Oğluma doğum yaptığım da kayın valideme '' anne kucağıma ver, bi koklayayım bebeğimi '' demiştim. O da bana kokuna alışmasın demişti.
Çok sinir olmuştum. Bir de sezaryenden 2 saat sonra kendime anca gelmiştim. Bebeğimi kucağıma alamamışım. Dedim ben kiralık anne miyim?, niye kokuma alışmayacak. O zaman çok kıskanmıştım bebeğimi.
kayınvalidende bi alemmiş, senin kokuna alışmasında onun kokusuna mı alışsın
Oğluma doğum yaptığım da kayın valideme '' anne kucağıma ver, bi koklayayım bebeğimi '' demiştim. O da bana kokuna alışmasın demişti.
Çok sinir olmuştum. Bir de sezaryenden 2 saat sonra kendime anca gelmiştim. Bebeğimi kucağıma alamamışım. Dedim ben kiralık anne miyim?, niye kokuma alışmayacak. O zaman çok kıskanmıştım bebeğimi.
benim hiç öyle aman öpmesinler, kucaklarına almasınlar gibi bi düşüncem olmadı...
bi arkadaşım, böyle davrandı... kimseye vermedi, bırakmadı, öptürmedi, kucağından indirmedi.. çocuk resmen anneye bağımlı halde yaşıyo şu an...çok da yabani...
kızı 2 yaşında şu an ve kendisi hamile... kucağından inmiyo valla... birine bırakıp markete bile gidemiyo yazık...
bu konularda rahat olmak gerekir diye düşünüyorum... anennin çocuğa verimli olabilmesi için, psikolojisi için, arada çocuksuz nefes almak istemesi çok normal....
o yüzden gereksiz vermem, bırakmam, sevdirmem tavırları ilerde bize bağımlı bi çocuk yaratıyo...
elbette kimseye dokundurtmamak ,kimsenin sevmesine izin vermemek hiç doğru bişey değil.benim sormak istediğim ,hamilelik döneminde bebek ve anne ile tek parça halinde yaşıyor,bütün kıpırdamalarını hareketlerini v.s hissedip içinizde büyütüp binbir zorlukla dünyaya getirrdiğiniz bebeğinizi ilk zamanlar kucaklanıp ilgilenilmesinden kıskanır mısınız?diğer türlü zaten çocuklarımızın sevilip beğenilmesi pek tabi hoşumuza gider
elbette kimseye dokundurtmamak ,kimsenin sevmesine izin vermemek hiç doğru bişey değil.benim sormak istediğim ,hamilelik döneminde bebek ve anne ile tek parça halinde yaşıyor,bütün kıpırdamalarını hareketlerini v.s hissedip içinizde büyütüp binbir zorlukla dünyaya getirrdiğiniz bebeğinizi ilk zamanlar kucaklanıp ilgilenilmesinden kıskanır mısınız?diğer türlü zaten çocuklarımızın sevilip beğenilmesi pek tabi hoşumuza gider
ben kıskanıyorum nuryolu..haa ama ilk günlerde yaşanılan içgüdüsel bi duygu diil benimkisi,evet bu kıskanmak..ben 9 ay karnımda taşıdım bütün zorluklarını çektim,çekiyorum..sonrada kalkıp onun bunun kucağına,milleti mutlu ediyim eğlendiriyim diye vermem,vermiyorumda zaten..varsın bağımlı olsun,belkide senin aradığın cvp buyduşimdi bazı kişilere tuhaf gelebilir bu yazdıklarım..belkide kaynanamın doğumdan sonra bana yaşattıklarından böle hissediyorum kimbilir:44:çocuğumu emzirmekten bahseden bi kadına gülsün eğlensin diye veremem,evet kıskanırım..böle cahil insanların arasında çocuğumu 5 dk yanımdan ayırmama düşüncesindeyim
aynen senin durumunu yasadım canım bende yanımdan 5 dk ayırmıyorum cokta kıskanıyorum.kim ne düşünürse düşünsün .yasayan bilir cünkü kızım benim en kıymetlim düşüncesi bozuk insanlarında oyuncagı deil...
İlk bir hafta-10 gün kadar annemden bile kıskandım. Sonrasında geçti, şimdi herkese rahatça verebiliyorum bebeğimi. Şuanda 1,5 aylığız ama ilk günlerdekini normal karşıluyorum. İnsan kendi gözünden bile sakınıyor yavrusunu.
ben kıskanıyorum nuryolu..haa ama ilk günlerde yaşanılan içgüdüsel bi duygu diil benimkisi,evet bu kıskanmak..ben 9 ay karnımda taşıdım bütün zorluklarını çektim,çekiyorum..sonrada kalkıp onun bunun kucağına,milleti mutlu ediyim eğlendiriyim diye vermem,vermiyorumda zaten..varsın bağımlı olsun,belkide senin aradığın cvp buyduşimdi bazı kişilere tuhaf gelebilir bu yazdıklarım..belkide kaynanamın doğumdan sonra bana yaşattıklarından böle hissediyorum kimbilir:44:çocuğumu emzirmekten bahseden bi kadına gülsün eğlensin diye veremem,evet kıskanırım..böle cahil insanların arasında çocuğumu 5 dk yanımdan ayırmama düşüncesindeyim
Oğluma doğum yaptığım da kayın valideme '' anne kucağıma ver, bi koklayayım bebeğimi '' demiştim. O da bana kokuna alışmasın demişti.
Çok sinir olmuştum. Bir de sezaryenden 2 saat sonra kendime anca gelmiştim. Bebeğimi kucağıma alamamışım. Dedim ben kiralık anne miyim?, niye kokuma alışmayacak. O zaman çok kıskanmıştım bebeğimi.
ben kıskanıyorum nuryolu..haa ama ilk günlerde yaşanılan içgüdüsel bi duygu diil benimkisi,evet bu kıskanmak..ben 9 ay karnımda taşıdım bütün zorluklarını çektim,çekiyorum..sonrada kalkıp onun bunun kucağına,milleti mutlu ediyim eğlendiriyim diye vermem,vermiyorumda zaten..varsın bağımlı olsun,belkide senin aradığın cvp buyduşimdi bazı kişilere tuhaf gelebilir bu yazdıklarım..belkide kaynanamın doğumdan sonra bana yaşattıklarından böle hissediyorum kimbilir:44:çocuğumu emzirmekten bahseden bi kadına gülsün eğlensin diye veremem,evet kıskanırım..böle cahil insanların arasında çocuğumu 5 dk yanımdan ayırmama düşüncesindeyim
ilk sayfadaki arkadaşlar kıskanmam,kıskanmak yanlış v.s deyince istisnamıyım diye düşünmüştüm.bebeğimiz sevilmezse üzülür sevilince kıskanırız.annelik böyle bişey işte.bende kıskandım bebeğimi.bende var olan bende büyüyen,her kıpırtısını ,hareketini,huzursuzluğunu, ağrılarıyla sızılarıyla,zorluklarıyla hissettiğim bebeğimi kısaknmaktan doğal ne olabilirki.ben seveyim,ben öpeyim,ben ilgileneyim,ben uyutayım,ben doyurayım ben ben ben ben ... beni görünce gülsün,ağlayınca bende sussun,başka kucaktayken beni istesin,beni görünce heycanlansın,benim kokuma alışsın ve hatta benim üzerime kussun.minik,buruş buruş,yumuşacık,mis kokulu,dünya güzeli bebeklerimiz için ölürüz kıskanmak orda dursun....
yanlış mı anladım ? k.v. çocuğunu emzirmek mi istedi ???*
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?