Yeni Bir Yıl Eskimiş Bir Ben

ladyamore

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
31 Ekim 2014
3.782
9.370
208
Hal hatır sormadan, uzun girişler yapmadan doğrudan konuya dalacağım bu sefer; sıkıldım, bunaldım, boğuluyorum. Birbirinin aynı geçen bir yeni güne daha katlanmaktansa sokak ortasında "Çıkarın beni buradan" diye gökyüzüne bağırayım da hem benim hem o an o halime tanık olan alakasız insanların hayatına bi hareket gelsin diyorum bazen. Ama tabi tertemiz delirmek de bi lüks, can sıkıntısından daha ciddi durumlara saklamak lazım.

İsterdim ki size şu halime sebep sağlam bi trajedi anlatayım, bunlar bunlar oldu o yüzden bu haldeyim diyeyim; ama yok. Ki sorun tam olarak bu aslında, bi şeylerin olması değil hiçbi şeyin olmaması.

Böyle yazarken elindekilerin kıymetini bilmiyorsun sen diye bi de kendimi suçluyorum, o da üstüne tüy dikiyor. Kendimi iyi hissedeyim diye elimdeki iyi, güzel ve anlamlı şeyleri saymaya çalışıyorum, hiç fena bi liste de çıkmıyo ortaya ama bana yetmiyo.

Monotonluğun bu kadar ağır bi kelime olduğunu fark etmemişim. Hiçbi şey tazelenmiyo. Aynı insanlar, aynı sohbetler, aynı mekanlar, aynı iş...zorluklar ve kolaylıklar, sevinçler ve üzüntüler bile aynı. Yeni hiçbi şey yok sanki.

Bu koşullar altında olabilecek en hevesli şekilde girdim yeni yıla yeni bi ben bulayım diye, ama bakıyorum etrafa eskimiş, değersizleşmiş saçma sapan bi gezegen. Ya da gezegen her zamanki kadar b.ktan, eski ve degersiz hisseden benim.

Bi derdiniz olur hayatınızı eksik bırakan, o derdi çözersiniz tamamlanmış, mutlu ve huzurlu hissedersiniz. Ama ben resmen hayatın kendisine olan merak ve ilgimi kaybediyorum.

Ne bu simdi sizce; pandemi etkisi mi, gizli bi depresyon mu, rahat batması mı? Hayatı bi düzen oturtmak insanı depresyona sürükler mi? Saçma değil mi bu? Gerçi düzene oturttum da ne oldu, kıyasla mı mutlu olacağım bak bunu hulamayanlar da var diye... Ne ulusal ne uluslararası koşullar izin veriyo mu sanki kendi keyfimce varolmama, eğlenmeme, ögrenmeme, keşfetmeme...

Off neyim eksik de benim tamamlanamıyorum, huzursuzum?
 
2020 hepimiz icin hem monoton hemde sıkıcı gecti bir yerde. Tabi imkanlarimiza sükrediyorum ac degilim acikda degilim gecim derdi cekmiyorum, ama su anda yapmak istedigimiz hicbirsey yapamiyoruz. Buda yoruyor insani biraz. Bugün Almanyada yeni kisitlamalara karar verilecek. Ben bir senedir zaten nerdeyse eve tikilip kaldim daha neyin kisitlamasi diye bagrasim var. Ama sonra bir bakiyorsun polis burda dügün nisan dogum günleri basiyor
 
Kısıtlamalar, yasaklar, bazısı yerinde bazısı yersiz önlemler, içine sıkıştığımız bu evden işe - işten eve hayat benliğimi sömürdü gerçekten bu sene, çıkışı göremiyomuşum gibi hissetmemin bi sebebi bu herhalde haklısınız.

Ama tek sebebi bu degilmis gibi hissediyorum ben artık.

Nasıl diyeyim iyi bi okul bitirdim mesela, işimde bi düzen tutturdum, tek kişi için makul görünen bi maaşım var (insanlar aile geçindiriyo çok daha azına).. ama bunun bana sagladıgı hayata bakıyorum, hic hos seyler söyleyesim gelmiyo. Koca gezegen, ihtimaller sınırsız ama hayat sınırlı, hayat dar, hayat kücücük bu ekonomik kosullarda. Benim bilgi, kültür, keyif alısverisinde bulunmak istedigim koca bi gezegen vardı halbuki. Ama bakıyorum burnumuzu dışarı çıkaramıyoruz. Bu günler gectiğinde de cüzdanlarımız çıkacak yolumuza engel olarak.

Tabi tek mesele para degil ama bi sürü meselenin cözümü para sanırım. Bilemiyorum. Belki de gerçekten pandemi ve kış depresyonu sadece.
 
Son düzenleme:
Aslında çok normal, iki ay sonra bir senedir normalimiz değişmiş olacak. Evdeyiz, yazın biraz daha rahattık ama şu an hem kış depresyonu hem de evden çıkamamanın sıkıntısı var. Eğer kan değerlerinde falan bir şey yoksa mevsimsel depresyondur. Ben de aynıyım her gün aynı her gün. Bahara düzelmeye başlarız diye umudum.
 
Gerçekten hayatımızdan koca bi yıl çalındı, hala da sonu görünmüyor Haklı çıkarsınız da bahara kadar kendimize gelmis oluruz umarım. Bu arada kan testi hic gelmemisti aklıma, belki de güneşi görmeye görmeye D vitaminim mi dibi gördü. Yazın daha iyiydim orası bi gerçek cünkü.
 

Muhtemelen hepimizde aynısı oldu. Ben Solgar multiye başladım, en son geçen Mart’ta düşüktü D ve B12 vitaminlerim. Biraz daha iyi gibi oluyorum düzenli aldıkça, pandemi yüzünden yeniden baktırmadım da. Bakalım ayarlayıp bir check up yaptırmak istiyorum.
 
Fitne_fucur .!.:
ya yazmışsın ya evden işe işten eve.. bana ne kadar lüks geldi halbuki
hepimiz kendi rutinimizden bezdik bu süreçte.
geçecek beklemekten başka yol yok. akıl sağlımız zedelendi resmen.
Genişletmek için tıkla...
Koyuyla işaretlediğim yerin altına imzamı atarım. Başlamak istediğim her sey, edinmek istedigim her tecrübe yarım kaldı. Devam eden seyler ise süreklilige bindi ve benim tahammülüm kalmadı resmen.

Tabi sadece benim degil belli ki. İyi monotonluktan tek deliren ben değilmişim diye sevineyim mi hepimize üzüleyim mi bilemedim ama
 
Peynirdelisi .!.:
Bize bir gününüzü anlatır mısınız
Genişletmek için tıkla...
Sabah uyanıyorum, hızlı ve protein agırlıklı bi kahvaltı yapıyorum. Minimum keyif maksimum doyuruculuk.

İş dışında bi yere gitmediğimden ve keyifle gezip görerek alışveriş yapma imkanı da kalmadığından yeni ve güzel giysiler alacak bi hevesim de yok, o yüzden benzer şeyleri giyiyorum. Çok salmadan ortalama bi özenle hazırlanıyorum.

İşe gidiyorum. Aynı yüzlerle, bazen masa başında bazen dışarıda ama hep benzer mekanlarda mesaimi bitiriyorum. Ne uzuyorum ne kısalıyorum, aynı şeyleri başarıyorum, aynı şeyler asla yetişmiyo.

Sonra evime gidiyorum. Duruma göre yemek yapıyorum. Bazen keyifleneyim diye hic denemedigim abuk tarifler deniyorum. İse de yarıyo az biraz. Bi şeyler izliyorum sonra. Film girmiyo dogru dürüst vizyona malum, diziler vs. oyalanıyorum öyle. Okuyorum bazı akşamlar.

Bazı akşamlar bu ay bütçemden online egitime ne ayırabilirim ona bakıp egitimlere kayıt oluyorum.

Ama çok şey biliyomuşsun sen dur maaşına zam yapalım ya da sana daha iyi bi konum verelim ya da hadi git sunları da ögren gel sana egitim ayarlayalım demiyolar. Pandemi diyolar, ekonomik daralma diyolar.. Yine de iyi insanlarla iyi koşullarda çalışıyosun, belanı mı arıyosun bu istikrarsızlıkta diyorum işimi yapıyorum.

Sevdiğim insanlarla görüntülü konuşuyorum azar azar. Benim gibi herkes de eve tıkıldığından kimsede anlatacak yeni bi şey yok.

Romantik anlamda hayatımda var bi boşluk, bubaralar dolacak gibi de durmuyo.

Haftasonları uslu bi kız oluyorum ve sudan sebeplerle dışarı çıkıp kimseyi riske atmıyorum. Balkona kaçıyordum en azından havalar delirmeden önce, simdi onu da pek yapamıyorum.

Bunu unutmuşum ek yapayım; düşünüyorum bol bol. Ben kimim, ne istiyorum, ne kadarına sahip olabileceğim, nereye gidiyo bu hayat diye. Açtığım konudan da anlaşılacagı üzere o düşünceler de bunalmıs ve melankolik bi halde malesef.
 
Bi genel kontrol de ben ayarlayıp ihtiyaca göre takviyeye başlayayım bari. Hastanelere zorunda kalmadıkca gidilecek zaman değil diye diye erteleyip duruyorum bi sürü seyi zaten aylardır. Ya da biraz daha erteleyip ruhsuzluğa iyi gelen bi multivitamin var mı dire sormak için eczanenin yolunu tutsam da olur gibi
 
Ben de aynıyım. Çok bunaldık artık. Pandemi bitse rahatlar mıyım onu bile bilmiyorum? Öğrencilerime hergün baktıkça içim acıyor. Nasıl bir zamana denk geldiler diyorum. Hepimiz tüm Dünyaca aynı haldeyiz sanırım.
 
Benimse her günüm ayrı bir macera.
Dün oğlum "memelerin çok güzel ama rengi kötü" dedi, turuncu olmalıymış. Bugün boyayacağım bakalım ne yapacak?
Ondan önceki gün güvenlik kamerasında hayalet gördüğünü söyledi ve beraber korktuk.
Uzun zamandır ise aklına esince "sen miyav oldun, hadi miyavla" diyor ve ben yere çöküp kedi gibi geziyorum evin içinde. Kendisi de kedi oluyor ve kuyruğu da pipisiymiş.

Böyle değişik şeyler işte...Çocuk yapın sıkılmazsınız
 
ladyamore .!.:
Ama ben resmen hayatın kendisine olan merak ve ilgimi kaybediyorum.
Genişletmek için tıkla...

Bu depresyona giden yol Ladycim artmadığı sürece sorun yok, elbette korona yüzünden evlere tıkıldık doğal bi sıkılganlık.

Benim keyif aldığım şeylerden biri de, bi kafeye oturup çayımı içerek gelen geçeni süzmekti esnaf abi modunda. Yani buna ihtiyaç duyuyorum, evde de içiyorum çayımı bilmem neyimi ama işte yollarda akan insan izlemek istiyorum film, dizi, kitap, sürekli koca suratı filan sıkıyor haliyle bir yerden sonra.

Hadi bir süre arkadaşlarla, kuzenlerle aldık elimize sandalyelerimizi gittik sahile attık, oturduk. Denizi izledik, kuşa köpeğe yem verdik, bir iki sohbet, termosta çay tamam da insan istiyorum abi daha, kalabalık bir yere oturayım aksın istiyorum. Issızlarda takılmaktan da sıkıldım, keşmekeş istiyorum, tayt-ev topuzu-terlik üçgeninden çıkasım geliyor.

Yine iş var sende, devam ediyorsun değil mi? Şimdi rutinde sıkıyordur ama bakarsan şu eve tıkıldığımız dönemde ne büyük nimet. Bi de bekarsın, off.. Ya ben 20lerime dönsem, o bekar, iş hayatında faal dönem.. Sıkılmam bu kadar. Koca da sıkıyor biliyon mu? Hep aynı koca yani, verdik sadakat sözünü kıpraşamıyorum da. Adam da hani bi imaj değiştireyim karım sıkılmıştır belki demiyor, aynı adam hep, her hareketini ezberledim, monoton. En azından mekan değiştiriyorduk, ora bura geziliyordu da hani idare ediyorduk. Şimdi? Haşortman altı yapıştı adamın kıçına. İşten gelir direkt haşortman... Napsın? Smokin mi giysin o da haklı.

Ne diyodum he, yani bekarsın heyecanlara açıksın bu bi nimet, işe gidip geliyorsun evden çıkacak sebebin var bu bi nimet. Sürekli halde üzerine pandemi binince bunlar bile sıkmış olabilir ama bak beterin beteri var Ladycim.
 
Ben bir günümü yazsam ii hissedersin emin ol.
Bana baglı yasayan altı el altı ayak var. Markete bile gitmem lüks. Bgn pişirmesem diyemiyorum ben harıç 3 agız var. Bgn iş yapmayayım dediğim gün Bi bakıyorum yatakta çiş. Ödevi dersi istekleri saymıyorum bile ama en fenası uykusuzluk. Bızdırık olanı full üstümde. Bazen nefes darlığı cekiyor uyanıyorum bir bakıyorum şişko kütle horluyor üstümde. Ona emmeyi bıraktırıyorum belim sakat memem sis yıkanamıyorım sacların yaglı evin tempoaundan aglamaya bexmeye vakit yok Kocam da diyor ki sen çok dayanıksız ve sımarıksın Bi süre antidepresan kullan.
Biliyorum klişe olacak ama valla bak kıymet bil.
Akşamları dans et
Evde çiçek ek
Boyama kitabı al
Elişi yap
Keceler iplikler Boncuklarla ugras
Hep kendini geliştirme biraz da geri kalmış işler yap yani
Eve bir salıncak kur dön çocukluguna
Yeni kahveler dene

Bugünler gecer gececek krizi fırsata cevir
 
ladyamore .!.:
Tabi sadece benim degil belli ki. İyi monotonluktan tek deliren ben değilmişim diye sevineyim mi hepimize üzüleyim mi bilemedim ama
Genişletmek için tıkla...

ben kendimi avutuyorum herkes aynı kimse kuş kondurmuyor diye..
kendimle kavga ediyorum mesela şu anda kalk ütü yap, la sokağa çıkamıyoz ne ütüsü katla koy diye..
sen beni engelle en iyisi iyice düşürmeden seni
 
ladyamore bence sizdeki durum hem yılların birikmişliği hem de kış bunalımı, eski konularınızdan azıcık kopya çektim:))

Zaten genel olarak hayatınızda yapmayı isteyip de ertelemek zorunda kaldığınız şeyler varmış, genel rutininizden sıkılalı çok olmuş lakin ya buradan aldığınız motivasyonla ya da bir yerden sonra toparlanmam lazım deyip kendinizi gaza getirerek bugüne kadar gelmişsiniz, ki monotonluktan sıkıldığınız kendinizde değiştirmek istediğiniz şeylerle alakalı açtığınız konular Kasım-Aralık-Ocak dönemlerine denk gelmiş hep.

Bu bir tesadüf müdür bilemiyorum fakat yapmak istediklerinizi sürekli ertelemek zorunda kalışlarınız kış mevsiminde kendinizi sorgulama olarak geri dönüyor size.

Ben kimim, ne istiyorum, hayattan beklentim nedir gibi sorgulamalar genellemek gibi olmasın ama 30 yaşında başlıyor, yaşla alakalı olarak da böyle sorgulamalar yapıyor olabilirsiniz ve tabii aslında daha aksiyonlu bir hayat isterken elinizdekilerle yetinmek zorunda kalışınızın da etkisi var.

İnsanlar yani en azından biraz çılgınlık yapayım diyenler ya maddi imkanlar ya da çılgınlığın sonunda eldekileri de kaybetmek var diye kaygılananlar kendini frenlemek zorunda kalınca, ister istemez ruhu bedene sığmaz hale geliyor:)

Sorgulamak mı daha iyidir yoksa dünyaya bir daha mı geleceğim deyip bodoslama dalmak mı bilmiyorum
Gerçi şu an bir çılgınlık yapmaya kalksak evlerden yapılabilecek bir çılgınlık ne olur diye düşününce en fazla balkonda oynamak geliyor aklıma veya askılıyla eksi değerlerdeki sıcaklıkta dışarıda kaç saat buz tutmadan kalabiliriz denemesi yapmak, dışarı bile çıkamazken kendinizi kapana kısılmış hissetmeniz normal lakin anladığım kadarıyla hayatınızda bazı şeyleri temelden değiştirmeniz de şart olmuş gibi, o yüzden bence kendinizi "ya ladyamore sen de elindekilerle yetinmeyi bilmiyorsun" diye yargılamadan ben şöyle bir karaktere sahibim, hayatımda şunların olmasını istiyorum, bu hayalim var gibi dürüstçe bir değerlendirmeye alırsanız, şimdi imkanlar sebebiyle olmasa bile daha sonra isteklerinizi tek tek gerçekleştirebilmek için adımlar atabilirsiniz.
 
Son düzenleme:
Evden işe işten eve derken basite alan arkadaşlar biliyor musunuz size imrenerek bakıyorum.
Bir seneyi sadece evde geçirmek , yüzyüze görüştüğüm sadece belli başlı 4-5 kişi...
Giyim alışverişini netten yapmak.. vs.
Boğuldum, bunaldım, sıkıldım,yıldum, darlandum, ...
Bazen ağladım zırladım. Devamlı telefondan birilerini aradım. Bazen görüntülü konuştuk. Baktım bi yere kadar.
Sonra ne mi oldu bi daha ağladım zırladım.
Yazdıklarımın 10bin katı bak siz düşünün.

İşte sonra KK ne sardım. Neyse ki BDV var
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Hayat bundan mı ibaret?
4 5 6
Yorumlar
103
Görüntüleme
3K
rainyy
R
P
Boşanmayı başarabilecek miyim ?
2 3 4
Yorumlar
77
Görüntüleme
4K
mineokur
M
14 - 20 Temmuz 2025 Haftalık Burç Yorumları
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
952
Nhessa
Yaşamak istemiyorum.
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
1K
lophorina
E
Hayatım, yeni gelişmeler ve başarısızlık hissi
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
2K
ebrulimm3232
E
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…