- 12 Ocak 2010
- 16.671
- En iyi cevaplar
- 1
- 25.045
- 1.123
- Konu Sahibi desperatezynp
-
- #61
Tasvirinize tabirlerinize bayıldım. Evlenince o hodukle tanışıp ona alisip kabullenme süreci var ya ışte en zoru bu galiba. Bi de kocası yanında hiç gaz çıkarmayan atletle durmayan koltuğa yayismayan, seyini ve göbeğini kasimayan, ayakta isemeyenler varmış sahi var mi onlardan.. sizin evlilik eski gibi geldi de belki görmüşsünüzdür diye merak ettim
Ben bekarım ama bu sorunu bir arkadaşım vardi. Kaybetme korkusunu yaşadığın zaman geçiyo canım. Saçma gelicek ama onu kaybettiğini dusunMerhaba arkadaşlar, uzun süreli bir ilişki, aşırı sancılı bir nişanlılık sürecinden sonra nihayet evliyim... Ancak yolunda gitmeyen birşeyler hissediyorum. Eşime karşı tuhaf bir ilgisizliğim söz konusu. Heyecanlanmıyorum artık, eve gelmesi yakınlaştığında kendime özen göstermek istemiyorum, mutfakta onun için saatlerce yemek pişirmek istemiyorum. Hatta bu aralar pek yakınlaşmakta istemiyorum. Birlikte oturup sohbet etmek güzel, ama bundan fazlası içimden gelmiyor. Sanki arkadaşımmış gibi.. Buna benzer sıkıntılar yaşayanlar varsa tecrübelerini okumak için sabırsızlanıyorum.. (Bu arada 2 buçuk aylık evliyim).
Eşim bu konuda bırakın konuşmayı beni dinlemek bile istemiyor, çünkü ne zaman konuşmaya başlasak kavgaya dönüşüyor. Patlaması yakın bir volkan gibiyim içimde sönmeyen bi nefret var ve bu uzun yıllardır beraber olduğum eşimin önüne geçiyor. Düğünüm bile eşimin tuhaf ailesi yüzünden mahvoldu. Onlardan hiç haz etmememe rağmen aramzda bir sıkıntı yokmuş gibi ilgili konuşuyorum, hiç tavır yapmıyorum, saygısızlık etmiyorum. Onlarsa hiç burunlarından kıl aldırmıyor.. Yanii mağdur olan ben, üzülen yıpranan ben, eşimde birşeyler söyleyip yatıştırmıyor. Ailesine suç bulmak istemiyor hatta benim ailemi atıyor öne.... Bizimde aynı sizin gibi geçti sevgililik dönemimiz. Aşırı güzel zamanlar geçirdik ortak noktalarımız vardı, ama şuan o zamanlardan eser yok. Evlilik değil ama, ailelerin işin içine girmesi herşeyi mahvetti... Çok konuştum :) Yorumlarınız için teşekkürler.
Tercümanım oldun..Aslında ne oluyor biliyor musun?
Bakış açın değişiyor.
Evlenmeden önce çekilen sıkıntılara 'Aşk için değer ama seviyorum' gözüyle bakarken,
evlendikten kısa bir süre sonra 'değer miymiş cidden be, bu kadar sıkıntıyı bunun için mi çektik' diye
sorgulamalar başlıyor.
Bu evlilik kime yaradı acaba?
Kv, kp, görümce, kayın, elti kavramları, onların getirdiği çeşitli sorunlar!
Bütün bunlara karşı bir şey yapamayan ( kendine göre çok şey yapıyordur ama bize göre hiç bir şey yapmıyordur :)) koca bozuntusu. Yemek, temizlik, iş yükü üstüne aile beklentilerini karşıla yükü.
Ulan tüm bunlara seks özgürlüğü için mi evet dedim ben?
İki öp, okşa diye mi ömürlük çile
Salakmışım sanırsam diye düşünmeye başlıyor insan.
Çünkü hiç bir heyecan daimi değil.
Birlikte uyumalar da sıradanlaşıyor, hatta yatağa aynı anda girmeye özen gösterme gereği duymuyorsun.
Sabah gülüşlerimizle uyanalım, ilk gördüğüm o olsun isteği de bitiyor.
Öküzlere şimdi sorsak sabah uyandığında ilk görmek istediğin karının güzel gözleri midir yoksa harika bir kahvaltı
masası mı diye, cevapları ne olur acaba?
Cevap verme gereği bile duymuyorum anladınız siz.
aynı durumu bende yaşiyorum.Normal. Evliliğin ilk yılı tehlikelidir, hatta ilk iki yılını devirmişleri asıl o zaman tebrik etmek lazım diyorum.
Ne kadar flört etseniz de, evlilik işi ayrıdır. Birden aynı evde farklı bir düzende yaşamaya başlarsın, hani buluştuğunuzda 4-5 saat onun yanındayken sana mükemmel görürnen o adam var ya, evdeyken; osurur, wcye kapağı açmadan işer, ona dokunmasan tv önünde ayı gibi yatar, senle evlenmiş olmanın verdiği rahatlıkla sana eskisi gibi hayran davranmaz hayvan davranmaya başlar. Evlenirken yaptığı borçlar da onu boğar. Aileler falan görüşme işini dengeleyemez ya çok boğar ya hiç aramaz sormaz.. bunlar hepsi sizi gerginleştirir...
Sen yeni bi evde yeni bi düzenin içine girme telaşıyla bunlarla da yüzleşir, sanki o evlendiğin adamın gitmiş olduğunuzu sezip sonsuza dek böyle mi oalcak diye birden boşluğa düşersin.
İşte orası, hoş geldin burası evlilik :) Ama böyle sürmüyor tabi, nişanlıyken sevgiliyken falan yaşadıklarını bi kenara bırak onlar ayrı şeyler.
Evlilikle yaşananlar da ayrı olur. Biraz şoka girdiğinden tahammülsüz olmuşsun ve eşin sana batmış anladığımca bir de tartışma yaşamıssınızdır.
Hepsi geçecek, bunlar bir süreç. İkiniz de yeni düzene alışıyorsunuz, alıştığınızda en iyi arkadaşın o olacak. Tartıştığınızda bile güleceksiniz yeri gelecek, 1 saat önce vazo kırıyorsan 1 saat sonra sarılıp film açıp izleyeceksiniz.
Demem o ki, gene biraz da beklentilerine ve neleri feragat edebileceğine bakıyor iş. Aynı şekilde eşin için de geçerli...
Normal. Evliliğin ilk yılı tehlikelidir, hatta ilk iki yılını devirmişleri asıl o zaman tebrik etmek lazım diyorum.
Ne kadar flört etseniz de, evlilik işi ayrıdır. Birden aynı evde farklı bir düzende yaşamaya başlarsın, hani buluştuğunuzda 4-5 saat onun yanındayken sana mükemmel görürnen o adam var ya, evdeyken; osurur, wcye kapağı açmadan işer, ona dokunmasan tv önünde ayı gibi yatar, senle evlenmiş olmanın verdiği rahatlıkla sana eskisi gibi hayran davranmaz hayvan davranmaya başlar. Evlenirken yaptığı borçlar da onu boğar. Aileler falan görüşme işini dengeleyemez ya çok boğar ya hiç aramaz sormaz.. bunlar hepsi sizi gerginleştirir...
Sen yeni bi evde yeni bi düzenin içine girme telaşıyla bunlarla da yüzleşir, sanki o evlendiğin adamın gitmiş olduğunuzu sezip sonsuza dek böyle mi oalcak diye birden boşluğa düşersin.
İşte orası, hoş geldin burası evlilik :) Ama böyle sürmüyor tabi, nişanlıyken sevgiliyken falan yaşadıklarını bi kenara bırak onlar ayrı şeyler.
Evlilikle yaşananlar da ayrı olur. Biraz şoka girdiğinden tahammülsüz olmuşsun ve eşin sana batmış anladığımca bir de tartışma yaşamıssınızdır.
Hepsi geçecek, bunlar bir süreç. İkiniz de yeni düzene alışıyorsunuz, alıştığınızda en iyi arkadaşın o olacak. Tartıştığınızda bile güleceksiniz yeri gelecek, 1 saat önce vazo kırıyorsan 1 saat sonra sarılıp film açıp izleyeceksiniz.
Demem o ki, gene biraz da beklentilerine ve neleri feragat edebileceğine bakıyor iş. Aynı şekilde eşin için de geçerli...
Normal. Evliliğin ilk yılı tehlikelidir, hatta ilk iki yılını devirmişleri asıl o zaman tebrik etmek lazım diyorum.
Ne kadar flört etseniz de, evlilik işi ayrıdır. Birden aynı evde farklı bir düzende yaşamaya başlarsın, hani buluştuğunuzda 4-5 saat onun yanındayken sana mükemmel görürnen o adam var ya, evdeyken; osurur, wcye kapağı açmadan işer, ona dokunmasan tv önünde ayı gibi yatar, senle evlenmiş olmanın verdiği rahatlıkla sana eskisi gibi hayran davranmaz hayvan davranmaya başlar. Evlenirken yaptığı borçlar da onu boğar. Aileler falan görüşme işini dengeleyemez ya çok boğar ya hiç aramaz sormaz.. bunlar hepsi sizi gerginleştirir...
Sen yeni bi evde yeni bi düzenin içine girme telaşıyla bunlarla da yüzleşir, sanki o evlendiğin adamın gitmiş olduğunuzu sezip sonsuza dek böyle mi oalcak diye birden boşluğa düşersin.
İşte orası, hoş geldin burası evlilik :) Ama böyle sürmüyor tabi, nişanlıyken sevgiliyken falan yaşadıklarını bi kenara bırak onlar ayrı şeyler.
Evlilikle yaşananlar da ayrı olur. Biraz şoka girdiğinden tahammülsüz olmuşsun ve eşin sana batmış anladığımca bir de tartışma yaşamıssınızdır.
Hepsi geçecek, bunlar bir süreç. İkiniz de yeni düzene alışıyorsunuz, alıştığınızda en iyi arkadaşın o olacak. Tartıştığınızda bile güleceksiniz yeri gelecek, 1 saat önce vazo kırıyorsan 1 saat sonra sarılıp film açıp izleyeceksiniz.
Demem o ki, gene biraz da beklentilerine ve neleri feragat edebileceğine bakıyor iş. Aynı şekilde eşin için de geçerli...
Aynen dediğiniz gibi kabullenip susmak istiyorum bazen, geçmişi unutup önüme bakmak.. En basitinden dün Kocan Kadar Konuş Diriliş filmine gittik.. Ağlamaktan izleyemedim. Yaralarıma tuz bastı o sahneler.. Nişanlılığım boyunca bana yapılanlar, herşeyimin eksik oluşu.. Değer görmemek, hep laf işitmek.. Aşırı zarar verdi bana.. Dünden beri yürüyen ölüyüm...Yasadiginiz hayal kirikliklari, zorluklar, bekleyisler vs duygusal bir yorgunluk meydana getirmis olmali icinizde. Bir de hayaller gerceklerden her zaman daha guzeldir su hayatta. Fark etmek zaman aliyor. Kabullenmekse daha uzun zaman aliyor... Tam kabullendim derken reddedis hortlayiveriyor insanin icinde zaman zaman. Hayat boyle. Bir filmde adam sey diyordu kac yildir evlisiniz sorusu uzerine, evlilik degisik bi sey bazen iki gunluk bazen iki aylik bazen iki yillik bazen de 40 yillik evli gibiyiz. Ben de bu cumleyle aydinlandim ve sahiden oyle deyip katilmaktan kendimi alamadim. Velhasili kelam ortada buyuk sorunlar yoksa arada bir boyle hissetmeniz normal.
Bende bunu yazacaktım :))Allah'tan son 3 cümleyle tatlıya bağladın durumu, yoksa KK'da evlenmek isteyen bekar kalmayacaktı
Sürprizde yapmıyorki... Doldurduğumuz ayları kutlayalım dedim, kutlanacak birşeyler olsun hani diye :s Ne gerek var diyor odun.. Kavgayı bırakıp başka şeye odaklanamıyoruz sayesindeHayat rutinleşmiş sizde biraz hissizleşişsiniz , çünkü sevdiğin adam hep yanıbaşında ekşın yok ondan canım çok takılma boşver. Ama şöyle küçük süprizlerle heyecan renk katabilirsiniz hayatınıza.
Hadi ya, ilkinden güzel miydi? Ben de gideyim.Aynen dediğiniz gibi kabullenip susmak istiyorum bazen, geçmişi unutup önüme bakmak.. En basitinden dün Kocan Kadar Konuş Diriliş filmine gittik.. Ağlamaktan izleyemedim. Yaralarıma tuz bastı o sahneler.. Nişanlılığım boyunca bana yapılanlar, herşeyimin eksik oluşu.. Değer görmemek, hep laf işitmek.. Aşırı zarar verdi bana.. Dünden beri yürüyen ölüyüm...
İlkine benzer geldi bana.. Modun değişsin istiyorsan git bence, tipik türk filmi :)Hadi ya, ilkinden güzel miydi? Ben de gideyim.
Öyle ilişkinizi filmlerle karşılaştırmayın ya, kaç kişinin Murat Yıldırım gibi kocası var ?
Leonardo D.Cgülünce benimde elimde olmayan içinler ağlayasım geliyor
İnşallah zamanla herşey daha güzel olur ya. Dua et, takılıp kalma olumsuz düşüncelerde
İlkine benzer geldi bana.. Modun değişsin istiyorsan git bence, tipik türk filmi :)
Konu olarak başımdan yeni geçen olayları öyle bir ele almış kı ağlamaktan helak oldum.. Eşim artık ' Ağlama yahu insanlar sana birşey yaptım sanacak' diyor bide yanımda... Dedim daha ne yapacaksın!! Leonardonun yeni bir filmi geliyor, mutlaka git
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?