Yaşlılığı hiç düşünüyor musunuz?

Yoksa ne yapacağız ? Şimdiden bunalıma mı girelim ?
 
Doğru
Neredeki huzurevini ziyaret ediyorsunuz acaba
 
Ölüm korkusu normal bir şey, bunun için Irvin Yalom'un Günübirlik Hayatlar, Güneşe bakmak ölümle yüzleşmek kitaplarını tavsiye ederim.

Ancak bu korku nedeniyle kapım çalınsın diye imkan varken dahi ikinci çocuğu tavsiye etmem. İnsan kendi korkularını kabullenip aşamadigi için bu kadar bencilleşmemeli.

Belli yaşta iki insan elinden geleni yaptığı halde kazancından memnun değilse mesela yapmanız gereken sizin bunu nasıl artırabilirim diye düşünmek, kendinizi geliştirmek. 25-30 larında ve kendini istedigi gibi gerceklestirememis insanların daha da kötüye gittiği kesin olan dünyaya daha dünya şartlarında kendileri istedikleri yere gelememisken bencilce bir çocuk daha yapmasını hiç desteklemiyorum.

O çocuk da ihtiyaçları karsilansin isteyecek mesela, elimizden bu geldi çocuğum denilecekken ondan ne hakla daha fazlası beklenebiliyor ben anlamıyorum. Buna ne veriyorsun ki ne umuyorsun denir.

Bir çocuğunuz olmuş zaten, elinizden geleni yapın, onun için de kendi hayatınız için de. Gezin tozun, adam gibi yaşayın. Eğer onu mutlu ederseniz ve gerçekten iyi bir ebeveyn olursanız siz istemeseniz de kapiniz çalar zaten.
 
Prensescann .!.:
Doğru
Neredeki huzurevini ziyaret ediyorsunuz acaba
Genişletmek için tıkla...
Düzenli ziyaret yapmıyorum yanlış bilgi olmasın izmirde belediyenin huzur evine daha öncelerde gittim oradan bahsettim hatta bir gittiğimde yaşlılar gününü kutluyorlardı baya kurabiyeler börekler bir sürü şey yapılmıştı ve müzisyen de gelmişti herkes bir oynadı bir oynadı anlatamam. Çoğunluk mutluydu mutsuz olanların da sebebi orada olmaktan daha çok sevdiklerinin aramamasıydı. Hatta yaşlı bir teyze evden kaçıp gelmişti. Bir de gidecek olursanız tek değil bir kaç kişi gidin daha güzel oluyor. Yaşlılar gününe de az kaldı çevrenizdeki huzurevlerinde etkinlik varsa o gün de gidin güzel zaman geçirmiş olursunuz
 
İkinci çocuğunuzun size bakacağının garantisi var mi? Bu ekonomide ikinci çocuk lüks. Asgari ücretin bir tık üstüyle iki çocuk iki yetişkin nasıl geçineceksiniz? Allah uzun ömür versin kimin ne kadar yaşayacağı da nasıl öleceği de belli değil. Bir tanıdığım 6 çocuğu varken tek başına öldü.
 

Bu mesaj çok yanlış olmuş. Olmayan olanı kaybeden ne yapsın? Bir gecede 40 günlük bebekler yanliz kaldı hayatın içinde bizi ne beklediği belli mi?
 
Konu sahibi kendine yatırım yap, oğlunun sana muhtaç olmayacağı da belli değil ki belki senden daha çok ihtiyacı olacak Allah korusun
Huzur evi konusu gitgide gelişiyor. Deniz kenarında bungalov + hobi bahçesi olan yerler başladı. Müsait olanlar turlara katılıyor hasta olan her gün tıbbi destek alıyor
Bazı konularda tıbbi destek en doğrusu ztn.
Baktırmak için çocuk yapılmaz çocuk hasta mı olacak ne kdr yasayacak garanti mi aldik
Benim arkadaşım 1 yaşında Down sendromu olan bebeği ile 2. Yi yaptı mecburmus bi an önce büyüsünmus bunu duyduğumda kendimi zor toparlamistim yine de garanti mi almis 2. Nin hiç ihtiyacı olmayacağına demistim
 
Bu hayatta hiç düşünüp plan yapmayacaksın o an ne varsa onu yaşayacağız. daha 2 hafta önce temizlik yaptırıcam, koltukları yıkatıcam bebeğim doğunca şöyle böyle yapıcam derken aniden sezeryana alındım bebeğim şimdi küvözde tek istediğim bir an önce iyileşip gelmesi.
Ben hamileyken tek çocuk yeter diyordum iş yerinde birisi bana 65 yaşında tanıdığının tek çocuğunun vefat ettiğini anlatıyordu. 2. çocuk da olmalı diyor çok saçma 2. Çocuğu sanki yedek olsun diye yapmak gibi bir şey. Yani istemek ayrı böyle ihtimalleri düşünüp çocuk yapmak ayrı. hayatta hiç bizi ne bekliyor kimse bilemez. Belki doğurduğun çocuk imtihanın olacak belki de iyi olacak bilemeyiz ki.
Bir senemi bir günümü dahi bilemezken yaşlılığı falan düşünüp kafamı eskitmeyeceğim bende her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünen biriyim bu arada yeterince eskittim şimdi yenmeye çalışacağım.
 
Cocugum bana bakar mi diye dusunmek, bu bakmazsa digeri bakar mantigiyla ikinciyi istemek.

Siz ebeveyn oldugunuza emin misiniz?
Ebeveynlik, annelik bu değil. 2 cocugum var birgun aklima bu gelmedi, kaldi ki benimde kendi annem, babam disinda kimsem yok.

Ben çocuklarıma yaşlanıp yetemez miyim diye dertleniyorum aksine, onlari guvenebilecegim insanlarla vakit gecirecek olgunluga eristirebilir miyim, birgun basimiza bisey gelirse tek baslarina yetebilirler mi diye düşünüyorum. Yatip kalkip dua ettigim tek sey onlar en az 30 yasina gelene dek hayatta kalmak.
 
Kusura bakmayin ama boyle durumlarda ben hep anne babada bir hata ariyorum. Buyuk konusmak istemem ama 5 cocugun 5'i de hayirsizsa bir nedeni olmali. Herkes bu kadar kotu olamaz. Kendisine gul gibi bakan babayi yasliliginda arayip sormamak bayagi kotu kalpli olmayi gerektiriyor. 5 cocuk nasil boyle olmus acaba?
 
Hayatta hiç çocuğun olmayacak gibi hissederdim şimdi ise bir evladım olacak. Yaşlılık korkusu bende de var.. yalnız kalmak istemiyorum diyordum önceleri şimdi ise o kendini kurtarsın belki de dünyanın bir ucunda olacak aman o kurtarsın diyorum..
Çocuk sahibi olmak tamamen kumar boşa dememişler alimden zalim de çıkabilir diye.
Benimle yasamasın hayatını düzenini kursun bir ailesi olsun isterim ama anneyi de unutmasın arasın sorsun arada gelip görsün bu istekler çok normal başka yapmayı düşünmüyorum bir tane yeter
 
Amin en büyük duam bu hepimiz için
 
Bu arada benim babam yapayalnız bir insan.
15 yıldır beni görmedi tek evladıyım. Sorumsuz yalnızlığı seven biri.. Annemin de değerini bilemedi ben böyle bir adamım der çekilirdi üstümde hiç emeği yok adamı yolda görsem çocukluk anılarımdaki yüzü var zihnimde tanımam.
Arada arar sorar nasılsın diye.
Hiç evlenmedi bizden 1000km uzakta yapayalnız bir kasabada yaşıyor.
Ne geliyor ne çağırıyor yaşı da var artık.
Tek korkum o ölünce bana kim söyleyecek bir gün telefonum çalacak ve kaç gün sonra haber vermiş olacaklar ara ara bunu düşünüp ağlarım
Eşim gidelim babanı gör der ama içimden gelmiyor beni neden istemedi hiç görmedi diye onu yabancı gibi görüyorum ve acıyorum acıma duygum ayaklarımı oraya götürmüyor keşke evli olsaydı keşke biriyle beraber olsaydı da gözüm bu kadar arkada olmasaydı adamın bir hayatı yok bomboş resmen
Emek verdiğimiz kadar evlatlarımız hayatımızda onu anladım..
 
Benim de bir cocugum var. Bana bakmasini istemem. Arayip sormasini tabi ki isterim. Hayatimda varligini hep hissetmek isterim ama kendi hayatina engel olacak sekilde degil.

Ozel bakimevleri cok pahali. Birkac ay once bir arkadasimiz annesini gonderdi. Aylik 30 bin TL idi. Simdi daha da artmistir. Adamcagiz (arkadasimiz) kendisi emekli. Emekli maasi yarisi bile etmiyor. Esinin durumu iyi oldugu icin gonderebildiler teyzeyi. Zaten birkac ay sonra vefat etti. Emekli maasa asla guvenilmez. Gelecek icin ciddi bir yatirim yapmaliyiz bence. Ben de bunu dusunuyorum. Ogluma yuk olmadan yasamak istiyorum.
 
Haklısınız ama hayat acımasız, ben sağlıkcıyım her gün bir sürü örneğini görüyorum ayağa kalkmaktan aciz biçok yaşlı insan ilk etapta kendini sadece tuvalete götürüp yemek yedirecek birini arıyor yanında, bakıcı tutabilen bunu yapıyor ancak. Sevgi ilgi şefkat hepimizin ihtiyacı, tabiki yaşlıların daha çok, ama hastaneye atıp ziyarete bile gelmeyen olunca insanı ancak para kurtarıyor o an için. Umarım elden ayaktan düşmeden ölürüm.
 
Aynen çok haklısınız. annem çok zor yürüyor evinde. Ama bütün çocukları çalışıyor ve ancak haftada birgün uğrayabiliyoruz. Bakıcı desen bakıcı tutacal kadar kazanamıyoruz.ve çok yoğun çalışmak zorundayız. Gördüğüm gelecek daha da zor olacak. O yüzden evladın bakmasını kimse beklemesin. Sadece kendimize bakabildiğimiz kadar iyi bakmalıyız gelecek için
 
Siz yaşlandığınızda çocuğunuzda orta yaşlı olacak. Yazık değil mi ona da tek ve biricik ömrünü size adasın . Bencilce bir düşünce bu.
Allah gecinden versin de yaşlılıkta dinç bir yaşlı olacağımı hayal ediyorum ben. Umarım dinç bir insan olurum, kurslara etkinliklere gider yaşıtlarımla sosyalleşme kimseye muhtaç olmadan da ölmek isterim.
Siz de bence olumlu düşünün, olumluyu çağırın.
Kimse kimseye bakmasın, gerek de kalmasın. Sağlıkla yaşlanalım.
Rahmetli anneannem Allah kimseye muhtaç etmeden yanına alsın, üç gün yatak dördüncü gün toprak derdi. Öyle de oldu 85 yaşında kimseye muhtaç olmadan öldü. Darısı bize.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
Kaygılarımı kontrol edemiyorum
Yorumlar
12
Görüntüleme
2K
Yenna
Gelecek kaygısı yaşıyorum.
2 3
Yorumlar
43
Görüntüleme
4K
benkahvecanavari
Mustafa Kemal ATATÜRK'ün Ölümü Üzerine Yabancı Ülkelerin Mesajları
Yorumlar
2
Görüntüleme
8K
esmanur033
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…