayatıma bakıyorum eskisi gibi keyif almasamda yaşadığımı hissediyorum ama zaman zaman tüm bunlardan sıkıldığım ve hiç birşey yapmak istemediğim dönemler oluyor şuan bu surecteyim sanirimSize tavsiyem yeni insanlar tanımanız. Yeni hikayeler görmeniz. Yeni bir başlangıç yapmanız. Eski hayatı sürüklemektense sıfırdan başlamanız. Kafanızda yapmanızı kastediyorum.
19yasinda evlendim eşim 20yasindaydi 3yil sonra ayrıldık ben güçlü bir kadındim eski eşim pasif kalıyordu ve beni ailesine karşı savunamadi ezdirdi kendi aramızda saygımızı bitirdik daha sonra beni sevmediğini ve eski sevgilisini unutamadığını söyledi bende çok seviyordum yeni yeni kendime geldim atlattımÖzel degilse boşanma sebebiniz neydi, eğer kendi hakkiniza girdiyseniz toparlanma süreciniz daha uzun sürüyor olabilir.
Paranızı kazaniyorken kendiniz için birşey yapın ve destek alın, insan bazı şeyleri aşamayabilir uzman birinin bakış açısı neden böyle hissettiğiniz ve neyi değiştirmeniz gerektiği konusunda size farkındalık sağlayabilir
Evlilik sorumluluğu alamayan bı adamdan kurtulmanız çok yerinde bir karar olmuş.19yasinda evlendim eşim 20yasindaydi 3yil sonra ayrıldık ben güçlü bir kadındim eski eşim pasif kalıyordu ve beni ailesine karşı savunamadi ezdirdi kendi aramızda saygımızı bitirdik daha sonra beni sevmediğini ve eski sevgilisini unutamadığını söyledi bende çok seviyordum yeni yeni kendime geldim atlattım
Sizi değersiz hissettiren kişilerden ve ortamlardan uzaklaşmanız bence güzel, birçok kişi yalnız kalırım korkusu ile bunu yapamıyor. Masum duygulara gelince.. bence zaten kendi özdeğerimizi korumak bizim görevimiz ve bu malesef biraz fazla farkındalık ile oluyor, masumca düşüncelerden arınmış olmak bir yerde normal gibi. Ama bu hiçbir şey yapmama hissi depresyon falan olabilir mi? Teşhis için de bir doktordan yardım almanız çok iyi olcaktır. ‘İyi hissetmek’ diye nir kitap var çok okunan bir psikolojik destek kitabı gibi düşünün. Bana çık faydası olmuştu, onu en azından okuyabilirsinz. Bu arada sizi değersiz hissettiren aileniz ise, ki bu bence en acısı bin tane ele bedel etkileri, buna da bir çözüm bulmalısınız sanki…Belki biraz bencilce ama eskiden yani evli olduğum dönemlerde insanları mutlu etmek için uğraşırdim ve onemserdim. Şuanda mutlu hissetmedigim ortamlarda pek bulunmam karşiligini hissetmedigim arkadaşlarıma fedakarlık pek yapmam beni gerçekten değersiz hissettiren ve kaybetmeyi göze alan insan en sevdiğim kişi bile olsa hayatımdan çikartirim bu evreye geldim artık. Normalde dışardan çok güçlüyum öyle ağlayıp yakınan kendini pasif gösteren bir kadın değilim. Sadece eskisi gibi masumca olan duygularımı kaybettim son zamanlarda da hiç bir şeyden keyif almayıp sadece yatmak istiyorum kendimi her konuda yetersiz görüyorum
Son birkaç yıldır diyim beni mutsuz eden insanlarla görüşmüyorum aynı ortamda bulunmuyorum hatta işyerimde mutsuzsam işimi bile değiştiriyorum ama artık yorulduğumu ve hayata karşı tepki vermek istemiyorum mesela bugün sabahtan akşama kadar yattım önceden hayattan keyif almasam bile kendimi dışariya atardım yani bı şekilde kendimi mutlu etmeye çalışırdım şuan kimseyle görüşmek gelmiyor içimden fok üzücü. Ve tavsiye ettiğiniz kitabı degerlendiricemSizi değersiz hissettiren kişilerden ve ortamlardan uzaklaşmanız bence güzel, birçok kişi yalnız kalırım korkusu ile bunu yapamıyor. Masum duygulara gelince.. bence zaten kendi özdeğerimizi korumak bizim görevimiz ve bu malesef biraz fazla farkındalık ile oluyor, masumca düşüncelerden arınmış olmak bir yerde normal gibi. Ama bu hiçbir şey yapmama hissi depresyon falan olabilir mi? Teşhis için de bir doktordan yardım almanız çok iyi olcaktır. ‘İyi hissetmek’ diye nir kitap var çok okunan bir psikolojik destek kitabı gibi düşünün. Bana çık faydası olmuştu, onu en azından okuyabilirsinz. Bu arada sizi değersiz hissettiren aileniz ise, ki bu bence en acısı bin tane ele bedel etkileri, buna da bir çözüm bulmalısınız sanki…
Çok iyi geldiniz teşekkür ederimBen sizi çok iyi anlıyorum. Ama öyle birinden kurtulduğunuz için şükredin. Yatmanızı tavsiye etmem. Evde sık bulunmamaya,yalnız kalmamaya gayret edin. Ne kadar çok meşgul olursanız o kadar bu kötü düşüncelerden uzak kalırsınız. Ardınıza bakmayın. Bazı şeyleri içinizde kabullenip. Tamamen teslim olun. Beklentisiz olun. O zaman kendinizi daha güçlü hissedeceksiniz. Maddi durumunuz varsa ihtiyaç sahiplerine yardım edin. Bu size manen iyi gelir. Eskiye sünger çekin. Yeni insanlar tanıma derdine düşmeyin. Kendinize şunu deyin. Benim yaşanmışlıklarım var. İyi ya da kötü. Bunlar beni ben yaptı. Ben kendim olarak bu şekilde benimle olmak isteyen,yürümek isteyen varsa gelsin. Bunun için ayrılmadınız mı? Kendiniz olmak için. Ezilmemek için. Hayat evlilikten ibaret değil. Dünya hayatına gönderilme gayesi de bu değil. İyi olun iyi hissedin. Gencsiniz. Güçlüsünüz. Acılar geçer gider. Hicbirsey sonsuz değil.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?