Yaşlılığı hiç düşünüyor musunuz?

Yaşlılığı düşünüyorum elbet,onun için tek çocuğum var. Düşünmesem 2-3 yapardım

Şakası bir yana ben böyle düşünüyorum. Annemin te tek çocuğuyum,akşam yiyeceği yemeğe kadar ben düşünürüm,alışverişini ona göre yapar götürürüm. Ki annem kendi işini görebilen,yalnız yaşayan sağlıklı bir kadın çok şükür. Çocuk sayısıyla alakalı değil bence,evladın sayısı olmaz hayırlısı olur elbette.
 
Açıkçası hiç düşünmemiştim, o kadar uzak geleceği düşünmek sadece sıkıntı verir insana gibi geliyor. Şimdiki zamanda zaten yeterince sıkıntım var Kaldı ki belki o 60'li 70'li yaşları göremeyeceğim bile.
Ben bekarım, çocuğumun da yok oldu ki evlenmedim hiç, yaşlanınca benim durum daha da vahim olur. Erkek kardeşimden şuan bile bana hayır yok, anne baba zaten bi yaştan sonra malesef olmayacaklar. Hem yaşlılıkta hem yalnızlıkla mücadele edeceğim muhtemelen Ayy iyi ki düşünmüyormuşum hep sıkıntılı şeyler.
Ama bence bunu çok dert ediniyorsanız ufak ufak ayrı bir hesapta birikim yapın. Şimdiden başlarsanız yaşlanana kadar baya birikir. Yaşlılıkta ihtiyaç halinde en azından bir birikiminiz olur kimseye muhtaç olmazsınız.
 
Kendi yaşlılığımı düşünmekten çok ben çocuğumun geleceğini düşünüp kaygılanıyorum. Yaşlandıktan sonra biz yaşayacağımızı yaşadık asıl bizden sonra o tek başına ne yapacak diye düşünüyorum. Şu an en büyük hedeflerimden biri ev sahibi olup ilerde çocuğuma yük olmamak. Zira emekli maaşıyla kira karşılayamayacağımız kesin. En azından kendi bakım yükümüzden evladımı kurtarırsam kardır.
Ben de başka çocuk düşünmüyorum bu arada.
 
Ben düşünüyorum yaşlılığı.
İmkanlarımı, çocuklarıma (1 kızım var ve hamileyim) mutlaka birer ev bırakmak üzerine oluşturuyorum. Bir tane de bize.
Artık kendimiz mi idare ederiz, yardımcı mı alırız bilmiyorum ama çocuklarımdan beklentim yok.
Kendi anama babama da bakmayacağım.
Hamileyim, çalışıyorum. Doğumdan sonra da ara vermeyeceğim. Eşimle kendi işimiz, benim alternatifim birini bulması mümkün değil. Eve gelen yardımcının günü artacak ben sadece çocuklar ve iş arasında mekik dokuyacağım.
İlk kızımda 2 sene ara verdim işe, hata etmişim. Şimdi olsa yapmam, ama yine 2 yaş sonrası işyerlerinde az uyutmadım. Küçüğü direkt işe doğurcam
Yine de yaşlılığımda kimseye yük olmak istemiyorum. Beni 3-5 günde bir muhabbete arasınlar, aynı sitede oturursak müsait olanla kahvaltı yapalım falan bana yeter.
 
İki çocuk da hayırsız çıkabilir. Allah vermesin başlarına bi iş gelebilir. Bu denli geleceği düşünmek endişe verir insana. Her şeyn allahın kontrolünde olduğunu unutuyoruz bazen. Ben bekar bir kadınım bana kim bakacak endişesi asla taşımıyorum. Kaldı ki iletde bana bakar diye çocuk yapmayı da doğru bulmuyorum. Beni de o maksatla yapmışlar heralde varlığımda daha derin anlamlar arıyoruö belki bu yüzden. Çocuklarınız size bakmak zorunda değiller zaten kısacası.
 
Yaşlılığı düşünmüyorum diyenler hiç yaşlı yakınınız olmadı mı zor gerçekten
75 de ev işlerini bile yapmakta zorlanacaksınız
Sürekli hasta olacaksınız bi yerleriniz ağrıyacak birisi olmadan tek başına hastaneye gitmekte zorlanacaksınız
Ameliyatlar olacaksınız yanınızda birisinin size bakması gerekecek
Kapınızı açan hiç kimse kalmayacak telefonunuz bile çalmayacak
O yüzden eş ve çocuk önemli
İnsan yalnız yaşayamaz
Para olunca sizi devamlı ziyaret edecek arayacak hastaneye götürecek biriniz bulanabilecek misiniz para yeterli değil yani
 
Çocuklara bakım yükü yüklemek çok kötü. Burada eşinin ailesine bakmak zorunda kalınca herkes isyan ediyor ama kendisine bakılsın istiyor çok saçma. O çocuk kendisi bir yetişkin olacak ve hayat kuracak tabi ki bazen arayıp sormalı ama ben huzur evlerini mantıklı buluyorum ayrıca gittiğim ziyaretlerde fark ettim ki yaşlılar orada daha mutlu kendi yaşıtları ile sosyalleşebiliyorlar. Hatta orada yeniden evlenen bir çift bile vardı.
Baksınlar diye bencilce çocuk yapılmaz. Çocuk karşılık bekleyebilecegin bir canlı değildir. Sen ona bakmakla yükümlüsün o değil.
 
Parada yeterli olmuyor ki
75 yaşında kapınızı kimse çalmayınca yalnızlık sevgisizlik para ile çözülmeyecek
Hastaneye götürecek orada sizin elinizden tutacak yanındayım diyecek birisini parayla nasıl bulacaksınız
Yaşlılık zor sürekli hastalanacaksınız hasta insan duygusallaşır şevkat sevgi ister
 
Ben nedense konu sahibinin o anlamda söylediğini düşünmedim. Arayıp sorma, gözetme anlamında kullandığını düşünerek yorum yapacağım.
Benim de bir tane kızım var, ikinciyi düşünmüyorum. Yaşlılığı pek düşünmüyorum aslında, yaşadığımız ülkenin durumundan dolayı hep günü kurtarmaya odaklıyım.
O çocukları gelecekte nasıl bir hayat bekliyor hep bunun kaygısını taşıyorum.
Tek çocuğumuz da olsa 5 çocuğumuz da olsa hayat ne getirir bilmiyoruz. Çocuk sayısı hiç önemli değil, umarım kimseye muhtaç olmadan elden ayaktan düşmeden huzurla yaşlanıp göçeriz
 
Tamam da öyle birinin olmasını biz seçmiyoruz ki. Çocugun bir aile kurabilir. Belki yurtdışında yaşayacak belki hayırsız olacak. Mesela ben aileme bakmak istemem ha arada ziyaret ederim ama bakmak istemem. Param olur da bakıcı tutabilirim umarım yoksa yaşlılık hem onlara zehir hem bize zehir olacak bir durum
 

Ailemle hastalık gördüm, yaşlılık gördüm o yüzden ileriyi düşündüm hep. Ne olacağımızı bilmiyoruz, yaşlanıncaya kadar bu yaşama garantimizde yok ama çalışamayacağım zamanlar için yatırım yaptım. Çocuğum yok, olsa da bana baksın istemem, özel huzurevlerini düşündüm hep. Ama kul düşünür kader gülermiş o yüzden dua ederim hep, Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin, son nefesimize dek kendi işimizi görebilmek nasip etsin.
 
Ananeyle bizim dönemimiz onların çocukluğundaki, gencliğindeki beslenme şartları,gıdalar ile bizimki aynı değil.Biz o kadar dinç kalamayabiliriz
 
2 asgari ücretliyiz diyorsunuz 2.çocuğu yapsanız teke düşecek bu para tek çocuk bakılmaz o parayla birde 2.diyorsunuz hadi bunu geçtim sırf ileride bana baksın diye bir çocuk yapmak ne kadar mantıklı ? Çocuk değil bakıcı arıyorsunuz siz. Benimde tek çocuğum var bizden daha fazla gelirimiz var ona rağmen 2.yi düşünmüyorum hayat şartlarından zaten ay bana yaşlanınca nasıl bakacak bu çocuk diyede 1kere bile düşünmedim bencillik bu.
 
Hayat zaten çok hızlı akıyor. Şu anki zamanıma bile yetişip de adam akıllı yaşayabilen bir insan değilim ki yaşlılığı düşüneyim. Derdim sadece anı yaşamak. O bile zorken yaşlılığı da o zamana erişirsem o zaman düşünürüm. Garantisi yok yaşlanacak mıyım? Ben böyle düşünüyorum

Benim de bir kızım var. Bize bakmasa da olur. Ben onu doğururken hiçbir ihtimali düşünerek doğrumadım.
 
Ben hep annemin babamın biz seni okuttuk sende yaşlanınca bize bakacaksın nidaları ile büyüdüm.

Benden hariç 3 çocukları olmasına rağmen herşeyi benden beklerler maddi manevi.

Nefret ettim.
Ama öyle bir vicdan olduki bu durum bende. Herşeye ben zıplıyorum. Bişeye ihtiyaçları var ben, hasta olurlar ben. 7-8 aylık bebeğimle hastanelerde koşturdum kaç ay ne diğer ablalarım çocuğuna biz bakalım dediler nede annem Allah tazı olsun dedi yaranamadım!!!

Sonra eşim bir gün dediki sen kendini o kadar feda etmişsin ki kendini unutmuşsun.
Onlarda senin görevin zannedip minnet dahi duymuyorlar. Senin kendi ailen var evet tabiki gerektiğinde bakıcaz ama seninki abartı !!!

Sonra kendim geldim.
Bu yaşadıklarımdan sonra çocuklarıma ASLA bize bakacaksınız edeceksiniz demem.
Onların dünyaya gelmesini biz istedik.
Allah nasip etti. En güzel şekilde yetiştirip hayata karışmalarını sağlayacağız.

Bize baksınlar diye çocuk yetiştirmek bencillikten başka bişey değil.
Rabbim kimseye muhtaç etmesin.
 
Anneannene maşallah
Yalnız mı yaşıyor
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
Kaygılarımı kontrol edemiyorum
Yorumlar
12
Görüntüleme
2K
Yenna
Gelecek kaygısı yaşıyorum.
2 3
Yorumlar
43
Görüntüleme
4K
benkahvecanavari
Mustafa Kemal ATATÜRK'ün Ölümü Üzerine Yabancı Ülkelerin Mesajları
Yorumlar
2
Görüntüleme
8K
esmanur033
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…