• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yeni birileriyle görüşemiyorum

Kızlar bugün biriyle görüştüm internetten. Malum salgın olduğu için görüntülü konuştuk. Beni iş yerimde görmüş, tanışmak istemiş. Ben de olur dedim görüştük. O kadar içim istemedi ki görüşmek. Önceki konularımdan biliyorsunuz aslında evlenmek istiyorum. Yalnız böyle görüşme olaylarına gelince bir an evvel bitsin, hayır diyim kurtulayım modunda oluyorum. Bugün görüştüğüm kişiye de olmaz dedim ve konuyu kapattım. Ve inanılmaz rahatladım, üzerimdem yük kalktı. Tipinde hiçbir şey yoktu, yani çirkin değildi. Efendi ve kibar biriydi. Yani olumsuz bir şey yoktu. Ama daha önce de böyle olmuştu, yine aynısı oldu. Bir arkadaşım sen ilişkilere kapalısın diyor. Ben olayı çözemiyorum ama neden böyleyim. Neden aslında hayatımda biri olsun diye kendimi üzüp, sonra iş başa düşünce kimseyle görüşmek istemiyorum. Yaw ben herhalde bu gidişle evlenemicem 😢 kızlar akıl verin lütfen
Bacım sen bu defteri kapat en iyisi beceremiyorsun sonra üzülüyorsun. Hem olsun diyorsun hem olunca yüzüne olmaz diyorsun bir çeşit psikopatlık sezdim sende yanlış anlama ama 🙄
 
Erkeklerle ilgili bir travmanız olabilir mi acaba? Bu durumu nasıl aşacağınızı bilmiyorsanız yardım alın.

Tek sefer görüşmek karar vermek için yetersiz.İlla ilk görüşte aşk olmayabilir sonuç itibariyle. Tamam ne karşınızdakinin ne kendi zamanınızı çalın ama en azından 2-3 sefer görüşün.Sevgili olmayı geçtim ben bir kez konuşmakla arkadaş olup olamayacağımızı bile anlamam.
 
Doğru kişi gelmemiştir daha. Uzaktan uzağa da olmuyor birazda karşılıklı etkileşim yoksa. Bende o duyguyu alamazdım eşimi görünce tüm fikirlerim hatta hayatım değişti. Akışına bırak tesadüfler güzeldir evlenmek istiyorum dur şununla da konuşayımla olmaz
 
Doğru kişi gelmemiştir daha. Uzaktan uzağa da olmuyor birazda karşılıklı etkileşim yoksa. Bende o duyguyu alamazdım eşimi görünce tüm fikirlerim hatta hayatım değişti. Akışına bırak tesadüfler güzeldir evlenmek istiyorum dur şununla da konuşayımla olmaz
Yok ortamım yok. Küçük yerdeyim, etrafımda kimse yok. Ondan dolayı görücü usulülere kaldık. Ama o da olmuyor işte
 
Kızlar bugün biriyle görüştüm internetten. Malum salgın olduğu için görüntülü konuştuk. Beni iş yerimde görmüş, tanışmak istemiş. Ben de olur dedim görüştük. O kadar içim istemedi ki görüşmek. Önceki konularımdan biliyorsunuz aslında evlenmek istiyorum. Yalnız böyle görüşme olaylarına gelince bir an evvel bitsin, hayır diyim kurtulayım modunda oluyorum. Bugün görüştüğüm kişiye de olmaz dedim ve konuyu kapattım. Ve inanılmaz rahatladım, üzerimdem yük kalktı. Tipinde hiçbir şey yoktu, yani çirkin değildi. Efendi ve kibar biriydi. Yani olumsuz bir şey yoktu. Ama daha önce de böyle olmuştu, yine aynısı oldu. Bir arkadaşım sen ilişkilere kapalısın diyor. Ben olayı çözemiyorum ama neden böyleyim. Neden aslında hayatımda biri olsun diye kendimi üzüp, sonra iş başa düşünce kimseyle görüşmek istemiyorum. Yaw ben herhalde bu gidişle evlenemicem 😢 kızlar akıl verin lütfen
Aslında istiyor gibi davranıyorsun ama bilinçaltın istemiyor biriyle ilişkiye başlamayı
Bende böyleyim sonradan farkına vardım bu durumun
 
Geçmişte yıpranmış olabilir misiniz ilişkilerinizde? Belki içten içe bir bıkkınlık vardır , nasılsa aynısı olacak diye bir düşünme, kalıp yargı vardır içinizde olabilir mi ? Ben de bu ara kimseyle görüşmüyorum, görüşecek kimse de yok zaten çevremde aracı olacak veya şuan salgın süreci zaten vs vs. Bu süreçte yalnızlığa alışırım diye de korkuyorum bazen. Çünkü bence belli bir yaştan sonra insanlar yalnızlığa alışıyor, biri olsun istese de huzurunu bozmak istemiyor.
 
Aslında konfor alanından çıkmamak değil, gönlüm kaymıyor niyeyse
O zaman sizin durum farklı.. Siz,sizi heyecanlandıracak,aşık olabileceğiniz biriyle tanışmamışsınız.Öyle biriyle tanıştığınız an anlarsınız zaten o yüzden beklemekten başka çareniz yok gibi görünüyor.
 
Flört dönemi genel olarak sıkıntılı ilerleyen bir süreç zaten, özellikle belli bir yaştan sonra angaryalarıyla uğraşmak çok yoruyor insanı. Baştan kendini anlatmak, eski ilişkilerinden usturuplu olarak karşı tarafı da kıskandırmamaya çalışarak bahsetmek, onu tanımaya çalışmak, ailesini tanımaya çalışmak, sürekli "Napıyosun ne ediyosun" muhabbetleri (buna her gün "Günaydın, iyi geceler" mesajları rutini eklenince iyice çekilmez olabilir)... Oysa üniversite yıllarında birinden hoşlanmak, ehihihiler eşliğinde cilveleşmek, adam sana bi adım atınca anlamamazdan gelmek falan ne güzeldi.

Ama sağlam bir evlilik için de karşı tarafı iyice tanımak, beklentilerinizin uyuşup uyuşmadığını anlamanız gerekiyor. Tamam bunlara rağmen gene de eksikleri çıkabilir, bilmediğiniz yönleri çıkabilir. Kimse kavun değil alıp koklayasınız ancak bir ömrü beraber geçirmeyi düşündüğünüz adamı elinizden geldiğince tanımanız önemli. Gülü seven dikenine katlanır demişler, bu flört dönemini cilveyi minimumda tutarak atlatmaya çalışacaksınız artık. Bir de herkesle etkileşiminiz olacak diye bir şey yok, belki hoşlanmadınız adamdan. Evlenmiş olmak için evlenmeyin, büyük hata olur.

aman flörtle falan uğraşmamak için evlencem en sonunda cidden sıkıyor artık aşk geçmiş bizden bacım

Yav çok tatlısın ahaha inşallah yıldırım nikahı yapacağın bir koca çıkar karşına. Konu sahibine de çıksın inşallah :)
 
Flört dönemi genel olarak sıkıntılı ilerleyen bir süreç zaten, özellikle belli bir yaştan sonra angaryalarıyla uğraşmak çok yoruyor insanı. Baştan kendini anlatmak, eski ilişkilerinden usturuplu olarak karşı tarafı da kıskandırmamaya çalışarak bahsetmek, onu tanımaya çalışmak, ailesini tanımaya çalışmak, sürekli "Napıyosun ne ediyosun" muhabbetleri (buna her gün "Günaydın, iyi geceler" mesajları rutini eklenince iyice çekilmez olabilir)... Oysa üniversite yıllarında birinden hoşlanmak, ehihihiler eşliğinde cilveleşmek, adam sana bi adım atınca anlamamazdan gelmek falan ne güzeldi.

Ama sağlam bir evlilik için de karşı tarafı iyice tanımak, beklentilerinizin uyuşup uyuşmadığını anlamanız gerekiyor. Tamam bunlara rağmen gene de eksikleri çıkabilir, bilmediğiniz yönleri çıkabilir. Kimse kavun değil alıp koklayasınız ancak bir ömrü beraber geçirmeyi düşündüğünüz adamı elinizden geldiğince tanımanız önemli. Gülü seven dikenine katlanır demişler, bu flört dönemini cilveyi minimumda tutarak atlatmaya çalışacaksınız artık. Bir de herkesle etkileşiminiz olacak diye bir şey yok, belki hoşlanmadınız adamdan. Evlenmiş olmak için evlenmeyin, büyük hata olur.



Yav çok tatlısın ahaha inşallah yıldırım nikahı yapacağın bir koca çıkar karşına. Konu sahibine de çıksın inşallah :)

sen de öylesin, ağzın bal yesin şekerim :*

herkese bir koca :p
 
Yani ilk başta reddetmezsem ona haksızlık yapıyormuşum gibi geliyor. Çünkü o ilk an hiçbir şey hissedemiyorum. Görüşmeye devam ettikçe karşı tarafa umut verir miyim, daha çok üzülür mü diye korkuyorum. Baştan kestirip atıyorum. Hem böyle yapınca ben de rahatlıyorum.
Aslında fazla ince düşünmekten oluyor, yetişkin kimse biriyle görüştüğünde direkt evleniriz diye düşünmez, bu sürecin iyi de bitebileceğini kötü de bitebileceğini herkes hesap eder. Kendinizden pay biçin, görüştük hemen evlenmemiz lazım diye mi başlıyorsunuz? Hayır. Karşı taraf da öyle. En azından ilk bir kaç görüşme.
Bende de hep şey olurdu, şehir dışından gelecek adam görüşmek için, ama çok da aklıma yatmamış veya çok beğenmemişim, direkt hayır derdim, boşu boşuna o kadar yol gelecek, olmaz dersem ayıp olur baştan reddedeyim diye. Sonra dedim ki ben hiç bir şeyin garantisini vermiyorum ki, gelecekse bunu bilerek gelecek, kendisi düşünsün bu riski alıp almayacağını, başkaları adına karar vermekten vazgeçtim yani. Böyle her şey daha relax:)

Ama sizin asıl sıkıntınız bu değil bence, içten içe bir hevessizlik isteksizlik var sizde. O da belki doğru insanla karşılaşmadığınız için. Nasip
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Aslında fazla ince düşünmekten oluyor, yetişkin kimse biriyle görüştüğünde direkt evleniriz diye düşünmez, bu sürecin iyi de bitebileceğini kötü de bitebileceğini herkes hesap eder. Kendinizden pay biçin, görüştük hemen evlenmemiz lazım diye mi başlıyorsunuz? Hayır. Karşı taraf da öyle. En azından ilk bir kaç görüşme.
Bende de hep şey olurdu, şehir dışından gelecek adam görüşmek için, ama çok da aklıma yatmamış veya çok beğenmemişim, direkt hayır derdim, boşu boşuna o kadar yol gelecek, olmaz dersem ayıp olur baştan reddedeyim diye. Sonra dedim ki ben hiç bir şeyin garantisini vermiyorum ki, gelecekse bunu bilerek gelecek, kendisi düşünsün bu riski alıp almayacağını, başkaları adına karar vermekten vazgeçtim yani. Böyle her şey daha relax:)

Ama sizin asıl sıkıntınız bu değil bence, içten içe bir hevessizlik isteksizlik var sizde. O da belki doğru insanla karşılaşmadığınız için. Nasip
Bilmiyorum. Yaşım da geçiyor , 36 oldum. Ne olacak bilmiyorum.
 
Kızlar bugün biriyle görüştüm internetten. Malum salgın olduğu için görüntülü konuştuk. Beni iş yerimde görmüş, tanışmak istemiş. Ben de olur dedim görüştük. O kadar içim istemedi ki görüşmek. Önceki konularımdan biliyorsunuz aslında evlenmek istiyorum. Yalnız böyle görüşme olaylarına gelince bir an evvel bitsin, hayır diyim kurtulayım modunda oluyorum. Bugün görüştüğüm kişiye de olmaz dedim ve konuyu kapattım. Ve inanılmaz rahatladım, üzerimdem yük kalktı. Tipinde hiçbir şey yoktu, yani çirkin değildi. Efendi ve kibar biriydi. Yani olumsuz bir şey yoktu. Ama daha önce de böyle olmuştu, yine aynısı oldu. Bir arkadaşım sen ilişkilere kapalısın diyor. Ben olayı çözemiyorum ama neden böyleyim. Neden aslında hayatımda biri olsun diye kendimi üzüp, sonra iş başa düşünce kimseyle görüşmek istemiyorum. Yaw ben herhalde bu gidişle evlenemicem 😢 kızlar akıl verin lütfen
sizin daha genç versiyonunuzum sanırım. bende 24 yaşındayım çok istiyorum aslında. üniversite ortamında da yazan konuşmak isteyen falan çok fazla oluyor ama niyeyse yok ben almayayım diyorum sürekli. sonrada tabi gelsin pişmanlık. psikolojimiz bozuk sanırım bizim :D
 
Yani bunun bir çözümü filan yok mudur? Böyle yalnız başıma kalmak istemiyorum. Biraz da korku bar içimde. Yalnızlık korkusu.

Cozumu var midir bilmem. Kelin ilaci olsa kendi basina surermis :)) Mantik evliligi bana gore degil, duygusal anlamda birseyler hissetmeliyim. Mantigi da denedim, zorla sevmeyi de..Olmadi. Su anda da ruhum cok yorgun. Ama yasta geciyor. Cozumu bence yine insanlara bir sans vermek. Denemeden bilemeyiz. Hemen kestirip atmamak. De ki kendin inandin mi, hayir. Bunlari yazarken bile darlandim. Benim su an icinde bulundugum ruh hali pek iliski kaldiracak gibi degil. Belki sizinki de oyle bir donemdir ve atlattiginizda hersey daha guzel olur. Insallah diyelim:)
 
Back
X